Duo-melee Lise en Lauren

Guinness

Ik word wakker van Bloems geblaf.
Ik kijk op en spring uit de zetel.
Ik ga aan de deur staan om naar buiten te gaan.
Bloem komt ook bij me staan.
"We gaan ooit eens naar het strand!" blaft ze vrolijk uit.
"Wat is strand?" vraag ik.
Baas doet de deur open en ik doe nog een plasje.
Dan wacht ik op Bloem en herhaal me vraag nog eens.
"Wat is strand?"
Ze antwoordt: "Strand is een hele mooie vlakte waar je kunt spelen. Er is ook water en andere hondjes!"

Bloem

Bijna een hele week verstreek. Het was zaterdag. Baas maakte ons al vroeg wakker.
'Komop! Naar het strand!'
Guinness en ik blaften heel vrolijk. Baas gaf Emme nog een wortel en gaf Felix zijn brokjes.

Guinness keek zijn ogen uit op het strand. Ik ook. Baas liet ons los en gooide met zijn werpstok de bal van op de dijk naar het strand. Om ter eerste gingen Guinness en ik de bal halen!

Guinness

Ik pak als eerste de bal en loop terug naar baas.
Bloem loopt achter me.
Dan gooit baas weer de bal weg en nu was Bloem eerst.
"1-1" zeg ik.
Ik geef een blaf.
Baas gooit weer de bal weg.
Bloem en ik lopen er achter.
Dan zie ik wat water en stop met lopen.
Ik loop richting het water en begin erin te lopen.
Ik blaf:
"Bloem! Kijk hoe leuk!"
Bloem kijkt even op en pakt dan de bal.
Ze loopt terug naar baas.

Bloem

Snel geef ik baas de bal en hol terug naar Guinness.
'Guinness dat is nou de zee! Het water is erg zout dus drink...'
Te laat...Guinness dronk ervan.
'Bah! Dit is zout!', riep hij terwijl hij gekke bekken trok.
'Ik wou het je nog zeggen...', proestte ik uit. Terwijl Guinness nog wat gekke bekken trok ging ik dieper en dieper het water in, totdat ik niet meer kon staan. Ik zwom verder. Het was heerlijk in het water.
'Bloem! Niet verder daar!', riep baas.
Op het strand zag ik nog een Samojeed dus zwom ik zo snel als ik kon het water uit. Opeens leek ik heel mager doordat mijn vacht helemaal tegen me plakte door het water.
'Hoi! Wil je spelen?', blafte ik naar de andere hond.
'Ja hoor!', blafte hij vrolijk terug.
Een uurtje later was mijn vacht weer helemaal droog door de zon. Ik keek even naar Guinness die in het water speeldde met een bal.
'Man, wat heb jij een mooie, volle vacht!', zei Lloyd, de Samojeed.
'Bedankt! Jij heb ook een mooie vacht! Kom je mee het water in?'
Samen met Lloyd holde ik naar het water.
'Bloem, wie is jou vriendje?', plaagde Guinness.
'Nou, dit is dus irritante Guinness, waarover ik je vertelde...', zei ik tegen Lloyd terwijl ik met mijn ogen rolde.

Guinness

"Hee! Ik ben niet irritant!" roep ik uit.
Dan loop ik maar verder.
Een beetje verder zie ik een hondje lopen.
Het is een Siberische Husky.
Ik loop naar hem toe.
Ik ren al speels naar hem.
Hij geeft me een grom en beet mij bijna.
Ik schrik en doe een paar stappen achteruit.
"Jij bent ook niet vriendelijk." zeg ik.
De hond gromt.
Dan blaf ik terug.

Bloem

'Guinness, kom hier!', roep ik.
Guinness blaft nog een laatste keer naar de andere husky en komt dan op me afgedribbeld.
'Waarom blaf je nou terug? Als een hond van zich afbijt, moet je gewoon weggaan.'
'Maar...'
'Niets te maren, komop, we gaan bij baasje om een hondenijsje smeken!'
Samen met Guinness neem ik afscheid van Lloyd en lopen we naar baas. Hij zit lekker aan een ijsje te likken. Ik doe mijn oren naar beneden en zet mijn zieligste blik op. Ik leg mijn hoofd schuin en maak puppyoogjes. Guinness doet hetzelfde.

Guinness

Ik maak kleine piepgeluidjes.
Uiteindelijk mogen we er een lik aan geven.
Ik kwispel en ben gelukkig.
Het wordt al wat laat en we gaan terug naar huis.
Als we thuis komen val ik meteen in slaap, in mijn zetel.
Ik droom over het strand.
Het was een erg leuke dag.
Bloem slaapt nog niet.

Bloem

Guinness ging uitgeteld op de bank liggen. Hij is zo moe dat hij nou al een uur op zijn rug ligt te snurken, het varken! Baas is in de keuken bezig en ik zit voor Emme's hok. Ze knabbelt aan een worteltje. Soms maakt ze van die gekke sprongen. Felix komt binnen langs het kattendeurtje. Hij komt langs me en geeft me een kopje. Ik geef hem een lik.
'Jakkes, Bloem! Je weet dat ik dat niet graag heb!', zegt hij. Ik knipoog en hij moet lachen.
Gekke poes dat hij is! Emme steekt haar neusje door de tralies en ik geef haar een lik. Ze niest. Snel schiet ze in haar hokje. Verbaasd kijk ik naar haar hok. Ik word moe en kruip lekker dicht tegen baas op de bank. Hij heeft net muffins gebakken en is er eentje aan het opeten. Guinness wordt wakker. Hij grijpt baas' sloef en begint er baas mee uit te dagen.
'Guinness! Hou op! Leg mijn sloef weg!', zegt hij.
Ik vind het wel grappig en neem de andere sloef. Nu legt baas zijn muffin op tafel en rent achter mij en Guinness aan.

Guinness

Als baas achter ons rent, ren ik langs de tafel.
Ik leg gauw de sloef neer en pak de muffin.
Ik ren weg, onder een kast.
Daar eet ik kleine hapjes van de muffin.
Bloem komt naar me toe gelopen.
"Wil je ook een stukje?" vraag ik.
Ze schudt haar hoofd en gaat liggen bij de kast.
Baas probeert de muffin van mij af te pakken, maar ik kruip steeds weg.
Felix komt ook eens kijken en gaat naast Bloem zitten.

Bloem

Guinness had net het laatste stukje muffin op toen baas hem eindelijk vanonder de kast kon trekken.
'Jij lelijke dief! Al goed was het maar een vanille muffin.', lachte hij.
Guinness, baas en ik waren moe van ons sloefenavontuur dus besloten we te gaan slapen. Ik sprong op de zetel, baas ging naar boven en Guinness ging ook op de zetel liggen. Ik hoorde baas nog in zijn krakende bed kruipen en viel in slaap. Morgen is het zondag, dan maken we een grote wandeling, ik heb er zo'n zin in!
'Psst, Bloem, ben je nog wakker?', fluisterde Guinness.
'Wat is er?', humde ik.
'Ik wil spelen, ik ben klaarwakker!'
'Nou ik niet, ik ben nog moe, waarom speel je niet met Felix?'
'Hij slaapt nog!'
'Speel dan ff alleen, ik ben nog moe'
Ik zag Guinness nog naar de keuken sluipen maar ik viel weer in slaap. Even later schrok ik wakker. Ik zag Guinness angstig naar mij kijken.
'Guinness! Wat doe je nou allemaal!'
'Ik wou nog een muffin, maar ik heb de pan laten vallen...'

Guinness

"Ssssstt" zegt Bloem.
Ik knik.
Dan loop ik terug naar de keuken en probeer weer een muffin te pakken.
Bloem valt meteen erna weer in slaap.
Ik heb een muffin te pakken!
Ik ga in de keuken liggen en eet hem rustig op.
Als de muffin op is ga ik op de zetel liggen.
Ik val diep in slaap.

Bloem

Vroeg in de ochtend, nog voor de vogels fluitsen hoor ik iemand overgeven.
'Guinness! Voel je je wel lekker?'
'Ik denk dat die laatste muffin er teveel aan was...'
'Ik had je nog zo gezegd het niet te doen! Tegen wie praatte ik? De muren?!'
'Sorry, Bloem...'
Onderdanig kroop Guinness op de zetel. Ik ga aan de andere kant liggen en sluit mijn ogen weer.
'Wat een vermoeiende nacht...', zucht ik.
'Ben je nog boos op me?', vraagt Guinness 10 minuten later.
'Als je me nu laat slapen, nee.', zeg ik.

De volgende middag zijn ik en Guinness heerlijk aan het ravotten in de sneeuw in het bos.

Guinness

"Bloem! Kijk daar! De vijver is bevroren!" roep ik uit.
Bloem antwoordt: "Guinness, er niet op gaan! Straks zakt het ijs door!"
Maar te laat.
Ik stond er al op.
Dan kijk ik naar Guinness.
Ik hoor iets kraken.
En ik stond midden van de vijver.
"Bloem, ik ben bang!" roep ik.
"Kom voorzichtig naar hier." zegt Bloem kalmerend.
Ik verzet een poot en het kraakt al weer.

Bloem

Guinness geraakte net op tijd van het ijs af totdat het in duizend stukken brak.
'Wie had er weeral gelijk?', zei ik uitdagend.
'Jaja, 't is al goed hoor...', zei Guinness, nog bijkomend van zijn bijna doodervaring.
Baas kwam snel afgerend.
'Guinness! Doe dat nooit, maar dan ook nooit meer, verstaan?!', riep hij onder de indruk.

Na een uurtje volop in de sneeuw kwamen we thuis. Guinness en ik hingen vol sneeuwbolletjes. Baas föhnde ze weg. Dat vond ik zalig. Baas maakt Guinness altijd vast omdat hij onder de kast kruipt.

Guinness

Baas föhnde mijn haren ook.
Ik probeerde in de wind te bijten.
Dan gaf ik een paar blaffen.
Als ik klaar was liep ik weg.
Bloem kijkte naar mij die op de zetel zat.
Ik liep eerst een rondje en ging dan ook in mijn zetel zitten.
Ik ga liggen.

Bloem

Toen we eindelijk in het ziekenhuis aankwamen rende ik onmiddlijk naar Elza's kamer. Leeg...ik begin helemaal gepannikeerd rond te rennen. Ik weet even niet meer waar mijn hoofd zit. Ik knal tegen een medicijnkarretje aan en de medicijnendoosjes vallen overal op mij.
'Bloem!', gilt een verpleegster nog.
Opeens ben ik op een mooie heide, ik heb geen pijn. Alles is zo vredig.
Mijn ogen worden opengetrokken. Ik probeer ze toe te knijpen. Maar als ik goed kijk, zie ik Elza. Ik probeer uit mijn mooie droom te komen, maar het lukt me niet, ik moet daar blijven.

Guinness

Ik hoor wat uit de gang.
Ik ren er naar toe.
Bloem ligt daar.
Ik ga naast haar zitten en kijk haar vreemd aan.
"Bloem?" fluister ik zachtjes.
Bloem lijkt wel in een droom.
Best raar, hoor.
Dan doet Bloem haar ogen open.
"Alles goed, Bloem?" vraag ik bezorgd.
Ze knikt.

Bloem

Ik vecht tegen mijn o zo mooie droom. In het echte leven zit lieve Guinness naast me, te kijken naar me ofdat ik dood ben. Maar in mijn droom, ben ik zo vredig, gezond en zonder pijn. Als ik mijn ogen open ziet mijn kop rood van het bloed, en over mijn vacht plakken allemaal pillen en is er siroop verspreid, maar in mijn droom ben ik prachtig wit. Ik val weer even weg. Ik speel heerlijk met andere Samojeden. Even zie ik mijn ouders weer. Ik ren naar hen toe. Maar vlak voor dat ik bij hen ben, wordt ik wakker geschut.

Guinness

Een verpleegster draagt Bloem mee naar een stoel.
Daar legt de verpleegster Bloem op.
Ik loop mee met de verpleegster.
Ik ga met mijn voorpoten op de stoel staan.
Ik geef Bloem een likje over haar snoet.
"Gaat het, Bloem?" vraag ik dan nog eens.

Bloem

Ik val weer in mijn mooie droom. Ik hoor iemand tegen me praten, maar ik zie hem of haar niet. In de verte zie ik weer twee witte stipjes. Nu ren ik zo snel ik kan.
'Bloem!', roept mijn moeder.
Ik ren wenend naar haar toe. We beginnen elkaar te likken. Ook mijn papa komt met tranen in zijn ogen naar me toe.
'Bloempje, het is jou tijd nog niet, wat doe je hier? Ik zie wel dat je vecht tegen deze plek. Ga terug naar Guinness, hij wacht op je. Hij heeft je nodig, laat hem niet alleen achter!', zegt hij.
Wat is het lang geleden dat ik nog Bloempje genoemd werd. En hoe weet hij het van Guinness? Ik ga liggen. Langzaam wordt het donkerder. Opeens zie ik niets meer, de mooie heide niet, mama en papa niet, niets.

Guinness

"Bloem." zeg ik een laatste keer nog zacht.
Ik begin te piepen.
Ik doe mijn voorpoten van de stoel af.
Dan loop ik weg naar baasje.
Plots hoor ik zacht gekreun achter me.
Ik draai me om en kijk op.

Bloem

'Guinness!', kreun ik met mijn laatste krachten. Ik kijk rond. Ik zie geen kleine kindertjes, ballenbaden, glijbanen, ... Ik zit in een witte, kleine kamer vol zetels.
Guinness kijkt naar me. Hij stapt naar me toe.
'Guinness, ik voel me niet goed...', zeg ik terwijl ik mezelf voel wegzakken.
'Bloem! Blijf bij me! Alsjeblieft!', smeekt hij. Ik zie dat hij begint te huilen. Ik knipper met mijn ogen. Ik denk terug aan mama en papa. Ik wil terug naar de pijnloze plek. Ik voel een pijn, die duidelijk niet zichtbaar is.
'Guinness, haal hulp!', zeg ik hem. Ik sluit mijn ogen.
Guinness begint te janken. Het laatste wat ik zie zijn een paar verplegers.

Guinness

De verpleegsters bellen een dierenarts.
Als de dierenarts bij Bloem aankomt, onderzoekt hij haar.
Ik kijk angstig toe.
Dan schiet me wat te binnen.
Ik loop weg, op zoek naar baas.
Ik vind hem uiteindelijk in een kamer.
Ik geef een blaf.
Baas stapt naar me toe en zegt:
"Guinness, hier mag je niet komen."
Ik geef nog een blaf en draai een rondje.
Dan loop ik wat verder.
Uiteindelijk volgt hij mij.

Bloem

Als ik mijn ogen open voel ik dat de pijn minder is. Zou ik dan toch op die pijnloze plek zijn? De deur gaat open en ik zie baas en Guinness binnenkomen.
'BLOEM!', schreeuwt baas.
'Dokter, rustig, we zijn met haar bezig.', zegt de dierenarts. Ik kijk even naar mijn lichaam. Hij is weer helemaal proper. In mijn poot zit een draad. Ik zak weer weg.
'Bloem! Hierblijven!', roept baas.
Ik schrik wakker. Opeens voel ik me weer goed, zonder pijn. Baas hurkt zich naast de operatietafel, waar ik op lig. Hij neemt mijn snuit vast en kust hem.
'Bloempje, blijf bij me, beloof je dat?', vraagt hij.
Ik geef hem een lik op zijn neus.

Guinness

Ik lig in een hoekje te piepen.
Bloem mag niet weggaan.
Wat moet ik doen zonder haar?
Ik voel een hand op mijn vacht.
Ik kijk dan op.
Het is baas.
"Alles komt goed, Guinness." zegt hij dan.
Ik stop met piepen en begin te kwispelen.

Bloem

'Het is wel klaar zo.', hoor ik iemand zeggen. Ze zetten allerhande machines af en trekken de draden uit mijn poot. Ik voel een lichte pijn, maar hij is draagbaar. Voorzichtig probeer ik recht te zitten, maar ze drukken me weer naar beneden. Ik wordt op een bed gelegd en Guinness springt erbij op. Ze rijden me naar een kamertje. Ik val in slaap. Guinness blijft bij me waken.

Guinness trekt aan mijn oor.
'Er is iemand voor je...', fluistert hij.
Ik open mijn ogen. Voor mij op het bed zit Elza.
'Bloempje!', zegt ze blij.

Guinness

Ik ga liggen.
Met een oog open kijk ik naar Bloem en Elza.
Elza geeft Bloem een knuffel en aaitjes.
Uiteindelijk val ik in slaap.
Ik droom over dat Bloem ons verlaat.
Ik schrik wakker.
Dan kijk ik op.
Ik zie dat Bloem en Elza slapen.
Ik val terug in slaap.

Bloem

'Kom Elza, je moet een middagdutje doen.', zegt een verpleegster tegen Elza terwijl ze haar oppakt. Elza begint te huilen maar ik knipoog naar haar. Ik probeer op te staan. Ik ga naast Guinness liggen. Hij trilt helemaal! Hij schiet wakker.
'Shhtt Guinness, wat is er?'
'Ik droomde dat je stierf...'
'Ik beloof je dat ik vanaf nu alleen maar beter wordt, goed?'
Hij knikte instemmend.
'Ik ga even wat te eten zoeken, jij ook wat?', vraagt hij.
'Ja, ik heb honger!'

Guinness

Ik spring van het bed af.
Ik ga op zoek naar eten.
Uiteindelijk kom ik in de kantine binnen.
Ik kijk de mevrouw achter de kassa zielig aan.
Na lang zeuren geeft ze me een groot stuk vlees.
Ik loop tevreden terug naar Bloem.
Maar als ik juist aan de kamer van Bloem kom, voel ik dat ik word tegengehouden aan mijn halsband.
Ik kijk achterom.
Het is Bruce, het pestkindje.
Hij trekt me mee.
Ik laat het stuk vlees vallen en probeer me vast te grijpen aan de grond.
Het lukt niet.
Hij trekt me mee zijn kamer binnen.
Dan draait hij die op slot.
Ik grom en zet mijn tanden op.

Bloem

'AUOOEEEEEE!', hoor ik opeens. Ik schiet wakker.
'Guinness!', gil ik.
Zonder te denken spring ik van mijn bed af en ren op het geluid af. Ik wil de kamer ingaan maar die is op slot. Ik krab en blaf tegen de deur. Een verpleegster komt aangelopen en opent de deur. Bruce staat met zijn riem voor Guinness, die helemaal in elkaar gedoken zit.
Ik bespring hem van achteren en hij valt op de grond. Ik neem zijn kraag voorzichtig vast en trek hem omhoog.
'Bloem! Rothond zet me neer!', schreeuwt hij. Ik til hem nog hoger op. Zijn voeten komen net van de grond. Ik schud mijn hoofd met Bruce in mijn bek.
Hij schreeuwt en schreeuwt. Met een harde klap liet ik hem vallen op de grond. De verpleegster stond nog steeds verbijsterd te kijken. Ze nam Bruce op en nam hem mee.