Ik mis je nog zo erg!

Op 1 mei dit jaar ben ik mijn allerliefste maatje Luca verloren door een afgrijselijk ongeluk. Ik heb hierover destijds een topic geopend en heel veel lieve reacties ontvangen. Dit heeft mij ontzettend veel steun gegeven. Het verdriet is er nog, maar ik kan nu verder leven mét het verdriet.

De kerstdagen waren omhuld met gevoelens van een groot gemis, ook nu met oudjaar mis ik hem enorm. Luca was altijd erg onrustig door al het vuurwerk en ik was er dan voor hem.

Er staat een nieuw jaar klaar, waarvan ik hoop dat het een goed jaar zal worden. Een jaar om te kunnen genieten van Coco, die nu ruim een jaar is. Ook zij mist haar maatje.

Maanden geleden heb ik een gedicht geschreven voor mijn lieve Luca, ik wil het hier graag plaatsen, omdat hij het zo verdient.


Voor mijn allerliefste maatje Luca.

Als puppy van 7 weken kwam je bij ons wonen, een hondje van de boerderij,
we hadden naar je uitgekeken en wat maakte je ons blij.

Je had last van stress in hoge mate,
dat was iets wat wij toen nog wel eens vergaten.

Door dit alles leerde ik je supergoed kennen,
ik vond het heerlijk om jou te verwennen.

Al snel zag ik in je oogjes wat je voelde,
ik zag in je oogjes wat je bedoelde.

Ik moest je beschermen tegen prikkels, waar je maar niet aan kon wennen,
waarvan je rond ging rennen.

Daarom liep je altijd aan de lijn,
en dat was goed, je vond het fijn.

Op plaatsen waar het rustig was, mocht je lekker los spelen,
je vond het geweldig en ik was blij dit met jou te kunnen delen.

Rennen hoefde je niet iedere dag,
je was 8 jaar en al wat rustiger, ja dat mag.

Op die ochtend op 1 mei,
was alles plots voorbij.

Je liep, mijn trouwe makker, keurig naast me aan de lijn,
we genoten van ons samen zijn.

Plots was daar die vreemde hond,
hij viel naar je uit, wat jij niks vond.

Een stressmoment! De lijn...... hij breekt! Hoe kan dat!!!!
Ik roep je naam: Blijf bij me schat!

Een vrachtwagen die over je rijdt!!!
Enkele seconden....ik ben je kwijt!!!

Zoveel ongeluk op die ene plek,
het maakt me werkelijk gek!

Hoe moet ik verder zonder jou?
Het lukt me niet, hoe moet dat nou?

Je bent een deel van mij, dat is echt waar.
Zie ik je ooit nog, wie weet waar?

Dat ik hier nu met lege handen moet staan,
maakt het voor mij onmogelijk om verder te gaan.

Ik hou van jou voor altijd,
oooh mijn God, waarom ben ik je kwijt!?!?!?

Je baasje

Ik weet hoeveel je een hond kunt missen. Heel veel sterkte!!

Dank je "mijn hondenmannen", het is fijn om deze herkenning hier te vinden.

Mooi gedicht heb je gemaakt.
Ik heb je topic toen der tijd niet gelezen, was er toen nog niet zo vaak.

Wel weet ik hoe erg het is als je je hondenvriendje verliest.
De mijne ging vorig jaar december, op m'n pa zijn verjaardag. Hij werd plotseling ziek en binnen 36 uur zijn we hem verloren.
Hij was al 12 jaar maar zo een plotseling verlies is altijd naar.

Ik ben nu een jaar later nog altijd verdrietig, ik denk dat dat gewoon veel tijd nodig heeft.
Het was toch je maatje!

Geniet deze dagen lekker met Coco!

Mooi gedichtje heb je geschreven,het missen zullen we steeds blijven doen,de ene dag gaat al wat beter dan de andere.Vergeten zullen we ze nooit.
Veel sterkte nog.

Mooi gedicht. Het verdriet en gemis zal nog heel lang blijven. Dat is ook niet goed te praten of op te lossen, en het enige dat je er mee kan doen is het een plekje geven zodat je er mee om leert gaan en verder kan. Blijf genieten van het denken aan alle mooie momenten die jullie samen hadden en ik hoop dat je ook je steun kan vinden bij Coco, zeker in deze moeilijke dagen. Veel sterkte.

Gr. Alexandra

Mooi gedicht, een moment om stil te staan om wat je hebt gehad, en een moment om weer verder te kijken...sterkte !

heel veel sterkte.en wat een mooi gedicht.

Wat een mooi gedicht.

En wat een afschuwelijke manier om zo je hondje te verliezen.
Die beelden blijven je waarschijnlijk altijd bij.

Mijn hondje is in augustus plotseling overleden.
Ik weet hoe groot en hoe pijnlijk het gemis is.
Helemaal weer op dit soort dagen.

Ik hoop dat 2013 een heel goed jaar voor jou en Coco zal zijn

Heel veel sterkte met dit zware verlies, en het is echt een mooi gedicht, ondanks alles toch nog een fijne jaarwisseling

Floortje, ik weet het nog als de dag van gisteren, je verlies je verdriet.

de maand december is altijd zo beladen, kerst , oud en nieuw, het oude inwisselen voor het nieuwe jaar, je wilt er niet aan, je wilt het vasthouden, wat er geweest is.

maar bedenk, dat er ook mooie herinneringen zijn geweest, koester die en houdt die vast, en bedenk , nimmer hoef je je Luca te vergeten, floortje, altijd en altijd ben je met Luca verweven.

Wat een mooi gedicht Floortje, krijg d'r tranen van in mijn ogen.  

Nog nooit een eigen hond verloren, wel vriendjes Terry en Max en vorige maand poes Puk. 
Puk is mijn eerste huisdier wat oud is geworden, ik mis haar ook nog steeds (zei het toevallig tijdens het eten nog tegen mijn vriend). 
 
Ik wens je een heel mooi en gelukkig jaar toe met Coco en weet dat Luca altijd bij je zal zijn. 
Niet lijfelijk, maar wel in je hart, in je hoofd en gewoon vanaf zijn plekje op die mooie wolk.

Hoi Floortje,

Net als Willemijn en Cindy wil ik je veel sterkte wensen. Het is ook zo wreed, je vriendje zo te moeten verliezen, maar hij zal altijd bij je zijn, in je hoofd en vooral in je hart

Mireille

Wat een prachtig gedicht voor je maatje.

Sterkte en een goede jaarwisseling.

Dank je Claudia. Een jaar stelt niets voor bij zo'n enorm verlies. Wel denk ik dat het eerste jaar het aller moeilijkst is, je zal alles opnieuw beleven. De pijn het verdriet gaan nooit weg, daar ben ik van overtuigd, maar het zal hopelijk draaglijk worden. Voor jou zal de decembermaand ook dubbele gevoelens brengen. Ik wil je kracht toewensen om hier mee om te kunnen gaan.

Ingrid en Thibo, dat is waar ja, de ene dag gaat het beter, dan weer slechter. Soms put je kracht uit de warme herinneringen, dan weer komen de schrikbeelden naar boven.

Dank je wel Alexandra. Coco geeft inderdaad heel veel steun. Ze is een schat! Als ik zo eens naar haar kijk dan denk ik vaak "je lijkt zo ontzettend veel op Luca" en dat geeft dan weer een gevoel van blijdschap vermengt met verdriet. Coco geeft me wel de kracht om door te gaan, ook omdat het moet, ik moet en wil natuurlijk graag goed voor haar zorgen.

Teresa, inderdaad, gelukkig kan ik ook weer een toekomst zien.

Nora, Jazzy en Poppy, dank je wel!

Marry, Catootje+ , Lotje. Ik hoop het ook voor jullie, dat het een goed jaar mag worden. De beelden zal ik inderdaad nooit kwijtraken denk ik, maar ik hoop zo dat ik het kan dragen. Het is een vreemd gevoel, je verandert er ook door, maar ik kan het doorgaans dragen, al heeft het lang geduurd en is Luca zeker iedere dag in mijn gedachten.
Voor jullie heel veel liefde en kracht, vooral met deze dagen van warmte, gezelligheid, het afsluiten van een jaar waarin verdriet een grote rol heeft gespeeld en het beginnen aan een nieuw jaar.

Djamilla, dank je wel. Het heeft echt maanden geduurd voor ik in staat was om het gedicht hier te plaatsen. Ik wilde het wel heel graag, voor Luca.

Ooh Willemijn, nu moet ik echt weer even huilen. Nu jij dat zo schrijft, dat je het je nog zo goed herinnert. Het is inderdaad een zeer beladen maand. Vorig jaar met Kerst was Coco nog maar een week bij ons en we waren allemaal zo gelukkig hiermee. Luca, die iedere nacht naast haar sliep en het zo fantastisch deed met haar en Coco die dol op hem was. Wat was ik daar blij mee. Dat zijn natuurlijk prachtige herinneringen. Ik zal Luca nooit, nooit vergeten Willemijn, maar weet je, het doet dan toch ook weer goed dat jij het je zo goed herinnert. Ik kan niet precies uitleggen waarom dat zo belangrijk voelt, maar het doet me erg veel.

Cindy, dank je voor je mooie en lieve woorden. Het verlies van en huisdier, voelt bij velen hier op HP als het verlies van een gezinslid denk ik. Daardoor heb ik hier zo veel steun en herkenning gevonden. Luca was ook mijn hondenkind, zeker een lid van ons gezin. Ook poes Puk hoorde bij jullie en hoewel ze waarschijnlijk veel minder vroeg dan Mellow houden jullie veel van haar. Sterkte ook voor jullie, Cindy! En ik wens je een jaar toe waarin je veel zal bereiken met Mellow, want het is geweldig wat je allemaal met en voor haar doet. Zij heeft zeker een gouden mandje!

Mireille, dank je wel. Ik vind het ook erg wreed en zo oneerlijk voor Luca.

Jennifer, bedankt.

Ik hoop dat voor jullie allemaal 2013 een jaar zal worden vol vreugde samen met jullie lieve maatjes en dat we hier op HP elkaar steun en kracht en goede raad kunnen geven als dat nodig blijkt.

Liefs van Floortje

ik weet hoeveel we ze missen,jammergenoeg,het is van mij drie jaar van mijn sloebertje en je kunt niet geloven hoeveel ik hem nog elke dag mis
bij jou is het nog heel kort,natuurlijk mis je je maatje nog heel veel ,en met deze feestdagen ,ja inderdaad het is dan extra moeilijk ik weet het
veel sterkte

Lieve Floortje,

Wat heb je dit gedicht mooi geschreven! En wat knap! De zin over Luca's ogen en dat je daarin zag wat hij ermee wilde zeggen/bedoelde. Heel herkenbaar!

En ja met de kerstdagen en O&N komt het gemis nog extra naarboven. Is het gemis erger aanwezig. Vorig jaar vond ik zo erg dat er een jaar aanbrak waar geen herinneringen aan Salsa meer plaatsvonden. Dit jaar met Kerst ook weer wat traantjes gelaten, en gisteravond om 00:00u ook heel kort, maar herstelde sneller.

Dank voor je lieve PB, reageer er snel op!

Bibiane, dat je na drie jaar jouw sloebertje nog zo erg mist... Het is heel erg en ook weer fijn. Dat je verdrietig bent om het verlies is erg, maar dat sloebertje nog zo in jouw gedachten bij je is, is weer zo mooi. Ik heb wel eens een reactie gekregen dat het toch allemaal al zo lang geleden is. Dan klap ik eigenlijk gelijk dicht. Dat doet pijn. Het is nog maar kort geleden, erg kort, en zo voelt het ook. Fijn dat je dat begrijpt Bibiane.

Minoes, heel erg bedankt voor je lieve woorden. Ik heb het gedicht recht uit mijn hart geschreven, maanden geleden. Ik hoop dat het aan de tijd van het jaar ligt, want ik mis Luca zo enorm. Altijd wel natuurlijk, maar ik moet nu wel vaker weer om hem huilen.

Veel liefs van Floortje