past een argentijn bij me of heb ik me wat overschat?

hey ik ben Leon en ben nieuw hier op het forum. nu kwam ik met de vraag of een dogo wel een goeie hond voor mij is. ik ben 16 en heb al heel men leve jackrussels gehad. nu met die jacks kan ik goed overweg. ik heb gezach over men hond; ze gaat niet verder dan 2 meter van mij weg als we los gaan wandelen, ze weet goed wat mag en niet mag, als ik er ben mag er achter haar een bom ontploffen of een heel roedel andere honden staan maar haar aandacht blijft bij mij! ik ga ook geregeld joggen met haar samen met een vriend met zen bulterier.de reden dat we altijd jacks hebben gehad is in eerste instantie dat het paarde honden zijn en ten 2e omdat mijn ouders geen grote honden bij kleine kinderen woude.  maar nu ben ik 16 en men Zus 14 dus vind ik dat we niet zo kwetsbaar meer zijn als vroeger. nu ben ik al een tijd verliefd op de dogo argentino ( dogo argentino, american stafford en weimaraner zijn de 3 kandidaten als volgende hond in ons gezin) . ik zou graag met de dogo iets doen zoals pakwerk , speuren of meschien jagen. op iedere site  van een pepaald honden ras worden de negative kanten van een ras geminimaliseert en de posietive kanten in de spotlights gezet (om de rede dat het grote liefhebbers zijn die de site maken en dus weinig slecht kunnen zeggen over hun ras). nu zou ik heel even jullie eerlijke mening over de  A.Dog horen zonder te horen " als je ze goed opvoed is ieder ras een goede hond".
alvast bedankt en ik hoop dat ik het in de juiste rubriek heb geplaatst.

ik vind het top dat jij een jack russel zo kan opvoeden terwijl je 16 ben!petje af............. dan kan iedere andere hond alleen maar leren van jou en jij van de hond.

verder heb ik er niks over te zeggen..

alleen pakwerk met een dog zou ik niet doen
daar zijn ze iet geschikt voor

de Dogo is een prachtige hond
maar....... die hond hoef je niet te leren jagen, manwerken of wat dan ook
het is eerder een kunst om hem te leren dat dat allemaal niet nodig is

ik heb zelf niet zulke goede ervaringen met het ras
niet omdat ik hekel heb aan het ras (ik heb aan geen enkel ras hekel)
maar omdat ze vaak machtiger zijn als hun bazen (ondanks goede bedoelingen)
en met alle respect: je bent 16jaar
a. het is misschien zo dat je nog helemaal niet het overwicht hebt wat een volwassene zou hebben
b. je gaat ongetwijfeld nog volop naar school, uit en misschien later het huis uit, en wat moet er dan moet er dan met zo'n hond? is dit wel een goed moment om aan een pup te beginnen.

met alle respect mar een JR is niet te vergelijken met een krachtige Dog als de Argentijn
zelfs heel goed opgevoed is het in mijn ogen een hond die maar bij heel weinig mensen tot zijn recht komt.

Het negatieve wat ik zo snel kan noemen is mogelijke agressie naar andere honden, wantrouwend naar vreemden oftewel waaks, eenmans honden en een jachtdrift waar je u tegen kunt zeggen.

Alles is mogelijk maar het hoeft niet natuurlijk. Iedere hond blijft uniek.

Enige minpunt vind ik je leeftijd gecombineerd met een dergelijk karakter. Het is best een verantwoordelijkheid als jouw dogo niet wordt wat je in je hoofd hebt en de vraag is of je daar dan volwassen genoeg voor bent.

Nu ben ik misschien te eerlijk maar dat is wat ik denk en het is opbouwend bedoelt, vind het namelijk wel iets om rekening mee te houden.

Verder ja.... Een geweldig ras en ik begrijp helemaal waarom je er op valt

De meeste Dogo Argentino s die ik ken zijn hondagressief. Daar moet je wel rekening mee houden. Zou je dat een probleem vinden? Rekeninghoudend me alle honden in je buurt?

Dogo's zijn hele pittige honden, zowel lichamelijk als geestelijk loeisterk. Ze kunnen doorgaans niet met soortgenoten overweg, sowieso niet met honden van hetzelfde geslacht en vaak ook niet met honden van het tegengestelde geslacht. Lekker loslopen tussen de honden in het park, bos of strand is er dus absoluut niet bij (dit geld ook voor de Amstaff, de Weimaraner is hierin veel gemoedelijker). Naar vreemde mensen kunnen ze heel fel uit de hoek komen. Vrijpostige vreemden worden dus niet op prijs gesteld, en jij als baas moet dus zien te voorkomen dat er ongelukken gebeuren. Naar de baas toe zijn het ook geen makke lammetjes: het zijn zelfstandige honden die sterk hun grenzen verkennen. Met katten en andere dieren zijn ze niet bepaald harmonieus door hun jachtdrift, en ook buiten dient hierop natuurlijk gelet te worden, want zelfstandig op jacht gaan is bepaald niet wenselijk. Het zijn eigenlijk gewoon geen doorsnee honden voor het drukbevolkte Nederland. Er lopen ook wel hanteerbare exemplaren rond, maar als je kijkt hoe vaak ze herplaatst moeten worden omdat mensen ze niet konden handelen... In veel landen zijn ze zelfs helemaal niet welkom. Je kan je voorstellen dat honden in Argentinië (het land van herkomst) om heel andere redenen gehouden worden, en onder heel andere omstandigheden met heel andere verwachtingen dan in onze maatschappij.
Voor pakwerk zijn ze niet geschikt, ik zou hun verdedigingsinstinct sowieso zeker niet aanwakkeren! De jachttrainingen in Nederland zijn ook niet geschikt voor de Dogo, dit is een heel andere manier van jagen (het vechten met en doden van een poema of wild zwijn tegenover het opjagen, aanwijzen en/of apporteren van geschoten wild), dit soort trainingen zou je wel prima kunnen doen met een Weimaraner.
Houd altijd het fokdoel van een ras voor ogen. Bij de Dogo gaat het dus om te waken en verdedigen (vandaar de wantrouwende aard naar mensen), jagen op enorm krachtige dieren (jachtinstinct en extreme gedrevenheid, kracht en vasthoudendheid) en gevechten met o.a. andere honden (onvriendelijk gedrag naar soortgenoten). In combinatie met hun enorme kracht en gewicht is dat niet aan te raden aan een zestienjarige. Het is een wereld van verschil met een Jack Russell Terriër.

De Weimaraner ken ik trouwens wel als een prettige, loyale hond die ook prima als gezinshond kan fungeren, mits hij genoeg werk te doen krijgt. Het zijn absoluut geen doetjes, maar regelrechte agressie of hevige driften hoef je niet te verwachten bij hen. Desondanks zijn ze waaks, maar niet bijzonder onvriendelijk, en met andere honden zijn ze niet per definitie niet sociaal. Wel erg zelfverzekerd en actief.

Zowel de amstaff als dogo vind ik verschrikkelijk mooie honden, maar het zijn niet de makkelijkste honden.
Als je een hond wil die je lekker overal los kan laten lopen, zou ik eerder voor de Weimaraner gaan, dit vind ik ook een hele mooie hond, maar met een iets gemoedelijker karakter.
Ik heb zelf een amstaff, echt een heerlijke hond, lief naar mensen, trouw, baasgericht..maar ze moet niks van andere honden hebben en dat maakt sommige dingen wel lastiger..

D.A is vaak een one mans dog en als jij studeert wie zorgt er dan voor je D.A
Zal het je zeker afraden en er pas aan beginnen als je wat ouder bent, begrijp me niet verkeerd zeg niet dat je onvolwassen bent alleen naar mijn mening iets te jong voor een D.A.

Sluit me aan bij de goede tips en nuttige informatie die hierboven al gegeven zijn. Persoonlijk vind ik het qua uiterlijk bloed mooie beesten. Bij veel honden is het imposante voorkomen (tijdelijke) 'uiterlijke schijn'. Dat is het naar mijn mening bij de DA absoluut niet.
Ca. een jaar geleden zat een man met zijn jonge DA bij ons op de KC. Toen ze in de B klas zaten en ook los oefeningen kregen schoot de DA uit het niks weg boven op mijn 6mnd. oude Lab die nb met zijn rug naar hem toegedraaid op ad andere kant vh veld in de A klas een zit oefening ah uitvoeren was. Verder goed afgelopen gelukkig (op een klein trauma na aan mijn kant).
Ik woon nu in Engeland waar het houden van een DA verboden is. Eerlijk gezegd ben ik daar wel blij mee want ik denk de gemiddelde 'baas' die ik hier tegen kom, zichzelf en zijn hond (DA) niet erg gelukkig kan maken.

De dorgo Argentino heeft ook een paar gezondheids problemen doofheid en epilepsie zijn er 2 van.

" als je ze goed opvoed is ieder ras een goede hond".


Deze zin is een heel veel gebruikte zin, door mensen die nadien hun hond naar het dierenasiel brachten.

Ieder ras is een goede hond, maar..... wel met zijn eigen specialisaties.
Hier is elk ras op geselecteerd! generaties lang, soms eeuwen lang.

Dat wil zeggen dat er bepaalde eigenschappen uitgeselecteerd zijn, zodat andere bruikbare eigenschappen duidelijk overblijven.

Wat jij nu doet met je Jacks en aangeeft te willen doen in de toekomst, past niet mi bij een Dogo Argentino.

Helaas zitten asiels vol met honden van mensen die dachten dat het alleen aan een opvoeding ligt hoe een hond zich ontwikkeld. Dit is helaas een fabel. Een hond kan middels opvoeding bijgestuurd worden, maar zijn genetisch aanwezig karakter moet je niet onderschatten en zeker niet verwaarlozen.

Een retriever retrieved, een herdertje drijft, een hoeder bewaakt en een Dogo Argentino..........
Wil jij in Nederland op poema's gaan jagen of heb je een groot landgoed waar iedere indringer aangevallen moet worden?

Als je wil gaan jagen, kun je beter een jachthond nemen die geschikt is voor de in Nederland te bejagen dieren. Wil je pakwerk gaan doen kun je beter een hond nemen dier daarvoor geselecteerd is enz.

Verder ga ik ervan uit dat je thuis woont en dus de hond voor het gezin wordt en het hele gezin ook plezier van de hond moet kunnen beleven.
Wat gebeurt er met de hond en al de voorgenomen trainingen als jij gaat studeren, werken, samenwonen enz.?

Als je een meer allroundhond zoekt zou je mi inderdaad beter kijken naar de groep van duitse staande honden bv. of bi de Weineraner, hoewel die ook niet echt makkelijk zijn.

Ik ben het volledig met Chris eens. Bij mij in de buurt waren er drie D.A. en nu nog twee en waarschijnlijk gaat er nog één naar een asiel want hij is nog geen twee jaar en nu al niet meer te hanteren door de familie. Hij kan nooit los want hij pakt andere reuen. De derde D.A. ken ik heel goed en vind ik een schat van een hond...maar hij staat altijd onder begeleiding van een schokhalsband op afstand. Hij heeft al een paar keer een andere reu gegrepen. De eigenaar van die laatste hond gaat daarom ook weg van andere honden de polder in. Dat kan zij ook doen want zij heeft een grote auto en kan hem zo toch wat vrijheid geven.
En wat de medische kant betreft....zij is vaak bij de dierenarts geweest. Voedselallergie...problemen met zijn rug.
Heel jammer. Ook ik vind het een prachtige hond.

Tjah jackies zijn soms ook erg fel naar andere honden maar vanwege hun afmeting is de kans klein dat je hem niet onder controle kan houden aan de lijn waardoor een agressieve jack in de handen van een minder sterk iemand al gouw minder gevaar is voor de omgeving dan een dogo die sommige volwassenen al met gemak om ver trekt. 
Is het een must dat de hond los kan en met andere honden of niet?
En is een volwassen hond misschien een optie?
In het asiel zitten erg veel Amerikaanse staffords, misschien zit er wel eentje tussen die al een beetje opvoeding en socialisatie heeft gehad en die je daarna nog verder naar eigen behoefte kan trainen.

Een goede opvoeding is belangrijk, en maakt veel uit.
Maar naar mijn inziens is het maar een deel van het verhaal. Even belangrijk is de combinatie tussen hond en baas, zowel op het vlak van energie, van wensen en verlangens, en van sterke en zwakke punten.

Een hond met een laag energieniveau en een korte neus (waardoor ze minder goed kunnen ademen) zal bv. niet gelukkig zijn met een baas die graag gaat joggen of graag apportttraining doet.
Een baasje met een laag energieniveau zal gek worden van een energieke hond voor wie een rondje om het park niet voldoende is.
Ik veronderstel dat jij graag een energieke hond hebt?

Een baasje die graag met haar hoofd in de wolken wandelt (zoals ik), en graag met iedereen een praatje slaat, zal gelukkig zijn met een sociaal allemansvriendje.
Een hond die graag apporteert zal gelukkig zijn met een baas die graag balletjes gooit.
Het is hier al aangegeven dat de door jou gewenste rassen minder sociaal van aanleg zijn. Is dat iets wat jij kunt aanvaarden?

En iemand zoals ik, die snel bezorgd en gespannen is, heeft baat bij een hond die net ontspannen en kalm is.
Omgekeerd geldt hetzelfde: zenuwachtige, wantrouwige honden zullen baat hebben bij baasjes die niet snel uit het lood te slaan zijn.
Een hond die graag in het water zit, is gebaat bij een baasje die een modderige hond, bespatte kledij, en wat zand in huis niet zo erg vindt.
Met andere woorden: het is goed dat zwakke kanten bij jezelf opgevangen worden door sterke kanten bij je hond, en dat je zelf prima met de "mindere" kanten van je hond om kunt gaan.
Bekijk daarom goed de typische karaktertrekken van je gewenste rassen, en vraag je af of deze bij je passen.

Waarom hebben die 3 rassen je voorkeur, en waarom staat de dogo op nr 1?
Wat vindt je leuk aan jack russels, en wat minder (wat naar ik veronderstel de redenen zijn om voor een ander ras te kiezen)?

Je weet al dat je graag gaat joggen, en dat je graag pakwerk, speuren of jacht zou doen. Neem dat mee in je keuze, en kijk uit naar honden die dit ook graag doen.
Je hoeft niet noodzakelijk voor de typische rassen te gaan (border collies bv passen ook goed bij mensen die graag balletjes gooien of agility doen, en hoeven niet noodzakelijk schapen te drijven), maar vraag wel even rond of je wensen mogelijk zijn met het ras dat je wilt.

Ik wens je veel succes en plezier met je toekomstige maatje!

bedankt voor al de tips en info eerst en vooral. de dogo is denk ik niet zo perfect voor mij. ik neem men hond graag overal mee naar toe. vaak waar andere honden zijn. die grote hond is niet direct voor nu want we hebben noch 3 jack's : een pup van 3maanden , de moeder van bijna 4 en de overgroot vader van 18. de honden worden hier oud  . de opvoeding van een hond is hier geen probleem want we zijn alemaal verzot op honden . aleen men vader is er niet zo heel vaak mee bezig. hij ziet ze wel graag en knuffelt ze maar zal ze niks proberen leren.  meestal zitten ze  3-4 keer op een week aleen voor max 4 u. natuurlijk moet ik ook zeker zijn dat dit geen probleem kan geven. ze zitten wel altijd bij andere honden. als ik het zo hoor is de dogo niet echt een hond is om in de drukte rond te lopen terwijl ik ze juist overal mee naar toe neem. de rede dat we geen mechelaar of duitse scheper of border colie nemen is omdat de honden hier binnen zitten en lange haren kunnen we dan wel missen. men moeder ziet graag een weimaraner voor de muisgrijze kleur en de schatige oren en ogen .  men zus wil liever een amstaff. ik vind de dogo mooi omdat ik hou van grote honden en een wit dier is altijd speciaal en dat is het mooiste wat er bestaat( heb ook een schimmel paard). trouwens heeft een dogo een geweldige bouw en moddel van hoofd. het feit dat het een 1mans hond is vind ik niet erg. zo is men jack ook ( de moeder is mijn hond) ze is redelijk zelfstandig en luistert vooral naar mij.(omdat ik er zo vaak iets mee ga doen). en laat haar niet afleiden zoals ik al zei. ik zou inderdaat ook een actieve hond willen i.v.m dat joggen en een sport dat ik mischien wel zou willen doen. zou speur werk  iets zijn voor een van de 3 bovenstaande rassen want dat  vind ik wel redelijk interesant . ik wakkjer geen ongewenste instinkten op zoals agresie en maak toch gebruik van de eigenschap waar de dogo en weimaraner op gekweekt is. een goeie neus. alesinds bedankt en ik ga wat verder zoeken wie weet krijgen we noch een wending. ik ga zoveel mogelijk rassen afgaan tot ik weet welke perfect in men plaatje past. voor zolang zal ik me bezig houden met men kleine rattenpakkers hier. tenslote ben ik opgegroeit met jacks en ken ik ze het best!

Ik vind het super dat je er zo grondig over nadenkt en info inwint.
Een hond heb je toch voor heel wat jaartjes, en dan kan er maar beter een goede klik zijn.
En zo te horen hebben jullie honden een fijn leventje.

Eén iets wel: ga niet teveel af op het uiterlijk. Uiteindelijk is het karakter het belangrijkste. En een hond waar je een goede band mee hebt, ga je vanzelf mooi vinden.
Dat is toch mijn ervaring: ik vond labradors vroeger maar niets, tot Caedlih toevallig in mijn leven kwam. Nu vind ik het prachtige honden.
Als ik heel eerlijk ben, vind ik Rottweilers, Amstaffs en am. bulldogs nog mooier, maar die karakters passen minder bij me. Dus blijf ik trouw aan het ras dat me zo goed ligt.
En mijn Doby is zwart: een kleur die ik vroeger niet mooi vond, en die ik bv ook nooit droeg. Ook hij is toevallig in mijn leven gekomen, en nu vind ik hem prachtig. Ik heb me zelfs al een paar zwarte kleren aangeschaft...

Nog een korte opmerking: langharige honden verliezen niet noodzakelijk meer haar dan de kortharige.
En ze hebben het voordeel dat hun haar makkelijker te verwijderen is dan dat korte stekkertjeshaar dat overal in kruipt.

Ik wens je veel plezier met jullie jackies, en in de toekomst veel plezier met je nieuwe maatje.