schuldgevoel

Even mijn hart luchten hoor....
Wij hebben een pup van bijna 5 maanden en een hond van bijna 2 jaar.
Het alleen zijn hebben we met Bowie echt goed aangepakt en zij zou 6 a 7 uur alleen kunnen zijn, dat gebeurt echt zelden maar ze kan dat zonder piepen, slopen e.d.. daar ben ik trots op dat ze dat goed kan!
Nu met de pup zijn we gewoon weer goed bezig om dat goed op te bouwen en hij kan nu ruim 2.5 uur alleen zijn en dat kan hij terwijl Bowie erbij is maar ook wanneer Bowie weg is, ook daar ben ik trots op dat hij dat al zo goed kan.

Nu hadden we vanavond een etentje, en ons leven staat gewoon stil omdat we een pup hebben, ik denk dat je gewoon goed moet investeren in de opvoeding en vertrouwensband opbouwen dus ik heb het er allemaal echt voorover!
Maar dan geef je van te voren al aan niet langer dan 2 uur te kunnen blijven ivm de pup en dan nog voel ik me bezwaar om hhalverwege weg te gaan....
Hebben jullie dat nu ook? Ben ik te betuttelend en moet ik het meer loslaten of leefde jullie ook zo op de klok gedurende de puppytijd ?
Hij sliep gewoon toen ik net thuis kwam en Bowie trouwens ook dus we kunnen de tijd al wel gaan uitbreiden maar ben ik nu te voorzichtig?
Ik voel me soms zo bezwaard tegen over andere mensen maar ook weer zo schuldig tegen over mijn honden....

Niet alleen tijdens de puppytijd, heb er eentje van inmiddels bijna 2 die het nog steeds moeilijk vind.

En ja, soms voel ik me dan wel schuldig. Vandaag nog even toen ik op het laatste moment hoorde dat ik geen oppas voor haar had. Maar goed, dat is 5 minuten. Als we samen op de bank ploffen is het weer goed.

Ja, ik ken het ook hoor! Dex is ondertussen 6 maanden en kan nu max. 3 uur alleen zijn, wel in haar bench dan. Maar nog elke keer als ik weg ga (vooral als ik weet dat ik lang wel zal blijven) voel ik me weer schuldig dat ik haar zo achter moet laten. Terwijl Dex heerlijk ligt te slapen wanneer ik thuis kom. Dus eigenlijk is het voor niks dat ik me dan zo schuldig voel. Desondanks dat ik dit weet blijft dat schuldgevoel er toch.

Het voelt misschien heel stom, ook naar andere mensen toe, maar ik vind het eigenlijk alleen maar heel positief. Het betekent dat je je pup het beste gunt en wil geven. Maar je moet natuurlijk wel kunnen genieten van de momenten dat je lekker iets voor jezelf doet! Zoals je zelf al zegt kan je sociale leven door zo'n pup even behoorlijk stil staan. Om geduld te hebben in het opvoeden van je pup is het natuurlijk ook goed om te kunnen ontspannen zodat we weer met frisse moed die dondersteentjes in de gaten kunnen houden

Ik snap je heel goed, hier ook een pup van 5 maanden. Ik werk sinds kort 4 halve dagen naast mn studie en ik vindt het helemaal niet leuk om Nouri die 4 uurtjes per dag alleen te laten. Ik ben minstens net zo blij als hij als ik weer thuis ben Maar het hoort er nu eenmaal bij. ik denk dat iedereen er anders mee omgaat en je dus moet doen waar jij je prettig bij voelt. Het wordt denk ik ook snel normaal om hem eventjes alleen te laten.. luister naar je gevoel maar laat je er niet door leiden, waarschijnlijk vindt jij het erger dan hem om hem eventjes alleen te laten

Tja is het je eigen schuldig voelen.
Ik denk dat het je eigen verantwoordelijk voelen is voor je honden/honden.
En ja dat is voor heel veel mensen moeilijk te begrijpen en vinden dat je mischien wel doorslaat.

Met 5 maanden konden m'n honden gelukkig al wel langer alleen zitten dus was uiteten en werken en verjaardag niet echt een probleem meer.
Vaak maken wij ons drukker als dat die honden doen

Maar een goede opvoeding is ook superbelangrijk en daar heb je in de toekomst alleen maar heel veel plezier van.

Niet je eigen schuldig voelen dat is nergens voor nodig, je hebt gewoon een groot verantwoordelijkheidsgevoel

wat is schuldig voelen ? als je genoeg tijd besteed aan je honden, dan is er toch niets aan de hand ?

en schuldig voelen tegenover anderen mensen ? dat moet je niet doen. zijn jouw honden, daar heb jij de verantwoording over, mensen met honden begrijpen dat.

hier een loops. zit allebei de kerstdagen alleen, ben uitgenodigd, hond kan toch thuis blijven ? jazeker, zeker twee dagen hoor, deur open zetten , genoeg eten in de vriezer, leer haar het er zelf uithalen, mag ze nog kiezen ook.

maar, ik zit niet op mijn gemak daar, dus lekker alleen thuis, en als anderen zeggen, doe niet zo ongezellig, jammer dan, ik voel me niet schuldig hoor.

Bedankt voor jullie lieve reacties, had ik echt even nodig.... soms heb ik het idee dat mensen zonder hond geen benul hebben van het alleen zijn bij een hond aan te leren en me een zeur te vinden omdat ik gewoon op tijd thuis wil zijn ivm de pup.
Bij Bowie kan ik de deur al makkelijker achter me dicht trekken omdat ik vertrouw dat ze het allemaalaan kan, maar de pup.... hij moet het allemaal nog leren en en wil ik echt niet dat hij in paniek raakt als we weg zijn....

Weet je, ik denk dat hij ook al wel langer alleen kan zijn alleen ik kan hetbgewoon niet.... ik zit ongemakkelijk terwijl als we beide thuis zijn slaapt hij ook gerust de hele avond, dus dat kan hij ook als we er niet zijn..... pfff loslaten is zoooo moeilijk

Ja, je moet het gewoon echt opbouwen en zoals in eerdere reacties al genoemd is, doen waar JIJ je prettig bij voelt. De hond vindt het minder erg dan jij, vooral als je het rustig opbouwt.
Het klopt dat anderen het allemaal misschien niet begrijpen, maar probeer je daar maar niets van aan te trekken. Ik heb dat probleem ook dat mensen denken dat je doorslaat en dat je overdrijft, maar die weten er inderdaad vaak helemaal niks van!

Ooooooooohhhh, ik begrijp je zo erg!!! Wij hebben drie honden en die kunnen inmiddels best wel 3 tot 4 uurtjes alleen zijn maar na 2 uur begint t bij mij al te kriebelen. Ik vind het dan ergens zo zielig dat ze alleen zijn, zeker als je dan merkt dat als je thuis komt ze helemaal wild worden van enthousiasme.
Als mij moeder hier is pocht ze iedere keer dat de hond van mn zus wel 8 uur alleen kon blijven, maar ik vind gewoon dat je daar geen hond voor hebt. Denk dat die van ons het inmiddels ook wel zouden redden hoor, maar ik vind dat echt niet kunnen!!

Jet (1,5 jaar) is bijna nooit alleen. Puur omdat ik daar meer moeite mee heb dan Jet. Ze gaat gewoon rustig op de stoel bij het raam liggen slapen. Hoelang ze echt alleen kan zijn heb ik geen idee van. Volgens mij is 2 uur het langst dat ze alleen geweest is. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat langer geen enkel probleem is. Ze gaat altijd mee naar mijn werk en als we een avond weg zijn, zorg ik voor oppas, dan gaat ze naar opa en oma. Of mijn moeder is gewoon thuis.

Mijn pup wordt morgen 4 maanden en hij is nog nooit langer dan 5 minuten alleen geweest.. mijn leven staat ook compleet in het teken van hem! Ik geloof best dat mensen mij saai vinden of misschien nog erger maar dat is dan jammer. Het is niet dat ik geen boodschappen ofzo ga doen hoor Mijn vriend is ook regelmatig thuis. Ik heb het verder ook nog niet uitgeprobeerd en áls hij eens een paar minuutjes alleen is komt dat omdat ik bewust even naar buiten ga of hem eventjes achterlaat in de auto. (ik loop uit het zicht en kom na een paar minuutjes terug) Voel je niet schuldig naar andere mensen toe! Het is jouw leven en jouw hondje hoort daar gewoon bij! Als ze dat niet snappen is dat gewoon jammer

Ik herken het maar al te goed, voel me ook altijd schuldig tegenover Ziva en Bully, ze blijven ook ooit geen uren achtereen alleen, vind het heerlijk om lekker thuis te zijn met de honden!

och zo herkenbaar. Ik heb mijn engelse cursus die ik op de ochtend had naar de avond verplaatst omdat ik het niet over mijn hart kreeg om haar een goeie 4 uur alleen te laten, en wat heet alleen ze heeft Mc en Tuur. En we hadden ervoor vak. dus. 
Na 2 weken voor het eerst een uurtje alleen had een massage. Nou normaal is dat ontspannend maar die keer niet. Ik voel me alleen nog schuldig als we lang weg zijn. Nu 2de kerst naar fam. in Ned. ( gaan al jaren niet maar nu uitgenodigd en ja in dit geval gaan ) Luna gaat mee maar Mc en Tuur blijven thuis en dat zal een aantal uren zijn en ik weet ze kunnen het en hebben er geen moeite mee. Tuur is al oud en slaapt normaal al hele dag en als Mc eerst zijn lange wandeling gehad heeft dan ligt hij ook uren te slapen ... en we doen dit mss 1 keer per jaar en dat is nog veel maar toch .... op een gegeven moment als ik dan daar ben heb ik iets van ... en nu gaan we ... nu is het genoeg geweest, ik voel me nu niet meer op mijn gemak dus  ...  Go ... en dan kan de reis niet snel genoeg zijn en bij  thuis komst vaak een ow ... hallo zijn jullie er al lol .... het is een iets wat wij onszelf aanpraten of wat dan ook en op zich vind ik daar niks mis mee ... teken dat je ook begaan bent met je honden

Ook ik herken dit zekerrrr weten. Juno is door de weeks al 4 uur alleen thuis, en als je dan dus wat in het weekend hebt voel je je helemaal lullig dat het dan ook weer 'moet'.

Vandaar dat ik hem dan liever even naar een oppas breng, is goed voor de oefening, en is toch fijner voor hem. En ja, ook wij gaan dan meestal voor het einde van het feestje weg voor 'de hond'. Maar als diezelfde mensen dan over de vloer komen bij ons en zien hoe goed het al gaat, dan snappen ze ook wel dat die investeringen nodig zijn

Duuk is 5 maanden en kan best goed een uurtje of 3 alleen thuis zijn. Misschien ook wel langer maar dat hebben we nog niet uitgeprobeerd. En ja, wij zijn zlef wel eens langer dan 3 uur van huis, niet vaak maar wel af en toe ivm werk. En vorige week bijv een feestje waar we van 15 uur tot 20.30 uur zijn geweest. Wij hebben dan het geluk met hele lieve buren die het erg leuk vinden om Duuk een keer of soms zelfs 2x uit te laten even mee te spelen. Ik heb alvorens we voor een pup gingen dit al geregeld omdat ik anders niet aan een pup wolde beginnen. Ik weet van mezelf dat ik dan ook erg veel moeite zou hebben gehad om weg te gaan, nu heb ik dat dus niet. Straks als Duuk nog iets ouder is zal zij op mijn werkdagen meegaan met de hondenuitlaatservice. Maar voor nu werk ik slechts 1 dag door de week en dan regelmatig weekenden maar dan is manlief thuis. Pas in augustus ga ik weet naar ongeveer 2 dagen in de week.

Bedankt voor jullie reacties, doet me echt goed en ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben.... de eerstvolgende keer gaan we uitbreiden naar 3 uur, maar dat zal pas na oud en nieuw gebeuren, ze zijn nu al zo met vuurwerk bezig dat je ook niet lekker weggaat ....

Bij de buren kan ik ook wel terecht hoor, alleen vinden we dat ook moeilijk maar als er nood is dan kunnen we bij verschillende buren terecht.

ik ook hoor! ik ben het leifste ook thuis met deh onden, terwijl ik weet dat ze het kunnen tot wel 8 uur lang (niet dat het vaak voor komt, maar voor noodgevallen)

Ik ken het precies... Hier is het soms al zo erg dat vriendinnen zeggen: nou en, dan laat je die hond maar eens een keer een hele dag alleen thuis, dan pist ie maar in huis...
Op zo'n moment komt bij mij echt het stoom uit mijn oren! Ik kan dat zo niet hebben! Dus eerst heb ik al een schuldgevoel, daarna praten zij mij ook nog eens een schuldgevoel aan en dan ben ik kwaad waardoor ik soms helemaal niet mee ga en zoiets heb van: Barst jij lekker, ik ga wel naar m'n hondje!!

Sommige mensen begrijpen er echt geen snars van...

so indeed ... waar ik me soms druk om maak en niet zozeer schuldig maar ouders gebruiken hond als excuus kunnen hem niet alleen laten ... ok ... snap ik maar eh ... toen wij nog in ned. woonde deed ik ook de hond uitlaten, jullie hebben nog 3 dochters daar wonen die het willen en kunnen. 
Maar ok ... tot daar kan ik er nog inkomen maar dan ... als wij afzeggen dan is het ... maar je kunt ze toch wel aantal uren alleen laten ( is al een reis van 2 uur heen en 2 uur terug dus al 4 uur alleen zonder dat wij iemand gezien hebben ) en het ons dus kwalijk nemen als we niet komen of als er 1 iemand thuis blijft voor de honden ....

en dat gaat er bij mij niet in. En zoals je al zei ..... sommige mensen begrijpen er geen snars van.

Sam is gewoon ons 6e gezinslid. Toen de kinderen klein waren liet ik ze toch ook niet alleen thuis achter dus of we gaan eventjes en gaan op tijd weer naar huis voor Sam of ze gaat gewoon mee.

Eerlijk gezegd vindt ik het logisch dat je je "ongemakkelijk" voelt als je weg bent en je pup moet nog leren.
Natuurlijk moet de pup het ook leren, door dan ook weg te gaan, leert de pup ook daadwerkelijk en het is heel verstandig van jullie dat jullie het echt stapsgewijs doen!
Schuldig voelen t.o. andere mensen, moet je zeker niet doen, jullie hebben nu eenmaal gekozen voor een hond en willen hier op een goede en verantwoordelijke manier mee omgaan, wat super goed is en ook zo hoort vindt ik!
Maar mensen die geen hond hebben en geen hondenmens zijn zullen dit niet goed begrijpen maar dat is dan hun probleem, denk ik dan!
Ik vind het pas erg als een hond ieder weekend alleen thuis moet zijn (vrij,za en zo) en zichzelf moet vermaken omdat baasjes zonodig meer aan hun eigen denken dan aan de hond, DAN moet je je pas echt schuldig voelen!

Dat meen je toch niet Jude?! Als mijn vrienden dat zouden zeggen zouden ze echt een schop verdienen vind ik, jeetje! Sluit hen eens lekker een hele dag op in een kamer zonder toilet... 
Voor mij is het echt 4 uur maximaal en na 2 uur begin ik me al schuldig te voelen (Tyri kan 6, zo heb ik onlangs helaas moeten uitvinden omdat mijn schoonouders niet naar me wilde luisteren en we dus vastzaten met de auto). Tyri heeft een blaas van staal maar het is gewoon niet leuk voor haar. Onlangs hebben we haar los gelaten in de kamer en ze heeft gewoon heerlijk op de bank liggen maffen en niks gesloopt... was zo trots! 

Gelukkig heb ik hele lieve vrienden die het goed begrijpen en familie die staat te springen om Tyri te verzorgen als ik een dagje weg wil.

Oh nee toch..?!
Idd echt erg!
Eens met baasje van Tyri!

Mensen die geen hondenliefhebber zijn, kijken heel anders tegen honden aan dan wel hondenliefhebbers!
Geen liefhebbers vinden het vieze harige beesten met slijm, die je lastig vallen en tegen je op springen, en is het "MAAR" een hond, een beest.. je gaat je leven toch niet aanpassen op een beest, dan ben je niet helemaal lekker..volgens hen..
Voor wel liefhebbers betekend een hond soms hetzelfde en vaak nog meer zelfs dan een mens, is het een volwaardig gezinslid dat ook gerespecteerd wordt als levend wezen met een eigen persoonlijkheid en nemen verantwoordelijkheid voor een hond, een levend wezen die totaal afhankelijk is van de mens, hebben daar dus ook wel wat voor over, omdat je er ookveel voor terug krijgt!

Dat is dus nogal een verschil!

Zo gaat het inderdaad wel eens wanneer ik aangeef dat ik eerst iets voor Nero moet regelen voor dat ik ergens mee heen kan.
Wel zijn ze best gek met hem hoor, dat wel. Ze laten hem uit wanneer ik omhoog zit en een van de meiden heeft al een keer een middagje op hem gepast toen ie ziek was en ik MOEST werken. Dus in die zin zijn ze echt wel lief voor hem en gek op hem.
Ik kan het alleen niet hebben wanneer er zo gereageerd wordt wanneer ik aangeef dat ik even moet kijken wat ik met Nero doe als zij willen shoppen/stappen/dagje weg etc. Ik kan pas Ja zeggen wanneer óf Nero mee kan óf ik oppas heb.

Bij ons is het inderdaad ook max 4 uur, maar ik kan hem ook al na 2 uur beginnen te knijpen. Nu weet ik dat er niets gebeurt als ik weg ben (afkloppen, ben nu niet thuis en Nero is al 3 uur alleen en kan pas over een half uur naar huis)... Maar toch vind ik het niet fijn. Hij is gelukkig vanmorgen al naar het bos geweest, vriendlief heeft al met hem gefietst..
En ik ga straks lekker met hem trainen in het park (hopen dat er veeeeeel andere honden zijn waar ik 'mee' kan trainen) dus zijn uitdaging krijgt ie vandaag wel!

Nou ik heb altijd als hij alleen thuis is zoiets van..

Wat als het huis nu af fikt? Of wat als er nu iemand inbreekt en hem mee neemt of hij ontsnapt haha allemaal van die rare dingen ga ik dan denken.
Dan denk ik doe normaal zeg hahaha en gelukkig als ik thuis kom issie gewoon blij dat ik er weer ben

Schuldgevoel.. heb ik eigenlijk alleen als ik een weekje heb dat ik hem vaker weg moet brengen of alleen moet laten vaker als anders dan voel ik me wel is beetje schuldig. En naar andere mensen niet zo eigenlijk! haha

grtzz.

Lobke kan goed alleen zijn, maar als het even mogelijk is dan breng ik haar bij de oppas voor haar ook een uitje s,avonds met een verjaardag blijf ik ook nooit lang weg in juli was mijn middelste zus jarig na anderhalf uur ben ik de visite een hand gaan geven vroeg me zus ga je al het was hal negen , ja zeg ik de hond is alleen en ik ga nu dan kan ik nog een kopje koffie drinken bij jouw word ik toch vergeten nou toen stond ze te kijken of ze water zag branden ja ik kom koffie drinken dus verwacht ik koffie volgend jaar bel ik af feliciteer haar en zeg gewoon dat ik thuis koffie drinkt Hein.ps ik voel me niet schuldig tegen over Lobke die slaapt toch gewoon door .

puppen neem ik vaak gewoon mee naar dat soort dingen, bezoek/etentjes. nu moet ik zeggen dat mijn sociale leven ook grotendeels bestaat uit hondenliefhebbers, of mijn familie, dus het is eigenlijk nooit een probleem.......

Ja Anja, kan ik ook best inkomen hoor!

@ vrouwtje van Waka en Robi;
Wat nou als het je familie betreft die geen hondenliefhebbers zijn??
..

dan gaat de pup of in de reisbench, of ze blijft in de auto en gaat regelmatig ff wandelen, of we gaan niet

gelukkig zijn onze honden overal bij de familie wel welkom. ik hou ze wel altijd aangelijnd of onder appel, maar dat is meer voor mezelf. als je 2, (straks 3) toch redelijk grote honden meeneemt, vind ik niet dat ze er last van mogen hebben. en als de honden gewoon de hele avond naast mijn stoel liggen, kan ook niemand er een punt van maken......