Perdie met een pup?

Dit is heel verre toekomstmuziek hoor, maar ik wil het toch even weten
Dus Perdie gaat naar mijn idee niet altijd goed om met andere honden. Er zijn nog nooit echte incidenten geweest ofzo, maar ik heb het gevoel dat ze wat onzeker is? Zo wil ze in het begin niet dat honden aan haar snuffelen (staart tussen poten en poep op de grond) en ze gromt ook heel snel en heeft een dikke staart en rug. Vaak wil de andere hond (of honden) gewoon wat snuffelen maar het lijkt dan of Perdie zich daar heel ongemakkelijk bij voelt en niet weet hoe te reageren. Ze heeft nog nooit gebeten en na enkele minuten contact is ze al zo goed als helemaal gekalmeerd en gaat het wel. 

Maar spelen is ook nog zo een lastig punt. Ik heb al vaak gemerkt dat als ze mee achter een balletje aanloopt met een andere hond dat ze dan meer al spelend achter de hond lijkt te jagen? Is dat mogelijk? Of is dat meer een vorm van spel zo achter elkaar aanzitten?

Nu wil il binnen enkele jaren graag een tweed hond erbij. Liefst een pup dan omdat dat me het makkelijkst lijkt bij een volwassen hond. Maar is dat mogelijk volgens jullie? Zijn er hier mensen die een hond-agressieve hond hebben (niet dat Perdie dat echt is) en waarbij een pup wel is gelukt? Ik ben hier heel benieuwd naar eigenlijk want ik zou niet weten hoe ik aan zoiets zou moeten beginnen? 

Hoe begin je daaraan? Kennismaking? En wanneer zie je dat het voor de volwassen hond gewoon niet zal lukken?

Ik wil nogmaals benadrukken dat er geen pup bijkomt voor de komende jaren, maar ik wil toch graag al wat meer te weten komen

Alvast bedankt!! En bij deze wil ik ook altijd eens gaan wandelen met honden in de buurt van Mechelen die Perdie wat de kans willen geven om wat socialer te worden

Moest het iets dichter zijn dan zou Perdie eens aan mijn pup mogen 'snuffelen' Gewoon eens kijken of er in je omgeving geen jonge honden zijn en kijken hoe hij daarop reageren gaat, natuurlijk is even spelen wel niet hetzelfde als constant onder één dak zitten hé.

Ik begrijp je vraag en je interesse Yasmine.Laat Perdie maar lekker opgroeien, al doende zie je vanzelf wat er mogelijk is.

Eens je Perdie stabiel en volgroeid is, dan kun je verder gaan kijken. Een tweede maatje....ook een maatje voor Perdie!

Hoe reageren andere honden op Perdie als ze volgens jou 'lelijk' doet?
Kiwi houdt ook niet van gesnuffel en gromt ook snel maar andere honden reageren daar 9 van de 10 keer goed op. Ze negeren haar en zijn heel kalm. Kiwi heeft nooit een conflict en vrijwel geen enkele hond doet lelijk tegen haar. Dus ik vertrouw op Kiwi en laat haar, blijkbaar spreekt ze de hondentaal prima en is dat grommen ok.
Wat ik wil zeggen: is het wel zo 'anders' of ' verkeerd' hoe Perdie reageert of ben jij het alleen zelf die er een 'probleem' mee heeft?

Dat gezegd te hebben.. Ik zou eerder voor een stabiele volwassen hond gaan als jij denkt dat ze echt onzeker is.

ik ken je Perdie wel, maar opgroeien is dus nog aan de orde!(mentaal stabiel worden) Daar staat geen leeftijd op!

Vertrouwen hebben in Perdie!Echt, als je dat hebt en je voelt dat, dat is de helft van haar gedrag!

Als je ziet wat jij op het jaar dat je Perdie hebt, al met haar hebt bereikt... petje af, hoor! Mij lijkt ze een hond die niet van opdringerige honden moet weten. Dat is haar volste recht, en als andere honden haar grom begrijpen en dan afstand houden, is er eigenlijk niks mis.Het najagen, ja, dat doen ze tijdens het spel. Lekker weglopen van elkaar en dan elkaar achterna zitten.
Je gaat haar de volgende jaren dat je haar bij je hebt, zeker nog verder zien uitgroeien naar een meer zelfzekere en stabiele hond, en verder is ze heel erg rustig en beleefd, dus ik denk dat ze dan prima geschikt kan zijn om een pup mee te helpen opvoeden. Naargelang hoe ze over een paar jaar is, kan je dan kiezen voor een ras en karaktertje dat het best bij haar zou passen.

Wel leuk om nu al aan te denken, een tweede hond '

Snap ik, 
 maar....helpt wel!  (meer dan je beseft! je moet jezelf niet onderschatten en bang laten maken)
Heb jij vertrouwen, dan heeft Perdie dat ook. 

Perfect bestaat niet.


Gewoon tevreden zijn met je hond geeft net dat extra dingetje........rust en.....vertrouwen!

niks is onmogelijk ... 
Dusty is een soort zelfde hond kwa gedrag als Perdi, onzeker, gaat niet altijd goed met andere honden, speelde ook nooit echt met andere honden, angstig etc. 

Toch is hier een pupje bij gekomen een jaar terug. En je raad het al Gaya en Dusty zijn echt de dikste maatjes. Ze heeft hem enerzijds een deel uit zijn sociaal isolement getrokken... dat extra stukje zelfvertrouwen geschonken dat ik hem niet meer kon geven, Ik heb bewust voor een pup gekozen toen des tijds omdat ik een gelijke hoogte tussen de 2 honden wilde, om het zo voor Dusty ook makkelijker te maken, heb ook heel goed gekeken naar zijn karakter en daarbij heb ik een passende hond gekozen, wat voor ras daar aan hing was van minder belangrijke zaak voor mij. 

Dusty is nog steeds onzeker, moeilijkere hond met andere, speelt alleen met bekende maatjes en met Gaya . 
die 2 zijn echt 8 poten op 1 buik, samen slapen, samen spelen, samen eten alles kan en gaat geweldig goed. 

vooral voor de opvoeding is het belangrijk dat je perdi zoveel mogelijk er buiten houdt, zodat een pup niet kan gaan immiteren van "het foute" gedrag wat perdi vertoont. Zo ook heb ik heel veel met Gaya alleen gedaan als het aan komt op vreemde situaties, honden etc. Gaya is er een heerlijk vrij hondje geworden, op wat moeite met herders na (door incident met een mechelaar, wordt nog elke dag keihard aan gewerkt) kan ze over weg met praktisch alle honden. zo niet heeft Dusty haar perfect leren negeren. Zo jong als Gaya was en ze gingen samen mee, liet ik haar eerst op honden af gaan en daarna pas Dusty. (mits ik de hond had goedgekeurd kwa gedrag). Dit doen ze nu trouwens nog, Gaya beoordeeld, Dusty volgt. Dusty heeft niet alleen mij als steun en toeverlaat maar ook Gaya is daar een belangrijke rol in gaan spelen. Ze steunt hem in moeilijkere situaties, in de omgang met honden, maar kan ook heel goed zijn gedrag negeren en gewoon lekker haar eigen ding doen. 

Dus echt niks is onmogelijk '

Janouk was aan de lijn ook niet makkelijk naar vreemde honden en al helemaal niet als ze op hem af gestormd kwamen. Pups vond hij wel leuk, toen er twee innhuis kwamen moets hij wel even wennen meer kwam gisteren nog een foto tegen van drie honden op een kussen

Hij heeft wel eens gegrauwd als ze te onstuimg waren en we zorgden dat hij wel een eigen plekje had, maar hij vond het toch ook wel weer leuk.
En ja, hij was ookal tien, en dan dat jong grut erbij...opa entwee peuters ...


Mireille

Ps mijn huidige heren lijken bijna een voorkeur voor onzekere teefjes te hebben, ze hebben er al meerdere gerust gesteld en uiteindelijk tot spelen gekomen. Helaas wonen wij wat verder weg, maar wie weet

Mireille

heb je een PBtje gestuurd

ik denk dat perdie er goed van zal opbloeien . baylee is er ook erg van op geknapt toen goku er bij kwam . het was in het begin even van wat doe jij op mijn terrein . maar dat duurde een weekje en toen werd het een bijna onafscheidelijk duo . echt jut en jul . peppie en kokkie. overiginds zijn die van mij ook wel echt allemands vriendjes. baylee is er in elk geval van opgebloeid

Ja dat zou wel fijn zijn moest Perdie er van openbloeien. Het is wel maar voor binnen enkele jaren. Ik wil Perdie sowieso eerst zo stabiel mogelijk krijgen en nu zijn er ook nog wat andere redenen om nog te wachten. Al kijk ik er nu stiekem al naar uit: lijkt me echt heel leuk om 2 honden te hebben