Nieuwsbrief RvB - Toekomst van de Rashondensector aan een zijden draadje

Raadar Nieuwsbrief Raad van Beheer 1 december 2012 
 
Toekomst van de Rashondensector aan een zijden draadje
 
De levensvatbaarheid van de rashondensector hangt aan een zijden draadje. als de sector niet op korte termijn maatregelen neemt om het structurele probleem van de gezondheids- en welzijnsproblemen bij rashonden aan te pakken, zal de druk van de journalistiek en de politiek op de sector alleen maar toenemen.
 
Uiteindelijk zal dit leiden tot een uitbarsting vanuit de maatschappij die het functi oneren van rashondenverenigingen én individuele hondenfokkers hard zal raken. De situatie is levensbedreigend. Dat is de pittige conclusie van het onderzoek over de toekomst van onze rashondensector.
 
RAADAR IS DE NIEUWSBRIEF VAN DE RAAD VAN BEHEER 1 DECEMBER 2012
 
 
Bron:
 
http://www.raadvanbeheer.nl/uploads/media/RVB_RAADAR__toekomst_sector_20121201_LR.pdf

Staat ook volgende in:

Journalistiek, politiek en maatschappij maken immers nauwelijks onderscheid tussen de verschillende rassen: men spreekt over de welzijns- problematiek van de rashond. aangeboren medische en gedragsproblemen bij enkele rassen worden door de journalistiek, politiek en maatschappij toe- geschreven aan alle rashonden. De problemen van enkele rassen hebben daardoor altijd negatieve gevolgen voor de gehele sector.

De problematiek betreft niet enkele rassen, doch de gehele rashondenfokkerij, anders zouden organisaties als de Dierenberscherming en de Koningin Sophia Vereeniging tot Bescherming van Dieren etc. zich niet op volgende wijze mengen in deze problematiek:
 
 
Dierenbescherming 1 juni 2012
 
De scoop die geen scoop was
 
Dacht NRC Handelsblad een scoop te hebben? De krant maakte dinsdag als eerste melding van een verbod op fokken met zieke rashonden. Vicevoorzitter John Wauben van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied spreekt in het artikel in elk geval van een "historisch besluit." "Fantastisch!" zal de oppervlakkig lezende dierenliefhebber dan ook hebben uitgeroepen. Rest mij nu slechts het feliciteren van Wauben en diens koepelorganisatie voor rashondenverenigingen? Was het maar zo. Wie dieper op de materie ingaat, herkent in dit halfbakken verbod een schaamlap die verbloemt dat rashondenfokkers ongestoord kunnen doorgaan met hun wanpraktijken.Het kan ook niet anders dan dat de uitspraak dat een besluit historisch is met een korrel zout moet worden genomen als het een besluit betreft dat tegen heug en meug door de eigen vereniging is genomen. “De maatschappij heeft ons gedwongen in de spiegel te kijken”, zegt Wauben. “We hebben niet genoeg ons best gedaan voor de gezondheid en het welzijn van de dieren.” Zoiets zeg je niet zonder te beseffen dat je door het stof gaat, en dat doe je niet met plezier. In zoverre bevat dit verhaal inderdaad een historische component: de Raad van Beheer erkent eindelijk dat de Dierenbescherming in december 2009 niet voor niets de noodklok heeft geluid over de rashondenproblematiek.
 
Mentaliteitverandering
In het door NRC Handelsblad geduide besluit stelt de Raad van Beheer voor het eerst dat met zieke honden niet gefokt mag worden. Daar is de Dierenbescherming het van harte mee eens. Maar wat is een zieke hond, in de ogen van de Raad? En hoe wordt met dit besluit voorkomen dat nieuwe aandoeningen als gevolg van doorfokken op uiterlijke kenmerken de kop opsteken in een populatie waarvan de genetische opbouw in de kern niet goed is? Op die vragen blijft de Raad het antwoord schuldig. En dan heb ik het nog niet eens over de vraag hoe hij van plan is fokkers zijn wil te gaan opleggen. De praktijk is weerbarstiger dan het artikel in NRC Handelsblad doet voorkomen.

Om echte stappen te zetten in de richting van een oplossing is het nodig dat rasverenigingen hun stambomen openstellen voor bloed van buiten. Zo zouden bepaalde rasspecifieke problemen kunnen worden opgelost door niet-verwante rassen met elkaar te kruisen; op die manier blijf je werken met rashonden, maar is het mogelijk om deze aandoeningen uit een populatie te fokken. Uit niets in dit besluit blijkt echter dat de Raad inmiddels open staat voor een dergelijk stap, die toch echt nodig is om te kunnen spreken van een serieuze aanpak van dit probleem. Openstelling van stamboeken vergt een mentaliteitverandering onder de fokkers die nog heel ver weg is.Langzaam, heel langzaam.
 
Als Wauben en de zijnen het artikel in NRC Handelsblad naast het besluit leggen, moeten zij erkennen dat de interpretatie van de krant een nogal rooskleurige voorstelling van zaken is. Het besluit spreekt over een verbod op fokken met honden die “aantoonbaar en ernstig lijden aan aandoeningen.” Maar wat moet er gebeuren met honden die minder ernstig lijden? Wat is ernstig? En wat is aantoonbaar? Een hond met een aantoonbaar verhoogde kans op kanker, lijdt die? En hoe wordt het probleem van die verhoogde kans binnen een populatie bestreden? Het verbod op fokken met zieke honden haalt de hond uit de roulatie, maar daarmee nog niet die rasspecifieke aandoening. Het besluit van de Raad van Beheer roept meer vragen op dan dat het aanleiding geeft tot het kraaien van victorie.
 
De belangrijkste is of deze koepel zijn achterban van meer dan driehonderd organisaties, waarvan de een zich bezighoudt met berner sennen en de ander met chihuahua’s, wel op een lijn kan krijgen om echt orde op zaken te kunnen stellen.

De Dierenbescherming blijft fokkers en dierenartsen die hieraan meewerken dan ook onder druk zetten door middel van argumenten en acties.
 
Aan u, de consument, vraag ik om ons daarin te steunen door doorgefokte rashonden niet meer te kopen. Als aan de fokkerij niet te verdienen valt, zal de lol er immers snel van af zijn.
 
Frank Dales,
Algemeen directeur Dierenbescherming.
Bron: www.dierenbescherming.nl/nieuws/3012
 
 
Kon. Sophia Vereeniging http://www.sophia-vereeniging.nl/nl/pages/activiteiten/politiek/rashonden.html

Heel interessant document.