Vraag over asielhond

Ik wil hier toch even reageren op wat met de kat is voorgevallen.
Neem dit aub niet op als zware commentaar dat je het helemaal verkeerd doet, maar ik denk dat dit incident deels door jou reactie uitgelokt is. (Hoewel ik perfect begrijp dat je naar de kat roept dat hij niet aan dat soort viezigheid moet mee doen, ik zou het zelf wellicht ook zo gedaan hebben..)
Ik ga je even een voorbeeld geven over mijn eigen situatie. Wij hebben al heel lang een kat. Deze leeft echter buiten, komt wel knuffels halen en vooral achter eten zeuren. De kat is ondertussen een jaar of veertien. Drie jaar geleden hebben wij Sasha in huis genomen. Na een gewenningsperiode komen die twee goed over een maar...
Als ik op de kat roep omdat ze de vuilbak wil plunderen, gaat Sasha achter de kat aan. Ze is een slimme hond en heeft door dat de kat iets doet dat niet mag en gaat dat dan even voor me regelen...
Nu gaat onze kat er van door als dat gebeurt (en ik roep Sasha terug, ik regel dat wel, daar moet zij zich niet mee bezig houden) maar als het een frankere kat zou zijn, zou het kunnen dat ze terug vecht en dat heb je al heel snel de poppen aan het dansen...
Vandaar dat ik denk dat dit een resultaat is van je eigen reactie. Je hond heeft jou taak willen over nemen. Nu dat is zijn/haar taak niet, hij/zij moet leren dat jij dat soort zaken wel regelt. Maar dat besef komt er niet op 1 2 3.

Ik zou, wat de anderen hier al zeggen, alles opnieuw beginnen alsof het een puppy is. Dus niet enkel het zindelijk zijn, maar alles opnieuw beginnen. Ook je hond nog niet alleen met de katten laten (misschien doe je dat zo wie zo niet) en de kennismaking met de katten even goed tijd geven.

Bedankt allemaal voor jullie reacties! Fijn om te lezen hoe anderen mensen er tegenaan kijken.
Sorry, dat ik misschien wat onduidelijk ben geweest die huisgenoot van mij is niet mijn partner maar mijn moeder. Alleen als ik mijn moeder schrijf lijkt het misschien net alsof ik 12 ben en dat ben ik niet want ben de 20 gepasseerd. Toch heb ik uiteraard wel rekening met mijn moeder te houden. Het is nou eenmaal haar huis.

Eigenlijk kom ik steeds meer tot de conclusie dat ik het hebben van een asielhond gewoon onderschat heb. Zoals ik al eerder verteld heb hebben we hiervoor 2 pups gehad (niet twee pups tegelijk) dit ging allemaal redelijk omdat ik die pups toen elke keer net in mijn schoolvakanties had en toen een paar weken lang veel tijd aan de pups kon besteden. Helaas zijn deze honden allebei overleden. Doordat ik toch erg graag weer een hond wou hebben, zeiden veel mensen tegen mij waarom neem je geen asielhond. Als je goed zoekt vindt je vast wel een hond die met katten kan, die al een tijdje alleen kan zijn (aangezien de hond drie keer in de week 4 tot 5 uurtjes alleen moet zitten) en die al zindelijk is. Dan zou ik niet hoeven te wachten tot de zomervakantie en een hond uit het asiel halen is ook een goed ding. Eigenlijk was ik het wel met die mensen eens. Zodoende ben ik rond gaan kijken voor een asielhond die met katten zou kunnen, die een tijdje alleen kan zijn en die al zindelijk zou zijn. Aangezien ik met mijn vorige honden aan dogfrisbee deed wou ik eigenlijk ook graag een hond waar ik mee kon sporten. Toen ik dus Dice (toen Zirko) zag staan was ik meteen verkocht. Hij voldeed overal aan: hij zou zindelijk zijn, kon alleen thuis blijven, zou met katten kunnen en zou ondanks dat er nog niks met hem gedaan was wel geschikt zijn om mee te sporten.

Helaas blijkt de werkelijkheid totaal anders. Begrijp mij niet verkeerd ik neem Dice absoluut niks kwalijk. Hij is de laatste die hier wat aan kan doen. 

Alleen sta ik er dus nu thuis een beetje alleen voor. Mijn moeder vindt het een verschrikking hoe het allemaal loopt met Dice. Mijn moeder heeft nou eenmaal meer met katten dan met honden. De honden zijn ook altijd mijn honden geweest en heb ik zelf altijd opgevoed. Ik zal niet beweren dat het de perfecte honden waren die perfect luisterde maar geen één hond is helemaal perfect. Daarom is het voor mij nu gewoon een bittere pil dat het plaatje wat ik voor ogen had voorlopig totaal niet aan de orde is. 

Begrijp mij niet verkeerd, ik probeer van alles te doen wat in mijn vermogen ligt om het in goede banen te lijden maar het gedoe begint mij op te breken. Ik wil helemaal niet zielig doen maar ik moet het allemaal alleen doen. Sinds zaterdagnacht moet ik elke nacht om het uur met hem naar buiten (doe dit dan wel in de tuin) of blijf een paar uur 's nachts in de tuin op een tuinstoel zitten wachten tot hij wat doet. Dit begint mij op te breken. Ik kom gewoon niet aan mijn slaap toe en die heb ik gewoon hard nodig. Natuurlijk moet hij ook slapen maar als ik slaap terwijl hij wakker wordt plast hij weer in huis en dan krijg ik weer gezeur met mijn moeder. Niet dat ik nu mijn moeder in een kwaad daglicht wil stellen hoor. Ze is al juist zo lief dat ik überhaupt een hond mag hebben!

Misschien snappen jullie nu de situatie hier in huis iets beter. Sorry, dat ik misschien zo langdradig ben.

wat een ellende rot voor je..Ik heb zelf ook 3 katten waar van er 2 eerder waren als de hond maar ik heb  altijd gezegd mocht het niet gaan dan gaat de hond hoe moeilijk ook bewust gekozen voor een pup.Ik heb zelf ook een paar keer honden uit het asiel gehad  en vaak hou je deze ondanks de problemen.
 Zo ook met onze thijs deze was in huis lief maar je kon er niet met fatsoen mee wandelen van alles geprobeert bachbloesem gedragstherapeuten hielp niks. Thijs kon moeilijk zonder onze andere hond thuis zijn dus minder vaak ver weg  of naar het bos nu thijs overleden is merk je pas hoe het alle jaren ons leven heeft beinvloed ik moet er wel bij zeggen in huis was het een lief mannetje. Ik zelf persoonlijk zal al die stress niet meer willen mogelijk is het voor dice beter als hij in een huis zonder katten met een ander hond terecht komt hoe rot het ook is om hem weer af te staan succes met je keuze.

Zo hierbij dan reageren over het probleem met de katten, aangezien het daar eigenlijk over ging 
Allereerst wil ik wel zeggen dat die kater nog nooit eerder heeft gesproeit. Misschien vragen jullie je dan af hoe ik dat zo zeker kan weten, nou als een kater sproeit dan stinkt dat echt verschrikkelijk!! Ik bedoel de urine van Dice stinkt ook wanneer hij op het behang/muur heeft geplast maar dat ruikt naar rozen in vergelijken met de urine van die kater. Dus al zou die kater ooit een keer gesproeit hebben terwijl wij er niet bij waren dan zouden we dat echt wel geroken hebben.

Daarnaast weet ik dat ik fout zat toen ik een brul gaf naar de kat toe maar de brul was er al uit voor ik er erg in had. Wel rende de kater niet weg door de brul. Hij ging gewoon verder door waar hij mee bezig was tot Dice dus op hem afstormde en hem greep. Dus hij ging niet achter de kat aan omdat hij weg liep of rende.

Dan over het asiel mijn dingen voorleggen: Ik heb zondagmorgen een mail naar ze gestuurd over het zindelijkheidsprobleem. Tot dusver daar nog geen reactie op gehad, maar kan natuurlijk zijn dat ze erg druk zijn. Heb vandaag geprobeerd te bellen maar ik krijg steeds de melding van: dit Buitenlandse nummer is niet in gebruik. Ik heb dit al eerder gehad en daarom is het eerste contact toen ik interesse in Zirko had ook via de mail geweest. Toen kreeg ik steeds hetzelfde te horen. Later die week heb ik ze toen op hetzelfde nummer wel te pakken gekregen.

Wat een vervelende situatie. Helaas is het inderdaad niet altijd waar wat het asiel verteld, mijn vader heeft onlangs een kruising boxer uit het asiel gehaald (hij had met hem al weken gewandeld als vrijwilliger) er werd door het asiel verteld dat de hond met katten kon, thuis aangekomen viel hij de katten aan, er werd door het asiel  verteld dat hij met andere honden kan, hij is gisteren losgebroken en heeft een stafford aangevallen en dus moesten ze op zondag naar de DA (lekker duur!) en zit de hond nu vol met hechtingen. Dus volgende x als je een asielhond uit het asiel haalt bedenk dan dat er vaak maar de halve waarheid wordt verteld en dat niet alle honden hetzelfde reageren op andere honden/katten in het asiel als in een huiselijke omgeving, kunnen de vrijwilligers van het asiel ook moeilijk inschatten natuurlijk.

Nu over jou situatie, heel goed dat Dice al een aantal keer buiten zijn behoefte heeft gedaan, ik snap dat het erg vermoeiend is om elke keer zo lang te wachten tot hij wat gaat doen. En het is logisch dat je zelf ook slaap nodig hebt, niemand neemt je dat kwalijk. Maar ik ben bang dat je het zult moeten volhouden als je echt voor deze hond wilt gaan, het is nu zwaar maar als je er echt tijd en moeite in steekt zal het uiteindelijk meer dan waard zijn. Hoe moeilijk het ook is probeer positief te blijven en houdt vol. Ik weet hoe moeilijk het is om een hond op te voeden als je het helemaal alleen moet doen, ik woonde destijds ook samen met mijn ma en zij werkte alles tegen wat ik deed. Natuurlijk onbewust want ze heeft niet heel erg veel verstand van honden maar het is toch iets wat het nog lastiger maakt, en je voelt je natuurlijk schuldig omdat jij een hond uit het asiel hebt gehaald die jou moeder d'r huis vol poept en plast. Begrijpelijk. (mijn honden hebben ongeveer al het meubilair aangevreten wat er stond in mijn ma d'r huis). 

Wat ik je eigenlijk wil meegeven is dat je wordt begrepen en het is niet erg dat het tegenzit, maar houdt vol, voor jou en de hond en voor jullie toekomst samen. Hij boekt al vooruitgang, geef niet op!

P.S Waarom maak je hier niet een profiel aan? ' Kunnen we je ook in de toekomst trachten te adviseren en helpen of gewoon een leuk praatje maken.

Als je goed hebt gelezen wat ik denk dat er is gebeurd, zal je daaruit opmaken dat je hond heeft gereageerd op de brul die jij de kat gaf. Dice heeft begrepen dat de kat iets fout deed en ging dat even voor je oplossen. Dat is wat ik er van denk.
Verder kan eurasier best wel een punt hebben als hij denkt dat je hond reageert op de geursporen van de katten. Je kater hoeft niet te sproeien om zijn geur af te zetten. Katten zetten ook op andere manieren geursporen uit, wij ruiken die dan niet, maar een hond zeer zeker wel. Verder lees ik dat Romy de hond kent en al onmiddellijk aangeeft dat het verhaal dat ze je verteld hebben toch niet helemaal klopt. Zelfs als dat verhaal wel klopt. Een asielhond kan bij zijn vorige baasjes perfect zindelijk geweest zijn, maar door de ervaring van een asiel en nadien een nieuwe omgeving weer vervallen in onzindelijkheid. Dat ga je tijd moeten geven.
Dat je een hond uit het asiel een tweede kans wil geven vind ik heel tof van je, maar als je dacht dat een asielhond gemakkelijker was dan een puppy, kom je bedrogen uit. Een hond uit het asiel heeft dikwijls even veel en dikwijls meer zorg nodig dan een puppy.

Maar goed, hoe moet je nu verder, want dat is de eigenlijke vraag.

Heb je al aan een bench training gedacht?
Honden zijn meestal niet geneigd hun eigen slaapplek te bevuilen. Een bench is ongeveer te vergelijken met een hol, een slaapkamer. Dus dit zou je kunnen helpen in de zindelijkheidstraining, maar ook in de momenten dat jij er even niet bent of even met iets anders bezig bent. Je verplicht de hond dan tot rust, en dat zal hij momenteel hard nodig hebben, alles nieuw en stressvol. Het is ook een oplossing om niet voortdurend te moeten scheidsrechten tussen de hond en de katten en dus jezelf ook wat rust te gunnen.
Wel oppassen, het is niet de bedoeling dat een bench een strafhoekje wordt. Wel een plekje waar de hond zich veilig en beschermd voelt zodat hij er ook effectief tot rust kan komen.

Nog even een reactie op dat sproeien van de kater en het wel of niet weglopen van de kater.
Ook al heeft de kater nog nooit gesproeid geeft hij net als de poezen zijn geuren af op jou, je spullen en het huis.
Dus dit kan in mijn optiek nog steeds de oorzaak zijn.
Dat de kat niet vluchtte heb ik niet kunnen zien,maar er was extra stress en dan kan een hond dat wel op de kat afreageren.
Maar er kan middels het geschreven schrift niet altijd duidelijkheid worden gegeven.
Hoop dat je met de rest van de adviezen wat kunt en in contact kan komen met het asiel.En als het binnen je mogelijkheden ligt kun je ook nog proberen even langs te gaan.
Probeer je niet aangevallen te voelen op reacties ook al zit je er helemaal doorheen,maar zie het puur en alleen als raad die goed bedoelt is op vragen die je stelt.
Hoop dat je contact met het asiel kunt krijgen en anders een gedragstherapeut.
Doe wat het beste voor jullie allemaal is maar zeker ook voor Dice.
Als de kans erin zit dat het niet gaat lukken,wacht dan niet te lang,want hoe langer hij ergens is hoe moeilijker het voor hem is om zich weer in een nieuwe situatie te moeten verplaatsen.
vr gr

Ik vermoedde al dat er een verhaal over asielhonden naar boven zou komen waar het misging, ik kan je honderden verhalen vertellen waar het wel goed ging.

Ik kan je ook een persoonlijk verhaal vertellen waarbij met veel geduld mijn hond me het gelukkigst heeft gemaakt dan dat ik ooit geweest ben.

Romi is een keeshond x chihuahua (grootte van de keeshond)

Ik heb haar op 20/04/2011 geadopteerd, ik kende haar 2.5week in het asiel voor ik haar mee naar huis nam.

Ik ben meteen met hondenschool begonnen. Naar mij is ze steeds lief geweest, maar overal waar ik kwam was ze een gevreesde hond. Ze viel andere honden aan en beet in mensen hun benen (tot bloedens toe). Thuis pluktte ze de katten van mijn zus helemaal kaal en liet ze geen moment met rust.

Ik ga nu nog steeds naar dezelfde hondenschool waar ik ongeloofelijk veel en goede tips heb gekregen.

Ondertussen is romi 1 van de meest lieve en verdraagzame honden op de hondenschool, ze valt niet meer uit naar andere honden, de katten hebben haar aanvaard en zij de katten. ze is ongeloofelijk lief voor vreemden,....

Verder heeft ze haar brevet gehoorzaamheid gehaald en speelt ze wedstrijden gehoorzaamheid.

Je kan met een asielhond veel bereiken al kost het net als een pup soms veel moeite en geduld.

Geef de hoop niet op, ik wil niet dat dice weer 1 van die hondjes is die keer op keer in het asiel beland omdat het nieuwe baasje de hoop opgeeft. Dice heeft helemaal geen prettig leven achter de rug, bovendien zijn border collies heel gevoelige honden.
Neem de tijd om elkaar te leren kennen en vertrouwen naar elkaar toe op te bouwen.
Zoek een goede hondenschool uit waar ze je ook met raad kunnen bijstaan.

ik hoop dat je hier wat uit haalt.

Hey Romi,

mij zal je niets verkeerd over een asiel hond horen zeggen hoor! Sasha komt ook uit het asiel. Denk wel dat jij met meer om handen hebt gehad met Romi dan ik met Sasha, maar ze heeft alleszins ook haar rugzakje.
Ik denk gewoon dat mensen, met de beste bedoelingen, dikwijls denken dat een asiel hond nemen gemakkelijker is dan een pup. En daar loopt het wel eens fout.


Aan gast,

Ik hoop dat je Dice alle kansen geeft. Maar ik hoop ook dat je eerlijk tegenover je zelf bent, wil je de moeite en de energie er in steken die nodig is om Dice zijn vertrouwen te winnen en er een maatje voor het leven van te maken.
Border Collies zijn normaal gesproken intelligente honden die snel leren (maar dus ook snel de verkeerde dingen op pikken). Ik ben er zeker van dat je Dice kan helpen een betere huishond te worden, maar alleen als jij hem die nodige hulp geeft. En dat zou best wel eens meer energie kunnen kosten dan als je met een pup zou gestart zijn.
Mocht je willen door gaan met Dice (wat ik wel hoop), inderdaad, waarom maak je geen profiel aan?

Ik wil even reageren op het volgende, (bij voorbaat niet om iemand aan te vallen)
Je geeft aan dat het niet altijd waar is wat het asiel verteld. Er zullen vast en zeker nog wel 'slechte asielen en opvangen bestaan' Maar ieder GOED asiel verteld de volledige waarheid voor zover zij dit weten. Een slechte plaatsing door onwaarheden zorgt er namelijk alleen maar voor dat de hond nog meer meemaakt en met nog meer stress vervolgens terug gebracht wordt.
Een GOED asiel is juist vrij kritisch in plaatsen en stelt hoge eisen aan de potentiele nieuwe eigenaar. 
Het nadeel ligt hem hier juist in de vorige eigenaar. Want daar komen juist de meeste onwaarheden vandaan. ( Niet dat je perse slecht bent als je je dier afstaat, in sommige gevallen gaat het gewoon niet, en er bestaan zat mensen die wel eerlijk alles vertellen)

Maar wat je bij een herplaatser altijd in acht moet nemen is dat élke situatie anders is. Komt een hond uit een gezin waar een kat aanwezig was dan is dit geen garantie dat dit met álle katten in de toekomst ook gaat. (Elk dier is anders, de dieren kennen elkaar nog niet en je moet rekening houden met of de kat al aanwezig was toen de hond als pup erbij kwam.)  


De reden dat ik toch hierop wilde reageren is omdat ik zelf in een asiel gewerkt heb waar we er ALLES aan deden om te zorgen dat de dieren die we plaatsten ook daadwerkelijk goed terecht kwamen en niet weer in een soortgelijke situatie belanden.
Een kant en klare hond bestaat gewoon niet.

Om even ontopic te reageren; De tips die gegeven zijn kan ik niet veel aan toevoegen er zitten hier gelukkig veel mensen met verstand en ervaring. Mijn hond heeft op het begin ook wel eens een ongelukje gehad ( terwijl ze ook super zindelijk zou zijn/is) Maar in het geval van Dice zal er inderdaad meer aan de hand zijn dan wat gewenningsstress.

Aangezien sommige mensen zoiets hadden van waarom maak je geen profiel aan bij deze.
Bedankt weer voor alle reacties. Fijn dat jullie met mij mee willen denken.

Vanavond ga ik een goed gesprek aan met mijn moeder, juist omdat die Dice vandaag al terug had willen brengen. Ik heb dat tegengehouden omdat ik een weloverwogen beslissing wil maken. Alleen blijf ik het heel lastig vinden. Zo ben ik bijvoorbeeld vandaag niet naar school gegaan omdat ik hem niet achter durf te laten. Mijn moeder is wel thuis, maar als ik alleen maar naar het toilet ga jankt hij het al uit. Dit terwijl mijn moeder dan gewoon in de huiskamer is. Maar om deze hele week verder niet naar school te gaan vanwege Dice kan eigenlijk ook niet. Daarnaast zal hij eigenlijk aankomende donderdag en vrijdag toch echt twee uurtjes alleen moeten zitten.

Weet nu dat ik waarschijnlijk het halve forum over mij heen krijg, maar wij waren er vanuit gegaan dat dit wel zou gaan lukken aangezien hij alleen thuis kon zijn. Achteraf kan ik mijzelf wel voor mijn kop slaan. Toen ik mijn eerste pup kreeg heb ik mij gigantisch ingelezen over een pup in huis. Voordat ik begon aan een asiel hond heb ik dat dus niet gedaan. Ik heb mij er in verkeken dat een volwassen hond ook nog moet wennen aan een nieuwe situatie. 

Helemaal omdat de katten nu ook met elkaar niet zo goed door één deur kunnen omdat ze in een te kleine ruimte met z'n drieën. Die zitten nu ook vol stress, dus om die katten nu weer naar beneden te verhuizen kan absoluut niet want dan gaat het geheid fout met Dice. Alleen is het ook niet fijn als die katten elkaar de hut uitvechten. Wat een drama!!!

Iemand had het over benchtraining om de zindelijkstraining te vergemakkelijken. Dit omdat een hond niet snel zijn eigen nest zou bevuilen, helaas is dit geen optie want Dice bevuild wel zijn eigen plek en vindt het geen probleem om in zijn eigen ontlasting te liggen als je hem de kans geeft.

Dan nog even over bij het asiel langsgaan: dit is echt geen optie om zomaar even te doen het is namelijk 1,5 uur rijden om er te komen. 

Als ik dus heel eerlijk ben weet ik dat ik eigenlijk op dit moment niet de tijd heb om Dice de tijd en ondersteuning te geven om het allemaal heel rustig weer op te bouwen. Toch wil ik aan de andere kant niet zomaar opgeven als het even moeilijk wordt. Het blijft wel een levend wezen dat je niet zomaar weer even dumpt als het niet bevalt of niet gaat zoals je wenst.

Dogfrisbee gek.
Fijn dat je een profiel hebt aangemaakt.
Het is kiezen tussen twee slechten is mijn idee en dat is een hele moeilijke beslissing.
Terug naar het asiel is een ramp,maar misschien wel met de kans op een baasje/bazin die er de tijd en ervaring voor heeft om Dice op het goede spoor te krijgen.
Of ervoor gaan met alle voors en tegens.
Iedereen maakt wel eens een fout en soms komt het goed en soms niet.
Vorige eigenaren hebben ehet blijkbaar niet goed aangepakt en het asiel heeft misschien een inschattings fout gemaakt.
Maar zowel het asiel als jij zelf hebben het met de beste bedoelingen en uit liefde voor de hond gedaan.Er zijn asiels die een hond op proef meegeven,misschien ook bij jou,zo niet zie je dat het nut kan hebben.
Ik zal de laatste zijn die over je heen valt,ook al leef ik ontzettend met Dice zijn leven mee.
Rieel zijn en kijken wat de mogelijkheden zijn,maar alleen met liefde voor de hond wordt het moeilijk en zonder hulp is helemaal moeilijk.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je er uit kan komen.

vr gr

Jeetje, zijn vorige plek moet echt niet fijn geweest zijn dat hij heeft geleerd in zijn eigen troep te slapen.

Kan je alleen veel wijsheid in je besluit vanavond toe wensen, en eerlijkheid.
Je geeft aan dat jij naar school moet, dus eigenlijk zou je moeder dan met Dice samen zijn. Op zich is dat ideaal, maar enkel als je moeder bereid is zich mee te engageren. Anders denk ik dat het toch wel heel moeilijk wordt. Ik zou het erg vinden voor Dice als hij terug moest. Weer eens bevestigd in het onbetrouwbare van mensen. Maar tegelijk, als jij zijn heropvoeding (en dat zal het moeten worden) niet aan kan, is het wellicht beter dat je hem snel weer terug brengt dan dat je eerst weken ligt aan te modderen om hem -als hij eindelijk wat gewend is-alsnog weer weg te doen.
Denk dat ik uit je verhaal het resultaat wel kan bedenken, tenzij je moeder bereid is mee te werken...

Laat je wel nog weten hoe het loopt?

Bedankt lieve mensen voor jullie berichten.Ik zal laten weten hoe dit afloopt.

Een asielhond, en dan vooral een met een (onbekend, vol) rugzakje ís ook gewoon moeilijk. Wij hebben er ook een en dan is het ook nog eens onze eerste hond. 

Hoe vaak ik niet met mijn handen in het haar heb gezeten, heel wat zakdoeken vol gehuild en hier allerhande hulpvragen deponeerde... 
We zijn nu bijna anderhalf jaar verder, het is bij vlagen nog steeds niet makkelijk (ze kan héél bang zijn), maar ik hou zó ontzettend veel van haar. En elk positief dingetje is zó geweldig. 
Zo hebben we net een wandeling van 20 minuten gemaakt. Lijkt niet bijzonder, maar we komen al zeker een week amper tot de hoek van de straat, dus dit was weer helemaal geweldig (en ach, dat ik ben natgeregend vond ik voor nu helemaal geweldig )

Misschien hebben de vorige eigenaren wel gezegd dat hij met katten kan, dat ie alleen thuis kan blijven. En ja, dan kan het asiel natuurlijk niet meer doen dan dat doorspelen naar de nieuwe baasjes.

Ondanks dat ik het best heel pittig vind ben ik nog steeds blij met mijn 'tweedehandsje'  
En ik denk dat dat bij jullie ook wel gaat lukken, mits jullie er de tijd voor nemen en dat ook echt oprecht willen.

het is ook maar de vraag of zijn gedrag in het asiel (samen met een maatje binnen gebracht begrijp ik, dus daar is hij ook van gescheiden) inderdaad onzindelijk was en onrust bij alleen zijn.

honden reageren heel primair op de dingen om hen heen

ik heb weleens een hond uit het asiel gehad die "absoluut niet vocht"
3 dagen later had ik 4 gaten in mijn been van het scheiden van mijn eigen hond en een andere door een forse vechtpartij....


en toch bleek na verloop van tijd, dat hij heel sociaalvaardig was en beslist geen vechter
hij was gewoon mega gestresst, en gaf dus heel ander gedrag dan wat hij in het asiel en bij de vorige eigenaar had laten zien.


ik zeg niet dat Dice geen rugzak vol heeft
maar het is niet altijd zo dat gedrag consequent altijd maar eender is in heel verschillende omstandigheden, in jouw geval heb je wel een behoorlijk pakketje in huis gehaald, en is het belangrijk goed te overwegen of alle huisgenoten er voor gaan om Dice tot rust te laten komen en eventueel probleemgevend gedrag te gaan ombuigen.

sterkte !!

Kijk ik zou er met alle liefde voor willen gaan. Alleen moet het wel echt haalbaar wezen. Daarnaast weet ik niet of ik er wel goed aan doe. Ik zal anders wel neerzetten hoe het zou verlopen mochten we hem hier houden en zouden jullie dan eerlijk kunnen zijn of dit wel haalbaar zou kunnen zijn?

Persoonlijk vind ik het geen probleem om deze week te verzuimen van school. Dan is deze week geregeld en hoeft hij niet alleen te zitten. Ook niet als mijn moeder aan het werk is. Alleen de week daarop gaat het al veel moeilijker worden. Ik moet de drie (niet de kerstdagen) dagen dan fulltime werken aangezien ik stage uren moet inhalen om straks mijn diploma te kunnen krijgen en ook mijn moeder moet dan werken waardoor hij dan drie halve dagen alleen thuis zou komen te zitten. Daarnaast heb je het probleem van de kerstdagen, je kan hem niet meenemen naar andere mensen (nog meer stress + meeste mensen zitten niet te wachten op een onzindelijke hond) en ook mensen thuis ontvangen is niet ideaal want eigenlijk ben je constant met hem bezig terwijl je bezoek ook aandacht verdient. Na de kerstweek heb ik gelukkig een week vakantie dus dan zou ik een week weer de tijd voor hem hebben. Maar daarna zal hij dan toch drie keer per week naar de dagopvang moeten. Niet erg ideaal dus, maar aangezien hij dan waarschijnlijk nog niet zindelijk is en ook niet alleen kan zijn weet ik het ook niet meer anders.

Als ik het zo zelf neer typ vind ik het eigenlijk niet echt een prettig vooruitzicht. Aangezien in Dice heel veel tijd gaat zitten. Hij moet in huis zindelijk gemaakt worden, moet leren met de katten om te gaan (en de katten ook weer met hem), hij moet leren alleen thuis te zijn, hij moet nog leren om te wandelen zonder te trekken, hij moet nog leren om te wandelen zonder iedereen te willen begroeten, eigenlijk zou een gehele nieuwe socialisatie geen overbodige luxe zijn etc. 

Het is eigenlijk net zoals jullie zeggen een echte pup, alleen dan van 2 jaar oud. 

Begrijp mij niet verkeerd ik ga geen uitspraken doen over zijn verleden bij zijn vorige eigenaren, aangezien het dus wel blijkt dat mijn gegevens niet geheel kloppen. Mij werd verteld dat hij 5x in de week ging wandelen, terwijl ik hier dan weer hoor dat dit helemaal niet gedaan werd.
Van wat ik begreep was het teefje waar hij samen mee is binnen gebracht naar een medewerker van het asiel gegaan omdat ze een beetje nerveus was. Maar onderhand weet ik niet meer wat nou wel en niet waar is. Daarnaast doet dat er ook helemaal niet toe.

Op dit moment staat het belang van Dice bij mij bovenaan!!

Dogfrisbee gek.

Eerlijk ben ik al die tijd al geweest in mijn antwoorden.
Maar de keus kan ik niet voor je maken.

Je weet wat hij op dit moment aan gedrag vertoont bij jullie,dat dit tijd kost en veel geduld om om te buigen.Geen garanties,maar aan de andere kant misschien toch sneller opgelost dan gedacht met wat hulp en tijd en gedult.

Als je een pup in huis had genomen had je met dezelfde problemen gezeten niet zindelijk,alleen thuis blijven aan het opbouwen en wennen aan de katten.Werk en school en de verantwoordelijkheid min of meer alleen dragen.Zou dit lukken? Zou je er dan ook aan zijn begonnen?
Misschien helpt het om jezelf dit af te vragen en kan dit meehelpen in je besluit.
Hou me ten goede het zou heerlijk zijn als Deci op je kan rekenen en hij een gouden mandje bij jou vindt,maar alleen jij weet wat je hem kunt bieden en garanties zijn er niet.
Maar die zijn er  bij geen enkele hond.Asiel of pup het is de hond baas combinatie die bepaalt of het lukt of niet.
Veel succes

Hoe moeilijk het ook is ik denk dat dice beter af is bij iemand die mogelijk nog een hond heeft daar kan hij van leren en iemand die er alle tijd voor heeft het is zo ook geen doen met de katten die raken alleen maar gestresde en jij ook en dat voelt de hond je heb je best gedaan...

Nog even ter aanvulling.
Zelf een hondje gehad dat was afgedankt,uit de auto gezet.
Niet zindelijk,verlatingsangst in de ergste graad,niet gesocialiseerd en kon niet tegen auto rijden en totaal geen zelfvertrouwen.
We hebben er een jaar over gedaan om haar op de rails te krijgen.
Samen met man en moeder die in kon springen.En een koelante werkgever.
Elke situatie is anders en we hebben ons menig keer achter de oren gekrabbelt,maar hebben 13,5 jaar een fijne hond gehad,met wat aandachtspuntjes en medicijnen.
Dit niet om een een scenario te schertsen,maar aan te geven dat ik wel weet waar ik over praat en hoeveel inzet iets kan kosten.
vr gr

Ik begrijp je reactie. Natuurlijk doen goede asielen er alles aan om een hond een permanent plekje te geven zodra deze het asiel verlaat. En uiteraard zijn honden en katten niet hetzelfde en zullen ze ook niet op elke hond en/of kat hetzelfde reageren maar ik merk vaak gewoon dat er bij sommige honden te rooskleurig over wordt gedaan. Ik vind als je als asiel zegt dat de hond bij katten kan dan moet deze bij de meeste katten ook plaatsbaar zijn en niet zo van "Ja hij heeft bij katten gezeten dus dan zal ie bij andere katten ook wel kunnen" Ik denk dat dit vaak wel gebeurd, en over foutieve informatie van vorige eigenaren, tja, zoek dan als asiel uit in hoeverre het verhaal van de vorige eigenaar op waarheid berust. Test een asiel eigenlijk zelf wel of een hond bij een kat kan? Of een hond met andere honden kan? Ik krijg soms namelijk het idee dat ze de informatie van de vorige eigenaar klakkeloos overnemen... Misschien is dit zo bij sommige asielen, ik wil ze natuurlijk niet allemaal over 1 kam scheren. Verder geen negatief woord over asielen trouwens ik heb respect voor wat zij doen als zij er niet waren zouden er een hoop zwerfhonden en katten zijn en denk ik ook meer dieren gedumpt worden.

Het is gewoon jammer, mijn vader heeft nu een hond die andere honden aanvalt en zijn eigen katten ook, terwijl er duidelijk is gemaakt dat hij met andere dieren overweg kan, mijn vader geeft niet snel op en wil hem ook niet terugbrengen maar de kans is met dit soort situaties (ook van de TS) gewoon groter dat de hond weer terug komt in het asiel. En dat is natuurlijk niet de bedoeling.. er zitten al genoeg dieren in het asiel.

ONTOPIC:

Het is jammer dat je niet genoeg tijd hebt voor Dice op het moment, komt de kerstvakantie er trouwens niet aan? Misschien kun je in die tijd meer aandacht aan hem proberen te geven. Zijn er geen andere mensen in je omgeving die je met hem kunnen helpen? Ik weet niet waar je woont maar misschien zijn er evt. wel mensen op dit forum die je willen helpen.

Sorry, ik bedoelde niet te zeggen dat jullie daarvoor niet eerlijk waren hoor  
Kijk als ik voor een pup gegaan zou zijn zou ik daar mee gewacht hebben tot de zomervakantie (was ook eerst weer van plan om voor een pup te gaan en had al zitten kijken wanneer er rond april een nestje met aussies geboren zouden worden, aangezien dat ras nog steeds heel mijn hart heeft al is een border collie ook leuk natuurlijk). Zodat ik de eerste weken al mijn tijd in de pup kan steken. Zo heb ik dat altijd gedaan en tot nu is dat altijd redelijk goed gegaan. 
Ik zou dus absoluut nu geen pup in huis genomen hebben.

Alleen ben ik dus heel naief geweest en gedacht dat een asiel hond misschien nu wel zou kunnen want die zijn al volwassen, zijn zindelijk en kunnen vaak al een tijdje alleen zijn. Nu weet ik hoe naief dat is om te geloven. Daarin heeft Dice mijn ogen wel geopend. Alleen is het zo rot dat hij hier het slachtoffer van is!! Dat neem ik mezelf zo kwalijk!

Nee hoor, zo dacht ik ook niet over dat eerlijk zijn.
Maar eerlijk zijn durft niet iedereen,want dat wordt je vaak niet in dank afgenomen,ondanks dat mensen zelf aangeven dat ze het willen horen.
Het gezegde is niet voor niets de waarheid is hard en ik hou zelf wel van de waarheid maar niet van de ongezouten waarheid  geven als je iemand niet persoonlijk kent.
Ik zou troostende woorden kunnen geven over dat jezelf kwalijk nemen niet hoeft,maar die heb ik niet,want dat zou ik mezelf ook gedaan hebben als ik het onderschat had.Dat is voor mij weer een eerlijk antwoordt. Maar ook één naar jezelf toe.
Je hebt er alleen niets aan om een besluit te nemen.
Het helpt alleen om eerlijk te zijn tegenover jezelf misschien.
Hier is altijd het motto als iets niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat,maar daar moeten wel alle ingredienten voor aanwezig zijn.

vr ge

Hierboven was ik, was vergeten in te loggen

Héél eerlijk? Maar ik reageer natuurlijk vanachter een computerscherm, ik kan enkel een beeld krijgen van de situatie door wat jij beschrijft.
Ik denk niet dat je deze hond al met een week alleen zal kunnen laten. En wat Eurasier en Goja ook al aangeven, ik denk niet dat je dit alleen kan aanpakken. Iedereen in huis moet bereid zijn mee te werken. Als je moeder zoiets heeft van het is jou hond, los het maar op, dan denk ik dat je wel weet wat je best doet.
Dice zijn problemen kunnen een hele tijd duren vooral ze opgelost raken, anderzijds kan zoiets ineens heel snel gaan. Maar gaan we er van uit dan hij eigenlijk niets kan/weet en wat hij kan/weet verkeerd heeft geleerd, dan zal hij niet vanzelf in een ideale huishond veranderen, je zal hem alles opnieuw moeten leren. Dat vergt begrip en veel geduld, niet enkel van jou zijde, maar ook van je mede huisgenoten.
Ik hoop dat je een productief gesprek kan hebben vanavond, maar wees allebei eerlijk en realistisch in wie wat wil investeren om dit tot een goed einde te kunnen brengen.

  voor de kat
neem  contact op met asiel willen je wel helpen en een gedrags deskundige.
weten ze vanuit het asiel of de hond wel met katen kan?
het asiel van mij had de info gekregen dat de  hond wel met katten kon, per toeval via via de eerste eigenaar gesproken en die vermelde mij dat dit helemaal niet kon  nu heb ik gelukkig zelf geen kat maar woon wel in een straat vol katten die ook in mijn tuin zitten . 

 sterkte

Nou vanavond het gesprek met mijn moeder gehad. Waar ik al voor gevreesd had is gebeurd, we moeten erkennen dat Dice hier niet op zijn plek is. Hoe moeilijk dan ook, ik kan niet in mijn eentje alle zorg op mij nemen. Daar mis ik op het moment gewoon de tijd voor. Wanneer hij nou net in mijn zomervakantie was gekomen, dan was het probleem waarschijnlijk minder erg. Dan had ik veel meer tijd voor hem gehad. Helaas is het geen zomervakantie en ook de kerstvakantie is voor mij niet de volle 2 weken maar heb ik 1 week maar vrij. 
Mijn moeder vindt dat de katten voorgaan. Die waren er het eerst. Helaas krijgen de katten onderling ook ruzie met elkaar omdat ze nu met z'n drieën in een klein kamertje zitten gepropt en daardoor bij hun de stress ook de overhand begint te krijgen. 

Hoe moeilijk dan ook maar Dice gaat morgen terug naar het asiel. Ik zal hem heel erg gaan missen. Voorlopig ben ik wel even helemaal genezen van het willen van een hond. Dit is zo'n kl*te gevoel! Al wil ik geen medeleven want dat verdien ik niet.

Voor Dice is het ergst, hij is de echte verliezer. Ik hoop dan ook dat hij straks een baasje van goud gaat krijgen. Een baas die alle tijd voor hem heeft en hem alle tijd geeft om aan nieuwe dingen te wennen. Ik gun hem dat met mijn hele hart. Het is echt een hond van goud, alleen hij verdient heel veel tijd en energie van een baas. Hij verdient nu alleen nog maar het allerbeste!!

Ik had het met je graag anders gezien, maar ik denk wel dat je de juiste beslissing neemt gezien de omstandigheden.
Dank je dat je ons toch op de hoogte stelt.
Indien er in de toekomst toch een andere hond komt, puppy of asiel, denk ik dat je ditmaal wel eerst goed inschat hoeveel tijd er in komt te steken om een hond (her) op te voeden. Het is een harde les geweest denk ik. En ja, grote verliezer is uiteindelijk Dice.
Maar je kan het ook anders bekijken. Je gunt hem nu een baasje dat wel de nodige tijd in hem kan investeren. Ik hoop alleen dat ook het asiel hier uit leert en echt benadrukt dat hij een hond is die veel extra aandacht nodig gaat hebben en strenge eisen/gerichte vragen stelt aan een nieuwe kandidaat.