Agressie naar andere reuen - Shadow

Ik moet even wat van me afschrijven en hoop dat jullie mee willen denken. Shadow en Spot zijn nu een jaar en drie maanden oud ongeveer. Onderling gaat het prima, thuis gaat het ook goed. Buiten is het jagen van Spot nog een 'puntje van aandacht' (hij reageert nogal impulsief, zoals vanmorgen toen hij een fazant zag, dan lig bijna ondersteboven) en beide honden trekken nog wel eens aan de lijn bij het wandelen, vooral in het bos als ze wild ruiken. Het is dan soms knap lastig om ze "bij" je te krijgen. Ben ik alleen, dan ga ik rustig een vijf minuten midden op het pad staan of zitten tot we weer rustig verder kunnen. Lopen we met z'n allen, dan lukt dat wat minder goed omdat manlief iets minder geduldig is en dan kom je wel eens in een soort spiraal omhoog terecht van stuiterhonden (snappen jullie wat ik bedoel?)
Afgelopen zaterdag gingen we in de sneeuw wandelen. Eerst kwamen we over een smal paadje langs een huis waar een herder woont. Ik weet dat het een 'mislukte politiehond' is. Deze hond gaat zeer agressief tekeer achter het hek. Ik heb mijzelf tussen hek en mijn hond geplaatst maar de enige manier om zowel met Spot als Shad erlangs te lopen is met vingers in de halsband snel doorlopen. Ze willen er opaf. Ik moet zeggen dat ik het ook een heel vervelende ervaring vindt, de hond gaat zooo tekeer. Er eenmaal langs even wat brokjes gestrooid, schudden. Doorgelopen. Het stuk daarna lekker rustig, open velden, geen andere honden.bij het bos kwamen we een onbekende zwarte lab tegen. Allebei aangelijnd, ik maak met Spot een boogje er omheen. Die vindt dat wel prima maar Shadow wil aan de lijn naar alle andere honden toe. Als pup al en hij vond ook alles en iedereen leuk. Het gaat ook bijna altijd goed, maar nu niet helemaal. Er werd gegromd. In het bos kwamen we een soort Spaniel tegen. In mijn ogen een 'blije eikel' springend, beetje piepend aan de lijn. Overal op af willen, je kent het type. Nou ja, eigenlijk hetzelfde type als Shadow was. Ik loop met Spot boogje er omheen, maar manlief (die ook wel een tikkeltje hardleers is) laat Shadow er opaf gaan. De spaniel springt, Shadow bijt. Koppie in zijn bek. De vriend van de eigenaar van de andere hond springt erheen. Shadow laat meteen los, andere hondje vliegt piepend weg naar de baas. Gelukkig geen fysieke schade. Terwijl het hondje uitgebreid op schoot getroost wordt staat Shadow rustig naast mijn man. Ook Spot zit rustig naast mij. Zoals ik zei, het hondje had niks, maar allemaal wel geschrokken. Van de eigenaar van de andere hond moest ik Shadow maar flink op zijn kop geven, maar de enige die ik zijn kop gegeven heb is mijn man; geen vreemde honden laten ontmoeten zo aan het uiteinde van de lijn!
Even later komen we de hoek om staan tegenover een loslopende lab en een golden. De lab maakt zich nogal groot en komt op Spot af. Ik laat de lijn vallen, loop rustig door. Spot snuffelt, er wordt even gegromt en Spot loopt snel weer verder om nog even het golden teefje te begroeten. Shad staat inmiddels te springen en te grommen op zijn achterste benen. De eigenaar pakt de lab in zijn halsband. Ik pak Spot en we lopen door.

Shadow is een onstuimige hond, zeer matige impulscontrole. Het is altijd alles of niets. Eigenlijk is hij de hond van mijn man, en ik heb hem nu weer op cursus gestuurd (een waar met kalmerende signalen wordt gewerkt) en ik hoop dat dat wa op gaat leveren.

Ik merk wel dat ik me soms erg aan Shadow loop te ergeren. Gisteren was ik met Spot in de keukentrucjes aan het oefenen en heb ik hem (Shadow) een doos met brokjes en krantenproppen gegeven. Hij hoort dan de clicker en wordt zo ongedurig, begint tegen de deur op te springen (niet fijn) en Spot houdt dan ook op me wat te doen. Ik kan ook niet met Spot met een balletje spelen in de tuin als Shadow hem kan zien, dan gaat Spot liggen, wegkijken, gapen... Ik moet Shadow dan echt uit zicht wegzetten.
Mijn geduld met hem is een beetje op. Op een of andere manier kan ik Spot alles vergeven bijna, misschien omdat hij verder (behalve het jagen) zo zacht is.

Affijn, gisteren ben ik om de beurt met ze gaan wandelen (manlief is ziek) en dat werkte wel aardig (vreemde honden gezien, ruimte gehouden) maar waar ik eigenlijk van het meeste van baal: Shadow heeft pas een keer in zijn leven een andere hond gebeten (een jonkie dat op hem kwam springen tijdens het steppen) maar ik durf hem eigenlijk nauwelijks meer bij vreemde reuen te laten (teven trouwens geen enkel probleem. Aangelijnd, los van de lijn, alle soorten en maten geen punt) omdat ik bang ben dat hij de confrontatie vol aan gaat. Terwijl Shad van alletwee nog het beste los kan, best goed luistert en veel minder jagerig is.

Phoe, wat een verhaal. Kan er zelf niet helemaal uit wat ik nou wil vragen, ik denk toch met name hoe ik hem kan helpen meer zelfbeheersing te krijgen?

Mireille

Pfoe, lastige situatie. Ik denk dat je het al heel goed doet door op cursus te gaan..en verder kan ik alleen maar zeggen, probeer kalm en rustig te blijven.. als je je geirriteerd voelt, pikt je hond dat ook op. Ik had het er op het begin heel erg moeilijk mee dat onze Lady zo verschrikkelijk uit kan vallen aan de lijn. Dan kon ik me ergeren, was ik teleurgesteld..en gefrustreerd..omdat ik zo mn best deed..en ze nog steeds uitviel. Nu heb ik meer geaccepteerd dat het nou eenmaal zo is, dat ik mn best kan doen om af te leiden..maar dat het dan alsnog wel eens 'fout' gaat. En kan ik het makkelijker los laten als het weer eens niet lukt. Als ik boos of geirriteerd blijft is Lady ook veel onrustiger en kan ik minder goed contact met haar krijgen.
heel veel succes!

Het is ook wel frustratie van mijn kant. Mijn vorige husky viel uit naar andere honden door angstagressie (als pup aangevallen). Bij deze honden zou me dat niet overkomen en zou ik alles doen aan een goede socialisatie. Als jonkies konden ze ook overal mee overweg, maar toen de hormonen kwamen bij Shadow draaide dat snel om...

Mireille

Ik snap het helemaal, je hebt een bepaald beeld gehad, een bepaalde verwachting na je eerste hond en doet nu heel erg je best om herhaling te voorkomen..en toch lukt dat niet..en dat is frustrerend. Ik snap dat echt helemaal, je doet heel erg je best..en toch gaat het niet zoals je wil dat het gaat. Ik heb dat ook met Lady, ik accepteer haar raskenmerken, maar ik wil geen overdreven defensief/agressief gedrag aan de lijn.

Maar goed, opvoeding speelt een grote rol.. erfelijke factoren ook (vooral in geval van mijn hond dus) en karakter.. Een hond heeft nog steeds een eigen wil..het is geen robot die altijd precies doet wat je wil. 
Zoals ik het zie, doen we allebei ons best om ongewenst gedrag te voorkomen en als dat niet lukt kan je daar gewoon gruwelijk gefrustreerd van worden. Ik probeer die frustratie niet meer te uiten met Lady in mijn buurt, zeker niet als er buiten iets gebeurt, want zij pikt die frustratie op en gaat zich dan alleen maar rebelser gedragen..niet ideaal..

Helaas heb ik geen tips voor je, behalve rustig blijven..

Volgens mij is er eigenlijk niet zo heel veel aan de hand... Moeilijk om situaties als deze in te schatten vanachter een computer, maar wat ik eigenlijk als rode draad in het verhaal een beetje zie is dat ie moeite heeft met frustratie en tegelijk graag de dingen onder controle heeft. Bij al deze begroetingen was Shadow aan de lijn, terwijl ie eigenlijk van nature heel graag andere honden gaat begroeten. Je merk wel vaker dat dan net deze honden in de lijn gaan hangen of woest gaan doen. Ze zien een hond, willen erop af uit nieuwsgierigheid of blijheid, worden belet door die lijn en gaan dan uit frustratie reageren.
Je zegt dat je Spot's lijn los liet bij die ontmoeting met de lab, maar waarom Shadow niet? Die stond ondertussen op z'n achterste poten, want hij had een dubbele frustratie: hij mocht er niet bij, en broertje wel!
Zelfde met de speeltjes, de training: ik lees hierin dat Shadow graag controleert, wil weten hoe en wat, maar dan belemmerd wordt door een gesloten deur, of venster.
Wat gebeurt er als je eerst aandacht aan Shadow geeft, en Spot terwijl laat wachten, en dan in dezelfde ruimte aandacht hebt voor Spot, en Shadow moet wachten? Kan ie zich dan beheersen? Kan hij afwachten tot het weer zijn beurt is?

Ha Christel,

De reden da ik Spot losliet is dat ik met hem voorop liep, de hoek omging en de honden tegenover elkaar stonden. Mijn man liep er een stukje achter, hij kwam de hoek om toen er al naar Spot gebromd was. Als ik ze beiden tegelijk in deze situatie had gehad, had ik ze ook allebei losgelaten.

Ik geef vaak eerst aandacht aan Shadow, dan aan Spot. In dezelfde ruimte wachten kan hij niet, hij kan ons trouwens wel zien door de deur (glaspanelen). Hij kan niet afwachten tot het zijn beurt is. Wachten is niet zijn sterkste punt: als pup had mijn man hen een keer aan de lijn terwijl ik met Spot de andere kant opliep om tien meter verder wat in de prullenbak te gooien. Vier poten in de lucht en krijsen alsof hij vermoord werd. Dat gaat gelukkig al wel beter . Soms stuift hij in soortgelijke situatie even naar het uiteinde van de lijn, om dan weer terug te komen stuiteren met zo'n "oh ja, dit was niet de bedoeling'.

Wat ik lastig vind is dat ik het niet kan inschatten. Zaterdag kwamen we een nieuwe hond tegen op het veldje voor het huis. Daar wilden ze ook er graag heen. Shadow trok op dat moment ook aan de lijn maar dat werd dolle speelboel. De expressie van zijn lijf is dan eigenlijk bijna gelijk - althans in mijn ogen- alleen dan gaat het wel goed en de andere keer gaat het fout.

Daarnaast is het een happer; bij opgewondenheid hapt hij, naar Spot de eerste meters voor de step, twee keer in mijn benen (een keer bij het zien van reeen, een keer toen er een andere hond naar hem uitviel). Dat is een keer hap, klaar, ik had een blauwe plek,Spot heeft nooit wat want die is snle genoeg om te ontwijken. Het kan ook nog zomaar zij dat dat de enige reden was van de hap naar de andere hond. Een paar weken geleden waren ze los op het strand en gebeurde er niks, was het of spelen of met rust laten van andere honden.

Weet je, ik graag een verantwoorde hondenbezitter zijn, gun hem graag de lol van af en toe los lopen waar het kan maar ik wil ook niet dat er wat mis gaat. Daarnaast wil ik hem graag iets meer zelfbeheersing leren.

Tips iemand?

Mireille

@Lady: hij is wel heel anders dan Janouk hoor, die was onzeker en hing al van verre in de lijn te whoooen of te grommen, Shad gromt bijna nooit en is qua karakter een heel andere hond..

Ik persoonlijk vind dat je Shadow veel te belangrijk maakt, als ik je berichten zo bekijk.

Hoe weet je eigenlijk dat Shadow die andere honden meestal zo leuk vind en dat hij niet, in plaats daarvan, op een veel te jonge leeftijd dingen probeert te regelen? En waarom hij dingen zou proberen te regelen? Omdat jij bijvoorbeeld Spot loslaat als er een lastige hond aankomt.

Ik begrijp de redenering hoor. "Honden spreken die taal veel beter, nooit vast bij los, blablabla" maar je hebt nog twee jonge honden toch? Kunnen die verantwoordelijkheid helemaal niet dragen en die geef je wel (aan Spot in dit geval) als je hem op zo'n moment los laat. Dat ziet Shadow ook, trekt daaruit z'n conclusies over jouw rol in het geheel.

Dat Shadow andere honden zo leuk vind en daarom flipt aan de lijn wil er bij mij niet in. Als je iets leuk vind en frustratie opbouwt dan bijt je hoogstens datgene in z'n donder wat je stopt, niet dat wat je leuk vind. Maar lees nu in een van je berichten dat hij dat ook al eens gedaan heeft? "Spelen" zul je bij vreemde honden nooit zien, omdat ze elkaar helemaal niet goed genoeg kennen. Wat daar op lijkt? Het aftasten van elkaars fysieke mogelijkheden om mogelijk gevaar en vechtkans in te schatten...en dat is niet leuk, zeker niet voor een jonge reu die daar nog helemaal niet oud genoeg voor is.

Denk dat je Shadow, maar ook Spot, veel strakker moet gaan houden om problemen te voorkomen. Jij regelt de zaken, ook lastige honden (die stuur je weg) en geeft daarmee het signaal dat Shadow dit niet hoeft te doen...kan die ook eens ontspannen aan die lijn en zal er ook minder getrokken worden.

Om zelfbeheesing aan te leren, moet je echt gaan ensceneren. Leren rustig blijven bij prikkels. Al denk ik dat je bij deze hond wel ergens op een plafond zal stuiten waar de prikkel toch groter blijft dan de aangeleerde rust.Probeer een soort lijstje te maken bij alle situaties waarin ie zich niet kan beheersen, of niet kan wachten.
Bijvoorbeeld: eten krijgen, honden zien, uitstappen uit de auto als je bij een wandelgebied stopt, als je je schoenen en jas aandoet en hij buiten mag,... ik zeg nu maar wat, het kan vanalles zijn.
Ga dan op elke situatie trainen.
Want de voorbeelden die je geeft: Je gaat met de step: de eerste meters hapt hij naar Spot, of hij ziet wild in het bos, en hij hapt in je been. Dit wijst op een hond die heel snel opgewonden is en een uitlaatklep zoekt. Het komt erop aan hem zichzelf een rem te leren zetten op z'n opwinding. Hij moet de link maken dat bij elke prikkel jij van hem verlangt dat ie rustig blijft en zich kan beheersen. Dus moet je dit zelf zo ensceneren: zoek prikkels op (begin van 0 af aan, kleine prikkels) en wacht tot ie rustig is en beloon hem dan. Elke keer opnieuw. En wees vooral zelf rustig, hahaha. Maar dat weet je natuurlijk best '.

Misschien kent je hond deze al van haver tot gort Frustration tolerance and impulse controlEn misschien moet je iets van hersenwerk doen met hem of je vriend.

Die klinkt leuk, hersenwerk voor mijn vriend
Dank je Wendy, het stukje bij Tip 4 is Shadow op het lijf geschreven en dat maakte het voor mij wel frustrerend om trucjes, en hersenwerk te doen. Hij wordt al snel hyper. Kijk hier maar eens als we "high five" oefenen, hij gaat steeds hoger en wilder springen als je hem de kans geeft...

" target="_blank">

@Jos: dank je voor je prikkelende post. Ik voelde me even wat geirriteerd maar realiseerde me toen dat jij er natuurlijk ook niet naast staat. Ik erger me nl aan mijn partner die Shadow er gewoon naartoe laat gaan. Ik doe dat eigenlijk nooit, vooral niet als ik met twee honden loop. De keren dat ik gewoon rustig boogje maak of de andere kant op loop (en mijn &%&mond houdt) gaan vaak het beste. Kijk, ik heb geen regie over wat hij doet mij zijn hond op het moment dat het achter mijn rug gebeurt. En dat maakt het wel extra lastig.
Tja, de lijn van Spot laten vallen was een inschatting van de situatie op dat moment. Spot liep aan de lange lijn van 5 meter, ik was bang dat de lijn om de honden zou draaien (ze draaiden n om elkaar heen) en dat is iets wat ik ten allen tijde probeer te voorkomen.

@christel: de zelfbeheersing bij eten, de poort, koekjes hebben we al Die bij andere honden moet echt beter.

@jos: Ik was om die reden met Shadow op cursus maar dat waren 6 honden in een hal van 10X15 m. 3 reuen, 3 teven. Een van de reuen viel uit naar meerdere honden in de les, ook naar Shadow (en Shadow naar hem). Ik was de hele les alleen maar bezig daarop te anticiperen. De eerste les dat deze hond erbij was, liet de man hem los en stoof hij op Shadow af. De les erna (waar ik eigenlijk niet meer naartoe had moeten gaan) moesten we parcours met opdrachten lopen waarbij je elkaar steeds tegen kwam. Ik had niet gezien dat de hond niet zo ver van mij in een hoek stond (er stonden 2 mensen voor) en die hond valt uit, waarop Shadow opzij hapte in mijn been. Ik ben toen direct weg gegaan daar, gestopt met de cursus. Ik denk niet dat Shadow toen perse naar die hond toewilde en daarom opzij hapte. Ik denk frustratie, spanning en de hele zwik meer. Dezelfde reden dat hij opzij hapt als we beginnen met steppen. Als een husky's tekeer zien gaan als ze 'mogen' ? Onze vorige krijste alles bij elkaar, tot het woord GO! Shadow staat ook te stuiteren, bij het inspannen en vlak na de start hapt hij wel eens opzij. Zijn vader doet dat ook. Het is een radensnelle beweging, duurt een milliseconde en hij loopt er geen stap langzamer om.

Overigens weet ik niet waarom hij de spaniel beet. Ik geef al aan dat ik speculeer. Als hij trekkend aan de lijn bij een andere hond komt, zoals het teefje dat we zaterdag tegenkwamen, bijt hij niet, gaat hij snuffelen en dat werd al snel "tikkertje spelen'' (los overigens even).

groeten, Mireille

Ik heb je high five filmpje even bekeken. In het begin is ie idd enthousiast (maar helemaal niet hyper of zo), maar al snel heeft ie heel goed door dat ie zich moet beheersen, en ik vind eigenlijk dat ie het prima doet! Je ziet echt dat ie weet van: oh ja, ik moet even inhouden.

Ik snap dat je je hebt lopen ergeren in dat bos, hahaha. Maar als ik je laatste reactie lees... hoe ie wel okee is als je de afstand houdt bij andere honden en zo... dan kom ik terug op m'n eerste reactie: ik denk dat er niet zo heel veel aan de hand is '
Er zijn altijd onverwachte situaties, mensen en honden die anders reageren dan je zelf in je hoofd hebt, waardoor het wel es fout gaat... Je kan niet alles constant correct inschatten en controleren (ook je man niet, hihi), want dan loop je de hele tijd op eieren en krijg je een stijve nek van de stress .

Je honden zijn nog maar een goed jaar oud. Bedenk dan maar dat ik er anderhalf jaar over gedaan heb voor Nanu rustig naast een wei vol schapen kon lopen... er is dus nog licht aan 't eind vd tunnel '''

ik volg even omdat ik hier wss het een en ander van kan leren. De vraag die mij op dit moment bezig houdt is de rol van je vriend hierin. Je zei zelf dat hij minder geduld heeft en aangezien mijn man dat ook heeft of liever gezegd niet ... maar heeft dat al niet enige invloed op het gedrag??? 
maar wat ik al zei ... ik volg het even want zou niet weten hoe en wat

Niet mijn bedoeling om jou te irriteren, Janouk...Maar ik kom soms wat lomp over, zeker via het internet helaas.

Ik las ergens anders dat dit twee broertjes zijn (Spot en Shadow)? Dat maakt het super lastig omdat hun communicatie compleet op elkaar ingesteld is vanaf de geboorte. Heb je begeleiding die naar alle twee de honden tegelijkertijd kijkt? Is denk ik in deze wel belangrijk om beter te herleiden waar het gedrag nu precies vandaan komt.

Zoals ik het zie: zijn je honden bezig met taken binnen de roedel te verdelen. Je schreef bijvoorbeeld dat Spot je soms bijna omver trekt in jachtpogingen, dat is een roedelgerelateerde taak (het verschaffen van voedsel) Daar waar Shadow dus een beschermende, interacterende rol op zich neemt. Probleem daarmee, zeker in het geval van Shadow, dat hij daar nog wel erg jong voor is en dat kan veel spanning meebrengen.

Het "tikkertjesspel" trouwens het voelen aan de andere hond hoe de gemoederen ervoor staan (spanning, agressie, etc) Dus niet zo zeer spelen, als aftasten in hoeverre de situatie eigenlijk veilig is. Honden in het wild (zie ook het werk van de Coppingers) doen dit ook als ze elkaar tegenkomen. 3 soorten reacties, vechten, aftasten of negeren. Spel, echt spel, alleen bij honden die elkaar goed kennen want dan zijn die (soms penibele) lichamelijke posities pas veilig voor beide honden.

Waarom het nou zaterdag fout ging met die andere hond was omdat je 2x dezelfde hond had in principe, beide met de intentie de sociale zaak te moeten regelen op een veel te gespannen manier. Omdat honden in hun nest bepaalde communicatie aangeleerd krijgen van hun moeder, is er een groot risico tussen honden van verschillende nesten op miscommunicatie...daar is veel onderzoek over gedaan. Daarom ook bijna nooit verstandig om honden het onderling te laten regelen, zeker niet als ze daar nog te jong voor zijn.

Dus het hele socialiseren wat we vaak doen soms helemaal niet goed voor onze honden, omdat ze te maken krijgen met honden die ze maar half begrijpen (met dus ook weer alle gevolgen vandien) Bouwt de spanning alleen maar weer verder op, dan krijg je overprikkeling en dat onthouden ze...situaties met andere honden worden dan langzaamaan onveilig, daar komt dan weer die regeldrift vanaf.

Omdat het broertjes zijn is het heel moeilijk voor jou om daar inspraak in te hebben omdat hun communicatie feilloos op elkaar gericht is, voor jou dus moeilijk toegankelijk. Niet onmogelijk hoor, gelukkig, maar wel een extra uitdaging als je twee honden hebt, zeker als die ook nog uit hetzelfde nest komen. En dan nog husky's, lol, geef het je te doen zeg!

Voor mij is een hond die z'n baas bijt corrigerend bezig, en ook een hond die naar een andere hond(roedelgenoot) bijt, hierin niet alleen maar hoog in drift. Maar eens goed opletten waar de gebeten hond zich op dat moment begeeft in verhouding tot degene die bijt (voor, of juist achter?) want dat heeft betekenis.

Zou je dus met klem aanraden met beide rakkertjes tegelijk aan de slag te gaan en ze zeker niet te veel te scheiden op dit moment maar beide te betrekken tot jouw leiding (waarmee ik dus ook pertinent geen lange lijn meer in zou zetten, want dan ben je alle sturing kwijt) Gewoon normale lijnen, normaal lopen, en hoogstens af en toe los waar geen andere honden zijn (om misverstanden voor Shadow te voorkomen) om even rond te snuffelen/behoefte te doen. Zul je zien dat ze zich steeds meer op jou gaan richten, en dat is ook mentaal goed voor ze (en in het begin verdomd vermoeiend)

Heb je die leiding en inspraak, kun je het los zijn ook uit gaan bouwen als je daar behoefte aan hebt (en je honden natuurlijk, want sommigen vinden het veel fijner zich nauw te betrekken bij de baas, typisch vooral voor honden met beschermingsdrift, Shadow dus...je schrijft dat die ook beter los kan, wellicht omdat die zich al meer op jou gericht heeft?) En dan nog, ben ik geen fan van vreemde honden ontmoeten, heb al uitgelegd waarom dus.

Beetje lang verhaal, maar misschien zit er iets bij voor je waar je iets aan hebt...en de rest moet je maar negeren

Hoi jos, de irritatie zat ook bij mij. Altijd goed om dan even diep adem te halen en te kijken waar die vandaan kwam. Omdat je een vinger op een al zere plek legde . No harm intended no harm done

De trainer waar we nu zijn heeft nog niet naar beide tegelijk gekeken, maar dat ga ik volgende week wel vragen.

Los is meestal geen optie, te veel wild, vandaar de lange lijnen (5 m). Bij drukkere plekken, aankomende ontmoetingen naar 2,5 in te korten.

Food for thought, nu bedtijd..

Mireille

Bij welke trainer zitten jullie nu?

Jaagt Shadow dan ook op wild, of met name Spot?

Allebei ruiken, horen en zien ze alles . Spot is iets extremer, die kan echt onbereikbaar zijn. Shad reageert ook, vangt ook wel muizen maar komt vaker en sneller weer bij je 'terug'.

Mireille

Ps trainer is een goede waar ik vertrouwen in heb, werkt met kalmerende signalen. Heeft zelf ook husky's.

Oh, ik ben niet zo'n fan van het kalmerende signalen gedachtegoed...maar ieder z'n eigen, als jij er vertrouwen in hebt en resultaten ziet is het goed. '

Ben het ook niet in alles met haar eens, maar wel een plek om met heeel veel ruimte in een veilige omgeving te oefenen en hondentaal te lezen, voor mijn en mijn man.

Heb laatst het boekje weer eens gelezen, ik vind dat een beetje beperkt, eerlijk gezegd. Maar goed, de trainingen zijn prettig en ik heb wel het idee dat we er baat bij hebben.

Mireille

Mireille,

Hoe moet ik me een cursus/training met kalmerende signalen voorstellen? Ik begrijp de kalmerende signalen en dat je daar als eigenaar op in zou kunnen spelen maar heb geen idee hoe ik zo'n cursus zou moeten voorstellen.

Grappig, bij ons is er altijd een 'verdeling' geweest, we doen allebei dingen met beide honden maar als we met z'n 4- en wandelen heb ik altijd Spot en Hans altijd Shadow en als we skieen of hardlopen hebben we ook altijd onze 'eigen' hond. Dat was met de vorige twee ook zo. De 1 op 1 tijd is dus verdeeld. Dat wil net zeggen dat ze niet naar ons allebei luisteren of dat ze niet aan ons allebei gehecht zijn.

Mireille

even off-topic: hoe komt het zo dat de reacties door elkaar geklutst zijn? Ze volgen niet chronologisch...Of is dit alleen bij mij zo?

Als je op reageren klikt, komt je reactie direct onder waar je op reageert.

Met of zonder quote komt ie onderaan. Of bedoelje dat niet?

He, da's vervelend... Wie gaat er nu elke keer opnieuw het hele topic door?

Het kan ook een hoop verwarring voorkomen.(had je het tegen mij? Nee ik had het helemaal niet over jou etc) Maar het maakt het niet persee makkelijker om de dingen te volgen.

Nee, vooral niet in een lang topic van enkele pagina's, waar je dan ziet dat er 1 nieuwe reactie is, en begin ze dan maar te zoeken...Ik vind er niks aan!

Sorry, Mireille, terug on topic!

Haha, geeft niet hoor, ik vind het zelf soms ook verwarrend geworden... Zal voortaan onderaan reageren in mijn eigen topics.

Mireille

Hey Mireille,

Hoe gaat het inmiddels met jullie? Het is nog kortdag maar was toch nieuwsgierig of jullie al vorderingen aan het maken zijn. En wat je daarvoor aan het doen bent uiteraard.

Uhm.. Voornamelijk mezelf minder druk maken
En Shad weghouden aan de lijn van andere reuen en rustig gedrag belonen.
Mireille