Geen zin om de hond uit te laten

Mmm... Ik mis het uitlaten juist...

Ik snap dit niet goed... wat houdt voor jou dan dit 'baas zijn' in? Het is toch geen competitie? Waarom zou je je vriend nu minder moeten gaan zien om 'baas' te zijn over de hond?
Ja sorry, maar dat is echt een redenering die ik niet versta.
"Baasje zijn van" zie ik als een zorgend figuur, die de hond ondersteunt, een rots in de branding is waar de hond op kan vertrouwen, waarbij hij zich veilig voelt, waarvan hij weet dat die persoon steeds voor hem in de bres springt, er zal zijn voor hem. Dit kan 1 persoon zijn, maar evengoed 2 personen, of voor mijn part 5 personen.... 
Je moet toch niet besnoeien in je ene relatie (die met je vriend) om het 'beter' te doen in de andere (die met je hond). Betrek iedereen erbij, leef en beleef samen, het kan alleen maar een meerwaarde zijn.
Tenminste, zo zie ik het...

Lang verhaal... Ben je belbaar nu? Dan bel ik je ff!
(Sorry, zeer offtopic ik weet)

Het is meer dat zodra mijn vriend er is..zijn regelds gelden.

Als zeg klaar of genoeg..word er niet naar mij geluisterd.

Mijn vriend kent Djee al van pups af aan en ik ken haar pas 4 maanden.

Het is dus geen competitie..
Maar als mijn vriend zo vaak over de vloer is begrijp djee niet dat ze bij mij hoort ipv bij hem Snap je?

Ze woont bij mij..en daarom vind ik het ook fijn dat ze naar mij luisterd ipv naar mijn vriend die een paar keer per week blijft slapen en met wie we naar het bos gaan

We wonen niet samen..relatie is vrij pril

Ik heb ook nog nooit met tegenzin mijn honden uitgelaten, deze honden niet, mijn vorige honden niet, ik geniet er altijd van! En je krijgt er zoveel voor terug! Alleen de laatste keer plassen voor het slapen gaan gebeurt meestal gewoon voor de deur of in de tuin...

Ja soms als het heel hard regent... Of het druk is geweest op school en je helemaal gaar bent... Maar eenmaal buiten vind ik het nooit erg

Of ik neem me voor een korter stukje te gaan... En uiteindelijk gaan we altijd ver :-P

Ik heb het ook wel eens. Dan zeg ik: vandaag een kort rondje. Om vervolgens toch een standaard rondje te lopen. Want als ik eenmaal buiten ben gaat het vaak wel.

Uitzonderingen zijn net voor ik ziek word, maar me toch al niet topfit voel. En als ik ziek ben. Dan word er soms ook echt alleen maar naar de hoek gelopen en verder niet. Maar ja, wat niet gaat...

Dobby vind zo'n dagje ook niet erg. Dan ligt hij bijna de hele dag bij me op de kamer. En sneakt stilletjes naar beneden als mijn vader iets eet. Alleen een nadeel, na een of twee dagen zit er zoveel energie in Dobby, ben je net hersteld, heb je een stuiterbal aan de lijn.

Ik heb het ook wel eens. Dan zeg ik: vandaag een kort rondje. Om vervolgens toch een standaard rondje te lopen. Want als ik eenmaal buiten ben gaat het vaak wel.

Uitzonderingen zijn net voor ik ziek word, maar me toch al niet topfit voel. En als ik ziek ben. Dan word er soms ook echt alleen maar naar de hoek gelopen en verder niet. Maar ja, wat niet gaat...

Dobby vind zo'n dagje ook niet erg. Dan ligt hij bijna de hele dag bij me op de kamer. En sneakt stilletjes naar beneden als mijn vader iets eet. Alleen een nadeel, na een of twee dagen zit er zoveel energie in Dobby, ben je net hersteld, heb je een stuiterbal aan de lijn.

Wanneer het regent hebben mijn honden ook geen zin om ver te lopen, dat scheelt . We doen dan meer 'hersenwerk'.
Verder hoort het er nu eenmaal bij als je honden hebt, dus nee ik heb er geen probleem mee.
Wel vind ik dat je een hond moet hebben die bij je past. bijv. een herder of een border collie heeft nou eenmaal veel meer beweging nodig dan wanneer je een gezelschapshondje hebt. Zie je je zelf niet minimaal 5 keer per week een lange wandeling maken, wat sommige rassen echt nodig hebben, begin daar dan niet aan.

herken ik helemaal niet, met mijn hond op pad gaan is het leukste wat ik me kan inbeelden en zo gaat het al bijna 2 jaar.

(en zo zal het blijven)

Voor romi plakte ik voor de tv, had helemaal niets te doen, maar zij heeft mijn leventje veranderd. hier krijgen ze dagelijks 4 tot 6 wandelingen

altijd zin, weer of geen weer maakt niet uit, ook voor mezelf vind ik het buiten zijn heerlijk, en wees eerlijk , je hond maakt een stabiele indruk als je hem/haar lekker aan de wandel laat gaan, snuffelen overal waar anderen zijn geweest, beweging wat een must is, wat is niet naarder als de hond binnen zit en zijn ogen verlangend naar buiten kijkt, van kom op baasje , wil zo graag even aan de wandel.

haha ik ben eigenlijk een luierik van aard, ik lig graag op zetel en kijk tv maar sinds ik mijn hond heb ben ik bijna nie thuis ik doe het met plezier omdat ik zie dat mijn lieve hondje dan zo blij is als wij gaan wandelen. De enigste wat mij op dit moment stoort is dat rond 17u al donker begint te worden 

heb ik ook wel is maar dat is snel weer over als ik dan buiten ben heb ik toch wel wee zin

Heb je geappt kon gister niet bellen.. hoop dat het goed met haar gaat..

misschien kan je je vriend vragen om een week ofzo niet naar u te komen en dat jullie ergens anders afspreken?  
ik snap u gevoelens wel maar niet opgeven doe veel leuke spelletjes met u hond leer hem nieuwe dingen en vroeg of laat zal ze toch u als baas zien.

Zit het probleem nu in het gaan wandelen met je hond of heb je geen plezier met je hond? Voelt het (nog) niet als jouw hond?

Als het dat laatste is, ga wat doen met je hond waar jullie allebei plezier aan beleven.
Bijvoorbeeld trucjes leren, speurspelletjes, gehoorzaamheid, behendigheid , dondert niet wat als je maar lol hebt.

Wandelen is maar een deel van het geheel, maar als je geen lol hebt in het samen op pad zijn, wordt het meer een taak dan een hobby en dat lijkt mij niet de bedoeling...

Mireille

Zodra ik met Djee alleen de deur uit ga dan vind ik het leuk.

Mijn vriend zal een stap terug moeten nemen, hij is in de afgelopen 1,5 jaar de meest stabiele persoon in haar omgeving geweest.
In haar ogen is hij denk ik wel haar baas.

Ik zat zelf ook even in een persoonlijk dipje waardoor ik meer moeite heb eruit te gaan..Maar zodra ik Djee zie huppelen..Vrolijkt zo op!

Gisteren met een hele roedel (4 honden, 3 baasjes) naar de POsbank geweest, Heerlijk!!

Ik vind het lopen ook echt wel leuk, het is onzekerheid die knaag; doe ik het wel goed, is ze wel blij??

En een stukje jaloezie dat ze meer naar mijn vriend trekt dan naar mij..

Heb ook besloten het de tijd te geven, hoe meer ze doet met mij alleen hoe duidlijker het word voor haar dat ze bij mij hoort.

Ze heeft een geschiedenis van veel heen en weer gaan..roedel in een kraakpand...opgroeien in het huisje waar ze geboren is...paar x met vorige eigenares verhuisd..opvang..etc

Ik moet ook wat geduld hebben..en vooral genieten.

En in mijn geval, niet aantrekken wat anderen mensen vinden over hoe ik het moet doen!

Ik ben onvoorbereid begonnen aan een hond, en dat is wat ik nu merk

Ben er wel heel blij mee hoor!! Maar ik had niet verwacht zelf een hond te zullen hebben.
Daardoor sta ik soms onzekerder er tegen over dan mensen die bewust kiezen.

Zin in gehoorzaamheidstrainig!! - Vooral voor mij!!-

Tuurlijk meis! Lekker op cursus met haar, versterkt de band alleen maar meer hoor! Zij het niet dat wij van cursus afgestuurd werden, maar dat had andere redenen...

Ik merk ook dat Rover blijer is als baasje thuiskomt, als dan ik thuis kom.
Maar manlief is nu al weer een week op oefening en ben ik alleen met Rover. Het uitlaten gaat alweer beter en beter, daarmee heb ik er ook veel meer zin in! Hij kijkt weer vaker naar mij tijdens wandelen, komt tussentijds naar me toe voor een aai, wil werken voor me voor een snoepje (Ow??) enz...
We wandelen nu alweer continu 3 kwartier of zelfs langer zonder me te irriteren aan hem, en hij aan mij haha! We worden weer echt een team!

Zodra de baas even "out off the picture" is, trekt hij toch echt wel weer naar mij toe en beseft hij echt wel dat het vrouwtje toch wel heel erg leuk is! . Maar de baas blijft favoriet...

In principe zitten we in dezelfde situatie, echter had ik wel bewust voor een hond gekozen (tuurlijk wel samen), en zou ik het voornaamste deel voor mijn rekening nemen en zou het echt míjn vriendje worden.
Surprise... Dat pakte anders uit haha! Het is een baasjeshond geworden en het vrouwtje?? Owja, die hoorde er ook nog bij...

En maak je inderdaad echt niet druk wat andere mensen zeggen, echt niet!!
Jouw hond, Jouw leven, Jouw regels en f*ck de rest om het zo maar even te zeggen.
Jij hebt in ieder geval de ballen om ervoor uit te komen en het lef een cursus te gaan doen om de band te versterken! Hoeveel mensen gooien niet de handdoek in de ring en verzinnen een smoesje?
Echt niet hoor! Respect voor jou!!! Echt waar!!

Thanx José!!!!!!!

Soms zijn dit soort reacties echt een oppepper!!!

En uiteindelijk ben ik ook de baas..Ze is pas 1,5.

En..ik heb het nu heel leuk met mijn vriend..maar weet ook niet of dat over een jaar..of 2 jaar..etc.. Nog steeds zo zal zijn.

-klinkt zo heel lullig, maar probeer reeël te zijn-

Ik had even paar dagen en dip en, kon even nergens van genieten..
Dat heb ik nou eenmaal soms..heeft nix met de hond te maken..
Dan wil ik de deur niet uit..

(Dat doe ik wel voor Djee,,voordat ik boze reacties krijg!!)

Als ik vrij loop met haar, of aan lijn, en ze gedraagt zich goed vind ik het heerlijk.

Maar Wanneer ze alles bijeen blaft en op alles afschiet..is het soms wel een opgaaf.

Hoort er ook bij..maar dat houd niet in dat ik dat ook altijd leuk vind..

Kan me haast niet voorstellen dat mensen daar nooit last van hebben gehad.. Of ik ben niet oppertunistisch genoeg.

Ik heb mijn buien..net als de hond..


Maar ik geniet van d'r hoor!!

Goed zo, geniet van haar, lees de wijze woorden van Christel en dan komen jullie er wel. En weet je "goed werk heeft tijd nodig", bij onze eerste hond (herplaatser van 4) keken we na een jaar om en dachten bij onszelf, jeetje wat zijn we ver gekomen.... Denk dat jij dat over een poosje ook doet

Mireille

Ik heb trouwens ook mij taken

Ik geef het eten en ik ben degene tegen wie ze aankruipen voor een knuffel.

Buitenshuis zijn ze gefoccussed op mijn vriend..Indoor lopen beide hondjes mij achterna.

Binnen ben ik de baas..wanneer ze eten..of spelen..

Toch een beetje een verdeling

Zoveel onzekerheid, nergens voor nodig, joh. Een hond opvoeden is een leerproces, dan gebeuren er dingen of je maakt keuzes waarvan je daarna denkt: oh nee, dat was het niet! Dat is niet erg, zo leer je elkaar beter en beter kennen, en ga je stilaan samen een weg in die voor beiden goed is. Het is een echte relatie, een wisselwerking. Wat bij de ene hond past, past niet bij de andere, en wat bij de ene mens past, past niet bij de andere, dus fliter je uit de antwoorden die je krijgt op je vragen gewoon wat jou ligt. Dat wil niet zeggen dat het ene advies slecht is en het andere niet, dat wil gewoon zeggen dat het ene beter bij jou, je hond, je leven, je overtuigingen past.Natuurlijk balen we allemaal wel es: de ene over het wandelen, de andere over sloopgedrag, blaffen, bananen in de oren,... er komen genoeg verhalen voorbij hoor, waarbij we even de hond achter het behang willen plakken. Ook dat hoort er gewoon bij, 't zijn levende wezens, ze hebben hun nukken en kuren, maar geven ook heel heel heel veel vreugde en geluk.

En wat het baas zijn betreft: toch niet zo vreemd dat ze het leuk vindt om haar vroegere 'baas' terug te zien, vooral omdat ze daar blijkbaar haar speel-momentjes mee had. Maar het is niet omdat een hond meer kwispelt of opgewondener is om iemand te zien, dat ze die persoon ook daadwerkelijk liever ziet. Wij interpreteren dit snel zo, die kwispelende staart als graadmeter. Maar misschien ziet je hond je vriend als een speelkameraad en jou als steunpilaar... da's toch mooi. 
Je hond is nog maar 1,5 jaar oud en nog niet zo lang bij jou... je hebt dus nog zeeën van tijd om samen een leven op te bouwen. Geniet ervan!!!!!

Toen ik jonger was had ik werkelijk een bloedhekel aan het uitlaten. Maar nu ik al aardig ouder begin te worden, merk ik dat ik het heerlijk vind om even een frisse neus te halen, door weer en wind. Dus troost je, er komt een tijd dat je er echt van gaat genieten om je hond uit te laten en te zien hoe heerlijk je hond het vindt om even lekker te struinen.