Hond gesnapt tijdens het doen van zijn behoefte

Niet echt een leuk honden verhaal maar wel een honden verhaal.

Dit gebeurde inmiddels weer behoorlijk wat jaartjes terug maar heb het nooit kunnen vergeten omdat ik het niet kon plaatsen toen.

Tijdens de laatste avonronde met Sasha, mijn inmiddels overleden ongecastreerde reu, werd hij terwijl hij zijn behoefte zat te doen door een Herder id nek gegrepen.
Sasha zat op een afstand van ca.2-3 meter van mij af ad flexi onder een boom zijn behoefte te doen. Dit was bovenaan een vrij steile heuvel waar de herder al dravend naast zijn eigenaar op de scooter(reed vrij langzaam) naar boven kwam. Het moment dat de herder Sasha opmerkte (die met zijn rug richting herder zijn behoefte zat te doen), schoot hij bij zijn eigenaar weg, kwam op Sas afgerend en greep hem gelijk in zijn nek. Er was een beetje schudden en wat geluid maar om eerlijk te zijn was ik zo overdonderd en als onervaren eigenaar(eerste hond) ook gewoon bang ervan dat ik het niet goed meegekregen heb. Het was donker, alleen een beetje licht van een lantaarn een eind verderop. De herder had kwijl op zijn bek wat in mijn gedachten natuurlijk bloed van Sas was. In de tussentijd was de eigenaar vd herder gearriveerd die hem weghaalde. Ik ben toen 'over de zeik', halfhuilend zo snel mogenlijk met Sas naar huis gelopen. Sas bleek gelukkig geen echte verwondingen te hebben.

Sas en die herder hadden elkaar nog nooit in levende lijve ontmoet. Kans is uiteraard groot dat ze elkaars boodschappen wel vaker geroken hebben. Heeft die herder hem destijds gepakt omdat hij die plek als de zijne zag? Dus zijn terratorium verdedigd? Die eigenaar reed vrijwel iedere dag een behoorlijke grote ronde op zijn scooter met de herder ernaast. Die ronde ging over een hoofdweg die door 3 aaneengelegen dorpjes op een berg voerden, de berg af bij het uiterste dorpje, over de hoofdweg bij de haven, en dan de berg weer op via het andere uiterste dorp. Dat is dan een behoorlijk terratorium geweest, toch?

Is inderdaad een hele hevige encounter...en in het donker....Snap dat dat je nog lang najaagt.

Territorium of niet, die herder was in fout, want jou hond was in een zwakke positie.

Ik hoop dat je het wat kunt plaatsen, gelukkig is het met een sisser afgelopen. 
Laat die gebeurtenis je verder 'hondenleven' niet vergallen. Nozems kom je overal tegen.

Ja gelukkig liep het goed af. Sas had ook een behoorlijke dikke kraag en dat zal ook best gescheeld hebben. Heb inmiddels 2 heerlijke opvolgers van Sas en het grootste plezier met ze. Maar dat soort incidenten maken toch een behoorlijke indruk op je. Is niks in vergelijking met andere verhalen die ik hier lees.
Ik ben er wel een stuk alerter door geworden. Begin me ook maar sinds kort weer relaxed te voelen met herders. Het was toevallig een herder, had ieder ander (niet) ras kunnen zijn maar iedere keer als ik er ene tegenkwam moest ik toch weer aan dat voorval denken.

kan me dit levendig voorstellen. het maakt niet uit welk ras maar zo'n ervaring blijft hangen. Vroeger in Ned op de wei ook, helaas herder, die zomaar kon uitvallen naar andere honden. Als hij er niet was relaxte sfeer maar zodra ze kwamen zag je iedereen al van .... oei. Ook niet goed maar ja .... nu hier bij mij vaak een hond ... min of meer herderachtig, loopt alleen los, niks geen baas of wat dan ook. Hij doet niks en als ik tst of wat doen ook zeg gaat ie ook weg maar helemaal lekker zit het me niet. Ook al om het feit dat dat beestje zo alleen liep, zag vandaag dat de poort ook dicht zat arme beest kon niet eens naar binnen. 
Moet ik er iets van zeggen??? Ik als buitenlander hier in deze buurt???? dilemma

Ik heb dit ook wel eens meegemaakt, een hond die kwam aanstormen, helemaal stijf van de spanning. Toen heb ik tegen mijn hond gezegd "kijk eens". Dat is namelijk de alert er komt iets aan spreuk. En ik ben er zelf tussen gesprongen met een stop gebaar en een luide HEE!

Dat werkte in ieder geval tijdelijk afdoende dat mijn hond zich niet het apelazerus schrok, zijn behoefte kon doen en toen naast me kwam zo van "wat is er aan de hand". En toen vond die hond het ineens niet interessant meer, de gruwelijke lafaard.