Ook fijne ervaringen bij de DA?

Ik vroeg mij af he, hoeveel mensen er hier ook wel eens echt hele fijne ervaringen hebben gehad bij de dierenarts?

Meestal doe je er natuurlijk nare ervaringen op, je hond is ziek, of gewond. Of je moet je hond (of een ander huisdier trouwens) zelfs in laten slapen.

Maar zo nu en dan kun je ook hele mooie dingen meemaken.

Voor mij zelf zijn dat de geboortes van pups die we bij de dierenarts hebben meegemaakt. Ik ben 3 keer bij de dierenarts geweest voor een geboorte. Alle 3 de keren zat de 1e pup klem. Uiteraard gaan deze mooie gebeurtenissen gepaard met minder mooie ervaringen en toch; het blijft je altijd bij.

De eerste keer was bij Leelee: Leelee was al zo lang bezig, en het lukte maar niet. Uiteindelijk zagen we dan eindelijk een vliesje! Maar daar bleef het bij.. Leelee zakte steeds een beetje weg en was zo afgezwakt: we moesten met spoed naar de DA. De DA ging voelen, het vliesje brak helaas en iedereen was bang dat het pupje al te lang klem had gezeten. "OOH! Hij sabbelt aan mijn vinger! Ja dit pupje doet het nog hoor!" Met een klem is het beestje er uit eindelijk uit gehaald. We hebben 9 uur lang bij de dierenarts op de grond gezeten om Leelee te helpen. Ze heeft 4 pupjes zelf ter wereld gebracht waarvan ik er een paar heb mogen opvangen maar voor het laatste pupje was te moe. Dat was mijn eertse keizersnede. We kennen de dierenarts daar inmiddels heel goed en mochten dan ook bij de keizersnede helpen. En wat is dat eigenlijk mooi om mee te maken. Alles moest snel gebeuren want de pup krijgt het roesje ook mee via de moeder. Flink wrijven wrijven...... En er werd me daar toch gegild! "JAAAA ZE DOET HET "

De tweede keer was met Meggy. Meggy had dezelfde problemen als Leelee. Dit keer hebben we minder lang gewacht dan met Leelee, en zijn 's ochtends snel naar de DA gegaan. De DA is uit zijn bed gebeld en kwam tegelijk met ons aan. Intussen was het pupje in de auto toch nog op natuurlijke wijze geboren. Ik kreeg het bundeltje in mijn handen geduwd: SNEL NAAR BINNEN! EN BLIJF WRIJVEN!! Dat deed ik. Ik heb gewreven en gewreven, maar wist het eigenlijk al meteen: dit pupje had het niet gered. Het was een prachtig meisje, maar helaas ze had te lang klem gezeten. De dierenarts heeft uiteraard ook nog een poging gedaan maar er was geen ontkomen aan; ze zou het niet meer redden. We waren toch te laat :( Daarna heeft Meggy een keizersnede gehad om de rest van de pups ter wereld te brengen. En weer stonden we allemaal klaar. Ik had al een handdoekje in mijn handen, slijmzuigertje lag klaar, en de dierenarts en zijn assistente gingen snel en efficiënt te werk. De keizersnedes brengen een soort spanning met zich mee. Je moet snel zijn want als de pups te veel van het roesje meekrijgen zijn ze heel moeilijk wakker te krijgen. Er zijn nog twee pupjes geboren, twee hele leuke mannetjes (die later de stamboomnamen: Double Trouble en Twice as Nice hebben gekregen ), een van de twee heb ik opgevangen en drooggewreven, slijm weggezogen en even snel gewogen.

De derde keer was ook heel spannend! Het teefje van mijn vriend zijn ouders zou pups krijgen. Ik was heel bang want het teefje was zo klein en fijntjes gebouwd.. En hoewel de vader van de pups niet veel groter was had ik toch de angst dat het een klein nest zou zijn met (te) grote pups. Dit zou het tweede nest zijn dat ik zou begeleiden zonder dat er iemand anders meer ervaring had. (De keer daarvoor was een teef die al eerder een nest had gehad bij vorige eigenaren, die deed bijna alles helemaal zelf). Arme beest snapte er geen hout van en de baasjes werden met de minuut zenuwachtig. Ik heb super mijn best gedaan om zelf kalm te blijven, en de tijd in de gaten te houden. Toen het me te lang duurde heb ik gezegd dat ze de dierenarts moest bellen. Die zei wacht nog zo en zo lang en bel anders nog eens. Die man werkte me zo op mijn zenuwen! Hij leek zo ongeïnteresseerd!! Het had al een halfuur geduurd voordat ik de DA liet bellen, die zei wacht nog 3 kwartier!! Uiteindelijk toch naar de DA, het bleek een hele oude man te zijn die dienst had en alles op zijn dooie gemakje deed. Ik snap dat een DA rustig en kalm moet blijven maar hij was gewoon LANGZAAM! Eerst nog een rontgenfoto. 4 Pups: het zou moeten passen hoor als ik het zo zie.. Hij heeft de eerste pup er met een klemmetje aan de onderkaak uitgetrokken (wel met weeopwekkende middelen ook hoor). Ik schrok me DOOD! De klem schoot los en er zat een rood rubbertje op (voor extra grip), maar voor een korte seconde dacht ik dat het kaakje van de pup had losgelaten! Gelukkig is het toch goed gegaan en niet veel later had ik een blauwig pupje in mijn handen wat flink wrijven nodig heeft gehad. Ik was even bang dat ze het alsnog niet zou redden, ze was koud en blauwig maar piepte heel heel zachtjes. En ze heeft het gered! Haar hebben de eigenaren van de teef gehouden en ze doet het super.

Wat voor fijne of mooie ervaringen hebben jullie opgedaan bij de dierenarts?

Tot nu toe alleen maar positief. Bij het overlijden van mijn vorige 2 honden zeer betrokken, deskundig en eerlijk.


Bij een scheur in een hak gewricht was het op een bepaald moment niet duidelijk of de hond nog pijn had of dat het psychisch was. Toen hebben ze medicijnen uit het (mensen)ziekenhuis laten komen om in het gewricht te spuiten zodat het tijdelijk verdoofd was en het bleek inderdaad psychisch (onzekerheid).

Bij gewone controles altijd vriendelijk

Altijd bereid om vragen te beantwoorden. 24/7 beschikbaar. Kortom fijne dierenarts praktijk.

Ik heb tot nu toe ook alleen nog maar goede ervaringen met mijn DA! (Gelukkig!)
Altijd heel rustig en respectvol tegenover honden, rustig aan, veel met beloningen werken zodat Mara hun vertrouwd!
Ook willen ze de heupfoto's op mijn verzoek eerst zonder roesje proberen, terwijl veel andere artsen zouden zeggen van nou stamp dat roestje er maar in dan ligt ze goed stil..

Ook toen ze kennelhoest had en om 1 uur s nachts ineens veel begon over te geven, hoesten, echt heel naar,, dus we hebben toch het noodnummer gebeld op hoop van zege.. En er werd vriendelijk opgenomen, er werd geluisterd en ze zou ons over een uurtje even terugbellen om te vragen hoe het ging, nou geweldig!

Dus hier alleen maar positief!

Buddha vond onze vorige DA niet zo aardig. Nu ben ik laatst na een andere geweest en hij bleef ma knuffelen terwijl ze hem wel pijn deed 

euhm bij baylee was het allemaal best wel naar. Bij goku zijn laatste enting en chippen heb ik me toch een partij dubbel gelachen . het was de eerste keer bij de nieuwe dierenarts. dit was een vrouw. en ze was ontzettend bang het vertrouwen in goku te schaden . ja ik doe graag alles rustig aan zegt want sommige pupjes reageren heel erg bang op een enting en al helemaal op een chip .  afijn . ik goku op de onderzoekstafel gezet . en die vrouw begint goku heel voorzichtig te betasten een kijken of zn balletjes ingedaald waren . ja zegt ze ik ga brokjes geven want dan zijn ze vaak ietsjes afgeleid. goku vond het allemaal wel best was er lekker bij gaan liggen . lekker relaxed. terwijl ik m kriebelde. ik zeg naa tzal wel meevallen . ik heb nog nooit een grotere sul meegemaakt dan hem .ja maar wat als dit wat als dat! ik zeg joh relaaaxx. komt goed joh . zij de enting pakken . flikkert wat brokjes neer. goku begint als een malle te eten , ze stopt die spuit er in , het interesseerde hem allemaal geen bal hij had BROKJES!!!!. oh zegt de DA dat valt me reuze mee van m , naaj ik pak de chip even , ben benieuwd hoe hij hierop reageert dan . Goku was nog steeds druk bezig met zn brokjes. ze spuit die chip er in met een zware frons op haar hoofd. koortsachtig kijkend naar goku hoe hij deed en goku was zich van geen kwaad bewust! ik lag van binnen ondertussen dubbel van het lachen . terwijl goku zijn brokjes lekker opknabbelde liet de beste vrouw mij nog even voelen waar de chip precies zat . en goku ? ach als hij maar eten heeft he

we hebben een vaste dierenartszelf vinden wij ze erg goed!
we vertrouwen ze en ze zijn erg diervriendelijk! ze onderzoeken ook echt alles...

onze vorige zijn we weggegaan, zo slecht!
we hadden een cavia van onze broer.
heel oud
en die begon te piepen, de hele tijd
dus wij naar de DA
'er is niks aan de hand' zegt hij

later begint de cavia niet meer te poepen en te plassen.

wij weer naar de DA
dit keer iemand anders, de vorige (eigenaar van die DA) was even vrij
en toen bleek er een grote tumor te zitten bij de kont.

serieus, zoiets kan je niet over het hoofd zien toch?!
mijn broer verdrietig, want hij was heel close met die cavia (zijn 1e cavia)

we hebben de cavia laten inslapen, want anders moest hij op oudere leeftijd velen operaties ondergaan, terwijl de kans is dat hij t sowieso niet haalt.


onze dierenarts onderzoekt alles, ik ben er erg positief over
ze zijn toch wel dol op olly, een voorbeeldig patient!
olly verroerd zich niet, laat alles toe, ook al zie je dat hij het dood eng vind!

ja zeer kundig sociaal en geduldig.
Bij het laten inslapen van mijn vorige hond (thuis) nam hij alle tijd en lichtte toe wat hij deed.
Bood aan Pipo in zijn graf te leggen maar begreep dat ik dat zelf wilde doen en is na schouderklopje stilletjes vertrokken week er op gelijk een kaartje met deelneming.
En pas 2 maanden later rekening zeer correct.

eigenlijk vrijwel alleen maar positieve ervaringen, mijn dames hebben nog nooit iets ernstigs gehad, en we gaan meestal voor entingen of dingen die met het fokken te maken hebben gehad. en dat is eigenlijk meestal wel gewoon heel gezellig. de da assistente van onze vaste dierenarts is helemaal gek op mijn aussies, en als we naar utrecht gaan is het sowieso gezellig, krijg ook altijd alles uitgelegd .

mijn dames zijn ook heel makkelijk, dus krijg altijd complimenten over hoe lief en mooi en goed verzorgd en opgevoed ze zijn......

Wij hebben tot op heden 4 dierenartsen meegemaakt slechts 1 keer een slechte ervaring. Ben dik tevreden met degene die we nu hebben ... niks is teveel voor haar

Ik ben ook zeer tevreden over onze dierenarts. Kom er al bijna 10 jaar, eerst met Puk, later ook met Mellow.
Er is 1 persoon die ik niet leuk vind, ze was ook altijd heel bang voor Puk (jaja, enge poes... ), dus bij haar wil ik niet meer, ook niet met Mellow (ik vind het gewoon een onprettige vrouw).
De rest is hartstikke leuk, aardig voor Mellow (na de sterilisatie: "we hadden gehoopt dat u haar zou vergeten op te halen" )
Puk kon niet bij de mannelijke helft van het team (lag aan Puk), dus kwam ik de laatste jaren altijd bij Deborah. Zij kon alles doen bij Puk, was ontzettend lief en daardoor was Puk een stuk relaxter.
Zij had ook dienst toen wij vorige week donderdag met spoed naar de praktijk moesten. Hoe verdrietig ik ook was, ik was blij dat zij er was en niet die doos.

Met Mellow pas 4 keer geweest (nadat ze was aangevallen, voor haar sterilisatie, de nacontrole en de enting) en dat ging allemaal prima.

Ze zijn wel vrij prijzig, maar ik ben tevreden en kom er al zo lang.

Ja zeer tevreden over mijn DA

Bij de geboorte van de pups als er vragen waren controle en de inentingen kwam ze altijd bij ons thuis!

Maar ook bij het in laten slapen van al onze honden is ze bij ons thuis geweest, stuurde een kaartje en de rekening kreeg ik nooit meteen

Ze woont hier dan ook om de hoek, en ik paste wel eens op de kindjes

Toen wij nog in Amsterdam woonden heeft een DA ons heel erg opgelicht. Onze hond had suikerziekte moest een speciaal dieet en elke dag insuline spuiten...Tot wij hierheen verhuisten en dus bij de nieuwe DA kwamen
Na 3 keer een bloedonderzoek(omdat ik het niet geloofde dat ze geen suiker had)bleek ze echt geen suikerziekte te hebben

erg lieve dierenarts, maar hij heeft een grote fout gemaakt! Toen Sasha werd gesteriliseerd zouden ze meteen een chip inbrengen nou hoe simpel kan t zijn hondje is ook nog onder narcose! Nou ze hadden het in een belangrijk bloedvat gespoten! Nou uiteindelijk goed gekomen maar het was wel even spannend zeiden ze , wel heel eerlijk dat ze ons dit verteld hebben!

Wat leuk al die tevreden mensen

Ik heb ook geen nare ervaringen met de dierenartsen zelf gehad, maar gewoon dingen die in het algemeen minder fijn zijn; dieren in laten slapen, zieke dieren waarvan ze niet weten wat het beestje heeft enz. Maar over de dierenartsen zelf altijd heel tevreden.

De dierenarts waar mijn stiefmoeder heen gaat (ga ik nu zelf ook heen als ik een DA nodig heb) kennen we inmiddels heel erg goed omdat we daar met de pups ook komen. Hij was de enige dierenarts die wel rontgenfoto's wilde maken zonder verdoving. Ik mocht zelf helpen met het goedleggen en vasthouden van de hond en de hond in kwestie (Joey) heeft zich super gedragen! Scheelt weer een roesje Ook hebben we bij hem al 2 keer zelf mogen helpen met het puppies vangen bij de keizersnedes.