puppy dood geboren

Gistermiddag is onze Chihuahua Becky bevallen van een prachtig puppyzoontje, helaas dood geboren.
Ze had maar 1 pupje in dr buik.
En is de hele dag, nacht en nu nog onttroostbaar.
Ik mag niet weg, ze huilt veel, is zoekende en wilt alleen bij me op schoot liggen.

Ook ik vind dit heel erg en verdrietig. Dit hadden we nooit gedacht. Ik moet er (hoe stom het misschien ook klinkt) steeds weer om huilen.

De gehele bevalling is volgens het boekje gegaan, tijdens de persweeën was het zo eruit. Vliesje heeft Becky nog toen de pup half uit haar ging kapot gelikt, zelf heb ik nog de rest van het vlies als eerste om haar hoofdje verwijderd toen de pup was geboren.
Maar er zat helemaal geen leven in. Vervolgens gelijk slijm weg gezogen, goed gewreven, mond op neus beademing gegeven, hartrimte op proberen te wekken, dierenarts daarbij aan de telefoon.
Niks konden we meer voor hem doen.

Het ergste is nauurlijk ook dat het maar om 1 puppy bleek te gaan. Hij was helemaal volgroeid, alles erop en eraan. Een super mooie black and tan pup. 94 gram na de geboorte. Geworpen op dag 59.

Heel erg en heel verdietig zijn we dus.


Maar voor Becky het allerergste. Wat ik kan nog voor haar doen?
Na de geboorte hebben we de pup nog even bij haar gelaten, daarna in dr werpkist gelaten, vervolgens meegenomen naar beneden. Vannacht heeft ze naast me bed boven geslapen, athans als ze niet huilde en ik maar zolang mijn arm naast haar legde.
Vandaag gaan we de pup begraven en alles maar opruimen, want anders blijft ze mss ook de geur ruiken ofzo?
Maar wat kan ik nog meer voor haar doen? En waar moet ik op letten?
Ze heeft nu al sinds gisteren niet meer gegeten. Eergisteren had ze ook nauwelijks, behalve wat gekookte kip, ze had die middag ook al overgegeven en wat dunnen ontlasting gehad. Toen dacht ik al dat de bevalling niet lang meer kon duren.
Gisteren een stukje brood gegeven, maar die nam ze mee in dr mand, voorzichtig in d'r bek en ging je ingraven en er tegenaan liggen, alsof het haar puppyhondje was.
Vanmorgen een korstje van een broodje gegeven en dat heeft ze dan wel gegeten. D'r brokken hoeft ze helemaal niet.

Ze is echt intens verdrietig!

Ik heb hier geen ervaring mee, dus mochten jullie tips hebben of wat ik in de gaten moet houden bij becky, heel graag.


R.I.P lief klein puppyhondje.

Hallo,
mijn lieve chihuahua Beauke heeft net hetzelfde voor nu als jouw hondje. Een pupje en het is dood geboren. Mijn lieve schat zoekt nu overal naar haar pupje en jankt stilletjes. Hoe heb jij dit aangepakt en duurt het lang voor ze over hun verdriet zijn ?

zonde.
Je teef goed in de gaten houden, haar wat afleiden (wandelen, spelen,...) en alles wat met geboorte te maken had,inderdaad wegdoen.
En terug het gewone ritme aannemen.

Hou haar wel in de gaten, dat ze niet ziek wordt/melkklierontsteking krijgt.

Ik heb er zelf veel moeite mee om straks de pup te moeten begraven. Tis dan zo definitief. Ik heb hier zo naar uitgegeken. Dit is zo oneerlijk.
Mijn gevoel was er idd om alles de deur uit te doen, zodat ze er niet aan herinnerd wordt, maar het is ook dubbel, want zij heeft toch ook tijd nodig om het te verwerken?

En in de gaten houden doe ik haar wel. Ze is me zo dierbaar. Het is zo'n lieve chihuahua, dat was ook de reden dat ik een nestje van haar wilde.
Het doet me ook vreselijk pijn om haar zo verdrietig te zien.


Niet dat ik er nu aan wil denken, maar mochten we het toch nog eens proberen te gaan voor een nestje. Hoe lange tijd moet daar dan tussen zitten?


Vast heel erg bedankt voor jullie reacties.
Ben gewoon radeloos en kon op Internet ook niet veel erover terug vinden, vandaar ik jullie forum heb raadgepleegd.

Persoonlijk zou ik zo snel mogelijk alles opruimen en heel goed poetsen zodat al de geur verdwenen is.

Veel met haar gaan wandelen en dingen ondernemen zodat ze compleet afgeleid wordt en ook vooral zelf proberen dit zo snel mogelijk te verwerken.
Zij neemt immers jouw gemoed over.

Was er niet ergens iemand die een pleegmoeder zocht?

Nou,voor een volgend nest zou ik toch zeker een loopsheid tussen laten. Je teefje heeft in feite nu een nest gehad (al was het maar 1 en is het pupje dood); ze heeft een volledige dracht doorstaan... ik zou het lichaam bijgevolg zeker de kans geven zich te laten herstellen, de teef idem... even een jaar alles terug op zijn plooi laten komen.

Het beste dat je kunt doen voor je hondje is echt de korte pijn hoor. Hoe meer je haar gaat betutten, hoe groter de kans dat ze blijft denken dat er een pup is en zich ook zo blijft gedragen.

Desnoods bij de dierenarts een product halen dat de melkproductie stopt.

maar zo snel mogelijk alles terug het gewone gangetje laten gaan. je moet vooruit, niet blijven stilstaan.

het is iets dat bij het fokken hoort. het is niet allemaal rozengeur en manenschijn.

Wat bedoel je hiermee Maart: Het beste dat je kunt doen voor je hondje is echt de korte pijn hoor

En Maart, ik begrijp dat het erbij hoort, leven en dood ligt eenmaal kort bij elkaar. Maar het is ook verdrietig. Zeker omdat het maar om één puppy ging.
Het is natuurlijk altijd spijtig als een puppy dood gaat, maar als ze er nog 1 of 2 zou hebben gehad, was het verdriet wrs minder groot geworden.

Ik wilde morgen idd de dierenarts gaan bellen, voor nu... het is natuurlijk geen spoedgeval.

En wat moet ik doen om haar weer aan het eten te laten?
Zie dat het broodkorstje gewoon naast haar in de mand ligt, dat ga ik zo weg halen, want ze denkt (denk ik) echt dat weer haar pup is, want mijn andere hond (shih ztu) mag nu ineens niet meer bij haar in de mand komen, dan gaat ze grommen. dat was zonder het broodkorstje niet zo.

Ik heb geen ervaring met het puploze moeders of moederloze pups.maar ik zou me zo voor kunnen stellen dat het helpt?
Ik meende dat er een oproep stond over pups die geen moeder hadden.
Het zou voor beide partijen een uitkomst kunnen zijn.
Er is ook een site geloof ik? 

Moederlozepups.nl meende ik.

Die pups hebben al lang een pleegmoeder gevonden. 
Je zou idd contact op kunnen nemen met moederloze pups o.i.d. 

Sterkte.

Ik zou haar aanmelden bij moederloze pups...

Beide partijen weer gelukkig....

Hallo Gast, Ik wil jou vooral veel sterkte wensen met het verlies van je pup. Dit moet heel verdrietig en moeilijk zijn. Je had je natuurlijk voorbereid en ingesteld op het krijgen van een nestje en alle blijheid en vrolijkheid die dat met zich meebrengt. En dan nu dit. Behalve je eigen verdriet heb je nu ook de zorg voor en om Becky. Het is natuurlijk moeilijk te bepalen hoeveel verdriet van jou is en hoeveel verdriet Becky heeft. Jij moet jouw verdriet zelf eerst verwerken. Als je je hier registreert, kan ik je een PB sturen.

Ik zag inderdaad de moederloze chihuahua pups, heb daarop direct gereageerd, maar zag later dat de pups al een pleegmoeder hadden gevonden.
Heb nu moederlozepups.nl een bericht gestuurd.

Zie PB!

Ik heb je PB ontvangen.


Inmiddels hebben we de pup begraven. Echt super sneu dit.