Tegenstrijdig, ontmoeting vreemde hond

Ondanks de verschillende meningen over CM zijn we het toch wel allemaal eens dan hij de hondentaal goed begrijpt, dus svp geen 'paniek' omdat hij genoemd wordt..

Als je CM hoort over hondentaal, nose eyes ears, moet je bij de ontmoeting van een vreemde hond altijd de hond naar jou toe laten komen, laten snuffelen, en dan pas aanhalen of rustig toespreken, vooral als de hond heel opgewonden raakt, no touch no talk no eye-contact, compleet negeren, tot hij bedaard is, omdat in de natuur dit opgewonden gedrag niet geaccepteerd en dus gecorrigeerd wordt.. Volgens hem is het dus voor de hond erg onnatuurlijk en eigenlijk zelfs 'bedreigend' als je met een hoog of luid stemmetje direct op een vreemde hond afstapt en aanhaalt, wat de meeste mensen dus doen, van een andere hond zouden ze dit niet accepteren.. Je heb toch wel es dat je een hond toespreekt op straat en dat 'ie begint te blaffen?

Maar als je een leuke of schattige hond ziet is toch je eerste impuls (oké mijn eerste impuls) om een hoog stemmetje op te zetten en enthousiast te doen, ookal weet ik dat dit niet de juiste aanpak is.. Maar toch reageren de meeste honden enthousiast als je dit doet, gaan op z'n minst kwispelen en aan de riem trekken omdat ze naar je toe willen, en dan knuffel je 'm ff helemaal uit, hartstikke leuk, maar is dit dan zo fout? De hond blij, ik blij? Best tegenstrijdig is het.. Of haal ik meerdere situatie's door mekaar?

Dingen als "no touch, no talk, no eyecontact", negeren van een opgewonden/enthousiaste hond en dat een hond van zijn neus gebruik moet maken, daar kan ik me in vinden!

Als jij een hoog stemmemtje opzet naar een hond en deze gaat kwispelen en wordt "enthousiast".. het is goed mogelijk dat het geen enthousiasme is maar opgewondenheid, de hond raakt opgewonden en geprikkeld door dat hoge stemmetje, dan zou kwispelen een kalmerend signaal kunnen zijn..
Mogelijk wordt er dan ook bij gegaapt en uitgeschudt, zijn signalen om te kalmeren.

Er bestaat ook een filmpje van een Labrador die zogenaamd "stout" geweest zou zijn en het baasje gaat de hond vertellen hoe stout de hond wel niet is geweest, ook wel met een wat hogere stem en de hond kwispeld hierbij en knijpt de ogen en knippert met de ogen.. je zou denken, die hond vindt het leuk dat zijn baasje tegen hem praat en zit daar lekker relaxd met de ogen dicht, maar de hond is helemaal niet relaxdd, geeft juist allemaal signalen om zichzelf en het baasje te kalmeren, dit is voor de hond dus alles behalve leuk en is niet blij!

Dus verkijk je daar niet op!
Een hond die kwispelt is niet perse blij!

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-zegt-de-staart-van-jouw-hond.php

Als ik het goed begrepen heb, is het opgewonden en blije gedrag wat een hond dan laat zien ook niet altijd gewenst. Omdat honden "calm-submissive" horen te zijn.
Op zich is er niets mis mee, behalve bij bijvoorbeeld extreem angstige of dominante honden, waarbij zulk opgewonden gedrag gemakkelijk kan doorschieten naar agressie/angstagressie. Tenminste zo heb ik het altijd begrepen.

Er zijn wat theoriën,maar omgaan met honden is naar mijn mening gewoon geen exacte wetenschap.Het zijn allemaal individuen en wat voor de 1 werkt,werkt voor de ander niet.Is mijn mening.
Opvallend is wel, dat wij 4 verschillende rassen/kruisingen hebben gehad,waarvan de laatste een terughoudend ras is.Geen van allen waren gecharmeerd van vreemde die direct op hen af kwamen met wel of geen hoge stem.Onze laatste heeft het er helemaal niet op.
(Hij heeft een hele hoge aaibaarheids factor en bijten zal hij niet,maar hij vindt het ronduit verschrikkelijk.Ik zal ook altijd direct mensen daar op wijzen.)
De reactie waren wisselend van aanblaffen tot omkeren en weg lopen.
Maar als ik ze allemaal bekijk in hun benadering van andere honden,zijn zij nog zelden geen van allen direct op een onbekende hond afgelopen altijd met een boog en de ander afchecken of die zin had in spel of een benadering.En behalve als het een loopse teef was hadden zij er respect voor de reuen dan.
Wel zag en zie ik wat ze van andere honden vinden die deze vorm van beleefdheid niet hebben.Allemaal wisselend maar wel duidelijk niet gescharmeerd.
Als ik naar mezelf kijk ben ik er ook beslist niet van gediend dat een vreemde mij op deze manier benaderd,terwijl ik een heel open persoon naar anderen ben en mag hopen dat ik goed gesocialiseerd ben
Ook ben ik er totaal niet van gediend dat onbekende mensen mij aanraken.Of mij te dicht bij benaderen.En zeker niet over mijn bol aaien.
Het gezegde wat u niet wilt dat u geschiedt aan doet dat ook de ander niet gaat bij mij zowel bij mens als dier op.
Ik kijk hoe mijn honden functioneren naar soortgenoten en hou daar rekening mee naar mensen toe.
Uit eigen belang een vreemde hond opgewonden benaderen of aaien ,daar laat ik mijn honden zich niet aan onderwerpen.Ook niet als het mij gevraagd wordt.En dat vindt ik zo en zo een beleefdheids vorm.
Maar ieder zijn mening natuurlijk en als je dit toch graag blijft doen prima,maar niet bij mijn honden.Sorry
Zelf zal ik het nooit doen in ieder geval.
Vr gr

Als Rocky heel erg blij is, als hij bijvoorbeeld de auto van de baas ziet aankomen, of ik pak de riem, dan maakt hij ook altijd van hoge gilletjes. Het klinkt een beetje, voor zo ver ik dat schrijvend kan weergeven als: Whaahaaaaiiiiii''''iiiiiiii, hihihiiiiiiaaaiiii, en dan heel hoog, hij lijkt dan wel operazanger.

Als dat inderdaad pure opwinding is van; ''oh, wat gaat er gebeuren''
Dan kan ik me levendig indenken dat als een menswezen hem ook op die toon benaderd. De hond dit verstaat als, "oh, zo spannend... oh' wat is dit heftig,... ja, heel heftig... .spannend zeg''

Dus eigenlijk komt het er dan op neer, dat als wij met hoog, zangerig piepstemmetje een hond benaderen/begroeten, en de hond hier hetzelfde op antwoord, er gewoon een stressconversatie ontstaat tussen beide?

Dus mensen tegen hond en weer andersom: "Oh' wat heftig''...... Ja, er is hier iets vast heel heftigs gaande''..... ''Tjonge, dit is spannend''....... ''Wat is er spannend?'' geen idee maar er moet toch iets hier heel spannend zijn?''

Sorry als ik het zo overdreven, bijna kinderlijk probeer uit te beelden. Maar je zult begrijpen dat ik het als het ware op een denkbeeldig filmpje probeer te krijgen voor mezelf.

Ik doe overigens nooit piepstemmetjes, als ik het bij de Golden doe, gaat hij mijn oor likken, volgens mij troosten? dus ik vind het zielig hem opzettelijk te laten denken dat er iets met me aan de hand is.

De zwart/witte gaat in zo'n geval meestal tegen me blaffen en in mijn broek of mouw bijten, en dat betekend volgens mij; ''stop daar mee?''
Zie ik het een beetje goed?

Enorm goed topic dit, trouwens!
Heel goed opgemerkt van jou, Christien. Hier is veel over te ontdekken!

Ik ken filmpjes genoeg waaruit blijkt dat CM de hondentaal juist helemaal niet begrijpt, maar laten we het daar maar niet over hebben.

Ik ben niet voor rare piepstemmen tegen honden of babies.

Wel gebruik ik af en toe mijn stem bij een opgewonden hond die op ons toe komt. Ik zeg dan gewoon rustig en vriendelijk iets zoals heeee kijk nou eens wie daar komt dat is gezellig. En tot nu toe heeft dat altijd gewerkt om honden te kalmeren.

In sommige gevallen zal negeren van een opgewonden hond goed zijn, in sommige gevallen juist een rustige stem om de hond te kalmeren. Het hangt van de situatie af.

Ik denk dat veel honden die er schattig uitzien er al aan gewend zijn dat er mensen met enthousiaste piepstem hem willen knuffelen. Dat sommige honden zich druk kwispelend uiten hierbij hoeft denk ik niet perse te betekenen dat ze dit ook fijn vinden. Maar eerder dat ze er opgewonden van raken.

tsjah moeilijk onderwerp dit. als ik thuis kom van de supermarkt . springen mijn honden altijd tegen me op en beginnen heel hoog piepig te loeien en staarten zwaaien alle kanten op . ik hoef dan nog niet eens wat gezegt te hebben . ook al draai ik mn rug naar ze toe meestal houd ik mn mond dicht en zeg hooguit een keertje laag. ik leg gewoon mn spullen weg. maar hun blijven opgewonden doen . bij mijn honden is er dus geen aanleiding tot opwinding maar het feit dat er iemand thuis zorgt er al voor dat ze helemaal over de zeik gaan . dit gedrag vertonen ze overiginds al als ik slechts een kwartiertje ben weg geweest.

@Gwen;

de situatie zoals jij nu omschrijft vind ik een iets andere dan dat Christien in haar post omschrijft.

Christien:
"Je heb toch wel es dat je een hond toespreekt op straat en dat 'ie begint te blaffen?
Maar als je een leuke of schattige hond ziet is toch je eerste impuls (oké mijn eerste impuls) om een hoog stemmetje op te zetten en enthousiast te doen.."

Dan gaat het dus om een onbekende hond, op straat bv.. je kent de hond niet, de hond kent jou niet, en jij (bv) komt zo met een hoog piepstemmetje op hem af.. de hond gaat kwispelen, gapen en bv uitschudden, jij denkt, oh de hond is enthousiast en blij.. in dat geval is dat vaak niet het geval.. de signalen die de hond dan laat zien zijn kalmerend dan bedoeld.

Het maakt niet zoveel uit of het een bekende hond is of een vreemde hond, het is dus zo dat als je een hond gekmaakt en mee stoeit dat 'ie helemaal dol wordt, dat 'ie dit dus eigenlijk helemaal niet leukvindt maar jou dus probeert te kalmeren dmv kwispelen en uitschudden en gapen?

Ja en als een hond een balletje terug brengt bedoekt hij dat je hem op moet bergen

Ik vind het sowiezo niet zo'n goed idee om zomaar te gaan kirren tegen andermans hond. Mijn huidige ( herplaats) honden zien er zeer aaibaar uit, maar zijn daar helemaal niet van gediend. Resultaat: onnodig blaffen, borstelen en als de " vreemde" aanhoudt soms zelfs tanden vertoon. Als ze zelf naar iemand toegaan is er niks aan de hand, zijn ze zelfs heel lief en knuffelbaar ( met of zonder piepstem ). Helaas zijn er veel mensen die met uitgestoken handen naar ze toe buigen, onder het kirren van:" Ah, gossie, wat een schatje." Ze hebben allemaal hun neus nog, maar ik zie toch liever dat ze mijn honden gewoon met rust laten of eventueel een klopje op hun flank geven als ze daar zelf om vragen. Dus inderdaad: negeren, en als de hond contact zoekt liever geen overdreven enthousiasme.

Oke nieuw scenario; Chelsea gaat wel es mee naar me werk, ik rij in een vrachtwagentje.. Dan gaapt ze echt paar keer per minuut, hoe uitgeslapen ze ook is.. Rij ik dan te hard of vloek ik teveel naar me voorganger? Nee grapje dit gebeurt vrijwel niet hoor.. Maar heeft dit gapen ook te maken met kalmerende signalen?

dat denk ik wel, gapen doet ze misschien vanwege het auorijden, dat ze het spannend vindt?

Het lijkt me dat honden hebben geleerd dat een blije hoge stem iets positiefs betekent en dat daarom het normale ontmoetingsgedrag anders wordt.

Ik heb intussen wel geleerd om gewoon mijn handen rustig naast mijn zij te houden als ik een nieuwe hond ontmoet. Heel veel komen namelijk gewoon op mij af. Honden herkennen andere hondenbaasjes naar mijn ervaring héél goed en weten dat daar vaak snoepjes zitten, of aandacht.

Heel vaak bij wat terughoudender honden laat ik er een paar ontmoetingen overheen gaan voor ik wat doe. Dan komen deze, vaak kleinere honden al zowat op mijn schoenen staan. Dan ga ik een keer door de knieën, en laat ze aan mijn hand snuffelen. Dan zie je vaak vanzelf wel of ze van aaien gediend zijn of niet. En zo niet, ook goed. Al moet ik toegeven dat ik graag een keer een van de poedels in het park zou willen aaien om te voelen hoe zo'n krullenvacht is.

Hm, als ik een vreemde hond (of in ieder geval een hond die niet de mijne is) tegenkom, ga ik dus absoluut niet blij, vrolijk, enthousiast, en wat nog niet meer doen. Ik weet namelijk wat voor een uitwerking dat heeft wanneer iemand dit bij mijn hond doet, en dat is vreselijk irritant!
Ik kijk dus alleen naar de hond en als de hond interesse toont en naar mij toe komt, dan ga ik op mijn hurken zitten en kijk of ik de hond 'kan' aaien. Dmv observatie kan je zo ontzettend veel zien, waar je dan dus mooi op in kan spelen, en het zo voor beiden een leuke ontmoeting wordt! (Of geen ontmoeting, wat dus ook prima is)

Zou een hond niet om dezelfde reden gapen, als mensen ?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Geeuwreflex

Daarom zijn kattenmensen vaak goed met bepaalde honden, die laten de hond vaker op eigen tempo naar hun toe komen ipv er enthousiast op af stormen waar bange honden of honden die niet van vreemden houden vaak van schrikken.

@Christien en Jannie;

Gapen is in dit soort situaties meestal idd vanwege bepaalde spanning/opwinding/stress.

Natuurlijk kan een hond die net wakker wordt, zich uitrekken en gapen maar dat is een andere situatie.

Een hond kan zich zelf en anderen dmv bepaalde signalen kalmeren en dingen duidelijk maken.
Situaties als bv;
Wanneer de hond zich in een bepaalde positie bevindt bv, als iemand heel dicht op de hond zit, dit is voor sommige honden helemaal niet fijn en voelen zich wat in het nauw gedreven,wanneer iemand constant op de hond in praat met bv een hoge of harde stem, wanneer iets op de hond gericht is, bv een camera, fototoestel maar kunnen ook andere voorwerpen zijn, wanneer iemand constant frunnikt aan een hond, met name aan het hoofd, vinden ook vele honden helemaal niet leuk, evenals over de hond heen hangen/vastpakken/knuffelen etc, maar ook in bepaalde situaties dus, waar iets gebeurt en/of veel drukte om de hond heen is, bv veel mensen en lawaai maar voor sommige honden is een wandeling/buiten zijn al heel spannend/opwindend, naar cursus gaan, een autrit of DA bezoek.
Dan kan een hond bv gaan gapen met veel geluid, slikken om de bek/tongelen, uitschudden,krabben, uitstrekken, wegkijken, kwispelen, wegdraaien, snuffelen, stilstaan, gaan zitten/liggen met de rug naar hetgene toe etc.










Het laatste filmpje zou grappig moeten zijn, maar de hond voelt zich totaal niet prettig en laat dit blijken door zichzelf en baasje te kalmeren door signalen als ogen knipperen en dichtknijpen en kwispelen, af en toe wegkijken, smakken, lip optrekken, ook aan de ogen en oren is het te zien.
Vele mensen zullen zeggen, haha, wat een leuk filmpje en de hond kwispeld, zal wel blij zijn en het leuk vinden, zit er ook zo relaxd met de ogen dicht bij, maar in feite zegt het dus heel wat anders!!!