achteraf kon ik er toch om lachen

hebben jullie ook zo verhalen die op het moment zelf niet zo leuk zijn maar achteraf wel?

daar ik diabetis type 1 heb moet ik 3 keer per dag kortwerkende insuline spuiten en 1 keer per dag langwerkende.

vorige week na het avondeten was het terug zover, ik moest spuiten.
dus ga ik aan de kast staan, op lady's dekentje, grote fout
ik maak mijn pen klaar om te spuiten, en dan doe ik altijd een stapje achteruit, neem een vetkwabbeltje tussen mijn vingers en de pen in de aanslag.

ik doe dus een stapje achteruit en voel dan mijn voet wel heel zacht terecht kom, besef direct dat lady achtermij op haar dekentje lag.
voel dat ik ga vallen en denk aan mijn pen, paniek, heel erg en voel me vallen.
daar lagen we dan.... vrouwtje bovenop lady met een pen hoog in de lucht.
een hond die naar mij keek alsof die wou zeggen" vrouwtje wat doe je nou?"
een man en kind in de zetel die lachen te schudden van het lachen.
en een vrouwtje die aan het mopperen was van " lady waarom lig je nu achter mij?"
heehee vrouwtje , ik lig wel op mijn dekentje, en jij staat op mijn dekentje misschien!!!!!!!!!!!!
haha, nu kan ik er wel om lachen, moet nogal een gezicht geweest zijn, maar toen lachte ik maar zuur

oei oeps...... goed afgelopen.... het is niet wat moet lady gedacht hebben, wat ben jij daar aan het doen, nieuwsgierig als honden zijn, zo zachtjes achter je gaan zitten dat je niets hoorde of zag.

gelukkig goed afgelopen, en ja buitelingen maken, op het moment staat je hart stil, en daarna kan er gelachen worden, gelukkig wel.

Haha wat je vertelt doet me ongeveer denken aan een keer dat ik pas een nieuwe telefoon had en bij het uitstappen achter de gordel van de auto bleef hangen.
Ik wist gewoon dat ik ging vallen, maar wou mijn telefoon zo graag redden.
Dus ik met mijn gezicht plat op de kiezelstenen, met mijn arm naar boven en daar een telefoon in mijn hand.
Ik stond vol met schrammen, maar de telefoon had niets

Maar meer hondgerelateerd
Flynn had ooit de tuindeur van oma kapot gebeten omdat hij naar binnen wou en de deur zat ervoor.
Hij stond opeens achter oma in de keuken en ze had geen idee hoe.

Dan ging ze kijken en trof ze een aan flarden gebeten deur aan.

Op dat ogenblik niet zo grappig, maar achteraf toen alles gemaakt was kon iedereen er wel smakelijk om lachen, kleine duivel

haha, inderdaad de kleine duivel, gelukkig had je telefoon niks, zie je maar hoe stom we kunnen doen als we vallen.
het enige wat op dat moment in mijn hoofd zat was de insuline of de naald mag niet in lady komen, stel je voor dat zo'n naaldje afbreekt van 0,50cm, in een hond van 1m lengte, zoek dan maar eens om een naaldje
echt een naald in een hooiberg zoeken