Flynn is een beetje stout geweest.

Flynn is altijd al een actief (b)engeltje geweest, maar soms als hij zijn zin niet krijgt begint hij een beetje te grommen, en dan wilt hij soms nippen.
''Nee'' zeggen en wegsturen helpt vaak het beste dan.

Flynn is eigenlijk een beetje hetzelfde als ik.
Je vertelt hem niet om iets te doen maar je vraagt het hem.
Alles wat ik van hem gedaan krijg ik door respect, en niet door boos worden of straffen  want dat maakt alles nog 2 keer zo erg.
Soms als hij zichzelf te hard heeft opgedraaid omdat hij iets niet mag, krijgt hij even time out in de bench, en daarna is hij weer terug inorde. Hij moet dan echt tot rust komen eventjes.

Flynn houdt erg van grenzen testen.
Bv. Hoevaak hij iets kan proberen tot het echt genoeg is geweest, en tot hoever hij kan uitdagen.
Dit is redelijk onder controle te houden.

Maar gisteren is hij wel erg stout geweest 

Ik kwam net terug van een verjaardagsfeest, en Flynn was erg opgewonden om me weer te zien.
De hele avond had hij voor de deur op me liggen wachten vertelde mama, dus hij was natuurlijk heel blij!
In zijn dolle bui begon hij de kussens te grijpen en een beetje spelend naar mijn arm te bijten. Ik zeg dan ''Nee'', maar hij heeft zichzelf dan zo druk gemaakt dat je eventjes geduldig moet zijn.

Mama had het gezien en kwam boven hem staan en zei heel hard ''NEE FLYNN'' waardoor Flynn opeens met zijn tanden bloot begon te grommen naar mijn moeder.
Alleen was dit wel niet meer om te spelen, maar echt omdat hij boos was.
Ik heb toen Flynn maar een beetje gekalmeerd en mama gevraagd om haar hand even uit te steken zodat hij een likje kon geven, en dat ze dan naar bed kon.
Daarna heb ik hem nog 1 keer weggestuurd, en dan is hij rustig bij me gaan slapen.


Mama vindt nu dat Flynn geen respect heeft voor ons , en dat hij ons totaal niet ziet als zijn baas.
Maar ik vind dit helemaal niet het geval. Hij maakt zichzelf soms gewoon heel druk, en als je hem dan nog eens afkaffert wordt dat er niet beter op.
Ik denk dat dit zo is omdat ik zelf zo ben.
Eens ik al opgedraaid ben over iets helpt het echt niet om mij de les te gaan spellen, dan moet je net begripvol en kalm reageren en dan neem ik die rust over.

Zit ik ernaast en heeft mama gelijk, of kunnen jullie je vinden in wat ik vind?
Ik vind dit namelijk zo jammer, Flynn is ook bij mama als ik naar school etc ben dus het is echt niet de bedoeling dat ze elkaar gaan irriteren 

Ohjah, en voor degene die Flynn niet kennen : hij is nu bijna 8 maanden oud, dus geen ''kleine'' puppy meer

 De hele avond had hij voor de deur op me liggen wachten

Ergens las ik eens: een hond geeft ons AL zijn tijd en liefde, wij zijn de hele wereld voor onze hond. En wij, wij geven onze hond wat er overblijft van onze tijd. Logisch ook want je hebt nu eenmaal nog een eigen leven.

Dit even terzijde maar daar moest ik aan denken toen ik dat zinnetje las, hoe trouw een hond is.

Kan het zijn dat je moeder een beetje jaloers is?

Nee je moeder heeft geen gelijk, als een hond druk is en in kussens bijt heeft dat er niets mee te maken of hij iemand als BAAS ziet of niet. In dat geval kan je beter ook geen dingen als NEE en FOEI gaan roepen, daar maak je de hond alleen nog maar onrustiger mee en hij snapt het niet eens.

Een baas zou iemand moeten zijn die begrijpt, waarom de hond zich gedraagt zoals hij zich gedraagt. Respect kan je alleen krijgen als je de hond respect geeft en de hond laat merken dat je hem begrijpt. Misschien is het handig dat je moeder zich wat meer gaat verdiepen in hondengedrag zodat ze de hond wat beter gaat begrijpen en leert waarderen.

Een hond is een hond, die kan soms grommen, niks aparts. Maar op de manier die jij beschrijft, nee. Dat zou ik niet pikken.
 Als mijn honden zich zo tegen mij, of iemand anders, zouden gedragen dan wist ik dat er iets fout zat. Dan zou ik de touwtjes wat strakker aantrekken en vooral consequent en duidelijk zijn.  
Je hoeft hem helemaal niet af te kafferen maar je mag soms best even wat strenger zijn. Een hond heeft meer aan duidelijkheid en leiderschap dan aan medelijden.

Misschien niet zo handig dat je moeder over hem heen ging waarop hij ging grommen, dus afstand vergrotend, waar je respect voor moet hebben en dan vervolgens een hand naar hem uitsteken voor een likje?? Dat zou zomaar bedreigend over kunnen komen. Misschien een idee om de volgende keer rustig binnen te komen, niet direct oogcontact zoeken maar pas rustig aandacht aan hem geven op het.moment dat hij rustig is.

Wat bedoelen jullie precies met de touwtjes inbinden? 

Want het is niet zo dat hij alles zomaar mag, dus moet ik dan meer dingen gaan verbieden of ..?

En verder houdt hij wel heel veel van mijn moeder, want ik tref ze vaak samen knuffelend op de bank.
Hij is ook helemaal geen gemeen hondje, gewoon heel erg druk.
Hij fokt zichzelf vaak helemaal op, en dan moet hij terug kunnen kalmeren.
Mijn moeder raakt hier erg geirriteerd en nerveus door, en dan begint het spelletje vaak.

Ik wil ze gewoon in vrede in 1 huis laten leven, het is niet voor altijd, want als ik het huis uitga dan gaat hij mee.
Maar vaak ontstaat er een beetje een gespannen situatie tussen hen heb ik het idee, omdat Flynn zichzelf zo druk kan maken waardoor mijn moeder zich ook druk maakt.

Hij is gewoon een hele lieve hond, maar hierdoor wordt hij een beetje in het verkeerde daglicht gesteld heb ik het idee 

ik lees dat Flynn heel de avond bij de deur op je gewacht heeft
eigenlijk had je moeder juist dat niet toe moeten staan
in mijn ogen zit daar al een aandachtspunt

jij zegt en denkt "hij mist me zo, zo lief hoe hij wacht"
maar ik denk "hij wil de boel controleren en vindt het onplezierig dat "zijn" vrouwtje ergens is, waar hij niet controleren kan".
en dus gaat hij uit zijn dak als jij binnenkomt, "yes, joehoe, ze is er weer en ik zal het haar laten merken ook" en omdat hij jong is, kan hij zich ook nog niet goed beheersen, maar hij moet dat wel leren, dat zouden andere honden hem onderling ook leren.

nu greep je moeder in, en ik denk juist dat je moeder meer overwicht over hem heeft, dadt over hem heen buigen is niet zo verstandig op zo'n gespannen moment, maar Flynn was er dan in het geheel niet van gediend en zo grommen is wel een teken dat het in de onderlinge verhoudingen beter kan, Flynn moet nog veel leren.

Als je moeder Flynn op een eerder moment bij de deur had weggehaald en bv in zijn bench had gestuurd om daar te gaan slapen ipv de in-uitgang van het huis te "bewaken" had de hele interactie al anders geworden.

geen respect...... das een groot woord
maar Flynn was nu zo bezig met wat hij wilde dat hij geen onderbreking van je moeder accepteerde
en dus denk ik dat het goed is, zelf ook te kijken wat je anders kunt doen, en ook als gezin, want bv dat bij de deur liggen als iemand weg is, zou ik niet goed vinden.
kom jij binnen en Flynn "flipt" dan ga je eerst je moeder begroeten, praatje maken, en dan eens bij Flyn kijken als hij rustig is, ik weet zeker dat zulke dingen dan niet meer gebeuren.

hij is puber en heeft heel erg duidelijkheid nodig
duidelijk zijn en heel veel van de hond houden kan heel goed samen gaan
Flynn zal het fijn vinden als hij weet wat zijn taak is.

Als hard roepen al een rede is om zijn tanden te laten zien, dan is er in mijn ogen ff iets niet helemaal goed, hoor.
Ik roep wel vaker tegen mijn hond, bijv als hij aan de messen in de vaatwasser likt, dan roep ik , NEE, WEGWEZEN, hij duikt dan schuldig in zijn mand. Hij bedenkt het niet eens om zich dan te laten horen.

Als hij hierde poes achterna zit, roep ik ook hard. Hij schrikt dan en stopt dan met zijn gedrag. Maar hij zal echt nietgrommen, laat staan zijn tanden laten zien.

Ik zou dat ook niet accepteren hoor, bijten in de kussens. Mijn inboedel laten vernielen, en dan ook nog moeten gaan denken, hoe ik de hond moet benaderen, zonder hem "boos" te maken. Nou, sorry, daar doe ik niet aan. Een keer een boze schreeuw en meneer weet direct weer waar hij zich aan te houden heeft.

Als je hond te opgewonden is, moet je hem negeren. Bruce word ook opgewondn als er iemand binnenkomt. Negeren is dan echt de oplossing.

Een hond is geen mens. Een hond denkt echt niet, "hé vraag jij eerst maar eens netjes of ik in die mand wil gaan zitten" als jij gewoon plaats zegt, en wijst, of weet ik welk commando je er aan koppelt, dan zal je hond gehoorzamen, in de meeste gevallen.
Dat heeft niks met straffen of boosheid te maken, maar met duidelijkheid. Jij bent de "baas" jij bepaalt de regels. Ik heb echt wel respect en veel lefde voor mijn hond, maar ik draag hem toch echt gewoon dingen op, ik vertel 'm wat hij moet doen. En ik heb nog geen klaagbrief gehad van hem

hoe je het ook wendt of keert, het feit blijft dat flynn gromt met de tanden bloot naar je moeder, en dat je dat echt niet kunt accepteren.

flynn zal haar niet zien als roedelleider, anders zou hij zoiets niet in zijn hoofd halen.

Je denkt te menselijk, een hond is een hond hoe lief klein en schattig hij ook is,
Nee is nee en ja is ja, niets vragen maar zeg het hem gewoon..
Flynn wil je even gaan liggen.. Nee gewoon Flynn af. En doet hij het niet.. Help hem dan met af sturen met je handen, maar na een door jouw of ouders gegeven commando, moet hij dat gewoon hoe dan ook opvolgen! Niet genoegen nemen met oh hij gaat zitten,, ook goed.. Maar gewoon sturen totdat hij af ligt, dan heeft het nog geen nut om nog een keer af te zeggen, maar dan help je gewoon met sturen.

Hij gedraagd zich nu echt erg dominant, want je verteld dat je moeder haar stem verhefde, en gelijk begon te grommen, ik zou als ik jou was hem gelijk corrigeren..
En dan niet even daarna een likje over de hand laten geven, dat is weer te menselijk gedacht, dat is geen sorry voor een hond, want hij gromde bewust, en beet niet per ongeluk in je arm.. Maar deed dit bewust..hij is nu gewoon dominant bezig, en je moet echt de touwtjes strak gaan trekken en hem behandelen als jouw hondenvriend met hondenmanieren

Duidelijkheid is het sleutelwoord. Uit bovenstaande blijkt geen duidelijkheid. Flynn wordt een beetje gekalmeerd door jou (hoe eigenlijk?), moet je moeder nog een likje geven, wordt door jou weggestuurd en mag terugkomen. Waarom doe jij zoals je doet in deze situatie?

Was Flynn 'boos' of angstig?

Hij mocht in dit geval wel in de kussens bijten van jou. Je zei wel nee, maar hij was te druk, dus dan moet je geduld hebben, zeg jij. Volgens mij ga je daar de fout al in. Nee is nee, nu direct, niet over 3 min., wanneer het de hond blieft. Hij is door het dolle heen, blij zijn mag, maar wel op een normale manier, niet door te bijten in armen, kussens e.d.

Dat het een lieve hond is, geloof ik direct. Maar je kan hem ook TE lief vinden. Gevolg is, dat je alles lief vind, ook al is zijn gedrag vervelend, omdat je hem lief vind en het een klein schattig hondje is, ben je niet consequent en duidelijk en zijn de regels niet duidelijk.

Voorbeeld, ik heb een hond van 40 kilo, een boxer, en die kunnen behoorlijk enthousiast zijn. Als hij het gedrag vertoont, wat jij hierboven beschrijft, dan betekent het dus, dat hij een enorme ravage aanricht. Wij komen binnen, de hond is door het dolle heen, hij springt, hapt, hij gooit 2 kinderen ondersteboven en met een beetje pech, mij en mijn man ook, hij hapt in armen wat resulteert in pijnlijke armen en blauwe plekken.
Dat kan dus niet! Als pup was Bruce ook zo als jij omschrijft, maar dat gedrag hebben we afgeleert. Hij moet gewoon weten, dat dat gedrag niet kan. En ja, ik heb wel eens boos moeten worden, als hij de kinderen omver liep, of de gordijnen open en dicht ging schuiven.
Onze band is daar echt niet slechter van geworden.

Wat ik wil zeggen, wees niet bang als jij je hond een keer straft, of terecht wijst. Schep duidelijkheid en de band tussen jou en je hond wordt alleen maar beter.

je hond is je beste vriend, maar tegelijkertijd moet jij optreden als leider, en hem leren wat wel of niet kan.

een hond is pas echt gelukkig als hij weet wie de baas is, en als de regels duidelijk zijn.
nu heb jij een kleine hond, maar als max tegenover mij zou staan grommen met ontblote tanden, durfde ik hem niet eens meer bij mijn kids in de buurt te laten. dat gedrag is ECHT onacceptabel.
als je hem nu niet leert wie de baas is, valt hij de volgende keer misschien aan, en dan ben je verder van huis.
hij is nu nog jong, en denkt nu al dat hij de leider is, dat wil je toch niet?

Ik heb alles doorgelezen, maar als ik iedereen appart quote ben ik eventjes bezig dus ik ga het even samen proberen te vatten


Hem gerust stellen doe ik door gewoon rustig maar kordaat ''Nee'' te zeggen, maar niet te roepen.
Dan kijkt hij eventjes, en dan vraag ik hem om ''Af'' te gaan.
Als hij dat dan gedaan heeft is hij terug rustig en dan geef ik hem een aaitje.

Ik weet niet of dat de juiste manier is, maar het heeft vaak wel meer effect dan ''NEE'' brullen, want dat maakt het alleen maar erger meestal.
Flynn is een redelijk dominant hondje ( en ik weet dat je deze stempel niet zomaar op elke hond moet plakken die ongewenst gedrag vertoont ) maar hij is dat gewoon wel volgens mij.
Heel lief, absoluut niet bang, maar wel vrij dominant.
Hij kan zichzelf ook ontzettend druk zitten maken, en ik ben nog aan het uitproberen hoe ik hem dan weer terug kalm krijg.
Dit is misschien niet de goede manier, maar ik zit zonder advies van andere een beetje op het eind van mijn eigen instructieboekje

Ik weet uiteraard wel dat je een hond geen mens is, maar ik heb idd wel de neiging om hem zo te behandelen soms.
Het is wel niet zo dat Flynn geen regels heeft, want hij weet eigenlijk wel wat hij mag en niet mag.
Hij pakt het ook redelijk snel op, want bij een vriendin waar ik soms met hem kom mag hij niet op de bank. En 3 keer ''Nee'' was genoeg voor hem om het nu niet meer te proberen.

We zijn ook al zover gekomen met liefde en een zachte aanpak dat ik het eig graag zou blijven volhouden. Al geef ik toe dat ik soms ook wel een een keertje roep, en van mij neemt hij dat wel aan, alleen van mijn moeder niet bepaald.
Maar dingen zoals in de kussens bijten en blijven aandringen tot er gespeeld wordt heeft hij nog wel.
Ik negeer hem dan gewoon, en dan stopt vrijwel meteen.
Mijn moeder gaat dan hopeloos ''Nee'' roepen en dan komt er geen eind aan, waardoor ik meestal in moet grijpen en dat doe ik door hem af te leiden met een speeltje, en dan stort hij zich daar op.

Misschien is dit niet de goede manier en is er een gouden gulde middenweg, maar kunnen jullie me daar nog een beetje meer tips voor geven?
Ik probeer alles in me op te nemen, maar het is me een beetje wazig nog hoe ik dit het beste aanpak!


Ik wist overigens niet dat voor de deur liggen heel verkeerd was, meestal gaat hij ook gewoon op zijn stukje bank liggen slapen tot ik weer thuiskom, hij eet of speelt zelfs niet.
Is dat ook controleer-gedrag? of is hij dan gewoon echt sip dat ik weg ben?


Sorry voor het lange bericht

Ik zou er ook niet meer van maken dan er is hoor en je hond nu geen stempeltje op laten plakken om een momentopname waar naar mijn mening je moeder fout reageerde.  
Jij kwam thuis, de hond is baldadig en bijt in de kussens, nee dat mag niet natuurlijk, maar door de hond juist te kalmeren ipv nog meer opgewondener te maken lijkt met toch echt beter.. en had de hond ook niet gaan grommen naar je moeder.


Feit blijft dat je moeder over hem heen hing en hem met stemverheffing tot de orde riep. Zijn reaktie was grommen naar je moeder met zijn tanden bloot.

Wij mensen gaan het dan vertalen met wat de hond hiermee bedoeld. De ene mens zal het opvatten als: de hond is dominant en accepteert mijn moeder niet als leider.
Een ander mens kan denken: maar misschien schrok de hond gewoon? Of werd hij gewoon doordat hij al over zijn toeren was door de stemverheffing nog wilder?

Als ik je moeder was, zou ik ook de hond niet de hele avond bij de deur laten liggen, wat de reden ook is. Of het controle is, of juist iets heel anders geen idee, maar het is niet goed voor hem. Hij moet leren dat het ok is dat jij weleens weg bent. Misschien zat hij zo hoog in zijn spanning door daar maar de hele tijd te wachten dat hij uiteindelijk tegen je moeder moest grommen van zichzelf.

Het grootste probleem is idd wel dat hij van mijn moeder niet zomaar alles aanneemt zoals van mij.

Bij mij zal hij wel eens protesteren, maar over het algemeen luistert hij wel.
Bij mijn moeder is dat een heel ander verhaal, en luistert hij eigenlijk niet zo goed.

Om het met een simpel voorbeeld aan te tonen weet hij bv. bij mij dat wanneer ik de halsband vastneem , hij moet gaan zitten. Dat doet hij ook meteen, en met een paar uitzonderingen daargelaten blijft hij ook gewoon zitten tot halsband aan is, en leiband is vastgemaakt.
Dat heb ik hem zo geleerd omdat ik het fijner vind dat ik rustig alles kan vastmaken.
Bij mijn moeder gaat hij een beetje ronddartelen en gaat hij niet zitten.
Dan wordt mama gefrustreerd en gaat '' hou op '' ''zit'' ''FLYNN'' en alles door elkaar gebruiken , waardoor hij het al helemaal niet meer doet.

Het probleem is niet dat hij mij niet ziet als leider,want ik heb met hem helemaal niet veel problemen buiten dat hij wel eens pubergedrag heeft. Het probleem is dat hij van mijn moeder bijna niets aanneemt en erg gaat protesteren als ze hem iets oplegt of verbied.
en dat vind ik erg vervelend,want zij moeten ook samen in 1 huis leven.
Het is misschien wel normaal dat hij beter naar mij luistert omdat ik oorspronkelijk nog altijd zijn baasje ben, maar voor mijn moeder moet hij gewoon ook zo zijn omdat zij overdag het meeste tijd met hem doorbrengt.

Ik kan hier wel aan helpen, maar weet niet zo goed hoe!

Het kan natuurlijk ook goed ook uitmaken dat Flynn aan het puberen is, maar als je moeder Flynn wil aanlijnen en ze raakt gefrustreerd omdat het niet lukt, zal het helemaal niet lukken inderdaad. 
Hebben jullie cursus gedaan of doen jullie cursus met Flynn? En zo ja, wie doet die training?

Misschien kan je moeder wat meer met Flynn gaan opschieten (dus echt wandelen/spelen etc) zodat ze wat meer een band krijgen en misschien kun je met haar de manieren waarop je dingen aanpakt bij Flynn bespreken zodat jullie je aan dezelfde regels en routines houden, zodat jullie op 1 lijn zitten naar Flynn toe.
Succes

pas op hier te makkelijk deze conclusie uit te trekken dat hij dus beter naar jou luistert dan naar je moeder, wat hij doet is je moeder meer uitdagen....  dat kan heel verschillende redenen hebben, en ik denk ook niet zomaar in teksten als "dominant" of juist "niet dominant"

ik denk dat veel honden, als er ruimte geboden wordt, ze daar simpelweg gebruik van maken, niet uit "ga ik eens ff lekker domineren" maar gewoon..... de ruimte is er om dingen naar hun eigen zin te doen, moet je een rare hond zijn wil je die rumte niet gebruiken, toch?? zeker bij een jonge hond die nog volwassen moet worden, ook geestelijk nog moet rijpen..... die pakt die ruimte gewoon.

het kan bv ook zo zijn (en das maar een overdenking hoor) dat hij naar jou luistert omdat hij het niet nodig vindt, met jou een discussie aan te gaan, hij vermijdt het conflict doet (meestal....) wat jij zegt en dan is het goed, maar ondertussen neemt hij je niet helemaal serieus, je moeder echter, neemt hij wel serieus en dan komen de discussie's die dus in zo'n gestresste situatie kunnen leiden tot grommen en het tanden laten zien. Dit hoeft helemaal niet zo te zijn, tis meer om je te laten zien dat er vaak meer redenen kunnen zijn voor gedrag.

hoe je het ook went of keert, ergens is hem momenteel niet duidelijk wat zijn taken wel of niet zijn, bij de deur gaan liggen wachten tot hij jou kan bespringen als je thuis komt...... is NIET zijn gaak
tegen je moeder grommen (al is overheen buigen niet altijd verstandig) is ook beslist zijn taak niet.
in schrikken geloof ik niet zo, hij weet heel goed wie er in huis zijn en waar ze zijn, je hebt zo te lezen een super open en goed gesocialiseerde hond, die weet echt wel wie er in zijn buurt is.

het is in mijn ogen ook niet zo heel belangrijk wat er nu precies speelt, in algemeenheid denk ik dat het goed is om met je overigens prachtige hond, wat consequenter te worden. Lekker knuffelen op de bank is prima, door elke huisgenoot, maar probeer er voor te zorgen dat de mens begint en de mens het geknuffel eindigt, je zet hem naast je, of op de grond en "klaar". Waar het eigenlijk om gaat is dat elk initiatief van jullie uitgaat en ff niet van hem, is later de situatie kalmer, Flynn volwassen, dan merk je vanzelf dat dingen wat minder strikt hoeven, hoewel.... ik heb er hier 1 van 8 jaar oud, die eist altijd consequentheid, anders loopt hij dwars over ons heen.

wij hadden trouwens ook te maken dat hij naar mijn man beter leek te luisteren, maar bij serieuze testen bleek het toch andersom, hij was veel meer op mij gericht en liet manlief een beetje praten, niet dat er geen band was, maar het is altijd oppassen te makkelijk conclusies uit iets te trekken

en dan nog..... daar gaat het uiteindelijk niet om, om te gaan touwtrekken wie er "de baas" is, het gaat erom dat jullie heel eensgezind Flynn duidelijk maken wat zijn taken zijn, zijn plaats is en zijn rechten zijn, en dat begint ermee dat jullie "bepalen", en knuffelen, kroelen, spelen..... heerlijk doen, maar wel op jullie voorwaarden, genoeg is genoeg.

ik denk dat het dan heel snel veel beter gaat

Goja : ik kan me wel vinden in wat je zegt!

Ook het deel waarin hij liever de confrontatie vermijdt dan ze aangaat. Al herken ik dit eerder bij Flynn en mijn (nu ex) vriend en mij, dan bij mijn moeder en mij.
Bij mijn exvriend luisterde hij wel, maar alleen omdat hij het liefst zo snel mogelijk van de vervelende situtie af wou zijn, mijn exvriend kon namelijk wel eens erg tieren op Flynn, en dan luisterde hij wel meteen, maar het liefst bleef hij zo ver mogelijk van hem weg voor derest.
Naar mij luistert hij ook , en hij is ook veel liever bij me, ik geloof dan dat dit is omdat ik prettiger met hem omga.

Ik zat misschien ook al te denken dat hij mijn moeder en mij gewoon als vriendjes ziet ipv roedelleiders.
Maar dat is ook maar gissen dus dat weet ik niet zeker.

Ik ga alvast proberen om wat consequenter op te treden, zeker nu hij pubergedrag heeft, want daar heeft het zeker ook wel mee te maken!

Over het de riem omdoen, dat is bij ons ook verschillend hoe Lola doet.

Een wandeling gaan maken is (denk ik) toch iets heel spannends voor een hond en als een hond eenmaal door heeft dat er gewandeld gaat worden kan hij dan ook vantevoren al echt opgewonden raken en gek gaan doen. Lola gaat altijd dansen, happen, jeuken etc. Mijn vriend is van zichzelf druk en gaat dan al stoeiend met haar de riem aandoen, wat een heel geworstel opleverd Lola hem nog een paar keer hapt en knort en die twee totaal druk de straat op schieten.
Bij mij moet ze rustig zitten, ook al duurt dat even, dan wordt er alleen als ze rustig is de riem omgemaakt, ook dat kan even duren, bij de deur gaan we alleen naar buiten als ze rustig is. En het verschil is al meteen bij het naar buiten gaan te zien, hij met een druk trekkende hond, ik met een hond die rustig met me meeloopt, zelfde hond maar ander gedrag bij verschillende mensen.

Is het ook niet een goed idee om er een gedragstherapeut bij te halen?

Keeshondjes zijn niet de makkelijkste honden om op te voeden. Natuurlijk geldt voor elke hond dat hij duidelijkheid en consequentie nodig heeft in de opvoeding maar dit geldt voor Keeshonden des te meer. Sommige kunnen vrij nerveus en blafferig zijn en dat ze een keer "snappen"/bijten komt relatief veel voor bij dit ras (meer dan bij, ik noem maar wat, een Labrador).

Als je dit niet in goede banen weet te leiden krijg je een hele drukke hond, die bij alles wat hem niet bevalt kan gaan bijten. Terwijl Keeshondjes in potentie hele slimme, leergierige hondjes zijn die ook erg baasgericht zijn (wat als voordeel heeft dat ze graag voor de baas willen werken, maar als nadeel dat ze zich vaak sterk hechten aan 1 persoon).
Het zou gewoon erg jammer zijn dat jouw ontzettend mooie hond straks zo'n blafferige zenuwpees wordt, en nu zit je in een stadium dat er nog heel veel te veranderen is aan zijn gedrag. Een gedragstherapeut komt vaak bij je thuis en kan je in relatief korte tijd heel veel inzicht geven in het gedrag van je hond en je leren hoe je hem het beste op een positieve maar toch duidelijke en consequente manier kunt opvoeden. Dan is het helemaal mooi als ook je moeder bij zo'n sessie kan zijn.

Wat ook van belang is, is dat je zelf (en je moeder ook, in principe) ten alle tijden rustig en beheerst blijft. Ik lees iets over "erg tieren" van je exvriendje, dat lost de problemen niet op, net zoals schelden of schreeuwen op je hond. Blijf rustig en consequent en leer je hond wat wel mag. Wat ik had gedaan bij de begroetings-scene die uit de hand liep, was: binnenkomen, Flynn negeren (niet aankijken, niet praten), todat 'ie rustig is. Als hij rustig is: naar je toe roepen, spelen/knuffelen, belonen, etc.
Wat hij moet leren is respect te hebben voor jou en je moeder, en dat betekent dus niet bijten. Hij dient respect te hebben voor jouw armen, benen, etc. (waar 'ie dan ook in wil bijten). Daar zijn ook bepaalde oefeningen voor, om 'm dat te leren.

Succes

ik kan je hond wel begrijpen  

hij heeft lang op u zitten wachten en eindelijk was je thuis, hij was blij en wou eindelijk met u wat pret hebben en ineens komt u mama zijn pret verpesten net als het bij mensen het geval is dat je zegt nu is het genoeg geweest was bij u hond ook dezelfde gevoel hij had efkes genoeg van 'NEE' dat u moeder zegt. 
Is jou moeder misschien te streng voor hem?

Pff ik vind het nogal wat, en ben heel eerlijk geneigd te zeggen dat ik denk dat je moeder wel een punt heeft. Ik ben geen honden expert (heb pas mijn eerste schatje) maar weet wel dat hij het echt NIET in zijn hoofd zal halen om naar ons (of iemand anders wat dat betreft) te gaan grommen en zijn lippen op zou trekken.

Persoonlijk zou ik dit ook echt niet accepteren. Maar voorkomen is beter dan genezen, ik denk dat jij en je moeder in ieder geval goed afspraken moeten gaan maken over Flynn. Misschien kan je moeder voorkomen dat hij de voordeur claimed tot je terug bent, en wellicht is het handig als jij Flynn even negeert tot hij wat rustiger is na je terugkomst. Voor mijn gevoel heeft Flynn wel wat duidelijke regels nodig en een zelfde aanpak van het hele gezin.

Ik vind dat Goja een goede reactie heeft gegeven.

De titel van je topic vind ik te mild en niet de kern weergeven, Flynn is nog niet zo oud, maar weet heel aardig zijn omgeving naar zijn  hand te zetten. Da's iets anders dan een beetje stout zijn.
Ik vind met een actief bengeltje niks mis , maar dat heeft bij mij niks te maken met grommen  en lippen.
Volgens mij is er een tijdje geleden ook een topic van jou geweest over Flynn, dat ie wat eigengereid kan reageren, ik kan even het onderwerp niet meer terughalen. als het niet zo is, sorry dan.
Dit is voor mij wel een teken dat je wat moet doen met je leiderschap.
Ik weet dat je de opvoeding van Flynn heel serieus neemt, en ik bedoel het ook echt niet als een aanval want ik vind jou juist heel serieus overkomen, maar dit vind ik geen gewoon pubergedrag.
In die zin heeft jouw moeder in mijn ogen dus gelijk.

Hoe weet je dat jouw hond in geen enkel geval ooit tegen iemand zal gaan grommen, in sommige gevallen als hij het nodig vindt, moet hij toch wel grommen? Grommen is een communicatiemiddel van de hond, waarmee hij iets wil aangeven. Op zich kan je daar dus blij mee zijn omdat hij probeert te communiceren. Het moeilijke is dat je als mens dus moet uit gaan vinden wat hij precies bedoeld en je wil vertellen.


Het lijkt me inderdaad goed een gt in te schakelen die wat meer inzicht kan krijgen door de hond en mensen te observeren.

Tot die tijd voor iedereen een rustige, positieve houding naar de hond toe, lijkt me het veiligst voor iedereen.'

Natuurlijk is het fijn dat een hond eerst gromt voor hij over gaat tot bijten of vluchten, maar de geschetste situatie leek me niet het moment om te gaan grommen. Dit leek mij meer grommen omdat hij het er niet mee eens was, niet grommen omdat hij in paniek of iets dergelijks was. Maar dat is natuurlijk alleen maar mijn interpretatie, was er niet bij

(Overigens heeft Juno behalve met spelen echt nog nooit gegromd. Als hij iets eng vind merk je het doordat hij zijn staart intrekt, als hij het ergens niet mee eens is piept hij. En als het echt 'te ver' gaat, dan blaft ie een paar keer)

Als ik het zo lees is er volgens mij onduidelijkheid naar Flynn toe, jij laat hem kussens bijten, je moeder zegt nee, jij kalmeert Flynn, je moeder gaat over hem heen staan en zegt nee, Flynn gaat grommen en laat tanden zien, vervolgens moet hij je moeder een likje geven, daarna heb je hem nog 1 keer weggestuurd, en toen is hij rustig bij je gaan slapen..
een hele rare en verwarrende situatie voor Flynn.. ik begrijp het ook niet echt, zoals jullie op de situatie reageerden..
Dat ten eerste.
Ten tweede, als Flynn zo druk is als jij weer thuis komt, misschien kun je hem dan beter eerst negeren en als hij zelf gekalmeerd is dan begroeten!
Als je op zijn drukte in gaat, erop reageert, duurt het vaak alleen maar langer en wordt het steeds moeilijker om hem kalm te krijgen, daarbij> ongewenst gedrag negeren en gewenst gedrag belonen!
Als je op zijn drukke gedrag ingaat, beloon je hem als het ware door de aandacht, wel negatieve aandacht, maar dat is ook aandacht en wordt dit gedrag dus wel beloond!

Er wordt altijd gelijk zo paniekerig gedaan als een hond gromt oid!
Dat hoeft niet, het is een volkomen normaal iets!
Honden communiceren dmv geuren, signalen, geluiden als piepen/janken, blaffen en grommen, acties als tanden laten zien, happen/uitvallen en bijten.
Voordat er echt gebeten wordt, komen er eerst allerlei andere zaken aan bod, bepaalde lichaamshouding, signalen (stand oren, dracht staart, stand ogen, neus likken, gapen, uitschudden, mogelijk gespannen lichaam en haren omhoog etc) als dat niet ontvangen wordt, moet de hond duidelijker zijn en gaat mogelijk grommen, mogelijk in combinatie met tanden laten zien, wordt ook dit genegeerd, dan is de maat vol en zal een hond uitvallen.
Door de waarschuwingen die een hond geeft, kan de andere partij hier rekening mee houden, op reageren en naar handelen!
Je kunt je dus voorstellen dat wanneer een hond echt uitvalt en bijt, dit meestal niet de schuld is van de hond maar van de andere partij!
Er zijn voorafgaande signalen genegeerd en dat is kwalijk, vindt ik!
Vooral dus voor de hond!
In jullie geval kan het zijn dat Flynn zich bedreigd voelde door je moeder, doordat ze over hem stond en Flynn streng toesprak, door mogelijk ook de lichaamstaal eb de actie van je moeder voelde Flynn zich niet prettig en gaf dit aan, je moeder had hierop kunnen reageren door zich om te draaien en weg te lopen, dus door geen bedreiging meer te zijn voor Flynn.
Daarna had jij bv Flynn een time out kunnen geven, door hem ff apart te zetten bv.

Ik heb helaas geen tijd om alle reacties te lezen, maar ik zou heel voorzichtig zijn met je hond als dominant te betitelen.

Het kan heel goed zijn (aannemelijker) dat je hond onzeker is, en dan kan druk op hem zetten, door bv streng te zijn, een heel averechtse uitwerking hebben.

Jij schrijft dat hij gromt en dan nipt, heel belangrijk is dat je dan goed de lichaamstaal kunt inschatten. Immers beoordeel je het gedrag fout, dan kun je veel kwaad doen en je hond nog onzekerder of zelfs angstig maken.

Zorg voor een rustige stabiele omgeving en leg niet teveel druk op de hond, wees wel consequent, maar niet hard.

Belangrijk is dus dat je er iemand bijhaald met veel ervaring, die het gedrag van je hond goed kan inschatten.