Beetje dwars?

Ik woon vlakbij de dijk.. Of ik nou een klein of groot rondje loop, ik moet een stuk langs de gracht.. Hier loopt Chelsea al bijna 2 jaar, altijd netjes in de berm, als het rustig is op straat lekker los (ik weet jullie mening hierover).. Maar de laatste tijd loopt ze steeds op de weg ipv in de berm, of op de stoep tussen de geparkeerde auto's door.. Liever op al die herfstbladeren dan in die vieze berm.. Maar ik vind dit vervelend.. Als ze tussen de auto's loopt kan ik niet goed zien waar ze precies loopt (ivm fietsers of naderende auto's), plus dat ze tussen de auto's poept en dat is natuurlijk niet fris, plus dat als iemand toevallig net naar buiten komt diegene gewoon schrikt als er een kwispelende Amstaff voor hun neus staat, begrijpelijk.. Nu lijn ik 'r maar weer aan op dat stukje, maar ze hangt echt in de riem, ze wil onder geen voorwaarde meer in de berm lopen.. Als ik het ff zat ben en d'r gewoon in de berm zet kijkt ze alsof ik 'r onder de douche zet, staart tussen d'r benen en zo'n smoeltje van "wat heb ik misdaan!? "

Hoe kan dit ineens? Ik dacht eerst dat het koude natte gras onprettig was voor d'r maar eenmaal op de dijk banjert ze overal doorheen.. Misschien vind ze het te vies in de berm, je kan echt amper lopen van de hopen poep, de meeste honden van de buurt komen namelijk niet verder dan deze gracht.. Maar dit is nooit eerder een probleem geweest.. Is dit een dwars puber-staartje of hebben jullie nog andere mogelijke theorieën?

Mijn hond loopt ook absoluut niet door de berm. Hij vindt modder geen enkel probleem maar een hond wil de poep van een andere hond niet aan zijn poten hebben!! Hij krijgt het voor elkaar om over de grasstrook heen te springen, zo de weg op... Dus daar moet ik echt heel goed op letten. Overigens, nu ik er zo nadenk. Mijn vorige hond deed dit precies hetzelfde!