aanvoelen...

Hallo allemaal.....

De verkoudheidheid heeft me al 2 weken in de greep...nu is het zo dat ik ontzettend last van kriebelhoest aanvallen heb....elke keer als ik zo'n aanval krijg, begint beau onrustig te worden, ook al ligt hij in z'n diepste slaap, begint te blaffen, en wil niets anders dan bij me zijn....

Wie herkent dit ? ( andere situaties mogen ook aan bod komen uiteraard)..
Wat betekent het ?
Ben benieuwd, brand los !

groetjes

Als ik moet huilen, komen ze echt met de koppies op mn schoot, vind ik zo bijzonder. Ze voelen alles haarfijn aan!

Upje...
nog meer mensen met mooie , opvallende verhalen ??
Ben heel benieuwd !

Ik geloof er in dat honden ook dingen kunnen aanvoelen, en vooral bij hun baasje wand dat is hun alles . Ik denk dat jou hond weet dat jij niet lekker bent, honden hebben niet zo geheugen als ons, maar ze zijn niet dom. Ze kunnen ook heel veel dingen aan voelen wat er van te voren gebeurt. Dan gaan ze bijv. trillen.

Ik hoop dat je inmiddels weer een beetje beter bent Teresa...
Maar ik herken het wel...
Mijn honden zijn als ik niet lekker ben heel aanhankelijk, ontpoppen zich tot schoothondjes...( alsof ik me daar beter van ga voelen... )
En ze vragen stukken minder aandacht...

Pip schrikt zich soms een hoedje als ik plotseling nies. Daarna wil ze mijn snoetje likken: komt goed vrouwtje komt goed...ik schrok maar het geeft niet...

De laatste tijd ben ik erg gespannen door de reorganisatie op mijn werk. Ik kan dan vooral met koken weinig hebben.
Pip staat het liefste naast me als ik kook. Even een stukje wortel, plakje kaas, beetje vis of vlees. Gezellig samen de maaltijd bereiden en voor proeven.
Pip hoort aan mijn voetstappen of ze wel of niet in de buurt moet lopen. Ze weet haarfijn wanneer de bui geweken is. En lijkt het dan ook in te komen halen.
Door tegen haar te praten gaat de bui ook eerder over. Maar die kleine zit dan echt op de drempel met een scheef hoofdje: je praat wel gezellig maar straks spetter je weer laat je vloekend dingen vallen....nee ik wacht wel even...

Bedankt voor de reacties ! Wat leuk om te lezen ! Mijn kriebelhoest is over, maar heb even een terugslag m.b.t de reuma nu, beau is graag bij me, en binnenshuis gedraagt hij zich voorbeeldig, buiten is het een ander verhaal...last van de pubertijd

Djyla mag bij ons niet op de bank maar toen ik ziek was en wilde gaan liggen lag in bijna op Djyla! die was er inmiddels al lekker op gaan liggen haha! opzich ook wel te plaatsen in het aanvoelen van, omdat ze nooit een poging waagt erop te springen!

ja, waakzame blik als de kinderen iets mankeren herken ik ook, een likje, een snuifje, even met het hoofd tegen de borst aan.....heel aandoenelijk...

ik moet met periodes veel niezen en dan meerdere keren achter elkaar. Ivy staat dan gelijk op.... ook als ze sliep... ze weet nog altijd niet zo goed wat ze ermee moet volgens mij en lijkt soms te denken is het nu speeltijd??

Ik geloof ook zeker in dat honden heel veel aanvoelen.
Onze hond wist precies dat hij met mij rustiger om moest gaan dan met mijn vriend. Door mijn lichamelijke beperking loop ik niet zo snel en kan ik niet zo wild spelen met de hond, hij liep met mij dan ook altijd heel rustig mee, trok niet aan de riem, keek veel achterom en wachte ook om de paar meter op zijn vrouwtje. Bij mijn vriend deed hij veel drukker, liep sneller enz. Misschien is het ook een kwestie van aangeleerd gedrag maar op slechte dagen van mij leek het altijd of hij het begreep en extra lief en rustig voor me was.

Mijn kat is eergisteren overleden en toen ik moest huilen kwam Gina ook gelijk bij me kijken. Ze zat met haar neus aan mijn tranen te snuffelen alsof ze wilde zeggen: 'vrouwtje wat heb jij daar nou?' En ondertussen keek ze me heel lief aan, heeft ook de rest van de avond tegen me aan gelegen dus ik denk dat ze wel aanvoelde dat ik niet helemaal happy was

Milow heeft dit ook, we hebben hem als pup gekregen, en mijn moeder heeft twee jaar terug een beroerte gekregen, maar bij haar is hij altijd rustig als ze hier is. Hij kruipt ook het liefst bij haar op schoot

Maar ook als ik slechte dagen heb door mijn reuma lijkt het net of hij dan rustiger is met mij

Uhm... Janouk lag vaak op mijn voeten maar als ik huilde of verdrietig was lag hij aan de andere kant van de kamer. Doe niet zo eng! zei zijn hele houding...
Chenak? Die kwam wel kijken toen ik een koprol op ski's maakte of alles het nog deed (en mij geschaafde neus aflikken, komt je groggy overeind, is het eerste wat je op je af ziet komen een honden tong). Maar als ik niet happy was? Neu, kwam hooguit kijken of we onderhand eens gingen wandelen. Ach, was ook wel he beste om te doen toen...

Shadow komt me nu wel troosten. Spot vindt het ook een beetje raar. Ziek ben ik nog niet geweest sinds ze hier zijn.

Mireille

Moos voelt veel aan, dat denk ik tenminste...

Als ik echt niet vooruit kom, komt hij met zijn riem aanlopen, wanneer mijn zoon hem 'commandeert' is hij toch geneigd sneller te luisteren (en oooo wat is mijn zoontje dan trots).

Wanneer ik verdrietig bent, 'luistert' hij, wanneer andere honden strijden bemiddelt hij. wanneer zijn 'roedel' compleet is, is hij gelukkig en gerust...

Hij lijkt zich idd aan te passen aan ieders individuele behoefte...

Mooi deze verhalen te lezen!

Kortom, hondjes zijn TOP, hoor vergelijkbare verhalen steeds overal!

@ millow, wat een ontroerend verhaal !
A dog is a best mans friend !

@ inge en gina...hoe gaat het nu met je ?

Herkenbaar.
Ik was sinds zaterdagochtend hartstikke beroerd, ben 'savonds even uit bed geweest, en daarna zondagochtend pas. Toen ik mijn vader ging bellen dat ik niet naar hen toe zou komen, kwam Santa bij me staan, kop op schoot, toen z'n beertje brengen, toen z'n bal, daarna z'n andere bal...
Alsof hij aan me hoorde dat ik niet in orde was.
Tja, en dan ga je ook nog janken he, tenminste, ik wel.....

Onze kat komt elke maand drie dagen op mijn buik liggen en is dan niet weg bij mij te slaan... heerlijk zo'n warme fluffy kruik als je je zowel lichamelijk maar vooral geestelijk even niet zo goed voelt