Hond vindt voorbijgangers iets te leuk

Hoi allemaal,
Mijn Golden Retriever van nu 1 jaar is erg enthousiast naar voorbijgangers (lees: kinderen/volwassenen/honden). Net kwam ik een zingend meisje op de fiets tegen en Max werd helemaal dol, begon erg te trekken en omhoog te springen. Het meisje werd natuurlijk bang en ik probeerde haar gerust te stellen dat hij alleen maar blij is. Vervolgens kwamen moeder en broertje de hoek om lopen waar Max NOG doller van werd, NOG erger begon te trekken en omhoog te springen. Moeder keek me verontrust aan, ze moesten met een boog om mij heen lopen en broertje riep nog na "die hond is heeelemaal dol!!!" ik maar weer zeggen "Oh hij is gewoon heel blij hoor!" wat voel ik me lullig op zo'n moment
Omdat ik (en ik verwacht overigens Max ook niet) ze niet tevoren aan zag komen kon ik niet op de situatie inspelen door hem af te leiden met een brokje oid (vaak werkt dit überhaupt niet, mensen/dieren zijn ALTIJD leuker dan iets lekkers). Vervolgens liepen we verder en naderde een fietser ons van achter. Dit was ook ineens erg interessant en hij stopte met lopen en was daar helemaal op gefixeerd. Het lijkt wel alsof er op dat moment teveel prikkels achter elkaar zijn of zoiets. Het gaat ook allemaal erg snel en achteraf ga ik pas lopen denken hoe ik het dan anders had kunnen doen.

Dergelijke situaties doen zich ook voor als ik een hond nader, afleiden lukt niet (iets lekkers pakt hij niet aan of spuugt hij gewoon weer uit) en hij begint erg naar de naderende hond toe te trekken en wild te doen (zelfs ook als deze hond signalen geeft krijg ik het idee dat hij hier niks op uit doet en gewoon erop af rent). Heeft totaal geen oog voor mij en wat ik zeg. Wat is hier het probleem? Is het zijn leeftijd en wordt dit naarmate hij ouder wordt minder? Moet ik het anders aanpakken? Ik heb wel het idee dat hij weer een beetje aan het puberen is..

Graag hoor ik jullie tips/ideeën/visies

Gefeliciteerd, je hebt een echte golden retriever, een enthousiaste vrolijke hond die vaak levenslang juviniel gedrag vertoont.

Maw, hij gedraagt zich rastypisch, vrolijk, energiek en mensvriendelijk.

Aan jou om hem een passende opvoeding te geven en hem leren commando's op te volgen. ga bv met hem oefenen het commando lig en blijf. Doe dit thuis in alle rust en ga pas de moeilijkheid opvoeren met afleiding als hij het thuis goed beheerst. Als je dan nogmaals in zo'n situatie komt laat je hem liggen en blijven.

Je moet dus nog werken aan een goede band en gehoorzaamheid, maar je ook realiseren dat je een hond aangeschaft hebt met bepaalde karaktereigenschappen die rastypisch zijn.

Haha, je hebt een Santa de tweede, inderdaad proficiat!

Wij kregen hem met dit gedrag toen hij een jaar was, trok me de hele buurt door en sprong tegen iedereen aan!
Chris geeft de juiste tips, het is vooral een kwestie van een lange adem.
Heb je een cursus gevolgd?
Wij hebben mega veel geoefend met aandacht lopen mbv een clicker.
En vooral heel extreem lekkere beloningen erbij.
Hier gaat het heel goed, maar het blijft een aandachtpunt, dus ik oefen eigenlijk met elke wandeling, wij zijn altijd aan het werken aan dit soort dingetjes, nu al bijna 2 jaar.
Je zult zien, op een gegeven moment verrast hij je dat ie voor jou kiest, dat is zo leuk!!
Ik maak het nu steeds moeilijker, want ze hebben echt snel door wat de bedoeling is.

Ik realiseer me zeker dat dit Golden gedrag is. Dit zijn juist karaktereigenschappen waar ik voor gevallen ben en waarom ik de keuze heb gemaakt voor dit ras. Dat hij enthousiast, vrolijk en mensvriendelijk is weten wij hondeneigenaren wel, maar ik stuit vaak op verontwaardigde blikken en onbegrip. De meeste mensen in de buurt die hier wel een hond hebben werken volgens het dominantieprincipe en zijn vol lof over Cesar Milan, geven mij dan het advies om een slipketting te kopen, hem een trap te verkopen etcetc. kortom; in mijn ogen zijn dit (voor mij) geen goede adviezen en stuit ik dus op onbegrip. Ik werk wel met het aandacht krijgen voor mij tijdens het lopen, zodra hij mij aankijkt of contact zoekt zet ik een blije stem op en geef ik hem wat lekkers. Dit werkt al wel erg goed (op de momenten dat er geen tot weinig afleiding is). Alleen het moment zoals ik die net weer meemaakte zorgt ervoor dat de moed me weer even in mijn schoenen zakt!!

Ik ben het eens met Chris.

Het is wel fijn als je hem dit afgeleert krijgt, niet iedere hond en ieder mens is ervan gediend dat er zo'n grote hond op hem/haar komt afgerend, ook al is het vriendelijk bedoeld. Kinderen kunnen ook bang worden.

Wat je beschrijft, dat je hem als 'ie zo dol wordt, op dat moment wil afleiden met een snoepje, en hij neemt het niet aan, want hij vindt de andere afleidingen leuker,

dan ben je dus te dichtbij de afleiding.

Je moet eerst oefenen op AFSTAND. Dus, vraag wat vrienden met kinderen en honden of ze meedoen. Ga heel ver weg van deze mensen staan, vraag zijn aandacht en beloon (met iets lekkers, of een speeltje waar 'ie gek op is).
Als dit goed gaat iets dichterbij proberen. Let wel op, niet meteen super dichtbij gaan staan.
Als je TE dichtbij komt, en hij is weer gefixeerd op de anderen, andere kant oplopen, aandacht vragen, bij aandacht belonen.

Kijk anders of je 'm bv. 's ochtends niets te eten kunt geven, en dan 's middags de oefeningen gaat doen, dan is zijn motivatie ook wat hoger (als je hem met een volle maag gaat trainen zal hij iets lekkers niet meer zien als een beloning).

Succes

Je hoeft mensen geen tekst en uitleg wilt geven. Jij bent met je hond aan het wandelen, verder niet.
Je hebt daar ook al je aandacht voor nodig.
Ik wil bv ook niet dat mensen Santa aaien, ik vraag iedereen ook vriendelijk dit niet te doen, want zo denkt hij dat de hele wereld op straat loopt voor hen.
Als hij langs iemand loopt zonder er aandacht aan te geven beloon ik hem.
Mijn trainster adviseerde een hesje te kopen en er 'niet aaien' op te zetten.
Hebben we trouwens niet gedaan, maar zou ik achteraf misschien toch hebben moeten doen.

En hoe hou je je lijn vast, wat voor lijn heb je?
Ik liep met een 1.80, die ik met 2 handen vasthoud, zoveel ruimte heeft ie dus niet.
En het is best vermoeiend, maar je moet ook heel goed je omgeving in de gaten houden, en daarop anticiperen, timing is heel belangrijk.

Laat die slipketting maar zitten, kregen wij als advies van het asiel, omdat ie zo trok (echt trok, dikke vingers, eentje gekneusd, letterlijk de straat overgetrokken....)
Na een week ofzo vond ik bloed op de grond, hals kapot, meneer bleef trekken, arme hond
Slipketting de prullenbak ingegooid en toen konden we gelukkig ook terecht bij de hondenschool.

W.b. de moed die in je schoenen zakt.

Ik heb echt jankend met de onze door het bos gelopen, omdat ik dacht dat het nooit lukte.
Maar het gaat in stapjes, je weet dat je hem kunt afleiden, alleen nu moet het gewoontegedrag worden, op de cursus zeiden ze, 4 stappen vooruit, 3 achteruit is altijd nog 1 stap vooruit.

In het begin zaten we 's avonds enthousiast te vertellen aan elkaar "hij heeft vandaag 4 keer gekeken tijdens de lange wandeling"
Waren we zo trots!
Nu denk ik weleens, hondje, kijk eens de andere kant op, haha!

Bedankt voor je berichtjes heb weer moed gekregen dat het ook met Max wel goed gaat komen! Wat voor beloningen gebruik jij? Heb tot nu toe namelijk nog niet iets gevonden waar Max echt helemaal gek op is. 
Ik heb wel een cursus met hem gevolgd, eerst een puppycursus en daarna nog een vervolgcursus. Ook daar was het erg moeilijk om zijn aandacht bij mij te krijgen en te houden als we samen met de andere cursisten en pups opdrachten moesten uitvoeren. Ik heb ook een 1,80 lijn en hou die ook met 2 handen vast, verder heeft hij een speciaal tuigje met aansluiting bij zijn borst. Als hij dan te hard trekt wordt hij als het ware naar mij toe getrokken, dit werkt al erg goed. Vandaar dat hij vooral omhoog gaat springen, vooruit trekken heeft niet erg veel resultaat. 

Oefenen op afstand is inderdaad een goed idee, maar helaas doen er zich ook vaak genoeg onvoorziene situaties voor zoals zonet. Toch maar weer hard aan het oefenen! En: clickeren is misschien ook een goed idee, dit doen we binnenshuis wel eens maar misschien is het een goed idee dit ook buiten te doen tijdens het wandelen

Prima dat je niet naar adviezen luisterd als een trap geven of slipketting aanschaffen, dit zijn zeer ongeschikte middelen en geven aan dat de adviseurs echt niet kundig zijn.

Zelf zou ik proberen vooral rust in de hond te krijgen. Dus niet al te enthousiast en gek doen, ook al kijkt hij dan naar je, want dan ga je hem mischien versterken in zijn doldoen.

Je kunt hem belonen als hij naar je kijkt, maar doe dit rustig. De ligoefening had ik ook gekozen, omdat dit een verplichte rust houding is, die door de houding al rust kan brengen.

Zoals Santa al aangeeft, je hebt een jonge hond en werkt eraan, neem de tijd en verwacht niet dat alles snel gaat. Joop geeft ook al terecht aan dat je het niet meteen te moeilijk moet maken, maar langzaam opbouwen, afstand, hoeveelheid frequentie enz.

Als je het nu goed doet, krijg je later de complimentjes, van de mensen die nu zeuren. Als de moed zakt, kroel dan eens lekker met je hond, dan zal 'de moed' snel weer stijgen.

Wij gaven stukjes (geiten)kaas, gerookte kipfilet, stukje pensstaaf, gedroogde visjes in stukjes.
Lekker spul, alles is in mini stukjes te knippen, als het maar goed ruikt.
En dat geef je dan alleen met het lopen, niet tussendoor ofzo, maak er iets bijzonders van.

Clickeren heb ik ruim anderhalf jaar gedaan, iedere wandeling heb ik geclickerd voor aandacht lopen.
Ineens was ik het zat, mijn man was er al mee gestopt, toen heb ik hem ook aan de kant gelegd.
Wel draag ik nog altijd het heuptasje met lekkers, en beloon ik nog steeds.
Ik vind ook dat als je gaat clickeren met dit doel, dat je dat altijd moet doen, elke wandeling.

Qua tuigje bedoel je denk ik de U-lead?
Hiervan kreeg de onze kapotte oksels en bleef trekken.
De Gentle Leader werd ons geadviseerd, heb ik de cursus mee gedaan, maar ook met dit bleef hij trekken en we voelden ons er vreselijk bij.
Uiteindelijk heeft de methode van Turid Rugaas ons het meeste gebracht.
Ken je die? Het is een boekje dat heet 'Help, mijn hond trekt'.

je hebt helemaal gelijk, ben erg blij met jullie adviezen! Het blijft toch oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Hoe zie jij het uitvoeren van het liggen en blijven tijdens het wandelen? Hij beheerst dit commando namelijk thuis al erg goed, maar als een hond van zelfs een grote afstand voor bij komt lopen, dan verwacht ik niet dat hij hier gehoor aan geeft. Weer langzaam opbouwen en buiten beginnen met laten liggen en blijven als er geen hond in de buurt is dus?

Wat me nu ook te binnen schiet: als hij buiten los loopt (dit doe ik alleen in het bos of kanaal) en omringt is door lekkere geurtjes luistert hij niet tot slecht. Ik denk dat ik het antwoord zelf al weet: meer oefenen buitenshuis?

Wij zijn hier ook druk mee aan het oefenen, onze mevrouw denkt ook dat de hele wereld haar gaat aaien Sommige mensen zijn zelfs bang als ik met Dasja langs loop dus als ze geen aandacht heeft gegeven aan de passerende mensen krijgt ze inderdaad ook wat lekkers van ons. Heb nog niet echt het idee dat ze link legt maar ach alle begin is moeilijk

 Komt vanzelf.
Het irritante is dat zo'n Golden ook een beetje tot nationaal knuffeldier is gebombardeerd.
Iedereen denkt dat je daar automatisch aan mag zitten.
Kinderen worden zelfs op hem afgestuurd, 'ga maar aaien'..........

Deze is van het merk SENSE-ation, deze heb ik via de hondenschool. de U-lead is hetzelfde principe lijkt me. Voor ons is het eigenlijk wel een verademing na de gewone lijn aan de halsband. Heb wel eens gehoord van Rugaas boek, ga deze nu toch maar aanschaffen! Loop jij nu met een gewone lijn met Santa? (ik weet niet precies wat Rugaas principe is) Bedankt voor je beloningtips, morgen maar even inkopen doen

Ik ga mee met Chris en Santa. Je hebt ook Dobby de 2e.

Om te illustreren wat een uur geleden gebeurde... Ik liep achter 4 Russen die van een boot kwamen en die in het park liepen. Dobby weefde er tussendoor neusde eens hier, neusde eens daar. Liep netjes naast de ene, naast de andere tot er een reageerde. En daarna heeft hij 50 meter met ze meegelopen.

Dus ja, typisch Golden gedrag. Soms leuk, want hij apporteert ook voor volslagen vreemden die dit vaak gewéldig vinden. Maar soms ook zéér hinderlijk.

Fedor doet dit ook, haha! Krijg het er niet helemaal uit. Het afleiden werkt wel, je moet het idd op afstand oefenen! Heel belangrijk dat je niet te dichtbij bent als je hem wil afleiden.


Sommige mensen, vooral de klaarovers met hun vriendelijk glimlach, blijven een aantrekkingskracht hebben die niet te weerstaan is. Gelukkig kennen ze hem nu, maar hier ook een hond die voor menig wit weggetrokken gezicht heeft gezorgd.

Grappig! Ik herken dit natuurlijk ook bij onze Lobbes ook een golden retriever. Alleen toch niet in zo'n erge mate. Wat Lobbes wel altijd doet wanneer mensen hem vlak passeren is ze nakijken. Heel soms maakt ie dan een klein sprongetje maar hij zal nooit tegen mensen opspringen.

Lobbes trok in het begin ook als een gek, van de vorige eigenaar had hij een slipketting meegekregen. Ik vind dat zulke nare dingen. Want als ze trekken dan doen ze zich pijn maar honden leggen die connectie totaal niet. En gaan ze zich alleen maar meer verzetten en dus trekken. Lobbes heeft nu dus al heel lang een stevig tuig en dat werkt prima. Hij loopt nu prima mee.

Voor ik het vergeet.. En misschien herkennen andere mensen met Golden retrievers dit. Lobbes besluipt mensen en andere honden. Hij gaat dan eerst liggen en dan sluipen. Als hij bij ze is dan springt hij op. Echt maf...

Grappig dat zoveel mensen met Goldens dit herkennen. Tegen mensen aanspringen doet Max ook niet gelukkig, hij springt alleen wel in de lucht omdat ik hem met het soort tuigje dat ik gebruik geen kans geef heel erg te kunnen trekken.

Max gaat niet liggen, maar stopt direct en loopt weer een stukje, stopt weer en op het laatst snelt hij er naar toe. Ik snap trouwens echt niet wat al die mensen hebben met die slipkettingen. Heb ook inderdaad het idee dat honden die link niet leggen en de hond die ze tegenkomen associeren met de pijn van de slipketting en daarom alleen maar agressief worden.

Haha, dat sluipen, stukje lopen, liggen, dan in een spurt erheen, doet de onze allemaal.
Soms heb ik het idee dat hij een soort aandrijvertjes onder z'n voetjes heeft.
Klaar voor de start.....af!!!!!!!

Voor mij is het trouwens wel fijn om te lezen dat andere Goldens dit ook hebben.
Ik schrijf dit soort dingen weleens toe aan het feit dat wij zijn eerste jaar hebben gemist, maar dat hoeft dus niet per se zo te zijn.

Ik denk als Santa, Maxx, Dobby en Lobbes eens met z'n vieren uit wandelen gaan, je zeker een filmcamera moet meenemen.....

Sjonge... Alsof ik een topic over de Heidewachtel aan het lezen ben!!
Nog erger misschien... Een topic over Nero!!

Ik ben er nu achter dat wanneer ik rare geluiden en een gek dansje ga maken, ik de volledige aandacht heb... Zelfs wanneer er een andere hond in de buurt is!! Dus wanneer ie gefixeerd raakt, ga ik me als een of andere malle idioot gedragen!
Iedereen kijkt me raar aan... Maar ja.. Wat heb je liever? Een buurvrouw die zich als een mafkees gedraagt of een hond die met zijn heerlijke modderpoten tegen je op springt? Juist...

Hahaha! Ik denk dat ik ook een Golden Duitse Dog had dan! Skymans deed idem dito.. Sluipen, liggen, spurten.... Ik heb aardig wat vlieglessen gehad haha met zoveel kilo's aan de lijn.. Ik liep bij wijze van met hele biefstukken in mn zakken, maar daar keek meneer gewoon vrolijk langs als ik dat voor zn neus hield.. alles wat eten en speeltjes betreft geprobeerd: verse kaas, gedroogde kip, schapenvetbonbons..heel de rataplan en dan de speeltjes, een piepding, een bal aan een touwtje, zn knuffel.. al mn jaszakken plakkerig en afgeladen vol en dan nog vliegles krijgen van onze babydino haha...
Ook Skymans bedoeld het hartstikke leuk en gaat liefst iedereen een lekkere kwijlzoen geven of dat nou kindertjes, fietsers, volwassen mensen of andere dieren waren..alles was te leuk! Maar dat komt allemaal goed hoor, uiteindelijk vindt je een oplossing die bij jou en je hond past en dan komt het allemaal goed!

Wat is voor jou de oplossing geweest dan?

Ha, ha, ook voor mij heel herkenbaar. Ik heb een Golden reu van ruim anderhalf waarmee de uitlaatbeurtjes soms er lang duren. Als hij overdag losloopt in het losloopgebied is er niks aan de hand. Maar als ik hem 's avonds aan de lijn uitlaat en hij ziet mensen aankomen of een auto die stopt, gaat hij zitten wachten op een knuffel. Pizzakoeriers, postbodes: alle mensen en kinderen zijn heel erg leuk. Hij rent gelukkig niet op mensen af en springt er ook niet tegenop. Gaat alleen maar heel errug wiild zitten kwispelen. Ik lok hem mee met een speeltje en hij loopt tegenwoordig steeds sneller weer door. Maar als ik haast heb, is het soms behoorlijk irritant dat getreuzel.

Ik leid uit je vorige teksten af dat mijn oplossing met sky niet volledig jouw oplossing zal zijn, maar met een aantal aspecten kun je wellicht wel iets. Ter aanvulling: Ik kon van sky geen 'hongerige' hond maken, meneer eet bijna 2 kilo voer op een dag en dat krijgt hij verspreid in drie maaltijden. Een of twee maaltijden minder en alles in grotere porties geven, durfde ik niet ivm een maagtorsie, sky had dus nooit echt trek in wat lekkers. Maar misschien kan dit met jouw hond wel? Ik denk nl dat je met voerbeloning een boel kunt aan/afleren. Bij sky moest ik dit idee laten varen.. Daardoor moest ik uit veiligheidsoverweging (denk aan honden aan de overkant van de weg etc.. ik kan met mn ruim 50 kg geen hond van ruim 70 kg houden als die echt wil) een andere manier zoeken..

In het kort zijn het een aantal zaken bij elkaar geweest, oa het 'in-mijn-eigen-luchtbel' kruipen.. Klinkt stom, maar ik bedoel negeren van hetgeen wat Sky afleidde en dat is echt ontzettend moeilijk.. Sky zijn gedrag negeren ging sowieso niet, want door ruim 70 kg wordt je gewoon meegesleurd, negeren van sky zijn kilo's is gewoonweg onmogelijk.. In de buurt kent iedereen sky en iedereen begroet me, op zn minst, en ik begroette iedereen beleefd terug. Daar ben ik even mee gestopt, iedereen netjes uitgelegd dat we in training zijn en dat dat de reden was als ik niet teruggroette. Door als een geconcentreerd verwaand nest over straat te lopen, gingen er veel dingen al een stuk beter.

Ook het denken 'hup, geen gedonder, we doen dat gewoon even' heeft mij ontzettend geholpen, kortom het zekerder worden van mezelf en van sky.. Als ik dacht 'oh jee, daar gaan we', dan ging ik ook.. Toen ik ben gaan denken: ' dit kunnen we', dan ging het al beter.. Op het moment dat ik iets spannend vond worden omdat sky daar weleens op zou kunnen reageren, dan voelde sky dit haarfijn aan en ja hoor, daar vloog marinda weer...

Iedereen vindt z'n eigen weg erin, voor sky en mij draaide alles om het vertrouwen, plezier, leiding geven aan sky en onze 'luchtbel'

Ik lees even mee met dit topic.Wij hebben een golden retriever van 5 maandjes en zij is ook continu afgeleid. Vindt alles en iedereen leuk. Elk blad moet nagerend worden en in deze tijd van het jaar zijn dat er heel veel.Andere honden vindt ze helemaal geweldig en merkt ze eerder op dan ik....Ben dan ook altijd blij als mij man haar vasthoudt met uitlaten.Thuis is ze dan helemaal "knockie", van al dat getrek. Zit er aan te denken om een andere riem te kopen maar ik weet niet of dat al mag omdat ze zo jong is.

Toevallig net nog. We kwamen een hondje tegen, maar Dobby negeerde die volkomen. Hondje stond voor mijn voeten, dus ik stap er voorzichtig omheen. Dobby, intussen, had gezien dat er mensen op het gras liepen. En die liepen er natuurlijk maar om één reden: Dobby. Ik ben om het hondje heen, voorzichtig zodat ik er niet op stap, of tegen aan bots, en zie Dobby naar de mensen kijken.

En ineens SNOK! Want meneer ging in volle galop naar die mensen toe. Ik vloeken, want ik voelde die snok in mijn vingers, mijn hand, mijn pols, elleboog, schouder en nek. Au. Kl*tehond.

*zucht*

Mensen zijn Dobby's alternatief voor zwemmen. Obsessie verruild voor obsessie. Dan is dit nog vrij onschuldig, en ik ben een beetje bang dat als ik dit eruit krijg hij zichzelf weer iets anders toebedeelt.

Nou hier geen Golden, maar wel ook het super enthousiaste naar mensen, vooral als ze gaan babbelen!! Vanmorgen nog een jongetje wat de aandacht trok. Juno werd enthousiast en ging heel hard kwispelen. Ik trok hem aan de kant zodat het jongetje ruimte had ons te passeren. Het jongetje vond het wel spannend dus begon te rennen. Nou dat vond meneer natuurlijk helemaaal mooi .

Maar ik neem aan dat dit inderdaad wel afneemt als de hond nog wat ouder wordt, en als hij wat meer genegeerd gaat worden.

Misschien leren grommen op commando, dat zal die mensen die hun kinderen op je af sturen leren

Oh.....heb je het over Buddy?

Hier nog zo eentje, 10 maanden oud en meer dan 40 kg zwaar. En zoiets van dol enthousiast met alles wat op straat of waar dan ook gebeurt.
Maar gelukkig heeft Buddy altijd trek, dus werken met snoepje gaat op zich prima. Alleen niet, als ik het niet zie aankomen.

Of als we naar de hondenschool gaan en hij al die hondjes ziet....dan heb ik gewoon geen kans meer.

Maar als ik er tijdens de wandling op tijd bij ben, dan is het snoepje meest interessanter dan alles andere. Het laatst kwamen ons 2 vrouwen joggend tegen en Buddy was los. Ik super enthousiast met het snoepje om aandacht vragen, Buddy ging netjes zitten, snoepjes eten en alleen een heel klein beetje naar de joggers kijken. Een van de vrouwen had zelfs nog mooie worden voor Buddy, omdat die zo keurig blief zitten.

En oh wat was ik trots....

Bodhi gaat al keurig zitten als er mensen aankomen. Zo van: "Nou ik zit er klaar voor, je mag me aaien!". Tsja, de goldens lokken wel aaihandjes uit, wat ik zelf soms een beetje lastig vind (ik zeg moeilijk nee). Wat ik nu doe is gewoon simpel met een boog om mensen heen lopen of ik laat hem kort bij me en zeg tegen de mensen dat ik wel even wacht tot ze voorbij zijn. Dan snappen ze de boodschap ook wel. Het helpt een beetje .

Die van ons deed het ook. Sinds hij een ander harnas heeft doet hij het niet meer. Hij heeft nu meer aandacht voor mij.