Puber die kids niet meer zo leuk vindt

Jazz is nu ruim 5 maanden oud. Tot een week terug liet hij zich gemakkelijk door iedereen aanhalen, plofte dan op z'n rug...dolde...niks was hem te gek. Nu gedraagt hij zich nog steeds zo bij volwassenen en grote kinderen, maar kleine kinderen die hem willen aaien kunnen het wel vergeten: Jazz deinst terug en laat voorzichtig een glimlach zien (zonder geluid)... Als ze hem links laten liggen dartelt hij vrolijk om ze heen, maar dat motorisch gestoorde handje...dat wil hij niet meer. Zelfs niet als ze op hun hurken gaan zitten en hem eerst zelf laten komen. Dan gaat hij voorzichtig naar ze toe, snuffelt, vindt ze oké maar als dan dat motorisch gestoorde handje weer komt wil hij weg.
Zelf denk ik dat dit komt omdat hij flink aan het puberen is geslagen, hij schrikt ineens ook van geluiden waar hij nooit van schrok...luistert een stuk minder...plukt aan zaken waar hij nooit aan plukte enzovoorts. Wij gaan nog steeds zo met hem om zoals we deden, zijn consequent en leiden het rustig in betere banen, maar dat kinder-probleem...daar weet ik niet zo goed raad mee. Wel of niet aanhalen, om een voorbeeld te noemen. Is ons idee - het draait vanzelf weer bij (gezien zijn sociale gedrag eerder) - juist of niet? Ik hoor graag meningen en tips!

Hoi Martie,

Vaak als ze puberen zijn ze erg gevoelig voor dominante gebaren. En dan heb ik het over het over de kop aaien, en over schouders en rug.

Je ziet dat bij honden van die leeftijd ook terugkomen in het spel, het steeds proberen een poot over de schouder te leggen bijvoorbeeld.

Dus naar mijn mening kan dit heel goed vanzelf minder worden.

Groetjes,

Linda.

Hey Martie,

Juist nu is het belangrijk om hem goed te begeleiden.
Dwing hem niet, maar laat kleine kinderen stukjes lekkers voor hem op de grond gooien. En dan is het over.
Dat hij nu alleen positieve ervaringen met kinderen heeft.

In de pubertijd ben je snel geneigd om te gaan mopperen op je hond, omdat hij dingen 'ineens' totaal vergeten lijkt te zijn. Ik kan me dat van mijn eerste hond nog heel erg goed herinneren
Probeer dat toch zoveel mogelijk te laten en zo postief mogelijk verder te gaan. Waarbij je natuurlijk wel grenzen zet.
Voorkomen is ook een hele goede.
Sloopgedrag wil in deze tijd nog weleens naar voren komen
Voorkomen is dat nummer 1. Dan kan het gedrag ook niet ontstaan.

Succes!

Groetjes, Margje

Dank jullie wel.
We gaan er ook heel relaxt mee om, hoor...haha, wat een druif is het af en toe! 't Zal wel goedkomen allemaal. Voortaan worst mee.

Hoi Martie,

Ja, voortaan worst mee..

Verder geen druk leggen op de ontmoetingen met motorisch minderstabiele kinderhandjes...

Eventueel bij bekende, rustige niet opdringereige kindjes worstjes laten eten op de grond of uit de hand...
Verder - naar mijn mening - even geen aandacht aan geven....

Ebt wel weer weg....

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

hey,

ik zou hem ook zeker niet dwingen,want dat is niet goed.
luna heeft een hekel aan kleine kinderen.
ze hebben haar een hele tijd geleden gepest aan de draad bij men ouders,en sindsdien is het misgegaan.
heel soms zal ze zich wel eens laten aaien,maar ik vertrouw haar voor niets.
als ze zich niet laat aaien zeg ik het ook tegen de kinderen,laat het hondje maar gerust,want ze wil het niet.

groetjes

Hoi,

Ik zou het zeker niet gaan forceren. Honden denken altijd dat ze hoger in rang staan bij kleinere kinderen en wapperende handjes kunnen hun jachtinstinct aanwakkeren...Probeer inderdaad wat rustige kinderen te vragen of ze jouw hond wat lekkers geven. Kinderen die wegrennen of bang zijn, kun je het beste niet bij jouw hond laten. Want dan zou de hond zichzelf gaan belonen...."Hond doet moeilijk en het kind gaat weg." Laat de kinderen jouw hond nooit in de ogen aankijken, want dat kan een bedreiging zijn. Verder moet je de kinderen vragen jouw hond te aaien onder de kin of op zijn borstje of zijn ribben. Over de kop en de rug is voor een hond een dominante handeling, want een kind niet behoort te doen. Want in de ogen van de hond, staat hij hoger in rang....Blijf in ieder geval altijd in de buurt....Een hond is met kleine kinderen nooit te vertrouwen. Zelfs de grootste goedzak, kan ineens raar doen tegen kleine kinderen...

Groetjes Monique

Rustige, goed luisterende kinderen zijn ook niet zozeer het probleem. Het zijn de kinderen die op Jazz aflopen en hem aan willen raken, of hij nu wil of niet. En dat moet dan kennelijk persé op de kop... Voorheen deed hij daar niet moeilijk om, maar nu wel. Nu probeer ik die kids te sturen, heb ik steeds gedaan, laat ze op hun hurken zitten en zeg inderdaad dat ze hem niet over de kop moeten aaien. Maar ja, luisteren is er niet bij. Ik zal hier maar niet schrijven wat ik van zulke kinderen denk, die gewoon doorgaan terwijl jij duidelijk 'nee' zegt...
En was het dan maar gewoon 1 kind, maar nee...het gros van de buurt zo'n beetje!
Ik moet zeggen dat zijn opgetrokken lipje kennelijk heeft geholpen, want daarnet kwamen ze niet meer naar hem toe.

Hoi Martie,

Ik heb het een poos verboden toen Sterre pup was, dat mensen én kinderen Sterre wilden aaien. Niet dat iedereen dat begreep en dan dachten dat ze "vals" was...

Dat liet ik dan maar zo...
Het is uiteindelijk mijn hond!
Mensen die ons beter kennen, weten wel beter...
Ik liet alleen mensen en kinderen aan haar komen waarvan ik wist dat het m.n. rustige kinderen waren...

In het begin probeerde ik het wel uit te leggen waarom ik het niet wilde maar daar werd ik errugggh moe van...

Sterre heeft nu een tuigje om -als ik haar mee neem naast de rolstoel - waarop staat dat je haar niet mag aaien.

Dat werkt perfect..

Je zou ook eventueel kunnen doen wat ik deed in het begin; "verboden te aaien voor vreemden".

Sterre is heus een super sociale hond geworden voor mensen, kinderen en dieren in alle maten en soorten...
Het enige wat ze niet doet is "zelf" er op af gaan en dat vind ik prima.
De rest van de wereld is niet interressant voor Sterre behalve mijn echtgenoot en ondergetekende...

Mensen en kinderen duiken op de kleine Jazz af. Dat arme dier schrikt zich een hoedje... :-(
Ik kan me dus Jazz's angst en lipje dus heel goed voorstellen....

Misschien heb je er iets aan...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Ik ken dat soort kinderen..
Ik ben dan echt heel streng hoor, stuur ze gewoon weg als ze niet luisteren. En anders loop ik met Biko meteen de andere kant op.

Biko is vroeger erg gepest door het hek van de tuin heen door kinderen.
Hij vind ze gewoon eng.
Ik oefen veel met hem. Kun je ook met Jazz doen. Eerst een stuk van het schoolplein, of speelveld af allemaal oefeningetjes doen.
Steeds een stukje dichterbij komen. Zo wordt het geluid van gillende kinderen, rennen en drukte een stuk normaler.

Succes!

Groetjes, Margje

Gelukkig schrikt Jazz niet van kinderen, hij wil alleen niet dat ze hem persé over de kop willen aaien en dat doen eigenlijk alleen de kids onder de 10. Als ik dan zeg 'stoppen want hij wil het niet' doen ze toch nog een poging, je kent dat wel... Met voorganger Kincraig kwam ik die problemen nooit tegen want met een schofthoogte van 64 cm waren kids een stukje voorzichtiger. Zo'n hondje van nog geen 20 cm en het verdere formaat van een verlengde Chihuahua heeft ook nadelen, haha...

Hoi Martie,

Dat is wel herkenbaar dat kinderen een kleinere hond eerder willen aaien. Onze Morris ziet er uit als een knuffelhond en veel kinderen willen hem daarom ook aaien. Ik heb het echter nog nooit meegemaakt dat ze ongevraagd Morris een aai geven. Lijkt mij ook heel vervelend. Ik heb altijd koekjes bij en als kinderen hem willen aaien, laat ik ze altijd een koekje geven en zeg daarbij ook duidelijk dat ze onder de kin moeten aaien. Morris gaat buitenshuis best goed met kinderen om, maar bij ons in huis wil het nog niet lukken...Hij moet dan niets van kleine kinderen weten! Hier moeten we nog aan werken! Je zou eventueel ook een bordje om de nek kunnen hangen....NIET AAIEN AUB...hahaha Maar ja, die allerkleinste kunnen dat weer niet lezen! Succes met Jazz....

Groetjes Monique