longkanker bij onze hond

Hallo iedereen,

Gisteren is bij onze hond (golden retriever 9 jaar oud) longkanker geconstateerd. De dierenarts waar ik heen ben geweest heeft em al opgegeven. Niets meer aan doen zegt ie. Geen medicijnen, geen pijnstillers... niets. Neem em mee en geniet nog van em...

Ik vroeg me af of mensen hier ervaring hebben met longkanker bij honden. De klap kwam bij mij namelijk zo hard aan dat ik daarna er niet eens meer heb nog iets te kunnen vragen. Ik twijfel nu aan het advies van mijn dierenarts... Ik heb de foto's gezien en toen ik ze zag wist ik dat het niet goed was... dat zag je gewoon. Maar ik moest gewoon wegkijken. Toen viel die stilte van een paar seconden. Waarna ik bevestigd kreeg wat er aan de hand was. Dat was me nogal een moker-slag....

Mijn hond is nu al behoorlijk benauwd.. af en toe is het alsof je naast iemand zit die een luchtbed aan het oppompen is. Buik gaat hevig op en neer...Hij wil alles nog wel doen maar is wel behoorlijk suf en moe.

Ik heb geen idee wat er nog komen gaat... ja het zal erger worden. Maar hoe snel? Natuurlijk weet niemand dat... maar hij is in één week gegaan van af en toe hoesten naar suf en puffen. Hij heeft in de tussenweek vochtafdrijvende middelen gekregen maar die hebben uiteraard niet geholpen. Daar is hij nu vanaf. Nu heeft hij geen medicatie of pijnstillers meer.

Volgens de DA was z'n buik ook opgezet. En op de foto's zag het eruit alsof het overal en nergens was. (De tumoren). Lymfeklieren waren opgezet...

Jeetje wat een vreselijk verhaal weer.

Maar heeft de da helemaal niks gegeven om het iets te verlichten?
Wat moeilijk!!!!

Hoi,

Mijn vraag was dus eigenlijk of er andere zijn met ervaring van longkanker bij honden? Hoe is dat gegaan? Ook zo snel?

Ik hoop dat jouw hond nog leeft. Zoniet, dan is hij aan de andere kant van de regenboogbrug heerlijk aan het ravotten met nieuwe vriendhondjes.
Ik wil toch even reageren op jouw vraag.
Araq mijn 1e Berner Sennen hond is nog geen 7,5 jaar geworden door longkanker. Ik heb op 23 april 2012 de vreselijkst moeilijke beslissing van mijn leven moeten nemen door hem te laten gaan. Een maand voor zijn overlijden merkte ik veranderingen bij hem: slechte eetlust, veel, heel veel drinken en lusteloos. Een week voor het overlijden werd een longtumor ter grootte van een kiwi geconstateerd. Nog geen week later was het al zover uitgezaaid dat de doktoren hem nog maar hooguit een week of 2 weken gaven. Ik heb toen voor mijn ventje besloten hem uit zijn lijden te verlossen. Hij is heel rustig gegaan.
Op 5 december 2012 kreeg ik dezelfde diagnose te horen voor Baron (halfbroer van Araq). Zijn longtumor was toen ongeveer 8 cm. groot. Ze gaven hem nog 2 hooguit 3 maanden. We zijn nu 4,5 maand verder en Baron eet nog hartstikke goed, valt nog niet echt af, drinkt niet abnormaal veel maar is wel wat lustelozer dan voorheen. Hij kreunt en steunt nu wel als hij gaat verliggen. VAnmiddag bij de DA ga ik vragen om pijnstilling of zoiets.
Zoals je kunt lezen zijn dit 2 totaal verschillende verhalen om dezelfde soort kanker.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en als jouw hond nog leeft, hoop ik dat je nog lang van hem mag genieten en als er niet meer is, hoop ik dat hij rustig is gegaan.

Joyce

Nee, ik heb er geen ervaring mee, maar mijn gevoel zegt dat het erg vreemd is dat je zo naar huis word gestuurd met de mededeling; geniet nog maar van hem. Dat lijkt me erg moeilijk als je ziet dat je hond het benauwd en zwaar heeft. 


Het verbaasd me dan ook dat hij geen verlichtende medicatie meegekregen heeft. En daar bij moet je je realiseren dat het wel eens een erge lijdensweg kan worden als je alles op zijn beloop laat.

Ga eventueel nog eens een gesprek aan met je DA of anders als je dat makkelijker vind met een andere dierenarts.

Ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen!

Ook al is de diagnose duidelijk ik zou je adviseren toch naar een andere da nog een keer te gaan.

Een second opinion is nooit weg.
Zomaar wegsturen met het antwoord ja niks meer aan te doen geniet er nog maar even van vind ik niet kunnen.

Ik zou sowieso nog om pijnbestrijding vragen. Dat je da je zo naar huis stuurt is niet voldoende.

De hond krijgt geen lucht en dat, buiten het feit van de uitzaaiingen(pijn), is toch iets wat opgevolgd moet worden.
Het kan zijn dat je da ook niet helemaal weet wat hij of zij nu nog kan doen, maar dan is het een must dat je naar iemand gaat die je hond wel fatsoenlijk kan begeleiden.

Ik wil je heel veel sterkte wensen

Eigenlijk kan ik hier best boos om worden! Zo raar dat een da zo doet!

Voor jou ook erg moeilijk handelen!

Ik heb een hond met een longtumor gehad. Bij haar was het operabel en ze was niet benauwd. 

Dus niet de ervaring die je zoekt.
Ik heb je hond niet gezien natuurlijk maar de hele tijd benauwd is voor mij een onacceptabele corm van lijden.

De dierenarts drukte me zelfs op het hart dat de hond er min of meer langzaam door zou worden overvallen en het niet echt doorhad.

Ik ben met onze kleine hond wel eens bij een andere dierenarts geweest en ik zat er al over te denken om daar een second opinion bij aan te vragen. Ik denk dat ik er morgen heen ga bellen.

De foto is al gemaakt,dus mee vragen bij je DA lijkt me logisch toch?
Of laten opsturen naar die andere DA die je uitkiest.

Ik vind het wel ernstig klinken dat je hond zo aan het pompen is om adem te krijgen.
Ik heb geen ervaring met deze situatie,maar ik zou héél vlot naar die andere DA gaan en me best snel aanpassen en gaan inleven naar het eind,want dat de hond zo ademt en zo snel suffer is geworden en puft zou voor mij betekenen dat ik de hond zou laten inslapen,voordat de hond stikt van de benauwdheid.

Sterkte de komende tijd.

goed idee, om een second opinion aan te vragen, je weet maar nooit. maar wil je bij deze heel veel sterkte toewensen!

Ik heb geen ervaring met longkanker en kan je daar dus geen antwoord op geven. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen. Wat moet dit een enorme schok voor je zijn. Ik zou ook zeker voor een second opinion gaan zodat je zeker weet dat je het allerbeste voor je hond hebt gedaan en hem op zijn laatste stukje goed hebt kunnen begeleiden.

Nu ik voor Bamse als gast weer even op het forum ben,las ik ook deze vraag.En moest ik reageren,omdat ik helaas wel ervaring met longkanker heb.
Sorry maar ik kan je geen opbeurende woorden vertellen.Onze eerste hond hebben we in moeten laten slapen en ik zeg moeten,omdat het voor ons niet anders mogelijk was.
We zagen hem zwoegen en zwoegen en er was wat ons betreft geen kwaliteit meer voor hem. Zo moeten knokken voor een beetje zuurstof.Dit was kort na de diagnose.Onze ervaring is dat inderdaad als het hoesten en hijgen begint toch het einde nabij is.
Of er medicatie zou zijn om hem wat te verlichten weten we niet,want dit hebben we niet geprobeerd. behalve inderdaad plaspillen.Zijn toestand was duidelijk voor ons.Hij heeft 12 mooie jaren bij ons gehad en we hebben de beslissing niet licht genomen,maar wel snel.
Er zullen best verschillende vormen zijn,waarvan de ene harder zal groeien dan de andere vorm.En dit kan mee bepalen hoe snel het gaat.Maar benauwd is benauwd en dat is verschrikkelijk.Het wordt dan ademhalen door een rietje tot dat er te weinig lucht is om te eten.
Zo graag had ik je een andere ervaring verteld,maar helaas die heb ik niet.
Ik wens je enorm veel sterkte toe .
Hartelijke groeten

Ik vind het echt een heel triest verhaal. Persoonlijk zou ik zo snel mogelijk nog een DA bezoeken om te kijken of het inderdaad al het laatste stadium is. Dan weet je waar je aan toe bent en kun je eventueel beslissingen maken......


Niks doen lijkt mij geen optie.
Nogmaals sterkte!

Dat moment is verschrikkelijk,en het bepalen wanneer is misschien nog wel moeilijker.
Dat het zo kort na de diagnose zo snel berg afwaarts gaat heeft er  mee te maken dat je met klachten naar de dierenarts gaat.En die juist zichtbare klachten zijn de laatste tekenen.Dat is vaak de ellende met kanker dit gaat juist heel vaak niet gepaard met pijn,terwijl het in je lichaam aanwezig is.
Nu hoop ik voor jullie dat de toestand nog even stabiel blijft,maar als het niet meer gaat, wens ik je heel veel kracht toe om te doen wat nodig is en heel veel sterkte erna.
Hartelijke groeten

Vreselijk als je zoiets te horen krijgt!

Longkanker heb ik geen ervaringen mee, wel met botkanker.

Dit is bij mijn Dico vastgesteld toen hij net 8 jaar was, ik hoorde het in November 2009 en in Maart 2010 heb ik hem in laten slapen.  De botkanker zat op zijn schedel, was daardoor niet operabel, groeide in eerste instantie naar boven (op de schedel) hierdoor heeft hij nog even de tijd gehad omdat het niet meteen de hersenen heeft geraakt.  Ik was met hem in de kliniek van Merelbeke (Universiteit) en daar was al duidelijk dat het bij Dico niet behandelbaar was, het zat bij hem nog niet in de longen, specialist vertelde dat dit toen gunstig was, want als het in de longen zit kan het allemaal heel snel gaan.

Later had ik het vermoeden dat het wel uitgezaaid was naar de longen van Dico, hij kreeg wat snot uit de neus en je hoorde het soms wat roggelen in de longen als hij sliep.

Toch heeft hij niet geleden, dit wilde ik uiteraard voorkomen dus heb ik ook niet laten gebeuren. Hij kreeg elke dag Rimadyl pijnstillers. 

Ik zou zeker wel pijnstillers aanraden, je hond pijn laten hebben is natuurlijk geen pretje en is te voorkomen.  Ik zou zeker niet teveel met je hond kliniek in en uit gaan, maar dat is een persoonlijke mening. Ik zou eerder er voor kiezen (vanwege de ernstige vorm van kanker bij je hond) om je hond pijnstilling te geven elke dag en van hem te genieten tot je ziet dat het niet meer gaat en dan in alle rust en liefde afscheid nemen.

Hoe rot het ook klinkt, geniet van de tijd die je samen nog hebt!
Ik vond het een rijkdom om nog maanden van afscheid te hebben met Dico, hierin heb ik veel troost en rust kunnen vinden! Veel meer dan bij het overlijden van mijn Ziva die heel plots uit mijn leven werd gerukt.

Heel veel sterkte in deze enorme moeilijke tijd!

Okay...

Afgelopen donderdag had ik het niet meer. Hij lag maar te puffen en puffen.. Ik twijfelde aan de manier hoe het gegaan was bij de dierenarts. Maar ik wil onze hond niet onnodig laten lijden en maar rond slepen van DA naar DA. Toen toch knoop doorgehakt... ik ga naar een andere dierenarts toe. Ik had heel goede ervaringen met een andere dierenarts in Ell daar ben ik een paar jaar geleden geweest met onze andere hond Lady.

Dus diezelfde avond er snel heengereden en alle onderzoeken opnieuw laten doen. Ook opnieuw foto's laten maken en natuurlijk zagen deze er niet beter uit. Maar er was één belangrijk verschil namelijk deze dierenarts vertelde dat het in sommige zeldzame gevallen ook een zeer ernstige longonsteking kan zijn. We hebben ervoor gekozen om te proberen het te behandelen tegen longontsteking. Gisteravond heeft hij 2 grote spuiten gekregen. Tot nu toe gaat het beter met hem en hij heeft vandaag weer meer lucht. Hij houdt me weer in de gaten en kwispelt weer. Hij is nog suffig en z'n ademhaling is natuurlijk niet normaal...maar wel beter.

We hopen nu natuurlijk dat het een enorme longontsteking is. Natuurlijk is er nog steeds geen enkele garantie dat er niet nog steeds iets goed mis is. Vandaag heeft hij weer 3 spuiten gekregen dus we zullen moeten afwachten hoe het morgen gaat. Ik hoop zo hij het gaat redden....

Wow, mocht het eens zo zijn, ik gun het je jou en je hond van harte!

Dat is weer een hele andere diagnose,maar wel een heel ernstige.
Ik hoop dat het inderdaad een longonsteking is voor jullie het lijkt mij dat er dan nog hoop is.Gelukkig ben je wel realistisch,want als het zo erg is moet je hond van ver komen.
Maar ik duim dat je hond erdoor komt en dat de tweede diagnose de juiste is.Eén ding heb je in ieder geval voor nu bereikt,je hond lijkt zich beter te voelen.En dat is al heel fijn.
Toi Toi
Hartelijke groeten.

Een andere mening kan de blik verruimen.

Vind het flink dat je het ondernomen hebt, wens je alleszins veel sterkte.
Whatever the outcome.

Ik gun je nog een goede tijd met je hond, misschien een kans op genezing!

Ga naar een andere dierenarts. Onze vorige hond had een hernia. Onze dierenarts zei dat daar niets meer aan te doen is, geen medicatie, geen operatie, en dat het een aflopende zaak was.

We hebben toen voor acupunctuur bij een andere dierenarts gekozen. Toen de hond echt klachten kreeg gingen we naar het dierenziekenhuis, waar ze meldden dat er wél heel veel te doen was aan een hernia.

Sommige dierenartsen zijn klein en hebben de kennis of faciliteiten niet. Of ze laten hun eigen mening gelden als vaststaand feit.

Kijk nog even bij een andere dierenarts, het liefst een grote kliniek met faciliteiten of pijnstilling bijvoorbeeld geen optie is.

Ja, de komende dagen gaan heel belangrijk worden. Ik heb em vandaag ook niet meegenomen voor een wandeling zodat hij meer kan rusten. De hepaluchtfilter staat bij em zodat de lucht zo schoon mogelijk is. Stel dat het na vannacht weer beter zou gaan dan zou het meer de goede kant op gaan. Maar het is een stel dat... Moeilijk is dat evengoed want aan de ene kant voel ik hoop aan de andere kant is het nog steeds die wanhoop. Stel dat hij écht niet meer beter kan worden, dan is het zo maar dan hebben we voor em gevochten. Hij is nu 9 opzich al een senior maar niet bijzonder oud voor een hond zoals hij.

Hij drinkt veel.. maar morgenochtend staat er weer een bezoek aan de dierenarts gepland dus dan zal ik daar weer navraag naar doen. Alles gaan we er aan doen om em erdoor te slepen.. als het aan hem zelf lag was de keuze snel gemaakt. Hij wil natuurlijk leven! Al was het alleen maar om te zorgen dat die vervelende katten uit de tuin blijven.

Om deze kanjer gaat het:

Sorry even of topic; Eurasiër jongen, er is een topic van een gast die graag wat meer wil weten over Eurasiërs, zou je even kunnen kijken?

dank je


(zou het natuurlijk nog liever hebben dat je weer een profiel aanmaakte.')


Sorry N voor de onderbreking.'

Gastinnetje; ik snap dat je voor zo'n knappe hond doorgaat! 

Maakt niet uit Saskia!

Toch nog even reageren....

Het gaat weer beter met Lobbes natuurlijk na omstandigheden. Hij is vandaag wéér wat opgewekter en hij wil vanalles doen. Het schooien aan de eettafel is eigenlijk wel helemaal terug.. (Je kunt je niet voorstellen hoe blij ik ben dat hij zo stond te schooien vandaag haha). Hij eet goed en snel (wat eerder wel anders was). Af en toe hoest hij nog maar dat was natuurlijk te verwachten...

Z'n ademhaling is nog steeds niet helemaal goed. Iets te snel en te krampachtig.. maar het gaat steeds beter tot nu toe. Natuurlijk hoop ik dat hij niet gaat inkakken de komende dagen. Want dat risico is er natuurlijk nog steeds... Vandaag heeft ie weer 3 spuiten gehad bij de DA. En een flinke zwak medicijnen meegekregen die verdeeld over de dag gegeven moeten worden... (waaronder nog meer antibiotica en prednison). Nog nooit zoveel pillen voor één hond in huis gehad maar we gaan ervoor! Dinsdag pas weer terug deze keer...hopelijk gaat het dan nog steeds beter. Ik hoop het zo....

Goed teken dat hij op medicijnen reageert,denk ik.Prednison wil ook nog wel eens erg hongerig maken.Maar ik kan me voorstellen dat je het schooien ineens wel fijn vindt.
Hopelijk gaan de pillen net zo goed als het eten naar binnen.Op het topic van Bamse vindt je een hoop tips voor als dit niet zo goed zou lukken.
 Of topic Saskia heb contact gehad met Lianne i.v.m de Eurasier.
Vriendelijke groeten