Dan denk je dat het goed gaat..

Maar doet Evy lelijk tegen andere honden of de pup?

Een paar minuten uit het zicht, veel te lang.
Je denkt aan de lange lijn niet verder te komen, maar zo kom je ook niet verder. Evy gaat haar eigen gang en jij hebt het nakijken. Als ze zin heeft komt ze terug.

Mijn advies is veel meer te gaan werken aan jullie band samen. Je gaat namelijk samen op pad en niet ieder je eigen weg. Tot die tijd niet los, alleen op een omheind stuk. En dan nog mag ze niet haar eigen gang gaan, maar ben je met elkaar bezig.

Dit gedrag staat zelden op zich. Als je buiten geen band met elkaar hebt, waardoor Evy op jou let, dan is dat vaak een voortzetting van wat binnen gebeurt.
Denk dan als dingen als: blaffen als er mensen langs lopen, als eerste de visite begroeten, op de bank of op bed slapen en dan met name op jouw plek, veel tegen je aan liggen, je volgen in huis, uitdagen voor een spelletje, je veel likken, in de weg liggen. Maar ook buiten dingen als trekken aan de lijn, voor je voeten lopen, enzvoorts.

Kun je daar dingen in herkennen of is ze binnen juist heel rustig?

Groeten, Margje

Edit: lees natuurlijk nu pas dat ze pas 5 maanden is. Heb je haar vanaf het begina los laten lopen? Of pas later?

Mijn pup zou ook wel kilo's vlees per dag op kunnen maar toch vraagt ze er niet om. Ik voer alleen wanneer ik dat zeg en daarbuiten kunnen ze een handstand doen, dan zal ik nog niets geven (oke misschien dan wel). ' Het blaffen en pootjes geven is dwingen en dat wordt hier gewoon niet geaccepteerd. 

Ik heb niet de volledige maaltijd achter gehouden maar ze moest wel eerst "werken" voor ze haar eten kreeg. Dwz dat ik altijd nuchter met haar de deur uit ging, in het parkje met haar ging trainen (eerst met haar brokjes, daarna kvv en nu gewone snack zoals worst/kaas) en ze als we thuiskwamen de rest van haar ochtendportie kreeg. Ik ben ook heel snel minder porties gaan voeren zodat ze minder vaak, dus grotere, porties kreeg en daardoor meer verzadiging. Ik denk dat ze op +-6 maanden al 1 keer per dag haar portie kvv at, net zoals de oudste. 

Daarnaast heb ik heel veel met haar gespeeld met een flostouw, bal, kong etc zodat ze daar erg gek mee wordt. Spelen met de baas moet een hond ook vaak leren en dat ze het in huis wel leuk vind is al een stap in de goede richting. Jij moet leuker worden dan de random honden in het park. Ook met het spelen is genoeg echt genoeg, als ik rust wil dan is het direct weer klaar. 
  
Ik zou dus de trainingsmomenten in de ochtend houden met lekkers en/of voer, echt iets waar ze een moord voor doen. Begin met het roepen/belonen in een prikkelarme omgeving en bouw dat dan langzaam uit. Een verlaten trainingsveldje kan wonderen doen. Ik heb ook wel eens in de avond op een pleintje het apportblok aangeleerd. 

Ik geloof trouwens niet dat met voer werken een slechte methode is in de beloning. Het argument "hij moet het voor mij doen" gaat voor een hond niet echt op. Een hond is een opportunist, die doet alleen dingen waar hij beter van wordt of om nare dingen uit de weg te gaan. Een aai over de bol valt niet in de categorie dingen waar we alles voor over hebben. Voer is een primaire levensbehoefte en spelen is ook belangrijk voor een jonge hond. Waarom zou je dan niet met iets werken wat zo natuurlijk is? Een band moet groeien en als jij belangrijk in het leven van je hond wordt dmv voer en training dan groeit die band mee. Mijn honden zijn erg gelukkig als ze een speeltje krijgen maar liggen ook elke avond te vechten voor een plekje op mijn schoot. Mijn honden willen met niemand mee (oudste wilt soms niet eens mee wandelen als iemand anders uit de familie het vraagt, ik hoef het maar te fluisteren en dan staat hij al bij de deur) en ze vinden andere honden ook niet boeiend. Mijn manier van beloning zorgt er wel voor dat mijn honden snel op commando's reageren en veel motivatie hebben in de uitvoering.

Evy is altijd hieperdepieper als ze andere honden ziet, want die zijn zooo ontzetend leuk en mooi! Inmiddels heeft ze wel door dat als ze aan de riem is er geen contact is met honden, dus dat gaat steeds beter. Af en toe probeert ze het nog wel, maar dat is logisch.

Binnen in huis is Evy redelijk rustig, voor zover een pup dat kan zijn. Ze is natuurlijk wel druk in de weer met speeltjes en maakt regelmatig speelbogen naar ons, maar als we daar niet op reageren gaat ze opzoek naar iets anders. Ook zijn wij binnen aan het puzzelen en leer ik haar trucjes of verstop ik snoepjes. Er is dus wel activiteit.
Visite als eerste begroeten gaat niet. Wij gaan naar de gang en Evy blijft lekker in de huiskamer. Als het bezoek jas heeft uitgetrokken dan komen ze de huiskamer in en wordt Evy als ze te druk doet genegeerd. Als Evy rustig is wordt ze wel begroet als beloning voor het rustige gedrag.
Evy mag bij ons op de bank, maar niet op het bed. Toch slaapt ze liever op de grond of in haar bench dan op de bank. Alleen als wij er zijn vind ze het heerlijk om tegen je aan te kruipen en haar kop op schoot te leggen. Dan komt er een diepe zucht uit haar en is ze weg.
Likken en blaffen doet ze niet, nja.. zelden. Het is geen blaffer, likker of pieper. Nooit geweest en zoals het er naar uit ziet zal ze dat ook nooit worden. Blaffen heeft ze op zeldzame momenten wel eens gedaan, maar dat was dan uit schrik en als het daarna een tweede keer voor kwam deed ze dat niet meer. Achter je aanlopen in huis doet ze alleen wanneer het etentijd is. Dan gaat ze vaak ook tegen de boekenkast aan liggen bij de keuken, zodat ze naar ons kan kijken en de keuken in de gaten kan houden.
Buiten aan de lijn trekt ze alleen als ze andere mensen ziet of honden waar ze helemaal verzot op is. Voor de voeten lopen heeft ze één keer geprobeerd, maar toen struikelde ik over haar en viel, waardoor ze zo geschrokken was dat ze dat daarna nooit meer heeft gedaan.

Ze heeft vrijwel vanaf het begin af aan los gelopen ja, vanaf 11 weken oud. We hebben haar gekregen met 9,5 weken. Mijn vader wilde eerst dat het trekken en het meelopen aan de lijn goed ging totdat ze los ging lopen. Het los lopen is goed gegaan totdat ze 16 weken was, toen besloot ze dat ze niet meer mee naar binnen wilden of bij ons wilde komen als ze los liep. Nu ze los loopt wil ze wel komen, omdat ze dan iets lekkers krijgt, dat is dus al een hele stap vooruit. Ze heeft dus vanaf 16 weken aan de lijn gezeten en vanaf toen zijn we gaan oefenen met het hier komen. Gisteren was de eerste keer sinds ze 16 weken was dat ze weer los mocht lopen.

Mijn vader geeft haar ontbijt om 06.30 en gaat daarna met haar wandelen. Ik heb het er al eens met hem over gehad om eerst te wandelen en te oefenen en dan pas eten te geven, maar dat kost hem teveel moeite. Ik heb ook al gezegd dat ik Evy dan 's ochtends wel doe, maar dan vind hij dat ik moet stoppen met Evy claimen en dat hij het prima kan. Ik zit op dat punt dus nogal vast.

 Binnen vindt Evy spelen echt geweldig. Het liefst met drie speeltjes tegelijk en een hoop kabaal vanaf mijn kant. Lekekr gek over de grond rollen of over mijn knieën kruipen en ze begint helemaal te kwispelen en mee te doen. Ook rondjes rennen om de tafel vind ze prachtig. Buiten besta ik alleen ineens niet meer. Ja, als ik haar roep dan kijkt ze wel even en zie je haar rekenen of ze wel of niet komt. Als ik kaas heb komt ze, als ik brokjes heb niet.

Ik ga dus nu met haar op korte stukjes oefenen met de lange lijn aan haar vast. Niet wegrennen en haar eigen gang blijven gaan, maar gewoon naast mij mee lopen en als ze dat goed doet clicken. Wat we erg veel hebben gedaan terwijl ze los was waren zoekspelletjes, dus dat ga ik ook weer oppakken. We hebben een veld in de buurt waar geen andere mensen of honden komen, dus daar gaan we dan lekker naartoe om te oefenen. Het enige nadeel is dat het niet is omheind, maar het is even improviseren.

Oke, duidelijk verhaal!

Waar ik mee zou beginnen is kijken of ze goed op jou  let buiten. Ze hoeft je niet aan te kijken om je toch in de gaten te kunnen houden, niet eens je te zien, ze ruikt je wel.
Wat je kan doen is een 10 meter lijn omdoen, een zo lichte lijn mogelijk. Niet 1 die inrolt, dan staat er constant spanning op de lijn en ben je dus constant voelbaar.
Wat je doet als je met haar gaat wandelen, je doet in het bos of het park de tien meter lijn vast en gaat lopen. Einde om je buik of om je hand, als je de lijn maar niet gebruikt! Kijk niet naar haar, loop door in een flink tempo, als ze voor je uit loopt, draai je om en loop je weer door. Niet achterom kijken om te kijken waar ze blijft, niet fluiten, niet roepen, niets. Als ze niet oplet, dan stopt de lijn een keer. En weet je dus dat ze niet oplet. Ook als je de lijn voelt, kijk je niet om. Zij kijkt naar jouw rug en moet mee lopen. Jij leidt en zij volgt. Draai geregeld, telkens een andere kant op. Let ze goed op jou, dan kun je als je een bocht maakt of omdraait haar uitnodigen om mee te gaan. Zo niet, jammer, jij loopt toch echt door.

Je beloont nu met kaas, omdat ze brokjes al niet meer wil. Je denkt dat je het hier komen beloont, maar zou dat echt zo zijn? Ze komt, ze haalt haar stukje kaas op en is weer weg. Is dat 'hier komen'? Of is dat iets ophalen? Wat beloon je eigenlijk?

Mikey was ook altijd super enthousiast naar andere honden. Ze kwam uiteindelijk wel als ik doorliep, maar echt niet gelijk.. Weet hoe vervelend het is. Maar ik heb juist met Mikey altijd de plekken opgezocht waar zoveel mogelijk honden waren. Juist de wat oudere honden negeerden haar gewoon en het kwam eigenlijk niet eens zo vaak voor dat ze echt een leuk speelmaatje vond. Volgens mij heeft Mikey hier wel veel van geleerd, want andere honden werden steeds minder bijzonder. Natuurlijk vindt ze ze nog leuk, maar toch zodra ik roep en doorloop, loopt ze mee.
Misschien werkt dit voor jou ook? en zou je als je het aandurft een losloop gebiedje kunnen zoeken waar veel honden komen. (En in een losloop gebied heb je als het goed is geen mensen die met de hond aan de lijn lopen, want die komen meestal niet op dat soort plekken.) MIsschien dat honden dan niet meer zo super bijzonder leuk zijn, maar worden ze gewoon.

Buiten dat alles is je hondje nog erg jong en je bent er zo goed actief mee bezig dat het echt wel goed komt! En je doet zeker niets verkeerd!  Je hebt gewoon een lekker eigewijs kind en ze houdt je lekker bezig moet je maar denken. Succes!

Gr. Alexandra

Ik ga die tactiek eens toepassen!

Haar brokjes eet ze wel hoor, ze eet alles. Het is meer dat ik het afwissel, waardoor de trigger om te komen kijken wat ik nu voor haar heb groter is. Ik hurk, roep haar en blijf dan op die manier wachten, gewoon rustig. De ene keer komt ze direct en de andere keer duurt het even, maar komen doet ze altijd wel zolang er maar geen honden of andere mensen zijn. Het is nu inderdaad wel meer "buurten" ja. Zodra ze het lekkers op heeft is ze er weer vandoor.

We gingen naar cursus met Evy (vervolg), dus had zoiets van: kijken of ze misschien los mee wilt lopen naar de auto. De auto is namelijk prachtig, geweldig, fantastisch en nog veeeel meer, dus dan komt ze zeker weten wel.
Ik had haar meteen al los. Ons pad is erg smal waar we precies met z'n tweeën passen en ze bleef daardoor keurig naast mij. Iedere keer geclickt en brokje gegeven. Toen we bij het grasveld waren schoot ze even een stukje weg, ging plassen en kwam toen meteen op een drafje terug naar mij. Poging om te spelen gedaan. Speeltje was niet interessant, maar in mijn hand bijten wel. Heb haar maar even laten gaan, we waren toen namelijk wel samen bezig. Daarna heb ik iedere keer een brokje in het gras gegooid en die ging ze zoeken. Zodra ze hem had gevonden kwam ze weer naar mij toe gedraaft en ging netjes wachten totdat ik de volgende gooide.
Toen was mijn vader klaar en gingen we naar cursus. Ik gewacht totdat Evy het snoepje had gevonden, gehurkt en haar geroepen, ze kwam direct! Ik denk dat dat was doordat we zo met elkaar bezig waren ze me ook in de gaten hield. Toen lekker vrolijk tegen mij gedaan en een beetje gek gedaan terwijl we naar de auto toe liepen, waardoor ze keurig naast mij bleef. Zoals al verwacht was de auto prachtig en stond ze meteen te trippelen toen ze door had dat we weg gingen. Deur open, hond er in en op naar cursus!

Ben erg blij met hoe het loslopen ging. Moet zeggen dat ik er wel heel erg moe van was. Ik merk nu ook dat ik zelf een groot deel heb laten verslappen. Mijn enthousiasme was weg en ik was minder met haar bezig, waardoor zij ook minder met mij bezig was.

Dat is dan weer een positieve ervaring, heel goed!

Kijk, dat vind ik nu prachtig! Zo'n inzicht. Dat je nadenkt over waar het eventueel misgelopen zou kunnen zijn, of waar het ergens is beginnen veranderen en je niet te beroerd bent om zelf die verantwoordelijkheid te nemen.
Echt geweldig, hoor, want niet veel mensen stellen zichzelf in vraag. Het is altijd de hond die moeilijk doet, of de hond die plots veranderd is, of het zal wel aan iemand anders liggen...

Je bent nog jong, maar heel erg wijs! '

Eens met Cristel!

Blij te lezen dat je weer de zin en enthousiasme gevonden hebt om vol aan de slag te gaan ermee!

Wat ik nog wil zeggen is dat je zeker niet teleurgesteld moet zijn in jezelf. Geen enkele pup loopt al perfect los mee, zeker niet als ze net die leeftijd hebben dat ze verder van je vandaan durven te gaan om op onderzoek uit te gaan Geeft niets, zie het als een leer ervaring, je weet nu waar je aan moet werken met haar. Komt helemaal goed, over een tijdje zal ze perfect met je wandelen als ze los is, let maar op

Soms is cursus wel eens een beetje deprimerend. Haar beste vriend is een labrador pup die in dezelfde week is geboren. Kan perfect los! De hele cursus loopt hij los en hij doet alles wat hem wordt gevraagd, direct en perfect! Vervolgens komt Evy er al stuiterend en trekkend aan en wil ik haar wel achter het behang plakken.. Gisteravond op de cursus zei de instrecteur al "Het is een echte spring-in-het-veld die alle energie om haar heen perfect aanvoelt." Het is dus even rustig wachten totdat de groep aan elkaar gewend is, dan word Evy ook rustig. Verder moet ik mijn geduld bewaren, maar dat is zooo ontzettend moeilijk.

Iemand nog tips om je geduld te bewaren?

Bedenken dat

*je hond het niet doet om je te pesten
* die brave hond een hele saaie hond is.
*mediteren helpt
Mijn leukste hond is de eerste anderhalf jaar een verschrikkelijke hork geweest......

Elke hond is anders en gelukkig maar.
Zet 5 kinderen die op dezelfde dag zijn geboren naast elkaar en ze zijn ook allemaal verschillend.
Dat is juist zo leuk aan honden dat ze uit 1 nest komen en totaal verschillend zijn.
Weet niet of je een broer of zus hebt maar waarschijnlijk zijn jullie ook verschillend.
Ik althans wel met mijn broertje terwijl we ook wel overeenkomsten hebben maar totaal ander karakter net zo met honden.

Mijn broertje is autistisch en hoogbegaafd, dus dat is sowieso al een wereld van verschil.
Ik vind Evy echt geweldig hoor en zou haar voor geen goud willen missen, maar af en toe ben ik wel een beetje jaloers. Ik ga dan aan mezelf twijfelen. Misschien oefen ik niet hard genoeg met haar, misschien ben ik niet consequent genoeg, misschien.. (zo kan ik wel een paar uur bezig blijven).

Ik merk langzamerhand verbetering met het loslopen. Ze wil nu wel met mij spelen buiten en dat wilde ze eerst niet. Hierdoor heb ik automatisch al meer aandacht van haar zodra ze denkt dat ik iets ga doen. Afhankelijk van hoe mooi iets is komt ze wel of niet kijken, maar dat is natuurlijk logisch.
Vandaag helemaal vrolijk en blij over de grond gaan rollen toen Evy een kat zag en ze kwam dus naar mij toe! Echt een hele vooruitgang. Normaal was ze achter de kat aan gegaan, want die was veel leuker en nu ben ik dat dus. Ze wordt sowieso meer baasgericht valt mij op. Eerst begroette Evy altijd eerst vreemden en daarna pas ons, nu worden wij eerst begroet en dan pas vreemden.

Zie je..hoe gekker de baas hoe leuker
leuk om te lezen ,dat het toch snel verbeterd.

Het was wel heel erg leuk om te zien dat ze echt de afweging aan het maken was tussen de kat en mij en dat ze toen toch voor mij koos.  Mijn broek is alleen nog zeiknat.. Straks even naar een veldje waar ze niet zoveel kanten op kan met een lange lijn en dan gek doen met een grote (tennis)bal. Dat is haar nieuwe liefde. xD Ze heeft die bal al vanaf kleins af aan en ze heeft er nooit naar om gekeken, maar sinds eergisteren is die ineens prachtig! Mooi op inspelen dus.