Ulead/gentleleader?

Een vraagje, meneer Jinx wordt natuurlijk steeds groter (gelukkig maar) en weegt inmiddels 24kilo. Hij doet het echt perfect, met één (groot) nadeel: trekken als een malle.

Nou staat het ras er om bekend en verwacht ik ook echt niet dat het ooit helemaal weg zal gaan, maar hij trekt nu vooral heel erg omdat hij nogal snel in de stress schiet van alle indrukken die hij krijgt. Ik heb bij elkaar denk ik al uren staan wachten tot hij de druk van de lijn af haalde/kilometers extra gelopen door direct een andere kant op te lopen, maar ik zie daar nu geen vooruitgang meer in. 

Ik merk dat ik heel stijf begin te worden in mijn rug van al dat getrek. Komt denk ik ook wel omdat hij soms echt van het ene uiterste achter me naar het andere uiterste voor me galoppeert... Ik probeer het op te vangen door de lijn dan weer kort, dan weer lang te laten, maar zoals al gezegd...echt enorme vooruitgang zie ik niet meer.
Daarom ben ik nu een beetje op de uitkijk naar hulpmiddelen en kom ik dan toch vooral vaak bij de gentle leader uit, maar ook bij een ulead. Nu vraag ik me bij beide af of ze, ondanks juist gebruik, wel geschikt zijn voor een hond van 5,5 maand? Is het niet slecht voor gewrichten, hals, etc? Ik zou denk ik nooit alleen een van deze tools gebruiken, maar ook altijd de halsband, zodat ik zodra het goed gaat alleen die vast heb. Maar toch vraag ik het me af.
En hebben jullie ervaring met ontsnappen uit een ulead? Aangezien Jinx dus ook regelmatig naar achter trekt mag dat absoluut niet gebeuren. En ik zou dan dus in mijn geval ook nog een halsband hebben, maar ik wil hem sowieso niet het idee geven dat hij makkelijk van die ulead/gentle leader af komt....

Goed, een hoop vragen, maar ik hoop dat jullie ons kunnen helpen. 

Om opmerkingen over het stressen zelf te voorkomen, uiteraard zijn we ook hard aan het werk om dit te verminderen. Maar ik ben in deze vraag dus vooral op zoek naar een hulpmiddel dat het lopen voor mij iets makkelijker maakt...

Hoi Simone,

Mijn newfoundlander van 5 maanden is behoorlijk sterk en trok ook heel erg.
Ik heb toen toch de u-lead besteld,want het was echt niet meer te doen met wandelen.
Ik geloofde ook niet in de verhalen van de U-Lead,maar nu ik hem heb ben ik er echt heel tevreden over,vanaf de dag dat ik het tuig ben gaan gebruiken,is het trekken voor 90% verbeterd.
En ze kan zich echt niet eruit trekken,het is net een tuig,maar alleen maak je de riem voren op de borstkast vast.
Ik denk dat een hond die zo trekt met een halsband de hals veel meer belast als met een u-lead.
Hoop dat je wat aan mijn advies hebt.

Groetjes Brigitte

Dankjewel Brigitte! Hier heb ik al zeker wat aan! Ben heel benieuwd wat de rest er over te zeggen heeft als ze morgen wakker worden ' Ga nu ook maar eens slapen!

Hey Simone,


Bij mijn iets te enthousiaste Leonberger-puber Ronja gebruik ik de U-Lead. Even kort samengevat vind ik dat hij zijn werk doet: Ze trekt niet meer aan de lijn. Maar... niet elke hond laat zich tegenhouden door de U-Lead, het kan zijn dat je hond door blijft trekken. In dat geval zijn je zorgen voor de gewrichten gegrond. Maar ik denk dat als je het gebruik van de U-Lead langzaam opbouwt je hond echt wel door krijgt dat trekken zinloos is. Dat is namelijk het idee erachter, je hond is niet meer in staat om je mee te sleuren en probeert het daarom ook niet meer.

Ronja weet zich wel eens uit haar halsband te wringen door achteruit te lopen, maar bij de U-Lead heb ik het haar nog nooit zien doen en het lijkt me ook onmogelijk. Ze ligt nu te slapen dus ik kan morgen pas foto's maken waarop ik precies kan laten zien hoe de U-Lead zit. Misschien dat er op internet duidelijke foto's staan? 

Mensen bij ons op de puppycursus maken gebruik van de Halti. Van wat ik gezien heb, moet je het dragen van de Halti "echt leren" aan je hond. Deze mensen zijn daar zo'n 2 à 3 weken mee bezig geweest. Het introduceren van de U-Lead was bij Ronja in een paar dagen gepiept. Hoe de Halti trekken voorkomt kan ik je niet uitleggen, ik heb er geen ervaring mee.

Hij is nog geen zes maanden en moet nog veel leren.'

Zelf zou ik dan liever de wandelingen misschien wat korter maken, met minder afleidingen. En ip daarvan een leuk aandachtspel gaan doen, of een lekkere snuffelwandeling ergens in de natuur, een zoekspelletje samen doen.

Belangrijk is ook dat je in alle rust de deur uitgaat samen. Dus neem de tijd om rustig de riem om te doen, en alleen naar buiten te gaan als hij (en jij ook) rustig is.
Let ook op waar je hem laat lopen, soms is het handig hem echt naast je te laten lopen en vooral niet voor je. Soms is juist een lange lijn ontspannend het hangt van de situatie af.

Turid Rugaas heeft in haar boekje Help mijn hond trekt, ook een stap voor stap methode beschreven om het trekken (en ook het uitvallen) aan de lijn tegen te gaan. Hier heb ik zelf veel aan gehad.

Een U-lead is een hulpmiddel geen wondermiddel.


Het is wel de bedoeling dat je naast de U-lead ook gewoon blijft oefenen met het naast lopen en het niet trekken. Het gaat niet vanzelf over wanneer je een U-lead gebruikt.

Een gentle leader zou ik niet aanraden omdat die over de neus gaat.
Als hij dan trekt dan trekt hij zijn eigen hoofd om.
Een U-lead trekt de hele hond omver van voren omdat dat een tuig is.

Ik ben het met Dobry eens.

Wij mensen hebben het ooit goed gevonden dat de hond aan de lijn trok, en dan nu ineens "hulp"middelen aanschaffen.

Mvg Jasmijn.

Ik ben het met Dobry eens.

Wij mensen hebben het ooit goed gevonden dat de hond aan de lijn trok, en dan nu ineens "hulp"middelen aanschaffen.

Mvg Jasmijn.

Ik ga ook helemaal met Dobry mee.

Ik begon je topic te lezen: alles geprobeerd, geen vooruitgang, ik dacht dat je het over een volwassen hond had... en dan plots: de hond is 5,5 maand oud! Dat is nog zo erg jong! Om dan al te zeggen: geen vooruitgang, kom joh! Je hond is een kleutertje! Je moet het veel meer tijd en geduld en training geven. Werken rond 'rust', ook dagdagelijks thuis. Leren omgaan met frustratie, leren omgaan met prikkels (van 0 beginnen en langzaam opbouwen). Maar ook de andere kant: de hond z'n vrije loop gunnen, trek er samen op uit, samen op onderzoek. De winter is een prima periode om met een snel-geprikkelde hond aan de slag te gaan, veel minder mensen/honden buiten, veel minder afleiding. Ideaal om een band op te bouwen en aandachtspelletjes te doen!

Fijn, al die reacties! Zal even kijken om alles zo goed  mogelijk te beantwoorden! (zodat het plaatje wat duidelijker wordt)

Maar moet zeggen dat ik hier eigenlijk al heel veel aan heb.

Natuurlijk moet je blijven trainen en oefenen, dat zegt ze ook. Maar de TS verteld dat ze lichamelijke klachten begint te krijgen van het trekken. Mijn voorstelling daarvan is (ik weet niet of het bij Simone ook zo is) dat je als mens zijnde dan niet echt relaxed en positief aan je wandeling begint. Als ik bij voorbaat al sta te balen omdat ik geen zin heb in getrek ben ik bovendien veel kribbiger en minder geduldig tegenover mijn hond. Dit vind ik veel vervelender voor mijn hond. Voor haar lijkt het me fijner om naast een vrolijk mens te lopen met een U-Lead om, dan naast een kribbig mens zonder.

Thanks L V, het geeft hoop dat ook zo'n sterke hond als die van jou met behulp hiervan zo goed reageert. Hoe heb je hem er aan laten wennen? Ook binnen gewoon om gehad? Ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar Jinx heeft nog nooit iets van een tuig om gehad, dus het zal sowieso wennen zijn. En het geeft ook hoop dat ze zich niet uit de U-ead gewrongen krijgt. 
Wat ook wel raar is, ik heb al op google gezocht, maar ik krijg vrij weinig hits op de U-lead. 
En een halti is het denk ik sowieso niet voor hem denk ik, veel te veel kans op blessures.

Maar in ieder geval erg bedenkt voor je reactie, heb ik veel aan!

Ik weet niet of je het al verteld hebt, maar waar loopt hij nu aan? Aan een halsband of een tuig?


Die van mij trok met 3 mnd zo erg toen we hem kregen dat ik na 2 weken een normaal ( goedkoop ) tuig heb gekocht. Dat gebruiken we nog steeds en hij trekt een stuk minder. Het trekken is redelijk makkelijk te corrigeren en de halsband gebruiken we dus niet meer.

Wat we wel doen is als hij trekt een heel klein rukje aan de riem geven, Dan gaat hij vanzelf langzamer lopen Ik doe hem daarmee geen pijn, dat weet ik zeker maar het werkt hartstikke goed hier. En wij hebben ook een grote en sterke hond ( Tibetaanse Mastiff die het leuk vind om zijn mooie 40 kg in de strijd te gooien )

Bedankt voor je reactie Dobry, wat jij zegt zit natuurlijk heel veel in (de wandelingen korter zonder afleiding), maar feit is helaas dat ik in het centrum van Leiden woon. Dus als ik de natuur in wil moet ik hoe dan ook eerst een (klein) stukje over straat. En ik wissel inderdaad de lengte van de lijn af, afhankelijk van wat ik op dat moment het beste voor hem acht. Zo is hij soms zo aan het panicken dat ik het idee heb dat hij mij helemaal kwijt is, dan hou ik hem iets korter (dus niet heel kort) en als hij ontspannen is, maar dan dus uit enthousiasme trekt laat ik de lijn langer. Hij heeft dan echt wel door waar ik loop en zoekt ook regelmatig contact. 
Verder doe ik inderdaad ook wat jij aangeeft, rustig de wandeling 'voorbereiden' en tussendoor vaak ook even een 'selfcheck', of ik nog wel relaxt ben en dat ook uitstraal.

Ik weet dus heel goed waarom hij zo doet en probeer zo veel mogelijk te intense prikkels te vermijden. Maar waarom ik dus eigenlijk dit topic geopend heb is niet om de trekoorzaak te achterhalen (die ken ik en daar werken we hard aan), maar om, áls hij dan trekt, dat voor mij wat dragelijker te maken.

Kijk, helemaal geen vooruitgang meer is een groot woord, die is er zeker wel, maar heel gestaag. En dat geeft absoluut niet, want hij is nog lang niet volwassen inderdaad. Maar, zoals ik hierboven ook aangeef, hij wordt natuurlijk steeds sterker. En al hoewel we vanaf het begin steeds bezig zijn geweest met niet trekken voel je het nu natuurlijk veel sterker als hij wel trekt, en dat wil ik dus ondervangen. En helaas gaat het voor hier niet op dat het in deze tijden rustiger wordt op straat. 

Waar ik wel benieuwd naar ben, even offtopic. Je hebt het over 'het leren omgaan met frustratie'. Ik denk dat ik wel begrijp wat je daar mee bedoelt, maar zou  je het eens kunnen toelichten? Wie weet hoor ik nog nieuwe dingen, je weet het nooit en nieuwe/andere inzichten zijn altijd welkom!'

Dat is het precies L V! Ik begin altijd optimistisch aan de wandeling, omdat het elke dag natuurlijk weer anders is, maar ik wordt wel flink chagerijnig als het tijdens zo'n wandeling dan weer een gebed zonder einde lijkt te worden, met inderdaad steeds een flinke ruk aan mijn schouder/rug.

Hij loopt nu aan een halsband. En een klein rukje geven doe ik inderdaad ook. Dat werkt soms wel, soms niet, afhankelijk van z'n stressmodus. Als hij erg gestresst is kan ik bij wijze van spreken een trekpaard aan de andere kant zetten en dat zou hem nog niet boeien (behalve dat hij bang van het paard zou zijn )

Maar hoe hebben jij en L V het lopen met zo'n tuig aangeleerd? Dus eerst in huis gedragen? En als je hem dan buiten om had icm de halsband? En dan afwisselen van waar je druk op uitoefent als hij trekt? Zoiets kan ik me voorstellen, but tell me if I'm wrong!

Uhhh effe denken... De eerste keer dat ik hem om deed ben ik niet met haar gaan wandelen maar heb ik binnenshuis met haar gespeeld en ze kreeg een bullepees om het af te maken. Ze vond het helemaal prima en heeft nooit moeilijk gedaan maar als Jinx het eng of vervelend vindt kun je hem met behulp van snoepjes zelf zijn kop door de opening laten steken. Ze had daarvoor ook nog nooit een tuig om gehad maar eens moet de eerste keer zijn '. Ik zou hem in het begin nog niet bij elke wandeling om doen, dat is denk ik iets teveel van het goede. Oh en voor de zekerheid ook altijd de halsband omdoen, ook al gebruik je tijdens de wandeling alleen de U-Lead. 

Echt veel info over de U-Lead heb ik zelf ook niet kunnen vinden. Ik heb hem iig besteld bij de Martin Gaus Webshop gekocht. 

Ik hoop dat de U-Lead je kan helpen '!

Groetjes, Lara

Thanks, hier heb ik zeker wat aan! Ik ga eens kijken waar ik er aan kan komen en laat het over een poosje weten hoe het uitpakt.

Bedankt voor jullie reacties!

Groetjes,
Simone

Ik heb hem het tuig gewoon direct om gedaan. Niks eerst leren hoe het zit. Gewoon direct om doen. Maar hij vond het allemaal ook helemaal prima. Veel met snoepjes werken en laten weten hoe leuk dat ding wel niet is.

Halsband gebruiken we alleen met training omdat hij die om moet voor zijn examen maar verder loopt hij altijd aan zijn tuig. Tuig gaat ook niet altijd af, zeker niet als ik bezoek verwacht of als ik ergens anders ben. Dan kan ik hem namelijk altijd bij zijn tuig vastpakken.

Ik wissel ook niet af omdat ik vind dat hij met het tuig gewoon 10x prettiger loopt dan met een halsband. En omdat hij dus aardig kan trekken, hangt hij zichzelf gewoon bijna op als hij een halsband om heeft en dat vind ik zielig maar behalve dat is ook alles behalve goed voor de nek en keel.

Dus mijn advies is probeer eerst een gewoon tuig ( zijn ongeveer voor 20 euro te verkrijgen denk ik ) en mocht dat niet werken kun je altijd verder kijken. Maar ga wel naar een deskundige om je te leren hoe je verantwoord met een hulpmiddel om moet gaan want je kan er meer schade mee aanrichten dan je denkt!

Ziva trok ook altijd ontzettend aan de riem met een gewone halsband, heb toen na veel speurwerk een U-lead besteld en vanaf dat ze die draagt is het trekken veel minder, ze heeft het tuig alleen om als we gaan wandelen en steekt zelf haar kop erdoor, want voor mij een teken is dat ze er geen hekel aan heeft! Ik bevestig de U-lead wel met een kleine musketonhaak aan de halsband, zodat ze er nooit uit kan glippen.



Hier een foto van Ziva met het tuig aan, deze heb ik naar degene waar ik dit tuig heb gekocht om te kijken of ik het goed had om gedaan, maar was prima volgens haar. Ziva heeft geen hinder van het tuig, als je het goed doet schuurt het nergens.
Was voor mij een uitkomst!

Ik heb ook een hond die erg trekt, hij weegt inmiddels 36,5 kilo en dat is niet echt fijn als dat je meesleurt, gelukkig trekt ie je niet omver maar wel zodanig dat jij zoiets hebt van ho even, versnelling terug aub! En dus heb ook ik verschillende middelen gebruikt, een ander soort tuig dan de U-lead en de Gentle-leader, die laatste kreeg hij een hekel aan hij wilde niet eens meer naar buiten dus toen ben ik verder gaan kijken en heb de U-lead aangeschaft. En voila het werkt ook nog! Plus hij vind het niet vervelend als hij die om heeft dus ik ben helemaal voor de U-lead. Ik heb em omgedaan en hij vond het allemaal wel prima, hij trekt niet meer. 


Tuurlijk moet je blijven oefenen ook zonder hulpmiddel maar dit is wel erg handig om mee te beginnen. Gewoon voorzichtig om doen, niks forceren, geduld hebben. Dan denk ik dat het wel goed komt!

Top! Slim ook om met die musketonhaak aan de halsband vast te klikken! Alleen, komt er dan niet ook alsnog (veel) druk op de hals als ze trekt?

"Omgaan met frustratie" bedoel ik mee je hond aanleren rustig te worden bij frustratie. Die frustratie is natuurlijk voor elke hond wat anders, maar ik zal mijn eigen hond even als voorbeeld nemen.
Nanu was een erg snel geprikkelde pup, die dan meteen achter dingen aan wilde gaan. Bijvoorbeeld: ze zag een schaap in de wei, dan wou ze daar meteen op af stormen. Dat mocht niet, dus werd ze nijdig aan de lijn: opspringen, in de lijn gaan hangen, tegen mij opspringen, in de lijn bijten, enz. Allemaal uitingen van haar frustratie: ik wil naar dat schaap en ik mag niet!
Daar zijn we dan op gaan trainen. Eerst op grote afstand gaan kijken naar het schaap. Ik ging dan gewoon staan, lijn in m'n hand en wachten. Nanu ging dan trekken, springen, piepen. Maar ik speelde gewoon standbeeld. Ik werd niet boos, rukte niet aan de lijn, ik hield de lijn gewoon vast en bleef rustig wachten. Minutenlang als het moest. Maar er komt altijd een moment waarop de hond rustig wordt. Dan ging ze opeens zitten en gewoon kijken. Dat beloonde ik dan meteen. Flink zo! Dit steeds herhalen. Al snel ging ze gewoon blijven kijken als ze in de verte een schaap zag. Dus tijd voor de volgende stap: de afstand verkleinen. Dan komt het erop aan de hond niet meer in de 'fout' te laten gaan. Dus met baby-stapjes de afstand verkleinen en gaan kijken naar de schapen. Elke keer belonen als ze rustig blijft. Flinke meid! Na een tijd (maanden!) konden we gewoon langs een weide vol schapen lopen. Nanu keek ernaar, maar werd er niet meer wild van. (Maar als de schaapjes gaan rennen, schiet ze toch ook nog steeds vooruit, hoor. Die prikkel is té groot. Maar van zo gauw ik dan zelf even blijf staan, gaat ze ook meteen zitten, hahaha.)

Dit omgaan met frustratie kan je dagdagelijks in allerlei dingetjes toepassen: wordt je hond opgewonden of opdringerig (krabben) als ie buiten wil? De deur pas opendoen als ie eerst rustig wordt. Gaat ie ongeduldig tegen je opspringen als je met z'n eten bezig bent? Eerst rustig worden, en dan krijgt ie z'n potje. Je hoeft daar nooit boos voor te worden, of 'nee' te roepen. Je blijft gewoon staan en wacht, hoe lang het ook duurt. Het enige dat je dus nodig hebt is geduld 
En je hond leert zo: rustig zijn = goed.

Nee, de halsband niet te strak en als ze trekt, trekt ze zichzelf opzij, ik heb het alleen aan de halsband bevestigd zodat ze niet uit kan glippen dus heb de halsband dan erg losjes om. Ik vind het een prima hulpmiddel, ben nl van `t winter in het park, doordat en het gras glibberig was en Ziva opeens een ruk aan de riem gaf, languit komen te vallen, niet zo erg op zich, maar ik hoorde iets knappen in mijn been en bleek ik later mijn hamstring afgescheurd te hebben, geen pretje kan ik je zeggen, heb er hèèl erg lang last van gehad. Dus voor mij een uitkomst!

Je hebt trouwens ook halti-tuigen zonder zo`n band om de snuit, waar je vooraan op de borst ook de riem vast kan klikken, maar eventueel ook op de rug, is misschien nog makkelijker, kan je van beide proberen, succes met wat je ook besluit!

Hoi,

Ik ga ook met Dobry mee. Om trekken af te leren, te voorkomen denk ik dat het hoe dan ook belangrijk is dat je de oorzaak aanpakt en niet het gevolg bestrijdt met correctiemiddelen. 
Ik begrijp heel goed wat het is om met een sterke hond aan een strakke lijn te lopen en daardoor zelf pijn en ellende te voelen/klachten te krijgen.

Zelf ben ik begonnen met een heupgordel die goed strak om mijn bekken zit. En daar een riem aan met een stuk dik elastiek tussen riem en gordel. Wat de schokken opvangt. 
Tegelijkertijd zorgen dat je als baas véél leuker bent dan de rest van de omgeving. Met bijv een speeltje, geluidje of beloningssnoepjes.
De heupgordel is zeker even wennen, want je hebt de speling van bewegende armen niet. En dat geeft in het begin onbalans gevoel. ook moet je meer opvangen met je benen ipv met je armen. Dat is echt wennen. Ik vond het een heerlijkheid dat ik mijn armen kon ontspannen.

Op onze hondenschool zijn alle corrigerende middelen verboden en besteden we toch ook veel aandacht aan wandelen zonder trekken. Heel goede oefening. Ook voor zeer grote sterke jonge honden. 
Maar ook hier is geduld, timing en veel oefenen toch de toverformule. En dat werkt bij allemaal zo lang de baas het op een goede manier inzet.

Succes!

je kan een ulead nemen en dan een neklijntje kopen zodat hij met de ulead vast zit aan zijn halsband. Dan kan die niet ontsnappen.

Dat is dus precies wat ik wil voorkomen ja! (al gleed ik laatst in het park zelf al op mijn plaat omdat ik iets te dol met Jinx aan het doen was...)