14juni...klinkt alweer zo lang...voelt als vorige week....
dagelijkse twijfel..hadden we eerder moeten stoppen?
Dierenartsen, medicijnen, zelfs operaties...alles heb je ondergaan...
zonder enige tegenzin...mn lieve ventje.
Nou ben je weg...je was op...je bent nog wel...maar niet hier.
Een leeg huis...is geen thuis meer...
Ik hoor iedereen nog zeggen; het wordt vanzelf makkelijker...ik merk er al vier maanden niks van als ik eerlijk ben.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Mis mn ventje..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Sterkte J. (gast)
Ik weet er alles van, onze Lizzie is morgen 10 maaden weg, lijkt als de dag van gisteren.
Tuurlijk, ik lach weer, maak plezier, maar ik heb ook momenten dat m,n hele keel dichtknijpt en dat ik m,n tranen in de vrije loop laat.
Net als jij vraag ik me dingen af, maar dat blijft denk ik, we zullen er denk ik nooit andwoorden op krijgen.
Ik weet alleen dat we onze hondjes met liefde hebben laten gaan, en weet ook dat Lizzie, en jou liefste hondje hebben geweten tot de laatste adem, hoeveel we van ze hielden en nog houden.
Liefs, Anja
sterkte...
Het is moeilijk om je hondje te missen. Je hebt alles voor hem geprobeerd en de vraag of je eerder had moeten stoppen; probeer dat los te laten, want je maakt het voor jezelf niet makkelijk.
Ik heb begin augustus mijn hondje moeten laten gaan en weet wat je meemaakt.
Sterkte.
het is voor ons ookal 10 maanden geleden dat onze diesel van 1.5 jaar van ons weggenomen is... weet de dag nog zo goed 02.01.2012... de dag dat ik en mijn man 5 jaar samen waren... is de dag dat diesel heen is gegaan, na 5 harde dagen vechten bij de dierenarts,, mijn oud en nieuw bij de dierenarts heb geviert..
en geloof me de pijn is nog steeds niet minder... weet ook niet of dat ooit minder word...
Heel veel sterkte !
Rust zacht klein mannetje !
Heel veel sterkte.
De ene dag is niet als de andere ik weet hoe het voelt.
Heel erg herkenbaar!
Sterkte...
Heel veel sterkte vergeten zullen we ze nooit,ze zitten diep in ons hart.
Ik wens jullie alsnog veel sterkte!
Denk maar aan alle leuke dingen die jullie hebben gedaan / meegemaakt!
Groetjes Roos
Hoi,
Mijn Lizzy,een Yorkshire Terriër, zou overmorgen jarig zijn.
De eerste 3 jaar na haar overlijden, was het horen van haar naam, al genoeg om mij in tranen te doen uitbarsten, nu, weer zoveel jaar later, zijn de hoogtij-dagen, verjaardag en sterfdag, nog steeds vreselijke dagen voor mij, de pijn zal niet minder worden, je went eraan, maar na verloop van tijd zul ook jij weer met een glimlach aan je hondje kunnen denken, want er waren uiteindelijk zoveel goede jaren,sterkte!!
Ik zal een kaarsje voor je branden, naast de urn van mijn Lizzy!
Liefs, Bee.
we blijven ze altijd wel op de een of andere manier missen,momenten waar we met een traan aan terug denken ,maar ook momenten waar we toch een glimlacht op ons gezicht krijgen als we aan iets leuks met hen denken
weet dat ze in ons hart altijd verder leven
veel sterkte
Het missen gaat eigenlijk nooit over he.
Maar twijfelen over hoe het aan het eind gegaan is of over je beslissingen... Op het moment dat je beslissingen moet nemen doe je wat het beste lijkt voor je schat. Achteraf kun je over alles gaan twijfelen. Maar als er toen hoop was dat het goed kwam of beter werd... dan vroeg je je nu af of je het had moeten doen.
Heel veel sterkte nog J.
Als twee bruine ogen je vragen,
Help me ,want ik voel me niet zo fijn.
Mag je dan ,omdat je voelt, dit is het einde...
Egoïstisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
Dit komt nooit meer goed.
En hij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan, omdat je hem niet wil missen...
Egoïstisch zijn ?
Als 2 lieve bruine ogen zich sluiten gaan.
Voor goed en je zonder hem naar huis toe moet.
Met de riem in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen ,
Dit was het beste.
Ik mocht niet Egoïstisch zijn.
Een half jaar was hij bij ons,
Elke dag samen Was een feest.
En in al die fijne jaren Is hij zelf niet een keer EGOÏSTISCH geweest !
05 november 2012 om 11:02
Het gemis gaat inderdaad niet over, maar je kunt het beter relativeren.
Nog steeds heb ik het moeilijk als ik een foto of een filmpje van Falcor zie,dan komt alles in alle hevigheid weer terug.
Falcor is maar 16 maanden geworden,maar in die 16 maanden heeft hij zoveel indruk op mij gemaakt, het was zo'n leuke lieve en trouwe hond echt een uit duizenden.
Dus zoals je ziet weet ik precies hij je je voelt, en wil je dan ook heel veel sterkte wensen.
ik heb mijn max van 6 maanden gisteravond in moeten laten slapen
het is vreselijk moeilijk die pijn verdriet wat je hebt
een groot verdriet
ik hoop dat de pijn en verdriet met de tijd verzacht
vergeten doen we hem nooit
ik wens jou veel sterkte
J het wordt makkelijker,al geloof je daar nu nog niet in.Al blijft het missen een pijnlijke plek in je lijf.Er gaan dagen komen waarin je er niet de hele dag maar ineens weer aan moet denken.het komt en het gaat en het doet pijn.Er zijn ook dagen dat je er bijna de hele dag aan denkt.En dan ineens is er een moment waarin je moet denken aan een malle streek van je maatje,en er verschijnt een glimlach en een traan.Dat is het moment waarop je het gaat verwerken en het gaat accepteren.Maar weggaan doet het nooit.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Mis mn ventje..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?