Mijn lieve Mika

Gisteravond kwam ik thuis en vond mijn maatje op de keukenvloer.
Meteen opgepakt en op de mat gelegdmet dekne erover, hij hing krachteloos en in paniek heb ik meteen in zijn snuit geblazen. Toen ik zag dat ie wel ademde heb ik meteen dierearts gebeld.
Alles verteld van onderkoeling en gevonden op tegels en wel reflex op de ogen, maar kon niet beoordelen wat/of zijn hersen scgade hebben opgelopen.
Hij die de nachtdienst had zei hou hem goed warm met kruiken en dekens en kijk hhoe het morgenvroeg is en kom dan langs.
Ik heb daar naar geluisterd, en heb kruik en dekens gepakt en tegen hem aan onder de dekens gaan liggen.
Hij ademde moeizaam en dacht als de temp oploopt kan dat wel beter worden, tenimnste ik dacht dat de DA daar ook aan gedacht zou hebben.
In loop van uren kwam er weer een enkele beweging in zijn achter- en voorpoten, maar snuit bleef nog koud en adem was koud. Toch een beetje hoop gebleven maar bleken valse illusies te zijn geweest.
Rond half 4 strekte hij zijn hoofd naar achter tegen me aan en zijn laatste ademhalingen stkten opeens langzaam weg. Dierenarts weer gebeld en gezegd dat ie zijn spuitje moest komen geven en dat we meteen hadden moeten komen toen ik eerst keer belde ipv op deze manier.
"Het had ook verbetering kunnen zijn maar het is nu eenmaal een natuurlijk proces zo" zei hij, tja daar had ik dus helemaal niks aan. Ik lees overal dat ze de hond hebben laten inslapen en dat was ook altijd mijn bedoeling!!!!!
Zo kwaad op mezelf ben ik dat ik op hem vertrouwd heb en mijn maatje dit heb aangedaan.

Ik kon niet naar boven naar bed en hem alleen onder laten, dus heb tot de ochtend nog naast hem gelegen.
Ik woonde al 14 jaar met hem samen waarvan 12 allen met ons tweetjes. Mijn lieve schat ik hou zo van jou en ik had onze scheidngsweg zó anders willen laten gaan.
Het spijt me lieverd xxxxxxxxxxxx ik hou van je

Hij heeft moeten poepen en is met zijn achterpoten weggezakt over de tegels en is
dus niet meer overeind gekomen. (denk ik nu achteraf)

Monique,
Wat heb je samen met je overleden hond een strijd moeten voeren. Erg triest en wat moet jij je machteloos gevoeld hebben. Wat een nalatige reactie van je dierenarts.
Dit doet zo'n pijn. Al 14 jaar samen en dan op deze manier valt je hond weg. Wat was het voor een hond?
Vooral niet kwaad op jezelf zijn, dat maakt het voor jezelf alleen maar erger.
Heel veel sterkte om met dit plotselinge verlies van je maatje om te gaan.

Wat verschrikkelijk! Ja, het is wel op een natuurlijke wijze gegaan zo, maar jullie zijn aan jullie lot overgelaten door de dierenarts. Dat moet een afschuwelijke nacht geweest zijn voor jullie. Maar jij hebt echt alles gedaan wat je kon doen en ik weet zeker dat jouw lieve maatje heel veel steun aan jou heeft gehad.

Ach wat verdrietig Monique!
 Je hebt Mika willen helpen maar eigenlijk is je dierenarts hierin heel nalatig geweest. Wat goed dat je naast hem bent gaan liggen tijdens zijn laatste uren.

Ik wil je heel veel sterkte wensen om het verlies van je geliefde Mika een plekje te geven!

ik denk dat jouw maatje het heel fijn heeft gevonden om dicht tegen je aan te sterven, dus voel je alsjeblieft niet schuldig.

je hebt naar eer en geweten gehandeld, en er valt jou niets maar dan ook niets te verwijten.
heel erg veel sterkte.
rust zacht mika.

Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Rust zacht lieve Mika. Ik brand een kaarsje voor je.

Lieve Monique. Wat heb je moeilijke uren doorgemaakt. Ook ik wil je heel veel sterkte wensen.

Knuffel voor jou en in gedachten voor Mika. 14 jaren samen... Een band voor altijd. Rust zacht lief hondje.

Ik wens je heel veel sterkte toe

Heel veel sterkte!