Even meedenken aub ...

Situatie:

De dochter van onze overburen hebben sinds een aantal weken een pup (vraag me niet voor ras, want dat weet ik niet en doet er denk ik niet zo veel toe). Deze pup komt, als ik de verhalen zo hoor, helaas van een br##dfokker :-(.
Deze mevrouw is (en daar bedoel ik echt niets vervelends mee) mentaal gezien niet zo heel sterk en dat, denk ik, merkt de pup.
De pup schijnt heel druk te zijn en gromt en bijt veel (ze schijnt onder de schrammen/krassen en bijtwondjes te zitten).
Ze hebben al bij de fokker voor de deur gestaan om m terug te brengen, maar dankzij de verdrietige kinderen konden ze dat niet.

Ik heb (2 weken geleden) al aangeraden om de pup veel meer (verplichte) rust te geven, evt. met behulp van een bench en heel duidelijk grenzen aan te geven (als ie wil bijten, hem iets anders aan te bieden waar hij wel in mag bijten).

Vandaag sprak ik mn buurvrouw weer en naar het schijnt, is er nog niets veranderd (ze hebben ook nog geen bench, dus ik denk dat er van die rust niet veel komt). Op mijn vraag of ze ook op cursus zijn, was het antwoord dat ze dat nog niet gedaan hebben (als ik het goed begrijp, is de pp zo'n 13/14 weken oud), omdat ze nog steeds niet weten of ze de pup houden (en de eigenaresse m eigenlijk ook niet echt leuk vindt, ze vergelijkt m continu met de vorige hond die ze -ik denk- zo'n 1,5 jaar geleden hebben laten inslapen).
Ik heb nogmaals benadrukt de pup veel te laten rusten en aangeraden heel snel op cursus te gaan.
Hebben jullie nog meer tips?

Eigenlijk komt het steeds neer op volgende sleutelwoorden: rust, geduld, vriendelijk, consequent.

Een bench is een hulpmiddel, geen must. Een hondje kan evengoed z'n rust nemen zonder bench. Zolang de mensen maar begrijpen wat dat is: rust! Een cursus net hetzelfde: het kan voor veel mensen een steun zijn, of hulp, maar uiteindelijk gaat het om je eigen consequente en eindeloos geduldige en positieve opvoeding. Er zijn ook mensen op een cursus die er werkelijk niks van begrijpen hoor, en de hele tijd staan roepen:" Nee, Fifi, nee! Blijf eraf! Fifi, hier zeg ik! Hier! Fifi stop!"
Dus het is niet de cursus die hen zou verder helpen, het is hun eigen houding en rustige opvoeding.
Misschien kan je hen HP aanbevelen ?

Heb ik inderdaad aangeraden .

En dat van die bench begrijp ik wel, maar juist omdat ze niet 'zo sterk is' en het moeilijk vind (heel) consequent te zijn, denk ik dat een bench een heel goed (hulp-)middel kan zijn.

Hoop gewoon dat ze door mijn en evt. jullie tips de pup willen en kunnen houden ...

Ikzelf maakte ook vaak de fout onze pup met onze vorige hond te vergelijken en ja.. dan is zo;n pupje natuurlijk een regelrechte ramp als je de laatste jaren van je sociale, stabiele, volwassen, rustige en oudere hond ernaast legt  Misschien kun je haar eerst overtuigen dat ze niet meer moet vergelijken.
En dat een pupje alleen maar zo'n zelfde betrouwbare hond wordt als je er veel aandacht aan geeft.

Misschien is het helemaal geen raar idee om HP aan te raden. Vaak hebben mensen (ik ook) meer steun aan dingen die ze lezen dan aan dingen die gezegd worden. Iets wat gelezen is blijft ook vaak beter hangen en komt beter binnen dan wanneer iemand iets verteld.
(Je hoeft dan ook niets te wijzigen, want volgens mij zeg je niets verkeerds -kylie?).

Toch zou ik geen bench aanraden, tenzij ze bijvoorbeeld dan aan jou vraagt hoe zoiets aan te leren. Dit kost soms echt wel wat moeite, veel geduld en consequentheid en dat moet ze er wel serieus voor over hebben. Cursus zou ik blijven aanraden. Misschien kun jij zoeken naar iets goeds in de buurt, zodat je haar wat concrete voorstellen kan doen? 

Of je maakt zelf een paar artikeltjes/verhaaltjes en drukt ze af. Dan kan ze die lezen en nalezen en bruikbare tips en adviezen eruit halen.

Als laatste wil ik nog wel zeggen dat je nog zoveel hulp kunt bieden, ze moet het wel zelf WILLEN doen. Ik hopp dat ze het hondje wil houden en er iets mee gaat doen.

Succes.

Gr. Alexandra