help ik woon weer thuis

Ik woon sinds 1 week weer bij mijn ouders omdat mijn vriend helaas niet mij verder wilde. Ik heb geen eigen huis meer, geen baan en geen auto. Ik woonde samen met mijn vriend in 's-Hertogenbosch en moest nu weer terug verhuizen naar Delft. Nu zit ik met een probleem. Ik heb mijn hondje uiteraard met mij meegenomen maar twijfel nu of dit het beste voor haar is. Naast mijn ouders woon ik nu ook samen met mijn broertje (20 jaar) die werkelijk waar(snap niet hoe het kan) een bloedhekel aan honden heeft. Mijn ouders en broertje hebben nooit een eigen hond gehad. Ze weten niet hoe ze met een hond om moeten gaan en dit is voor Nena die pas 10 maanden oud is heel verwarrend. Ze krijgt voor dingen op haar kop die voor een pup nog heel normaal zijn, ze is gewoon speels. Nena is haarzelf ook nog niet helemaal maar dit is logisch gezien de totaal andere situatie. Gezien iedereen hier in huis denkt dat ze wel weten hoe je even een hond op voed is het heel lastig aan ze uit te leggen dat ze het toch echt heel erg verkeerd doen.  Mijn broertje kan ik verder niks mee want die is toch niet bereid er ook maar iets voor te doen maar mijn ouders hoop ik toch wel. Het gaat bijvoorbeeld als volgt.. als zij daadwerkelijk iets doet wat ze niet mag word er niet gezegd NEE of UHH! maar.. nee nena, dat mag je niet doen, dan gaat het kapot, dan ben je geen lieve hond. Wat ze niet begrijpen is dat die hond echt niet snapt wat ze met die zin bedoelen. En wanneer ze de hond wel "correct"corrigeren dus NEE zeggen.. is als ze blij komt aanlopen met haar speeltje. Ik vind dat gewoon zielig! dat beest doet niks verkeerd. Het plan is zodra ik hier weer werk heb z.s.m weer een eigen stekkie te vinden maar hoe kan ik dit voor nu op de beste manier aanpakken? Ik wil mijn meisje natuurlijk niet kwijt! Een hondje kies je voor het leven. Maar ik wil gewoon dat ze zich thuis gaat voelen en weer kan ontspannen.

Ik hoop dat jullie tips voor mij hebben.

Groetjes, Mandy

Heb je het weleens rustig uitgelegd?
Misschien een idee om eens samen het hierover te hebben, ook met je broer, die hoeft er niks mee, maar moet wel even weten hoe hij ergens op moet reageren.

Ja ik heb het rustig uitgelegd. Maar ze houden zich er een half uur aan. En dan gaan ze weer vrolijk verder waar ze gebleven zijn. Bijv. als ze thuis komen het 1e wat Nena doet (sinds we dus hier wonen )is erheen rennen en springen en wat doen ze dan, aaien en knuffen en belonen. Het is allemaal goed bedoeld maar ze moeten haar dan juist negeren. Er word haar allemaal foutief gedrag aangeleerd en goed gedrag word af en toe zelfs bestraft. Ik ga sowieso van de week maar weer eens met ze aan tafel zitten en dan misschien maar een lijstje met regels maken of zoiets. Het is gewoon moeilijk om je ouders op te voeden vooral als ze denken dat ze het perfect doen zo en het dus wel aan de hond moet liggen. 

Ook is mijn moeder altijd heel bang voor honden geweest, nu vind ze Nena superlief maar ze begrijpt haar gedrag niet. Blaffen en grollen bij het spelen ziet zij al snel als agressie.

Even ietwat off topic maar ik woon alleen met mijn hond en er is inderdaad niks zo irritant als dat je met je hond naar een ander huishouden gaat, of er komen mensen over de vloer, die dan je hond beetje gaan lopen 'verpesten'.. Variërend van stiekem voeren van de tafel af, of de hond gaan lopen corrigeren en commanderen, dat ik denk van "hallo ze heb al een moeder.." Hoe je er ook over probeert te praten, ze kijken je aan van 'zucht zeikerd'..

Hoop dat je snel alles weer op de rit krijgt..

Ai... Niet zo fijn he.

Natuurlijk moet je nu je uiterste best doen om het je familie duidelijk te maken. Echter, zonder hen af te breken. Ze zijn misschien geen ideale hondenbaasjes... Maar zij hebben er ook niet om gevraagd een hondje in huis te hebben.

Je hebt (nog) geen baan... dus veel tijd om aan je pup te besteden. Geef dus vooral het goede voorbeeld en leg uit waarom je het doet. Zonder belerend te doen. Zeg aan je moeder en broer dat de juiste aanpak er net voor zorgt dat alles zo gladjes mogelijk verloopt. Verder : Heel veel succes gewenst met het zoeken en vinden van een baan en zo mogelijk weer een eigen woning .

We zullen duimen dat het goed gaat.

Ik snap trouwens wel dat het officieel niet het beste is om een hond bij binnenkomst enthousiast te begroeten, maar ja dat doe ik ook als ik thuiskom en iedereen, waarom is dat zo slecht dan.. Ja omdat het gekdoen en spelen gebeurt als de hond erom vraagt nou ik knuffel me hond als ik thuiskom hoor, en dat maakt me niet minder roedelleider..

Overigens dat ze onbewust het springen belonen ja oké daar geef ik je dan gelijk in..

succes en veel sterkte!

hee wat ongelooflijk kut.Want vooral zo'n hond heeft juist behoefde aan duidelijkheid
misschien een goede vriend of kennis die hem tijdelijk in huis kan nemen(of groot deel van de dag)

mvg,rob en radja

Ja ik knuffel haar ook als ik thuis kom maar laat haar eerst kalmeren. Als zij(en dit geld echt voor Nena hoor) direct word begroet veranderd ze in een soort van losgeslagen gremlin...daarom wacht ik altijd 2 minuutjes en dan word ze begroet. Heb ook niet gezegd dat dit iets met roedelleiderschap te maken heeft. Ik ben haar baas en dat weet ze. Los van dat we gek doen en knuffelen. En ze is best sterk en als mijn omaatje van 80 langskomt die nog geen 1.50 lang is dan wil ik niet dat ze omver word gegooid door een dolle nena.

Ik denk dat dit voor Nena juist meer onduidelijkheden met zich mee brengt. Ze moet hier thuis juist wennen want we zitten hier voorlopig nog wel even. Overigens zie ik dit sowieso niet als een optie. Dan plaats ik haar tijdelijk ergens anders om haar vervolgens als ze daar gewend is weer weg te nemen en weer in een nieuwe situatie te plaatsen. Dit veroorzaakt enkel stress. En de belangrijkste reden voor mij waardoor haar tijdelijk uitplaatsen geen optie is, is omdat het mijn hond is, mijn verantwoordelijkheid. Ik ben momenteel het enige wat voor haar stabiel is in de situatie.

  dankjewel!

Daar heb je gelijk in hoor !! Dat je ervoor wil zorgen dat ze leert om niemand omver te springen ! Mijn Labrador vroeger durfde (in al zijn enthousiasme) wel eens iemand tegen de grond gooien en dat is niet leuk. Tibo blijft met de pootjes op de grond en dat is makkelijk

Voor het overige ga ik met Kylie mee, heel goed omschreven ! Mijn ouders waren ook niet zo happy toen ik Tibo adopteerde, is een tijd moeilijk geweest, maar nu zijn ze even gek met hem als ik. Blijven volhouden en jij consequent blijven. Misschien gaan je ouders het dan wel volgen als ze zien dat het zo beter werkt !

Succes en trouwens, je hebt een prachtige pup !!

Hoi Mandy, iets anders: ik ben voor een artikel in een magazine op zoek naar mensen die weer bij hun ouders zijn gaan wonen, om wat voor reden dan ook. Het komt in Radar + (www.radarplus.nl). Als je interesse hebt, kun je me mailen op "..........

Gegevens verwijderd door moderator

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 24 december om 12:06 --

Laraaerts, oproepjes mogen niet, zeker niet in een topic en ook mailgegevens zijn niet toegestaan.
Heb een modgewaarschuwd.
Ik vind het altijd weer frappant dat mensen die beroepsmatig bezig zijn niet de moeite nemen even de voorwaarden door te lezen?!

PERSOONLIJKE GEGEVENS OP INTERNET:

PAS OP!

Graag willen wij jullie erop wijzen dat het op een openbaar forum plaatsen van persoonlijke gegevens zoals telefoonnummers of email adressen vervelende consequenties kan hebben.


*Tip*
In geval van vermissingen begrijpen wij dat direct contact erg belangrijk kan zijn. In dat geval raden wij aan om speciaal hiervoor een pre-paid telefoonkaart aan te schaffen, en een tijdelijk hotmail account aan te maken voor email.

Op deze manier kun je voorkomen dat je "normale" telefoonnummer en emailadres rond gaat zweven op internet.

Wat vervelend zeg..

Als je echt alles al geprobeerd heb, maar men wil niet luisteren/leren. Dan zit er maar 1 ding op: accepteren dat het zo is en zo snel mogelijk op jezelf gaan om daar je hond opnieuw op te voeden.

Als jij nu aldoor jouw familieleden gaat 'corrigeren' omdat ze het in jouw ogen niet goed doen, dan krijg je een enorme negatieve lading in huis en juist daar zijn honden enorm gevoelig voor..

Soms kan het helpen om ze een hondenboek te laten lezen, hoofdstukje voor hoofdstuk.Soms helpt het, want jij kunt het niet weten maar een deskundige schrijver wel.

Nogmaals soms helpt het.

In ieder geval succes!

Wat een vervelende situatie zeg!
Sterkte! Ik hoop dat het opgelost kan worden.

Tja hier kun je weinig aan veranderen nu, daarbij wat ga je met de hond doen als je volledig werkt?
Heb je daar al aangedacht?
Want iedereen heeft het over je ouders en broer af te richten, maar ik kijk persoonlijk liever iets verder in de toekomst, hoe ga je het doen als je 38 uur gaat werken?

nu heb ik een pup van 16 weken dus is iets anders maar hier is het manlief die niet zomaar iets aanneemt. 
Wellicht kun je ook een subtiele manier gebruiken. ik maak gebruik van het forum en van de cursus waar ik net mee ben begonnen en .... het werpt vruchten af. En hem laten zien het hoe en wat. Mss kan je dat ook doen bij fam. ( als je dat al niet hebt gedaan, neem aan van wel ) maar het verschil van binnenkomen en direct begroeten of even 2 min. w88. 

Sommige mensen hebben het nodig om met eigen ogen te zien het verschil. 

succes.

Je bent niet de enige met dit probleem.
Ik woon nu ook ongeveer een week weer thuis en mijn ouders bemoeien zich ook met de opvoeding van mijn 5 maanden oude pup. Alleen zitten zij te roepen dat ik meteen na het eten een uur moet wandelen, en ik kan praten als Brugman, maar geloven dat ze eerst moet rusten doen ze niet. En zo heb ik wel meer voorbeelden... :(

Succes alvast! Hopen dat ook jij, snel je eigen huisje vind.

Hoe gaat het ondertussen? Ben wel benieuwd...

 

we zijn nu al een flinke tijd verder en het is gelukkig gelukt om ouders en broer "af te richten" met nena gaat het super! Ik werk nu fulltime. Maar ik werk in de horeca. Wat dus prima te doen is in combinatie met een hond. Er zijn genoeg mensen alleen met een hond die fulltime werken. Je moet wel...anders kan je die brokken ook niet betalen, laat staan de dierenarts. Nena word ondanks mijn baan minimaal 3 x daags uitgelaten. Het is vooralsnog geen ideale situatie maar we zijn gelukkig. En aan uit deze reactie leid ik af dat t jou beter had geleken haar weg te doen o.i.d? Dat is iets wat ik nooit zal doen. Mijn hond is een deel van mijn gezin. 

 

Wat fijn dat het goed gaat!
Soms hebben dingen even wat tijd nodig.
Super dat je na zo'n lange tijd nog een update geeft!