doneer je dier

Ze kunnen wel een kip lenen

maar mijn hond wordt gecremeerd en blijft bij mij. helaas voor de wetenschap

Niet denk ik... Ik wil niet dat er na hun dood nog in ze gesneden word.
En waarschijnlijk nadat ze ermee klaar zijn respectloos op een hoop gegooid.

Vind het een goed idee hoor wat minder proefdieren betreft...maar nee ik zou dat niet kunnen.

Persoonlijk zou ik het niet kunnen, ik wil mijn hond bij mij houden (in een urn weliswaar).

Ik wist niet dat dat bestond, maar als het bij draagt aan goede onderzoeken waar ze in de toekomst andere dieren mee kunnen helpen/redden.........dan zal ik het zeker over wegen.

Ik vind het voor mijn eigen lijf geen probleem..., ze doen maar.

Daar is de rest van de familie het niet helemaal mee eens 

...., maar mijn hond..., ik weet het niet..., had het inderdaad ook al eens gelezen en over na gedacht, maar ik vind dat emotioneel toch heel anders.

Orgaan donatie zou ik wel makkelijker doen, omdat je dan je hond gewoon terug krijgt en kan begraven of cremeren..., maar echt afstaan aan de wetenschap...., ik vind het moeilijk.

Hmz... ik twijfel heel erg,... het is toch een beetje gek.


Maar ik vind het wel een goede optie, zo kunnen toekomstige DA's natuurlijk beter leren opereren en wordt de kennis weer verbreed t.o.v. honden en hun ziektes.
Dat is mij ook wel wat waard...

Nee ik zou het niet kunnen,hij is heel op de wereld gekomen en gaat er ook weer heel af.

waarom ik twijfel is omdat je hond veel voor je betekend en dat er dan in hem gesneden wordt enzo...


maar aan de andere kant worden er geen proefdieren gebruikt.

Tenzij mijn hond een zeer zeldzame ziekte heeft wordt er niets gedoneerd... vind dat toch een stapje te ver. Om het snijden en hechten in te oefenen nee dank je..

Nee echt niet.

Zou het echt niet kunnen.
Moet er niet aan denken dat ik Djago moet afstaan zodat ze er in kunnen snijden.
En waarschijnlijk worden ze daarna ook gewoon gedumpt of respectloos verbrand.
Nee dat kan ik mijn schat niet aan doen.

Nee, zou ik nooit doen..

Heb gezien tijdens mijn stage hoe een deel wordt gebruikt en dit is een heel goed iets voor de opleiding van dierenartsen maar ik zou daar echt mijn eigen dier niet voor geven..

Onze kleine dieren gaan de tuin in, bij elkaar. De honden/katten worden gecremeerd en komen weer thuis.

om jezelf te gaan doneren is voor de familie moeilijk


maar stel... jij bent in gevaar... en je krijgt een orgaan.. of wat dan oook...
dan vind ik dat best wel lullig als jij ook niet doneert
jij wordt gered door een donatie, maar jijzelf wil niet doneren

Voor mezelf heb ik er geen problemen mee, maar mijn hond zou ik niet doneren. Tenzij de hond een erg zeldzame ziekte had.

Liever niet dus.

Het gaat hier niet over onderzoek, maar over practicum voor studenten.

Ik zou het niet willen. De wetenschap (ha, wat een woordspeling) dat het lichaam van mijn maatje een oefenobject wordt, staat me niet aan.

Dood is dood, een dood lichaam zegt me niets.
De inhoud was belangrijk, niet het omhulsel.

Dus ja, mijn dieren zouden daar gerust mogen voor gebruikt worden. Aan begraven en cremeren doe ik niet.
Mijn amstaff is gewoon verwerkt tot ik weet niet wat.
2 dood geboren pupjes zijn naar iemand gegaan die dat graag op sterkt water heeft staan.

Ik weet het niet. Ik wist niet van de mogelijkheid. Ik heb zelf ooit gesneden in dode honden, in het kader van het anatomie onderwijs. Wij hadden daar toen honden uit het asiel die ingeslapen waren om wat voor reden dan ook. Ik had toendertijd zelf nog geen hond. Ik vond het wel moeilijk, maar het moet dus je zet je er overheen. Er werd niet respectloos met de honden omgegaan en dat werd ook niet getolereerd.

Net zoals bij mijn cursus proefdierkunde er ook geen flauwekul geduld werd. Ik ben overigens wel blij dat ik tegenwoordig zelf geen proefdieronderzoek meer hoef te doen. Ik vond het wel heel moeilijk. Adak kun je er beter mensen hebben werken die het er moeite mee hebben want die gaan er ook beter mee om, met meer respect en met meer oog voor het dier.

Hmm, ik hoop dat ik er nog heel lang niet over na hoef te denken

Mireille

Nee ik zou dit niet doen, ik laat mijn dieren cremeren en de as laat ik verstrooien hoef ook geen urn in huis dat zegt mij niets wel hangen er foto,s in de hal van de dieren die er niet meer zijn die zeg ik dagelijks gedag met een big smile en glimlach.Ook ik ben geen donor dat heeft niets te maken dat ik dit niet wil maar gezien mijn ziekte geschiedenis blijft er volgens de artsen niet veel over. heb ook de beslissing genomen zodat mijn familie hier niet over hoeven te beslissen . als ik dood ben dan moeten ze maar doen wat hun het beste lijkt ik zal er niets van merken. maar na de dood snijden in mijn geliefde dieren ,nee nooit . Hein.

up

Ik ga mee met Maart,
ik hoef geen assen op de kast,
wat je dier jou dier maakte is dood, het is een leeg omhulsel dat overblijft.
Van een eigen hond heb ik nog geen afscheid moeten nemen, aangezien Sasha onze eerste eigen hond is, maar in het verleden al wel een paar paarden vaarwel moeten zeggen. Het is hard, maar je weet dat je dieren vroeg of laat dood zullen gaan, en wellicht zal je dat zelf nog meemaken. Als dat dode lijf studenten kan helpen in hun opleiding, voor mij geen probleem, weet alleen niet of in België ook zoiets bestaat.

Ik zou het zelf niet doen..

Echter heb ik wel in dieren moeten snijden vanwege mijn opleiding (diergeneeskunde)..

Lijkt me toch een lastig idee, nee niks voor mij

Ik zou er geen problemen mee hebben, ik heb niks met een dood lichaam.
Met zo'n practicum kun je veel meer leren dan van theorie, en ik heb toch graag bekwame dierenartsen.

Tot nu toe zijn al onze beesjes begraven in de tuin, als wij daar de mogelijkheid niet tot hadden waren ze waarschijnlijk bij de da gebleven.

Net als met donor zijn, ik heb niks aan mijn organen als ik dood ben, dus waarom niet misschien iemands leven redden? Als ik volwassen ben zal ik dan ook gelijk JA invullen.

En ik vind het geen fijn idee dat er dieren worden gefokt om gedood te worden als practicum. Waarom zouden ze geen dieren kunnen gebruiken die een goed leven hebben hehad? Dat is niet alleen bet voor de proefdieren omdat die dan gewoon niet meer of minder worden gefokt maar ook voor het millieu, de dieren hoeven dan niet meer geveord en verzorgd te worden (want ja, ze bestaat niet).

Lastige,
Maar ik denk ook dat ik wel zou willen doneren.
Moet er alleen nog ff niet aan denken dat mijn maatjes dood zouden gaan.
Zelf ben ik al orgaan donor  en bezig om te kijken hoe het werkt als ik mijn  lichaam beschikbaar stel aan de wetenschap.
Ja ik zou ze laten doneren, hoe dan ook het helpt weer om betere dierenartsen te krijgen.

Ik heb er op zich niks op tegen, vind het alleen maar goed als zoiets kan!

Mijn oma wou haar lichaam ter beschikking van de wetenschap stellen, dan zou zij voor hetzelfde doeleinde gebruikt worden. Is uiteindelijk niet door gegaan, lang verhaal, maar ik vond dat ook een erg mooie gedachte.

Echter zou ik mijn eigen dieren er niet voor beschikbaar willen stellen nee. Waarom niet? Dat is heel persoonlijk vind ik. Ik bewaar graag wat as van mijn dieren, draag ook een ashanger en strooi vaak wat af uit. Het idee dat mijn dieren dus voor zoiets gebruikt zouden worden zit me niet lekker. Ook al ben ik ook zo iemand die zegt dood is dood, het dier is toch al verdwenen en wat overblijft is een omhulsel. Maar goed dat kan ik nog wel zeggen, toch zit het gevoelsmatig anders bij mij.

Kortom ik vind het een zeer goede zaak dat ze dit willen regelen maar nee ik zou er persoonlijk niet aan mee willen werken denk ik.

Ik zou ja willen zeggen, maar ik denk niet dat ik het zou kunnen. Voor mezelf vind ik het geen probleem dat na mijn dood alles gebruikt wordt, maar voor Perdie zou ik het daar toch héél moeilijk mee hebben; dus nee