Moeten we onze baby wens uitstellen, of valt een volwassen hond toch nog iets te leren??

Hallo allemaal,

Ik weet niet of ik mijn vraag in de juiste topic heb gezet, maar daar kom ik snel genoeg achter. IK heb namelijk een vraag, die mij de laatste tijd bezig houdt.
Mijn vriend en ik zijn ruim 7 jaar samen, we hebben het huisje en het beestje(s), maar we zouden graag ons gezin compleet maken met een baby (als dat voor ons is weg gelegd).
Allemaal erg leuk en spannend, maar ik zit een beetje met ons hondje in de maag.
Wij hebben onze hond nu bijna 3 jaar en hij is 6 jaar oud, het is echt een schat, en zeer makkelijk! Maar het is me ook opgevallen dat hij erg van zijn rust houdt.
Als er bezoek komt dan gaat het prima, maar zodra het te druk wordt zoekt hij uit zich zelf een rustig plekje op om daar vervolgens heerlijk te slapen.
Het is me ook opgevallen dat hij niet wild wordt van kinderen. Een vriendin van mij heeft een dochtertje en die is net 2 jaar geworden. Die wil lekker op onderzoek, en haar wereld uitbreiden, en onderzoeken. De hond negeerd haar compleet (wat natuurlijk prima is). Zodra de hond op de bank zit, en die kleine meid trekt zich overeind aan de bank om te gaan staan, dan reageerd mijn hond daar wel op. Hij gaat niet grommen of blaffen, nee, maar hij trekt wel zijn lip omhoog, en maakt dan een soort blaasbewegingen (zodat zijn lip steeds wat beweegd zeg maar). Uiteraard haal ik die kleine direct weg omdat ik niet weet wat zijn volgende "stap" zal zijn. Ik probeer elke keer die kleine op afstand te houden. Laatst moest ik even letten op de baby van mijn schoonzusje (die is in april geboren), en dat gaat gewoon prima. Hij ruikt even aan die kleine en gaat vervolgens zelf ook slapen, niets aan de hand dus.

Ik vraag me nu dus sterk af, of het wel verantwoord is om aan een kleintje te beginnen.
Omdat ik niet weet of ik die hond daar ook een plezier mee doe.
Ik wil namelijk niet dat hij zich thuis niet meer lekker voelt, door de komst van een eventuele baby. Ik lees overal dat een pekingees erom bekend staat dat ze niet van kinderen houden, en dat je ze er dus geen plezier mee doet om ze in een gezin te houden. Ik weet nu dus ff niet zo goed wat ik nou het beste kan doen. Het kan namelijk zijn, dat hij het uiteindelijk prima vind, zolang het niet ten koste gaat van zijn "zen" momenten..Toch, of heb ik het nu goed mis??

Graag jullie advies!!

Liefs

een volwassen hond valt wat te leren. Maar misschien is het handiger als je er een gt bij haalt!

zolang je een plek hebt waar de hond zich terug kan trekken, is er niets aan de hand.

zorg dat de kleine er niet bij kan.
leer je hond nu alvast dat hij niet op de bank mag, zodat hij dat niet in verband brengt met een kind.
een baby kan in het begin niets, en dan heeft je hondje tijd om te wennen.
als je hem overal in betrekt, en niet wegduwt, komt het vast goed.
een kant en klaar 2-jarig kind kan beangstigend zijn voor een hond, en heel anders dan een baby.

Wat mij betreft verplicht leesvoer voor (aanstaande) ouders: Dogs and babies learning to live together happily everafter

de hond is zes jaar oud ? hoelang wil jij wachten om aan kinderen te beginnen ? vind het nobel van je dat je de hond op plan 1 zet.

lees eens een goed boek over ..kind en hond..

dat kan heel goed samen gaan, alleen zal jij je heel goed moeten inlezen hoe je dat gaat aanpakken, jouw hond kan wel 15 jaar worden...ga je daar op zitten wachten ? nee toch.

mooi een goed boek lezen, en kijken hoe je met ..hond en kind..moet omgaan.

als de hond een plek voor zichzelf heeft, gaat het denk ik wel goed. maar ik zou naar de gt gaan en proberen dit gerag om te buigen.



succes!

ja vind het ook erg nobel om zo te denken, er zijn mensen die er pas aan denken als het kind geboren is, dus ik zou zeggen ga ervoor en neem dan lekker de tijd om boeken te lezen over kind en hond, en zorg voor een plekje waar de hond zich terug kan trekken als het zover is, maar zoals anderen al zeggen, je kan moeilijk nog 10 jaar wachten vanwege je hond

@Allemaal,

Heel erg bedankt voor jullie reactie's, echt helemaal toppie dat jullie er de tijd voor hebben genomen.
Ik kan hier zeker iets mee.
Het is inderdaad een goed idee om me er eens verder in te verdiepen, en dan is het lezen van boeken een goede manier. En gelukkig hou ik van lezen dus dat komt helemaal goed!
En het lijkt mij inderdaad ook verstandig om er tegen die tijd een GT bij te halen, die weet toch wat meer, en alle hulp is tenslotte welkom!.
Ik was inderdaad niet van plan om onze kinderwens 10 jaar uit te stellen, ik hou veel van me hond, maar dat gaat ook mij iets te ver
Maar ik wil het wel graag goed aanpakken, en ik wil gewoon dat iedereen zich prettig voelt hier in huis.
Groot, klein en dier of geen dier, iedereen verdient een plek waar hij/zij zich op zijn gemak voelt.
Maar nogmaals bedankt voor jullie reactie, en ik ga er direct mee aan de slag!

Liefs

Ik had er een van 8, een van 4 en een van bijna een jaar...en toen kwam Tessa !

Hier ben ik altijd heel duidelijk...ik voed kind en hond op. De honden wisten vanaf het eerste moment dat Tessa bij de roedel hoorde !
Wat ik wel vind trouwens is dat je de hond weg moet zetten op het moment dat hij zijn lip optrekt naar het kind. De bank is niet van de hond. Hier liggen ze ook op de bank, maar als er visite komt, dan maken de honden plaats. De honden hebben op hun beurt hun rusthoek onder de tafel. Onze dochter mag daar dus niet komen!

Ik heb geen ervaring maar volgens mij moet je wel heel veel van je hond houden als je een kinderwens voor hem op hold zou willen zetten.
Nou ik word er gewoon blij van en er zouden meer mensen zoals jij moeten denken

Volgens mij gaat het helemaal goedkomen

In dit geval trekt hij toch denk ik zijn lip op om aan te geven dat het zijn bank is...je hond voelt zich boven het kind staan zeg maar . Omdat het kind nog niet oud genoeg is, zal je daar dus in moeten grijpen in het kind zijn/haar voordeel...
Ik weet zeker dat het jullie ook gaat lukken !

Een volwassen hond valt zeker nog wat te leren.

het is ook wel een verschil he?! je eigen kind of een peuter van iemand anders.

wanneer je zelf een baby krijgt zal de hond er wat makkelijker in kunnen wennen.
een baby gaat nog niet op onderzoek uit, slaapt vaak nog heel erg veel en kan niet bij de hond komen. daardoor kan je hond rustig wennen. tuurlijk is er wat meer herrie (en visite)
maar het lijkt me toch wel heel iets om je hele wens uit te stellen.
wanneer je zelf weet dat je het graag wilt en graag ook voor je hond wil inzetten denk ik dat het geeen probleem zal zijn. zeker niet als je een GT inschakeld en hem/haar je vragen/bedenkingen verteld. om dan samen een oplossing te verzinnen en dan te zorgen dat diegene je voor langere tijd kan bijstaan. dat je diegene kan bellen als je even een vraag hebt of het even moeilijk hebt.

Ik vind het persoonlijk niet raar daar het een eigenschap is van de pekinees en kleine hondje opzich.

Jackie van mij (chihuahua) houd ook niet van kinderen onder de 6 zeg maar omdat ze onvoorspelbaar zijn.

Mijn dochter negeert ze compleet en gaat haar uit de weg.
Joy mijn andere hond is gek van mijn dochter dus nu (dochter is bijna 7 maanden) komt Jackie iets dichterbij vooral als mijn dochter eten krijgt 
Lip optrekken wil ze ook wel eens doen maar ik weet dat ze niet zomaar bijt.
Mijn buurmeisje is 2 en was vanmorgen bijv hier.
Buurmeisje speelt met Joy, Jackie wil ze aaien dus dat gaat JACKIE AAAAAAAI en jackie duikt verder haar huisje in zodat buurmeisje er niet bij kan.
Op dat moment haal ik het buurmeisje meteen weg zodat de lip niet wordt opgetrokken.

Met andere woorden ik zie niet in waarom je niet voor een kleine zou kunnen gaan aangezien het in mijn ogen een veel voorkomend iets is bij kleine honden.
Ik snap dan ook niet waarom er een GT moet komen immers zijn vreemde kinderen anders dan eigen kids netzoals dit bijv met katten is (heel ander voorbeeld i know )

Ik zou er gewoon voor gaan.
Als alles lukt en jullie er een kindje bij mogen krijgen heeft jullie hondje er tijd genoeg voor om aan de nieuwe situatie te wennen. Volgens mij weet een hond al dat er iets aan de hand is al voor je een zwangerschapstest gedaan hebt, dat was hier in ieder geval 3 keer het geval, en is een hond dan heel goed in staat om in de nieuwe situatie een plekje te vinden.
Maar als je zwanger wordt voelt je hondje dat aan en groeit er dan in mee. Vervolgens komt er een baby en tegen de tijd dat de baby gaat kruipen is jullie hondje er dan zo aangewend dat het in de meeste gevallen echt geen probleem meer is. En mocht dat wel zo zijn, krijg je, denk ik, voldoende signalen van je hond om er op in te kunnen springen. 
Dus mijn advies: geniet van elkaar, jullie hondje en ga voor de mooiste start die je een kindje kan geven: die van de onvoorwaardelijke liefde van z'n ouders en z'n hond

Een volwassen hond valt prima iets te leren en kan zich ook nog prima aanpassen.

Onze honden vinden niet alle kinderen even leuk en blijven er (in eigen huis) liever uit de buurt. Nu wij zelf een dochter van 1,5 hebben is dit enorm veranderd. Ze komen ook knuffelen bij kinderen die ze niet kennen.

Maar ons eigen dochtertje vinden ze geweldig, je hond heeft regels, maar ook je kind (hoe oud ook) zal regels moeten krijgen. Als de honden hier op hun kleed liggen mag ze er niet naar toe, je zal er zelf 100% aandacht voor moeten hebben om dit te begeleiden. Maar zeker niet onmogelijk.

wat hier al veel naar voor gekomen is. je hondje groeit ook mee met alles, het zwanger zijn en het opgroeien van de kleine. ook je hond kan hierin opgroeien.
Je hond is nog jong dus ik zou niet wachten met je kinderwens. en goed ook dat je bedenkt dat het niet altijd vanzelfsprekend is, dat moet ik helaas zelf ook ondervinden.

Daar heb je het weer! Als iemand er zo mee bezig is en echt rekening mee wil houden en advies vraagt... Dan is de eerste reactie die bij me opkomt bijna altijd : Ga ervoor en jullie zullen het juiste wel doen

Haha... Maar nu even serieus. Als jullie echt een kindje willen, dan kun je moeilijk om deze reden nog 10 jaar of langer wachten. Toch zeker als ik goed begrijp dat je hond niet echt een rechtstreeks gevaar is.

Daarom : Hebben jullie de ruimte om de baby en de hond gescheiden te houden ? ... als je even niet in de buurt bent... of om je hond zijn "zen"-momenten te gunnen als de baby lang huilt of druk is ?

Je kindje gaat ook niet van de ene op de andere dag plots naast je hond op de bank zitten Als je hond zijn rust en ruimte heeft met een baby in huis dan denk ik dat de groei van het kindje en de gewendraking van je hond wel gelijke tred zullen houden. Mocht je hond later toch iets tegen spelende opdringerige kindjes hebben dan zul je er ook voor moeten zorgen dat je kindje niet bij de hond kan, aanleren om de hond gerust te laten... en zorgen dat hij indien nodig zijn eigen rustig plekje heeft.

En dat je je hond niet het gevoel moet geven dat hij verwaarloosd wordt omdat de baby er is... dat weet jij zeker zo goed als wij Dus wel zorgen dat je (zonder tegenzin of druk) tijd kunt blijven maken voor je hondje ook!

In wat je ook beslist, succes gewenst