ervaring met kennel

Hallo,
Ik ben van plan om mij een berner sennen aan te schaffen, ik was aan het rondkijken voor een goede fokker en kwam uit bij xxx te m. Ik vroeg mij af of jullie ervaring hebben met deze fokkerij? En hebben jullie evt nog tips bij de aanschaf van dit ras?
Mvg liselot

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 26 januari om 16:05 --

Ver weg blijven van deze 'fokker'!
Een goede fokker heeft nooit zoveel pups, van verschillende rassen! Ik kan je niet verder helpen, maar ik weet zeker dat je op HP door andere goed op weg geholpen word.

Weg blijven daar!!!!
Een broodfokker.
Veel verschillende rassen en dan alleen die naam al
Blijf ver weg van dit soort fokkers, hier komen bijna altijd zieke hondjes vandaan.
Teveel topics zijn hier al geweest van mensen die bij dergelijke fokkers een pup hebben gekocht en deze dan binnen afzienbare tijd is overleden.
Pup kwijt en heel veel extra kosten aan de dierenarts en bij dit soort fokkers hoef je dan niet meer aan te kloppen.

In het ras Benner sennen zitten toch al wat erfelijke aandoeningen.
Ga op zoek naar een goede fokker die zijn honden op alles test, die op een verantwoorde manier fokt.
Kijk eens via de rasvereniging en neem eens contact op met wat goede fokkers en ga eens langs.

Super van je dat je eerst info zoekt en niet gelijk naar zo'n broodfokker gaat

Niet doen!!!

Juist bij zo'n kwetsbaar ras als de Berner is het zo belangrijk dat je een goede fokker zoekt! Kijk eens op de site van de VBSH,daar vind je veel info.
Je mag me ook een pbtje sturen als je vragen hebt!

als ik de naam al hoor, gaan mijn haren al overeind staan. bij al die namenhoor. puppywereld. pupppyfarm , home of pupppy,s , puppyfarm. WEGBLIJVEN DUS .

Alleen de naam zou voor mij al genoeg zeggen, weg blijven duss!!

Als je de naam leest heb je dan het gevoel JA dat lijkt me een goede fokker?


Ik niet bij mij gaan me haren overeind staan en dat terwijl ik de fokker niet ken en niet eens op google ga kijken.
Simpelweg omdat een goede fokker niet van dat soort namen neemt.

Een goede fokker heeft 1 ras, 1 nest, stambomen en testuitslagen.
Jij moet een lijst invullen, de fokker vraagt je het hemt van je lijf en jij vraagt de fokker het hemt van het lijf.
Een pup koop je niet terwijl ze al geboren zijn maar voor de geboorte.
Een goede fokker heeft namelijk 9 van de 10 keer zijn pups allemaal al voor de geboorte verkocht.

Ik krijg het idee dat ze nog worden gesteund door Proplan ook, hopelijk heb ik het verkeerd.

De naam geeft me al de kriebels, nog voor ik het topic opende.
Ze hebben maar liefst 11 rassen, hoe kun je die allemaal goed socialiseren?

Nee, ga gewoon naar een goede fokker (of het asiel natuurlijk )

ow bah van die site krijg ik de kriebels ... blijf daar heeeeeeeeeeeeeel ver uit de buurt. 

kan niks vinden over hun, krijg elke keer fout melding of dat er niks staat...
al die pups  daar kan niks goeds van komen... Arme moederhonden... 

zo te zien worden ze idd ook nog gesteund door proplan. slechte reclame voor deze brokfabrikant. 

wat voor ras ben je naar opzoek ... dan kan je eventueel informeren bij de rasvereniging van dit ras, en van uit daar naar erkende fokkers zoeken die met een FCI stamboom mee geven aan hun pups. 
zoek een fokker die uit liefde voor zijn ras fokt, niet om het geld en zeker niet ten koste van zijn honden.

heb net even gekeken op hun website, ze hebben van alles pups
wat ik heel raar vind is dat ik 18 maanden in maldegem gewerkt heb bij de mac donalds dat recht tegen over de euroshop ligt en ik heb er nog nooit over gehoord, terwijl ze aangeven dicht tegen de euroshop gelegen te zijn. lijkt me meer een winkel of zoiets want ze geven aan dat ze de pups opkopen en hebben net als een winkel openingsuren.
ik zou er nooit een pup kopen

net zo iets als puppywereld???? Wegblijven!!!!

Goed dat je vooraf informeert Liselot.

Dit soort groothandels in puppen veroorzaakt veel dierenleed. Niet steunen dus.

als je daar een pup koop, is hij waarschijnlijk niet raszuiver, betaal je veel teveel voor wat je koopt, en heb je grote kans dat je pup erfelijke afwijkingen en ziektes heeft.

hier op het forum staan veel verhalen van mensen die bij zo'n soort fokker een pupje kochten, wat heel ziek werd binnen een paar dagen, en vaak overleed.
een goed fokker weet alles van 1 ras, test op erfelijke ziektes, heeft stamboom-honden, en doet er alles aan om het ras te verbeteren.
dit soort fokkers doen het voor het geld, en zetten alles op elkaar, om zoveel mogelijk pups te kunnen verkopen.

zoek ze voor de grap eens op google, dan zul je waarschijnlijk veel verhalen vinden van mensen waarbij het fout ging met hun pup.

Bedankt voor jullie reacties Ik vond het ook al wat raar dat ze zoveel rassen hadden maar ken niet zoveel van fokkers ik zal eens kijken op de rasvereniging voor erkende fokkers.
Groetjes

Alleen de naam al..ppff, vreselijk!!

Oh neeeeeee! Niet xxx NIET HEEN GAAN!

Een belgische vriendin van mij heeft daar een mopsje vandaan gehaald (de idioot!!) en het beestje is na 3 weken overleden aan Parvo...

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 26 januari om 16:09 --

 Ik kan maar zeggen wat mijn ervaringen zijn.
Moest iedereen eens weten vanwaar hun pups komen!
Durf zelf dat vele mensen doe op 1 of ander hondenforum zitten zelf hun hond ook in ren dieren"speciaal"zaak hebben aangekocht.
Het is idd niet de beste manier maar die pups die er zitten hebben ook een eerlijke kans nodig.
Want als die niet velocht worden worden die gewoon gebruikt om ook weer te fokken
Versta me niet verkeerd ik spreek het zeeekkkeeerr niet goed die broodfokkers.
Maar als je realistisch blijft zo een dingen blijven nu eenmaal gewoon bestaan.
Maar ik heb daar geen problemen gehad in xxx in tegenstelling tot xxx waar vroeger ons eerste bulldog van kwam.

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 26 januari om 16:07 --

Ja, en omdat jij daar al 3 honden hebt gekocht, blijven die dingen 'nu eenmaal gewoon bestaan' en keur je broodfokkers dus in feite wél goed.

Mijn hond komt niet van een dierenwinkel, maar uit een asiel.
En denk dat het gros van de HP-ers hun hond uit een asiel of bij een goede fokker heeft gehaald.

Zakdoeken erbij:

Ik herinner me niets van de plaats waar ik geboren ben. Het was er duf en donker, en we kwamen nooit in contact met mensen. Ik herinner me nog wel mijn moeder en haar zachte pels, maar ze was zo dikwijls ziek en ze was heel mager. Ze had bijna geen melk voor mij en al mijn broertjes en zusjes. Ik herinner me dat vele van hen stierven, en ik miste hen zo.
De dag dat ik van mijn moeder werd weggehaald herinner ik me nog als de dag van gisteren. Ik was zo triestig en bang, mijn melktandjes waren nog maar pas doorgekomen. Ik had feitelijk nog bij mijn mammie moeten blijven, maar ze was zo ziek. Bovendien bleven de mensen zeggen dat ze geld nodig hadden en dat ze de vuiligheid die mijn zusje en ik maakten beu waren. Dus werden we gekooid en werden we naar een vreemde plaats gebracht. Enkel wij beiden. We kropen dicht tegen elkaar en we waren bang. Er was niemand om ons te knuffelen of te aaien.
Zo veel te zien, en zo veel geluiden, zo veel geuren! We werden naar een winkel gebracht met heel veel verschillende dieren! Sommigen kwaakten!... Sommigen miauwden!... Sommigen piepten!... Mijn zuster en ik werden in een klein kooitje gesmeten. Ik kon er andere puppies horen. Ik zag mensen naar me kijken. Ik hield wel van kleine mensjes, die leken wel lief en leuk. Ze wilden zelfs spelen!

De ganse dag bleven we in die kleine kooi. Soms kwamen er nare mensen die op het glas klopten en ons bang maakten. Af en toe werden we uit de kooi gehaald om vastgehouden te worden door de mensen of gewoon om ons te bekijken. Sommigen waren lief, weer andere deden ons pijn. Dikwijls zeiden ze "Ooooh.. ze zijn zoooo schattig! Ik wil er eentje!". Maar nooit gingen we met iemand mee.
Mijn zusje stierf vorige nacht, toen het donker was in de winkel. Ik legde mijn hoofdje op haar zachte vacht en voelde het leven uit haar magere lijfje verdwijnen. Ik had hen horen zeggen dat ze ziek was en dat ik nu voor een spotprijsje zou verkocht worden, zodat ik de winkel snel zou verlaten. Toen het levensloze lichaampje van mijn zusje uit de kooi werd gehaald om weggegooid te worden, was mijn zacht gehuil het enige teken van droefheid.
Vandaag kwam er familie die mij kocht! Wat een zalige dag! Ze waren een lieve familie, ze wilden me zo graag, echt waar! Ze kochten me een etensbak en eten en het kleine meisje hield me zo liefhebbend in haar armen. Ik hield zoveel van haar! De man en de vrouw zeiden dat ik een lieve, brave puppy ben! Ik werd Angel gedoopt. Ik hield ervan om mijn nieuwe mensen likjes te geven.

De familie zorgde goed voor mij, ze waren zo lief en aardig en zacht. Ze leerden me het verschil tussen wat goed was en wat verkeerd was. Ze gaven me goed te eten en heel veel liefde! Het enige wat ik wou was om deze mensen te plezieren. Ik hield van het het kleine meisje en genoot ervan om met haar te spelen en rond te lopen.
Vandaag ging ik naar de dokter. Het was een vreemde plek en ik was bang. Ik kreeg een paar spuitjes, maar mijn beste vriend, het kleine meisje, hield me teder vast en zei dat alles in orde was. Ik was zo kalm. De dierenarts moet trieste woorden gezegd hebben, want mijn geliefde familie keek heel triest. Ik hoorde moeilijke woorden zoals heupdysplasie en iets over mijn hart. Verder verstond ik nog flarden zoals broodfokkers en ongeteste ouders. Ik weet niet wat dat allemaal betekent, maar het deed me pijn om mijn familie zo triest te zien. Maar ze hielden nog steeds van mij en ik hou ook zo veel van hen!

Ik ben nu zes maanden oud. Terwijl de meeste pups sterk en robuust zijn en wilde spelletjes spelen, doet elke beweging me geweldig pijn. De pijn gaat nooit weg. Het doet pijn om te lopen en te spelen met mijn kleine lieve meisje. Het is ook moeilijk om te adem halen. Ik blijf mijn best doen om een sterke puppy te zijn, zoals ik feitelijk zou moeten zijn, maar het is zo moeilijk. Het breekt mijn hart om mijn vriendinnetje zo triest te zien. Soms spreken de vrouw en de man over " het is misschien tijd nu".

Ik ga regelmatig naar de dierenarts, maar er is nooit goed nieuws. Ze spreken steeds over aangeboren problemen. Ik wil enkel maar de warme zon voelen, spelen, lopen en flodderen met mijn familie.
De vorige nacht was de pijn het ergst. Pijn was nu een vaste gezel in mijn leven, het doet nu zelfs pijn om recht te staan en te gaan drinken. Ik tracht recht te geraken, maar kan enkel zachtjes huilen van de pijn. Ik word voor de laatste keer in de auto gezet. Iedereen is zo triest en ik weet niet waarom. Ben ik stout geweest? Ik tracht altijd lief en braaf te zijn, wat kan ik toch verkeerd gedaan hebben? Oh, als die vervelende pijn maar zou weggaan. Als ik de tranen van mijn vriendinnetje maar kon drogen. Ik tracht me te strekken om haar hand te likken, maar ik kom niet verder dan een kreet van pijn.

De tafel van de dierenarts is koud. Ik ben zo bang. De mensen aaien en strelen me, ze huilen in mijn zachte vacht. Ik kan hun liefde en hun verdriet voelen.
Ik slaag er in om zachtjes hun handen te likken. Zelf de dierenarts lijkt niet zo angstaanjagend meer. Hij is lief en voel mijn pijn verzachten. De kleine meid houd me zacht vast en ik bedank voor al de liefde die ze mij gegeven heeft. Ik voel een zachte prik in mijn voorpoot. De pijn begint te verdwijnen, ik krijg een vredig gevoel. Ik kan haar nu zelfs zachtjes likjes geven.
Ik kom in een droomwereld terecht, ik zie mijn moeder, mijn broertjes en mijn zusje in een verre groene wereld. Ze vertellen me dat daar geen pijn is, alleen vreugde en blijheid. Ik neem afscheid van de familie, op de enige manier die ik ken, door zachtjes met mijn staart te kwispelen en door met mijn neus te snuffelen. Ik had gehoopt om heel veel dagen met hen door te brengen, maar het heeft niet mogen zijn. Ik hoorde de dierenarts nog zeggen: Puppies die in een dierenwinkel verkocht worden zijn meestal afkomstig van " broodfokkers en puppyfabrieken " en niet van bekwame fokkers.

De pijn is nu verdwenen, maar ik weet dat het nog jaren zal duren eer ik mijn geliefde familie terug zal zien..... Als de dingen maar anders hadden kunnen zijn.

Ook zo fijn, dat de positieve ervaringen van xxx ANONIEM zijn....

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 26 januari om 16:10 --

Enne... Anoniem, als je het dan nog niet wil begrijpen: Lees het volgende verhaal! Grrrr, kan hier zo boos om worden.

Het verhaal van …… (een teef bij een broodfokker)

Dit verhaal begint ongeveer 8 wkn voordat jij die dierenwinkel/fokschuur binnenstapte of toen je je pup via een schattige advertentie op internet zag.

Het is hier vochtig, koud en donker, zo donker…. Een naam heb ik niet, ze noemen mij die teef uit het derde hok links. Ik ben 3 jaar en bijna 60 dagen zwanger en heb zo’n vreselijke honger.
Hopelijk krijg ik vandaag nog iets te eten, op veel hoop ik niet maar gewoon een snee brood daar zou ik al blij mee zijn.
We zijn hier met zo’n 25 teven, die allemaal op één of andere manier familie van elkaar zijn, want mijn moeder zit 2 hokken verder, maar we zien elkaar nooit. We mogen alleen ons hok uit om gedekt te worden, maar vaak stoppen ze de reu gewoon bij ons in het hok, hij zit immers maar 6 hokken verder.
Ik vraag me af hoe het er buiten uit al zien of zou het overal zo donker zijn.

Ik heb zo’n honger… en ik voel dat mijn buik onrustig begint te worden, volgens mij gaan mijn pups stilaan komen. Tja na 5 nesten in een goede 2 jaar tijd weet je wel hoe het gaat hoor. Ik voel me zo alleen… was er iemand die me even gezelschap kwam houden, niet lang, maar heel even zou al fijn zijn..

(een paar dagen later)
Mijn pups zijn geboren, ik weet niet zo goed wanneer, overdag of ’s nachts, het is hier altijd zo donker. Er zijn 3 reutjes en 5 teefjes geboren. 1 teefje heeft de eerste 24 uur niet gehaald, ze zag er zo ziek uit. Ik heb gegild, maar niemand kwam me helpen en even later was ze dood. Een paar uur later kwam “die man” binnen, hij mopperde over dode pups en nam haar mee. Ik vraag me af waar ze nu is.
Nog altijd heb ik honger, mijn pups ook, het is zo zwaar, zo zwaar. Mijn pups zijn wel heel stil, hopelijk zijn ze niet allemaal ziek! Zou ik wat fout doen? Mijn buik doet zo’n pijn.

(5 ½ week later)
Ik ben weer helemaal alleen. Gister is “die man” mijn pups komen halen. Ik had me zo voorgenomen dat ze
deze keer bij mij bleven en hij ze niet meer af zou nemen.
Maar het enige dat mijn protest heeft opgeleverd was een klap op mijn kop en een schop in mijn buik. Mijn puppys wilde nog helemaal niet weg van me, ze waren nog zo vreselijk klein. Ik ben zo bang, waar zouden ze naar toe gaan? Ze kennen tenslotte niks van de wereld enkel dit donkere hok. Ik wou dat ik ze meer had kunnen leren maar ook ik ken enkel dit hok. Ik ben hier geboren en hier nog nooit weggeweest.

Mijn buik doet zo verschrikkelijk pij, de eenzaamheid is ondraaglijk. Nooit iemand om mee te spelen of om lekker tegen aan te kruipen en toch probeer ik altijd vriendelijk te zijn tegen “die man” in de hoop dat ik een aai of lief woord krijg, maar ik krijg slaag omdat ik blijkbaar telkens iets fout doe.
Ik hoop dat mijn pups het gaan redden, 3 van de 7 waren zo ziek en hopelijk knappen ze op.

De pijn in mijn buik wordt erger en erger, ik gil van de pijn maar er komt niemand.

Ieder uur dat voorbij gaat wordt de pijn erger, ik heb het zo warm en opgegeven om nog te gillen
De pijn is niet meer te verdragen, ik denk dat ik maar stilaan ga slapen en waarschijnlijk wordt ik nooit meer wakker, maar weet je.. mijn mams heeft me ooit verteld van een wereld waar bomen zijn en gras, zonlicht en andere honden om mee te spelen, wie weet ga ik daar nu wel naartoe, ik hoop het maar……..

Het verhaal van de Pups
Amper 5 en een halve week en "die man" kwam ons bij onze lieve mams halen. Hij
grabbelde ons vast aan nek poten, staart, waar hij ons maar kon pakken. We
werden met zijn allen in een doos gestoken. Het was zo eng. 3 van ons zijn
zo ziek. Alles is zo donker, waar gaan we naartoe, wat gebeurt er, waarom
kan mams niet mee? Honger...zo'n honger.... .
Wat een raar geluid, net een beer die naast ons brult en de wereld beweegt
plots, konden we nu maar zien naar waar we gaan. Wat gebeurt er toch. Zo
bang..."die man" brult dat we onze kop moeten houden....
Een half uurtje later is alles plots stil. Oh hey, daar gaan we weer,
hobbel, hobbel.... .
De doos gaat open....jeetje wat is het hier licht!!! Mijn ogen...wat doet
dat pijn, we zien niks.... "die man" en een andere mopperen wat over 2 dode
pups....Oh nee 2 van onze zusjes zijn dood. De rest wordt uit de doos
gehaald. Ze gooien ons in een hok....het is hier zo licht. Zoveel
mensen, zoveel lawaai. Zo bang... iedereen lacht en tikt tegen het hok.

Zeer belangrijk voor mensen die een hond willen kopen:
1 van die iemanden kan jij zijn. Koop nooit een pup bij een dierenwinkel
of broodfokker. Dit hebben alle pups die je daar ziet meegemaakt. Als je
zo'n lief kopie naar je ziet kijken denk dan aan zijn mams die ergens in
een donker hok zit. ( Kijk bovendien is naar dat magere lijfje met bolle
buikje ongetwijfeld vol van de wormen, omdat ontwormen teveel kost) Door de pups te kopen die te koop zijn in deze winkels en fokkerijen, hou je deze
handel in stand en zullen honden onder deze omstandigheden hun leven moeten doorbrengen! Pups horen NIET op te groeien in een donker hok of in de etalage van een winkel, pups horen lekker in de huiskamer op te groeien. Overladen door liefde en steun van mams en de baasjes van mams.
Als dan zo'n verkoper je begint wijs te maken dat je voor 30 euro meer
zelfs een stamboom meekrijgt, waarschuw deze persoon dan, dat dat illegale
praktijken zijn. Stambomen voor pups worden aangevraagd voor de geboorte al,
niet 8 weken erna en al zeker niet in een dierenwinkel.

Liselot, wat goed dat je hier je vraag stelt!

Zo kunnen we je misschien ook op weg helpen naar een verantwoorde fokker.
De berners zijn niet meer zo gezond als vroeger, dus des te meer reden een een verantwoorde fokker te vinden.

De rasvereniging kan je misschien helpen een goede keus te maken of een tip te geven.
Ga bij wat fokkers langs en kijk hoe het eraan toe gaat bij de fokker.
Begin vroeg genoeg zodat je voor de pups geboren worden een indruk krijgt wat het ras inhoudt (als je dat nog niet helemaal weet) hoe de fokkers werken en welke fokker het beste bij jou (jullie) past.

het is al een hele belevenis om dit te doen, een beetje voorpret is het ook

Veel succes!