Verschil karakter door aantal reuen in het nest

Sorry alvast modjes als het verkeerd staat.

Ik hoorde laatst ergens dat er een verschil in het karakter zit van de teefjes afhankelijk van het aantal reuen die in het nest zitten. Als er minder reuen dan teven in het nestje zitten zijn de teefjes over het algemeen wat rustiger en als er veel reutjes in het nest zitten zijn teefjes over het algemeen wat pittiger/vinniger. Reutjes daar in tegen schijnen bij veel teefjes veel relaxter te zijn dan wanneer ze in een nestje zitten met meer andere reutjes.

Zin of onzin? Dat is eigenlijk mijn vraag.

Onzin.

Denk niet dat dat zo zal zijn, mijn teefje was als enige in het nest met reuen en is heel rustig. Denkmdat het echt aan karakter zelf ligt. Of reutjes die met veel teefjes in het nest geboren zijn makkelijker met teefjes zijn weet ik niet. Maar verwacht niet dat dat zo zal zijn.

Niet een beeld dat ik herken.


Sire komt uit een nest van vijf pupjes, waarvan vier reu. Zijn zusje, zover ik kan oordelen van twee ontmoetingen, is een rustig zacht hondje. 
Ivy komt uit een nest met zes pups waarvan drie reu. Ivy is een klein monstertje. (maar wel mijn monstertje )
Wat betreft karakterverschil tussen de nesten, hier zie ik de stempel van de moeders.

Sires moeder is  lief, rustig, zacht en een tikkeltje gereserveerd, dit zie je bij de "pups" terug.
Sire en het broertje dat ik wat beter ken, zijn eigenlijk heel braaf en zacht.

Ivy haar moeder is ook lief, maar wat pittiger, absoluut een eigenwilletje en open. Dit zie je ook zeker terug bij de pups, minder braaf maar ook wat minder snel onder de indruk.
En dat dus terwijl Sires fokker, te zien aan de foto's die zij mij stuurde, veel meer volgens het boekje heeft gesocialiseerd. 

Beide super fokkers trouwens hoor

Ik denk onzin omdat ieder hondje geboren wordt met zijn eigen karakter.

Het verhaal is wel mooi om er een draai aan te geven als je een reu kan verkopen i.p.v een teef of andersom

Ik moet wel direct denken aan het nest van een kennis van mij. Zij had één teefje in het nest en zij begon binnen 2 weken al te grommen naar de reutjes. In sommige lijnen binnen mijn ras zijn de teefjes echt wel agressief.
Verder dan dat heb ik nooit iets gehoord over dit onderwerp. Weet je dierenarts hier niets van of de plaatselijke hondenschool?

Ik weet niet of het waar of onzin is maar het nestje waar Marley uit komt hadden 2 teefjes en 4 reutjes en ik moet zeggen dat de 2 teefjes vrij pittig zijn (waren ze is het nest al). Moeder Yara is ook erg pittig (niet op een vervelende manier hoor). Marley daar in tegen is heel rustig.

Dus hier gaat het wel op maar ik weer niet of dat toeval is

het maakt niks uit hoevel reutjes of hoeveel teefjes
het ligt aan het temerament van de pup
niet aan de verhoudingen

Aan de dierenarts of op de hondenschool heb ik het nog niet gevraagd, zou ik inderdaad eens kunnen doen ja. Zeker de hondenschool moet er denk ik wel iets vanaf weten, die hebben heel vaak fokkers op bezoek die hun pups willen socialiseren en dan gaan ze dingetjes doen die ze met de puppycursus ook altijd doen.
Ik heb het er wel met de fokker over gehad en die heeft het bij de Golden Retrievers nooit zo specifiek op die manier gezien, het lag altijd aan de karakters van de ouders.

Ik denk dat je verschil moet maken tussen karakter en temperament. Het aanwezig zijn van testosteron van buitenaf zal wel invloed hebben op de hersenontwikkeling van de teef maar het is niet te zeggen voor welke teef dat dan precies zou gelden, dat hangt af van of er een gedeelde bloedsomloop is en wie er naast heeft gezeten in de baarmoeder.

Wel wordt het advies gegeven om een pittige teef uit een nest met veel reuen niet te castreren wegens agressie omdat ze na de castratie waarschijnlijk nog een tikkie pittiger wordt vanwege het wegvallen van de vrouwelijke geslachtshormonen.
Verder gaat de "regel" over populaties en zijn bevindingen aan individuele dieren niet bewijzend.

Uit het onderzoek van Voith & Borchelt (1996) blijkt dat er bij honden waarschijnlijk sprake is van prenatale androgenisatie bij teefjes uit nesten met een hoge reu/teef ratio.

Dit fenomeen van beïnvloeding door mannelijke hormonen van vrouwelijke dieren die met mannelijke dieren in de baarmoeder liggen, is ook bekend en onderzocht bij andere zoogdieren, zoals runderen, ratten, muizen, cavia's en mensen. Bij knaagdieren bestaat het zogenaamde positie effect, wat inhoudt dat vrouwtjes die naast een mannetje liggen sterker worden beïnvloed door prenatale mannelijke hormonen dan vrouwtjes die niet naast een mannetje liggen. Een bekende maar net iets andere vorm zien we bijvoorbeeld bij runderen waar het zogenaamde freemartinisme voorkomt: vermannelijking van de vrouwelijke helft van een tweeling door het ontstaan van verbindingen tussen de placenta’s van de vruchten, waardoor mannelijke hormonen direct de vrouwelijke vrucht kunnen bereiken. Deze vrouwtjes hebben na de geboorte geslachtskenmerken van beide geslachten. Bij de hond is dat niet het geval en beperkt de waarneembare invloed zich tot gedragsneigingen.

Zo blijkt uit het onderzoek van Voith & Borchelt dat er na castratie bij teven uit een nest met veel reuen een verhoogde kans is op toename van agressief en mannelijk gedrag (o.a. bestijgen, met geheven poot urineren). De waarschijnlijke verklaring voor het feit dat dergelijk gedrag juist ná castratie expliciet(er) tot uiting komt, is dat door castratie de dempende werking van de vrouwelijke hormonen van deze gemasculiniseerde vrouwtjes wegvalt. De prenatale, organiserende invloed van de mannelijke hormonen (testosteron) blijft dus over.

Toch geen onzin, zoals sommigen beweren. Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen (individueel)verhaal, maar algemeen genomen heeft het wel een effect. Dit is natuurlijk enkel genetica, hoe honden verder worden opgevoed kan natuurlijk het fenomeen tegengaan.

Groetjes

,bedankt Rosiers voor het noemen van dit onderzoek.
Heel interessant.

Onzin, onze reu komt uit een nest van 2 reuen en 5 teven en ja, in huis is het een relaxed hondje, maar buiten is het een monster, wat elke hond wil pakken. Ons teefje komt uit een nest met 2 teven en 4 reuen en dat is één van de meest sociale en relaxte honden die ik heb meegemaakt.

Onzin, de FLB nesten hebben toevallig bijna allemaal meer reuen dan teven, dit maakt de teefjes niet rustiger

Wat ik gehoord heb ligt het niet aan de hoeveelheid reuen in een nest, maar aan de plaats waar het betreffende teefje ligt in de baarmoeder. Tussen twee reuen in zou het teefje wat meer mannelijke hormonen mee krijgen. Dus heb je een nestje met 4 teefjes en 2 reutjes en ligt 1 teefje tussen de twee reutjes in, dan zou dat teefje iets dominanter zijn.
Het is mij verteld door iemand die KK1 en KK2 heeft en veel weet over genetica, dus neem ik aan dat er een kern van waarheid in zit.

Ja dat heb ik ook laatst gelezen Sanne,weet alleen niet meer waar...kan zijn dat we dezelfde link hebben gelezen.

Dit topic komt nog uit oktober, maar is door een gast ineens omhoog gehaald. :p Maakt voor de rest niets uit, want het onderwerp blijft hetzelfde.  Ik heb inmiddels geen idee meer waar ik de informatie gelezen heb.

Ik weet niet of dat zo is.
Ik heb wel gehoord dat na sterilisatie de teef pittiger wordt als ze uit een nest komt met meer reuen dan teven.

Prachtig weer. Er wordt uitgebreid wetenschappelijk onderzoek aangehaald en toch zijn er mensen die denken dat hun eigen beperkte ervaring bewijst dat het onzin is...........

Ik heb daar nog nooit iets van gemerkt, en toch een aardig aantal nestjes gehad. Zal vrienden van mij eens vragen of die dit ooit opgevallen is, die zijn halverwege hun derde alfabet

Mijn reu is aanhankelijk.
Hij kan beter met reuen dan met teven.
Zelfs een loopse teef heeft hij niet veel mee.
De duitse herder teven die ik ken, zijn heel fel.
En niet echt heel aanhankelijk wat ik van de baas hoor.
De reuen die ik ken zijn ook aanhankelijker en minder fel.

Wendy, Ik geef je volledig gelijk ! Ik erger me er ook aan

Ik reageerde gewoon op het bericht, omdat de meningen ervoor eeuwig en voor altijd zo op het net zouden blijven staan en voor waarheid werden aangenomen.. Dus dacht ik er iets aan te doen.

Groetjes,

Rosiers