sterfgeval

Ja dat was dus in dit zelfde topic dat ik bedoelde... vergeef me mijn afwezigheid

Toen ik zwanger was lag mijn inmiddels overleden hond Ginger vanaf het prille begin elke avond op mijn benen ,met z'n kop op mijn buik.Met 11 weken zwangerschap lag ik weer lekker sávonds op de bank en ze kwam weer gezellig bij me liggen ,legde haar kop op me buik en schrok op alsof ze stroom kreeg ,keek me aan met een blik die zo verbaasd was ,heel vreemd,en sprong opeens van de bank af ,Ik werd er gewoon naar van en dacht meteen o nee he.En ja hoor ,die nacht kreeg ik behoorlijke krampen en sóchtends een miskraam ,dus tja ik geloof dat ze best wel voelen hoe of wat.
Gr Maria

Volgens mij voelen ze dat aan, mijn schoonmoeder was heel erg ziek en zat bij ons in huis voor de verzorging mijn vorige Berner ging naast haar zitten en bleef haar maar aanstaren..Mijn schoonmoeder vroeg aan mij wat wil ze nou.
Ja ik wist het wel maar wou dit ook niet hardop zeggen tegen haar. We hebben het er nog wel eens over
dat Bayla dat heeft geweten..
Verder direct de zelfde avond na de dood van onze hond twee bijzondere gebeurtenissen in huis...
Het licht van de schermerlamp die ik uit gedaan had begon zeker tien keer vel te knipperen waarvan ik best schok en om precies om 00.00 uur ging het brandalarm in onze woning af

gr Wil

Gegarandeerd dat honden voelen als er iemand gaat sterven.
Dat weet ik uit mijn kennissenkring.
Een vriend van ons die in de terminale fase van
leukemie was, sliep een bepaalde nacht beneden
op de bank, omdat hij wilde dat zijn vrouw
boven kon slapen en wat rust kreeg.
Waarschijnlijk wist hijzelf dat hij die nacht
ging sterven.
Diezelfde nacht was hun hond ineens in paniek en
rende als een gek door het huis en naar boven naar
zijn vrouwtje.
Die wist op dat moment dat haar man dood op de bank
lag beneden.
De hond was niet te bedaren.
Een korte tijd daarna stierf de hond.
Ik denk dat een hond de dood ruikt.
Maar waarschijnlijk ook aan zijn baasje rook,
dat het ging gebeuren.
Niet zo'n fijn onderwerp voor de zaterdagmorgen.

Denk dat wel toen mijn vader overleed op woensdag 17 mei 1995 ,was zijn hond die dag en nacht bij hem was zat ganse dagen op zijn schoot,de dag voor dat pa overleed wou schiki niet bij hem gaan hij was er zo bang van en als we de hond opnamen en hem naar pa toe wou dragen vanaf de hond zo'n 10cm van pa verwijderd was begon hij te grommen naar pa wat het ook was s'anderdaags was onze pa dood Liefs Rina & co

Zeggen ze wel he?!
Ook als iemand gestorven is schijnt een dier dat te merken...

Met dood gaan nog niets mee gemaakt met de hondjes maar wel met een naderende bevalling.

Toen mijn moeder hoogzwanger was van mij begon de hond ineens heel hard te joelen als een wolf. Mijn moeder verklaarde de hond voor gek en kreeg hem niet stil. Kort daarna kreeg ze de eerste weeen

Hij heeft mijn komts op deze wereld dus duidelijk aangevoeld