Hij doet me zo aan mijn meisje denken !!!

Sinds enkele weekjes zit Eddy bij ons in het asiel.
Hij werd afgestaan omdat zijn eigenaar uit zijn huis was gezet.

Mijn meisje zat ook in het asiel.
Zij had al meerdere eigenaren er op zitten voor ze in het asiel kwam.
En de laatste eigenaar bracht haar naar het asiel omdat het niet mocht van de huisbaas.
Nina had totaal geen vertrouwen meer in de mens.
Maar stilletjes aan had ik haar vertrouwen gewonnen.
Ik kon echt alles met haar !!!
Maar omdat ze agressief bleef naar de andere vrijwilligers hebben ze besloten om haar te laten slapen

Nu doet Eddy mij in bijna alles denken aan mijn meisje.
De manier waarop hij knuffelt, wandelt, speelt, ...
Zelfs de manier waarop hij staat doet me zo aan Nina denken !!!
Het enige verschil is dat mijn meisje smaller en kleiner was en meer kleur had.

Eddy heeft gelukkig het vertrouwen niet verloren in de mens !
En hij is voor alle vrijwilligers super lief

Op deze foto's kan je heel goed zien hoe zeer ze op elkaar lijken.
Op de linker foto staat telkens Nina en op de rechter Eddy.













Ik hield echt zoveel van mijn meisje !!!
Net zoals ik nu ontzettend veel van Eddy hou


Ik hoop zo dat Eddy niet hetzelfde al Nina moet meemaken !!!
Ik hoop dat hij een liefdevolle thuis vind met een lekker warm gouden mandje erbij !!!

He bah wat word ik droevig als ik na jouw verhaal de vrolijke foto's van Nina zie. En ik zie heel goed de gelijkenis tussen hen!

Ik ben er zeker van dat Eddy een goede thuis gaat vinden, of een hond agressief is of vriendelijk doet al heel veel, aangezien Eddy zo'n allemansvriend is denk ik niet dat het slecht gaat aflopen met hem.
Ik hoop alvast mee dat hij niet te lang moet wachten op dat gouden mandje!

Als je de foto's naast elkaar zou zetten, zou ik het nog bijna geloven ook....

Voor deze kanjer is vast wel een goed huisje te vinden! Iedereen smelt van die blik...

Eddy, lijkt er echt op!! Ik denk zelf dat het zo had moeten zijn en dat er vast een dag komt waarop je beseft waarom. Sterkte meid x

Ik denk wel dat ik al weet waarom.
Sinds mijn meisje was gaan slapen heb ik niet echt een band meer gehad met welk hondje dan ook.
Ik wandelde er wel mee en speelde er wel mee, maar was zo bang om er weer eentje te verliezen dat ik zelfs niet echt durfde te knuffelen met hen.
Ik nam telkens maar de hondjes mee op wandel waar nog geen foto's van waren genomen voor op de site.
Dus telkens nam ik iemand anders.

Toen ik Eddy de eerste keer zag deed hij me zo aan Nina denken dat ik hem gewoon een knuffel moest geven.
Heb er toen ook mee op de weide gaan spelen en toen heb ik dus gemerkt dat hij juist hetzelfde karakter heeft als mijn meisje.
Alles dat hij doet is echt bijna krak hetzelfde.

En hij heeft me ook weer opener gemaakt naar de andere hondjes toe.
Gisteren heb ik zelfs een knuffel namiddag gehouden omdat het gewoon echt geen weer was om te wandelen.
Bij ieder hondje gingen mijn zus en ik dan binnen om wat te knuffelen.
En helemaal op het laatste ben ik nog eens op de weide met Eddy gegaan.

Nu geniet ik weer volop van al die schatten !!!
Hun gelukkig zien maakt me nu ook weer super gelukkig.
En dat is een tijdje veel minder geweest.
Maar dankzij Eddy hebben de andere hondjes ook weer wat aan me

Ik kan hier niet goed tegen. Zoveel honden die ingeslapen worden, zo zinloos en zo oneerlijk.Ik hoop zo dat Eddy een gouden mandje zal vinden, bij een baasje dat heel veel van hem houdt. Hij verdient het.

Echt superfijn voor je! En fijn voor de hondjes natuurlijk! 
Gaaf hè, hoe bijzonder dieren kunnen zijn en hoe ze ons leven compleet kunnen maken? Geniet maar van je beestjes! Je zorgen kun je hier altijd kwijt, dan houd je je vreugde over voor hen.

ingeslapen ? terwijl het zo,n lieve hond was ? begrijp er even niets van, honden uit een asiel waar geen baasje voor komt, laten ze die inslapen ?

Inderdaad de gelijkenis
verder super wat je doet het zou voor mij niks zijn ik zou het allemaal te zielig/erg vinden en ze allemaal mee willen nemen jammer dat jij hem geen warm tehuis kan geven je hebt een supergroot hart dat kun je wel zien/lezen

Honden worden inderdaad in sommige asiels ingeslapen als er geen baasje voor gevonden wordt en hij of zij te lang volgens hen in het asiel zit. Al zal de eigenaar van zo´n asiels dit niet vlug toegeven. In de USA worden elk jaar 1 miljoen honden ingeslapen die in asiels zitten, 1 miljoen !!!Ik vind dit in en in triest !

ja het verhaal van nina is echt verdrietig


ze lijken echt sprekend op elkaar! ze krijgt vast een snel huisje zo`n knapperdje blijft niet lang in het asiel

Wat een triest verhaal van Nina!

Maar wat goed van je dat je vrijwilligerswerk in een asiel doet!!

Voor mij was Nina een super lieve hond !!!
Maar voor vreemde niet
Als ik haar aan de lijn vast had kon iedereen haar aanraken en knuffelen, maar van zodra ik verdwijn uit haar zicht veranderde ze compleet en viel ze aan telkens ze schrok.
Dus daarom hebben ze haar laten slapen

heel erg sneu en lijkt me ook enorm zwaar voor jou om dan zo'n hond te zien.

maar zo te zien heb je er ook veel troost aan
en wil je dan ook veel plezier met hem wensen.
en gefe hem ene knuffel van me want wat lijkt die me een enorme grote schoothond XD

Kun je hem zelf niet nemen dan?

Volgens mij,moet dit namelijk zo gaan verlopen.
Het heeft duidelijk een reden,dat jullie elkaar zo fijn voelen met elkaar.
Of........is Eddy een reincarnatie van Nina,*t zou zo maar kunnen.

Heel veel sterkte in ieder geval.

Ik kan hem helaas niet adopteren, anders had ik mijn meisje wel geadopteerd !
Ik woon op een appartement en heb al 2 hondjes, 2 poezen, 2 konijntjes en vissen.
En op een appartement wordt dat stilletjes aan toch meer als genoeg.
En een reincarnatie van Nina zal hij zeker al niet zijn.
Eddy is al 7 jaartjes dus hij is veel ouder dan mijn meisje was.
Maar hoop echt dat Eddy snel geplaatst zou worden !!!
Maar juist omdat hij al wat ouder is haken de mensen snel af.
Er zijn er al veel langs gekomen die geïntereseerd in hem waren, tot ze zijn leeftijd zagen

heei.  

de foto''s mooie honden wel groot

Melissa....kom er nog even op terug hoor.

zou je eens willen vertellen wat je allemaal daar doet ? ik lees dat je het je zeer aantrekt allemaal, mijn complimenten voor je dat je zo ontzettend behept bent met deze verschoppelingen, dat ze voor een ander niet aardig en lief en aanhankelijk zijn, jij geeft ze nog even een aangename tijd daar, zie ik wel op de foto van hierboven.

hoe ga je er mee om, het lijkt me niet mis om steeds de dieren waar je mee omgaat weg te zien gaan.

neem je het mee naar huis, daar bedoel ik geen honden mee, wat je mee naar huis neemt, maar het leed wat daaris .

Meestal wandel, speel en knuffel ik met de hondjes.
Maar help ook mee met het eten, de hokken uitkuisen en af en toe help ik ook wel eens bij de poezen.
Sinds kort ben ik ook foto's voor op de site beginnen nemen.

Het is idd niet zo fijn als de hondjes weg gaan, maar meestal is het omdat ze een thuis hebben gevonden en dat is dan wel super !

Ik neem idd alles gewoon mee naar huis.
Al die schatten blijven maar in mijn gedachten spoken.
En dan kan ik niet wachten tot de volgende zaterdag !!!

Het is echt moeilijk, maar als ik die schatten eventjes gelukkig kan maken is het het waard !!!

Alweer een dogo in het asiel
Wellicht kun je contact opnemen met de dogo rescue in Almere?
Misschien dat zij kunnen helpen met het doeken naar een gouden mandje?

http://www.facebook.com/DogoArgentinoRescueNederland

Wel goed om te lezen dat je je plezier in je "werk"terug hebt

Ik vind jouw verhaal heel heftig, vooral ook omdat je je jouw 'meisje' moest laten gaan. Dat zal een zwarte dag voor je geweest zijn.
Dat andere hondjes niet meer 'echt' bij je konden binnen komen, is een vrij natuurlijk gevolg. Alsof je een deurtje dichthoud om te voorkomen weer opnieuw zo veel van een dier te gaan houden!
Het mooie daar aan is echter.... dat je dat nooit eeuwig kunt volhouden. Vroeg of laat val je toch weer voor iets of iemand en heeft verzetten geen zin meer. Liefde komt uit een vat dat nooit op raakt he?!
Natuurlijk zullen de uiterlijke overeenkomsten van beide honden hier een grote rol in spelen. Nu hoop ik van harte dat je Eddy naar een liefdevol thuis mag zien gaan, zodat dat ook een beetje een pleister op de wond mag zijn voor het verlies van Nina.
Petje af voor het werk dat jij doet, er zitten op dit forum meerdere mensen die hetzelfde als jij doen en het heeft op hun allemaal impact. Vooral wanneer een hond moet gaan slapen, soms gewoon door ruimtegebrek, dat blijft altijd veel pijn doen!
Veel succes met je werk voor deze lieve dieren en toy, toy, toy voor Eddy!

Jeetje krijg een brok in mijn keel, als ik je verhaal lees en de foto's zie...

Wat zijn het beidde pracht honden!
Maar wat ik niet begrijp is dat het asiel waar je meisje zat is dat als de hond bij jou wel sociaal was en lief dat er niet door hun met eventueel hulp wat meer tijd in de hond is gestoken....
Doet behoorlijk zeer te lezen dat er nog asiels zijn waar ze dit soort beslissingen nemen, het gaat om een hondenleven....  

Voor jou zeer veel respect, ik heb in mijn jeugd veel via mijn opleidingen stages en vrijwilligerswerk in o.a. asiels gelopen en je neemt toch steeds alle trieste verhalen van de dieren mee naar huis, das niet niets en zal vaak ook zwaar zijn.

Koester je meisje want van de foto's straalt al jullie band van liefde en vertrouwen naar elkaar uit, en geniet van Eddy, ik en ik denk ieder hier op het forum hopen en gunnen hem gauw een gouden mand en een fijn permanent thuis!

erg dat mensen soms niet nadenken, dat het dier in het asiel terecht komt, eigenlijk moet iedere beginnende eigenaar eens een maand of twee drie in een asiel werken, dan zien ze wat voor leed daar is, geen een hond verdiend het om in de gevangenis te zitten.

  ja inderdaad ik heb stage gelopen in een asiel ook al was het maar even 2 dagen maar jhee in die 2 dagen heb ik heel wat mee gemaakt.
een kat die geplaatst werd en dol blij waren de nieuwe eigenaren honden die net binnen kwamen.
2 honden die afgemaakt moesten worden omdat ze te agressief waren.
en het vreemde was 1 van die honden had ik nog aangehaald ook en leek in mijn ogen niks aan de hand geweest te zijn.
maar ook de liefde die je krijgt als je met ze gaat lopen.
of ze hun eten krijgen.
maar ook de kille rillingen die je krijgt van die treurige gezichtjes achter die tralies.
ik kreeg quarantaine  kant  toegewezen en echt dat is geen lolletje.
je hebt dan de minste honden in 1 gang maar echt ik heb gehuild toen ik thuis kwam omdat 1 hondje was zo lief en jankte toen ik naar huis ging.
en was zo blij toen ik weer terug was.
echt hart verscheurend.
ook al was die asiel niet zo goed in mijn ogen en konden ze veel meer.
maar hoeveel die liefde die die dieren aan je geven is echt niet in woorden te beschrijven.