Beter luisteren naar man of vrouw?

Mijn vriend en ik hadden hier laatst een discussie over en nu ben ik wel nieuwsgierig hoe jullie hierover denken.
(Even ter info: we hebben nu nog geen hond maar krijgen een pup in december).

Mijn vriend is ervan overtuigd dat hij de roedelleider gaat worden, puur en alleen om dat hij 'de man van het gezin' is en hij zo een natuurlijk overwicht heeft op de roedel. Hij denkt dat onze hond straks veel beter naar hem zal luisteren dan naar mij, ongeacht de tijd die hij in onze hond steekt. Ik denk hier anders over. Ik denk dat de hond het beste luistert naar degene met wie hij de grootste band heeft. Dus degene die hem elke dag eten geeft, met hem naar de cursussen gaat, hem altijd uitlaat, etc. Die persoon zal ik zijn.

Bij de honden van mijn ouders (flatcoateds) zie ik dat ze het echt niet leuk vinden als ze mijn moeder uit het oog raken, bijv. tijdens een fietstocht of wandeling. Ze lopen haar dan continue te zoeken. Naar mijn vader luisteren ze wel beter, maar dit komt denk ik ook omdat hij wat strenger en harder voor ze is (diepere stem en hij geeft ze ook wel eens op hun donder), en dat het dus meer uit 'angst' voortkomt en dat ze daardoor sneller luisteren. Misschien proberen ze mijn moeder wat meer uit omdat ze weten dat zij toch wel lief blijft.


Hoop dat het zo een beetje duidelijk is wat ik probeer te zeggen.. haha.
Ben benieuwd hoe jullie hierover denken en wat jullie ervaringen hiermee zijn!

Ik (vrouw) ben de 'echte baas' van Charly. Ik denk dat dat komt omdat ik alles met hem doe en ook de roedelmethode toepas. Mijn vriend is meer een speelmaatje voor hem. Ik denk dat we wel allebei een even sterke band hebben, de band is gewoon anders. Maar een hond luistert absoluut niet automatisch beter naar een man, hoor (wel typisch een mannenopmerking)!

Dit vind ik een lastige, ik denk dat het per persoon verschilt. Ik denk dat het zeker scheelt wie het meeste met de hond bezig is (qua eten geven, trainen en uitlaten enzo), dat zorgt toch voor een band. Maar wie het meest consequent is maakt ook uit natuurlijk. Ik denk dat mannen ook vaak emotioneel stabieler zijn dan vrouwen en wat zekerder overkomen, maar daarentegen merk ik zelf dat mijn hoge(re) stem beter werkt bij het geven van commando's en bij het belonen met de stem. Daarentegen is een zwaardere stem van een man misschien weer handiger bij corrigeren met de stem. Dus al met al gaat het qua man en vrouw een heel eind gelijk op denk ik en zal het vooral liggen aan wie er meer een band heeft met de hond en wie het beste regels stelt en vooral wie dan ook het meest consequent is.

Hahahaha.... Ik ken het verhaal én de discussie.
Bij ons ging het net zo, vriendlief die zegt: ik ben een man en heb natuurlijk overwicht dus onze hond gaat echt wel naar mij luisteren en we bouwen zo wel een band op, zonder dat ik iets met hem hoef te doen.

Ik hier natuurlijk tegen in... Helaas, onbegonnen werk.

Tot afgelopen jaar ons monstertje bij ons kwam wonen. Ik ben met hem gaan trainen, wandelen, leuke dingen doen, samen botjes kauwen, spelen... (mijn vriend ook wel maar ik 80% van de tijd).
Hij is gisteren 1 geworden en gisteravond kwam mijn vriend tot de conclusie dat Nero het beste naar mij luistert (iets wat ik natuurlijk al máánden weet...) en het meest aanhankelijk naar mij is...

Dus. Wat ik wil zeggen... Is dat de droomwereld van je vriend door mijn ervaring zo kapotgeprikt kan worden!

Haha dat denk ik dus ook! Dit wordt een ongelooflijke deuk in zijn ego ben ik bang, hihihi.

Hier vervullen we beiden totaal andere rollen. Onze hond vind mijn vriend leuker (kan beter met hem spelen, Juno is bij hem ook fanatieker), maar luistert beter naar mij (ik ben ook wel wat strenger).

Je gaat vanzelf merken... leuk!!

Hier is er geen verschil, we leven met zn allen als één gezin samen en manlief en ik zorgen voor ze en begeleiden ze en als er geluistert moet worden, wordt er geluistert.

We hebben één opvoeding en die hanteren we allebei precies hetzelfde.
Wel merk ik aan ze dat ik degene ben die méér met ze bezig is omdat manlief natuurlijk het schip vaart en ik dan gewoon in huis bezig ben met ze. Maar dat merk ik meer in de kleine dingetjes, als ze elkaar komen verklikken komen ze naar mij toe bv..

Hier zijn mijn vader en ik gelijk aan elkaar. Waarom? Ik ben degene die met Evy traint, oefent, speelt, eten geeft, enz. Ik ben dag in dag uit met haar bezig en mijn vader alleen wanneer die er de tijd voor heeft, dus 's ochtends vroeg met de eerste wandeling en 's avonds laat met de laatste wandeling. Tussendoor ben ik degene die alles doet met de hulp van mijn moeder en broertje. Het verschil is alleen dat ik niet zo consequent ben in alles waar mijn vader wel consequent in is. Niet zo heel
natuurlijk, want ik ben de hele dag met de hond bezig en mijn vader maar 2 uurtjes. In die twee uur tijd is hij heel consequent en oefent ook met haar, waardoor ze ook naar hem leert luisteren. De andere uren dat ze wakker is ben ik met haar bezig en daardoor luistert ze ook naar mij. Ik denk wel dat de band tussen Evy en mij sterker is dan die tussen Evy en mijn vader. Als Evy bijvoorbeeld moet kiezen met wie ze komt spelen, dan komt ze altijd naar mij toe.
Naar mijn moeder en mijn broertje luistert ze niet zo super goed, maar dat vind ik ook hun eigen schuld. Mijn broertje is autistisch en vind Evy te druk, dus negeert haar doorlopend en gaat alleen met haar naar het park en terug. Tijdens het lopen trekt ze niet en dat is voor hem meer dan genoeg. Mijn moeder luistert ze iets meer naar dan naar mijn broertje, omdat zij twee dagen vrij is en daardoor alleen met de hond en op die manier ook een beetje met haar oefent en op haar let en met haar bezig is.
Al met al is dus de volgorde bij ons thuis denk ik eerst ik, dan mijn vader, daarna mijn moeder en als laatste mijn broertje.

Leuk onderwerp!!

Wij hebben 2 honden, een Maltezer van 9 jaar en een Rhodesian Ridgeback van 8 maanden, beiden luisteren naar mij beter dan naar mijn man. Mijn man doet echt genoeg met ze (speelt met ze, laat ze uit, geeft ze eten), maar ik ben degene die duidelijk grenzen stelt en niet met me laat sollen (mijn man moet nogal eens lachen als die pup wat uithaalt).
Dus dat de man automatisch 'de baas' is, is echt kolder!!!

Voor straks: veel plezier en succes met je pup (wat voor ras wordt het??)!!

Een witte herder, reutje

Ik heb laatst is opgezocht over de roedelverdeling in een honden of wolvengroep.
En ik las dat de teef vaak de roedellijder is, teven willen rust hebben in een roedel ook omdat zij voor de nestjes moeten zorgen. Zij accepteerd niet als een hond of wolf druk gaat doen in de roedel.
De meeste mensen denken juist dat de reu de roedelleider zal zijn.

Maar aangezien de hond bij mensen leeft is het anders.
Aan mijn hond merk ik dat hij mij als alpha "hond" ziet. Ik doe alles met hem, toon respect naar hem en hij naar mij.
Ik zorg voor de rust en de regels in onze roedel. Natuurlijk zijn we met het hele gezin de roedel en dat moet ook.
De hond moet ook ranglager zijn, anders krijg je een dominante hond. Een dominante hond zal dan nooit bijten,maar als je niet naar hem luisterd is de kans groot dat dat wel zo is.
Zorg voor duidelijke en consuqente regels. Nee is nee. Als de nee de volgende keer ja is,en de volgende keer weer nee..word de hond onzeker. Een onzekere hond kan agressief worden omdat hij de roedelregels niet meer snapt.
Daarom is trainen met de hond ook zo belangrijk.

Een hond hoeft niet persee beter te luisteren naar een man. Het is hoe jezelf bent. Het is wel zo, mannen hebben een wat zwaardere stem, en vinden vaak dat zei de baas in huis zijn. Dat voelen honden en trekken daarom sneller naar een man dan een vrouw. Vrouwen zijn vaak wat liefelijker, maar veel vrouwen kunnen ook onzeker zijn over zichzelf.. Dat voelt de hond ook,en de hond ziet diegene dan als ranglagere.
Eigenlijk moet je gewoon stevig in je schoenen staan. Maar je moet vooral jezelf blijven.

De onze luistert beter naar mij en aanvaard zaken ook sneller. De laatste tijd begint hij een beetje "vals" te doen tegenover mijn vriend (en andere van het mannelijke geslacht) en aanvaard niet zomaar bepaalde zaken (grollen en knappen).

Hier ook een vrouw en ben toch echt de baas over de ''roedel'' het is hier nogal vaak Kim ze luisterd niet.... en naar mij wel

Liefde gaat niet door de maag, maar wat je ermee doet

Voor Moon ben ik duidelijk haar baasje. Als ik weg ben gaat ze op zoek naar mij iets wat ze met de andere leden van het gezin niet doet. Ook vertrouwt ze het meest op mij en zoekt ze bij mij steun... MAAR Moon is daarentegen een echte mannenfreak. Haar allerbeste maatjes zijn mannen. Ze luistert er vaak ook snel en ontzettend goed naar.

Bvb: een vriend van mij kwam dit weekend op bezoek Moon had hem nog maar één keer gezien en niet thuis. Moon blafte even maar toen hij met haar ging spelen (ik was binnen) ging ze op commando zitten, bal afgeven, pootje,... Dit doet ze echt niet als een vriendin van mij langskomt en zelfs bij mij durft ze wel eens bananen in haar oren hebben.

Moon is echt verliefd op een vriend van mij ze gaat zelfs op zijn schoot kruipen of aan zijn voeten liggen als hij hier komt. Het zijn gewoon dikke maatjes. Maar dat ze hem daarom als haar baasje ziet? Nee hoor, echt niet.

Ik denk dat dit niet klopt. Inderdaad degene die het meest tijd erin steekt is denk ik de grootste roedelleider. Mijn vriend is 7 weken alleen met onze pup thuis geweest dus hij is wel de favoriet als we samen zijn en is meer op hem gefocust als we samen wandelen.

Maar als mijn vriend er niet is luistert ze even goed naar mij. Dit omdat we wel hetzelfde met haar doen en ik nu ook cursussen met haar volg. De eerste 2 cursussen heeft mijn vriend gedaan.

Het is dus erg belangrijk om allebei dezelfde regels aan te houden en veel met de hond te doen.

Wat mij betreft is het grote flauwekul dat de de man automatisch de leider zou zijn.....
Het is helemaal afhankelijk van hoe je met je hond omgaat en wat je met hem doet.....
Hier thuis heb ik 'de broek aan'

Mijn man is erg veel van huis, en is wat minder consequent dan ik.....
Dat heeft er ongetwijfeld mee te maken

Haa, mijn man is ook "de man in huis" maar zowel kat, hond en kinderen luisteren beter naar mij dan naar hem.

Mijn man is veel minder consequent en bovendien een onrustig iemand, ik ben vrij kalm en consequent. Ken je die recame van die boxer, waarbij de buurjongen zit roept? Zo gaat dat bij ons ook. Mijn man roept 3x ga op je plaats!! En die hond kijkt van huh, wat is er? En ik zeg, Bruce, op je plaats, of ik wijs alleen en hij gaat zitten.

Dus je vriend kan nog wel eens bedrogen uitkomen

Skip ziet mij absoluut als de leider

Is ook niet gek, ik ben met hem vanaf pup tot nu op training geweest, ik ben degene die de echte lange wandelingen doet.
Mijn man is dol op Skip, maar is gewoon niet zo intensief met hem bezig als ik.

Om heel eerlijk te zijn reageert mijn hond beter op mij dan op mijn broers. Ik ben namelijk niet bezig met ranglaagste of ranghoogste maar ben gewoon samen lekker bezig met mijn hond.

Naar mijn broers luistert Bora niet, ze snapt niet wat ze van haar willen. Ze doen stoer door streng te doen naar haar omdat menen dat ze de "baas"moeten zijn.

Hier beiden gelijk...maar wij reageren meestal ook beiden gelijk op de honden ...

Ik moet wel eerlijk toegeven dat de oudste meer naar mijn man trekt en de jongste naar mijn dochter...MIJN hond is 2,5 jaar terug overleden :-(.

Bij ons luistert Spencer duidelijk beter naar mij. Als mijn man iets van hem vraagt dan kijkt hij mij aan, alsof hij bij mij bevestiging zoekt. Mira luistert naar ons allebei even goed denk ik.


Ik heb het meeste met hen gedaan qua training en ik doe de meeste dagen het meest met ze. Alhoewel mijn man ook wel soms een van hen meeneemt naar het werk.
 
Met het wandelen, dus als of ik of alleen mijn man met ze wandelt, is Spencer bij mij veel braver. Hij is super onder appel. Bij mijn man wil hij nog wel naar andere honden toe rennen en dan najagen. Bij mij doet hij dat echt niet. Hij kijkt eerst naar me en als ik aangeef dat hij mag gaan dan gaat hij er rustig op af. Als ik het genoeg vind dan komt hij gelijk als ik hem bij me roep.
Mijn man is vantevoren al bang dat het fout gaat. Ik heb meer vertrouwen, denk dat ze dat wel aanvoelen.
Ik heb een uitlaatservice en ben dus gewend om met meerdere en verschillende honden karakters om te gaan. Ook begrijp ik meer van hondentaal dan mijn man.

Hier is het vrouwtje dus de leider

Hier luisteren ze het best naar de vrouw. Die heeft er de meeste tijd en moeite ingestoken en is het meest konsekwent.

Een hond moet naar iedereen luisteren..vind ik

Volgens mij kiest de hond diegene die ze het beste begrijpen als "leider".

Denk ik..

Ben benieuwd wie het bij jullie uiteindelijk wordt

Degene die de eerste weken het meest met ze doet en die het meest vertrouwd voor ze is daar trekken ze vaak naartoe.


Joy is door mij opgevoed en Jackie door mijn vriend.
Jackie is gekker op mijn vriend dan op mij als het erop aan komt MAAR ze luistert naar ons beide even goed.
Joy kan niet zonder me soms om gek van te worden haha.
Gaat mijn vriend weg no problemo maar ga ik weg en ze is bij mijn schoonouders blijft ze piepen tot ik terug ben. 

Ik heb gemerkt dat honden sneller reageren op zwaardere stemmen. Dobby luistert bijvoorbeeld erg goed naar andere, mannelijke, hondenbaasjes.

Maar hij luistert bijvoorbeeld weer helemaal niet naar mijn vader. Mijn vader geeft Dobby geen eten, loopt er niet mee enzovoorts.

Dus het hoeft niet zomaar 1 2 3 te zijn dat de man de baas word.

Haha laat je vriend dat maar lekker denken hoor als hij zich graag de baas wil voelen.

Wat ik denk is dat honden helemaal niet zo bezig zijn met rangen en standen. Ze zijn het liefst bij degene die ze het meest vertrouwen neem ik aan. Of ze daar ook het beste naar luisteren?

Hier is volgens mij geen verschil, niemand is hier de baas gelukkig.

Trouwens heb ik altijd gelezen dat een roedel bestaat uit een liefhebbend ouderpaar met kinderen van verschillende leeftijden.

Leuke discussie.
Hoewel ik veel werken ben, en mijn pa altijd thuis is, heeft hij al vaak aan mensen verteld dat zodra ik thuis kom de honden niet meer naar hem luisteren Is niet erg hoor, hahaha

Maar overdag luisteren ze dus naar hem binnen en buiten, alleen als ik thuis ben dus niet, als hij ze dan vb roept om buiten te gaan een laatste keer negeren ze dat lekker tot ik ze 'stuur' naar hem en dan gaan ze wel mee

Ik ben dan ook degene die traint, speelt, en andere dingen doet.
Hij geeft ze voer (kwestie dat ze toch ook naar hem opkijken, was met onze eerste 11 jaar geleden echt nodig, want daar had mijn pa helemaal niks aan te zeggen, tot we dat gingen veranderen)

Dus hier ook eerst het vrouwke, en als die niet thuis is, dan maar het baasje...

Ik vind dit eigenlijk wel een grappige discussie, wie is de baas van de hond . Mijn vriend heeft ook een hond en heeft er geen ballen aan te vertellen. Als ik met zijn hond ga wandelen, alleen dus, samen met mijn hond dan luistert hij heel goed. Hij weet wie de baas is dus, ik heb de broek aan . Misschien omdat ik 2 kinderen heb opgevoed en een nee is een nee ? 

En hij is veel te braaf met zijn hond, kan ik begrijpen hoor, hij heeft hem helemaal verwaarloosd uit een asiel gehaald, beestje was heel ziek en potdoof. Hij zag mokkabruin, daarom de naam capouche (capucinno koffie) en nu is hij wit, we hadden hem beter blanche genoemd dan. 
Wanneer heb ik aan zijn hond geen fluit te vertellen, als hij een loopse teef geroken heeft, dan wordt hij gek. En zit hij aan het hekken van de tuin wolfje te spelen, soms een uur aan een stuk. Tof hoor als je rechtover een natuurreservaat woont waar iedereen met zijn hond komt wandelen en er veel loopse teefjes rondlopen. Mijne Sammy is daarin veel kalmer, een beetje gay meer. Is eigenlijk een luie hond, een shih tzu, maar heel gezellig beest. Straks kruipt hij mee mijn bed in om te gaan slapen, ja ja onder het dekbed want het is een koukleum 
Dus ja ik ben de baas over de honden

Vertel je vriend maar dat hij eerst in de ogen van de hond een ranghogere positie waard moet zijn want anders kan hij er naar fluiten .