Eens of oneens

Wat vinden jullie van deze stelling?

Vanuit zijn aard past de hond in een sociaal rangordesysteem, terwijl je als mens juist veel wilt doen om te passen in een sociaal harmonisch systeem waarin elkaar veel ruimte wordt gegund. Deze twee zaken staan haaks op elkaar.
Als je met je hond bezig bent, moet je je hier steeds van bewust zijn. Je moet je hond dus geregeld op zijn kop zitten (niet letterlijk natuurlijk) om jouw leiderschap opnieuw vast te stellen én je moet een goede relatie met hem houden.

Gewoon nieuwsgierig naar ieders mening

Veel mensen hebben ook behoefte aan duidelijkheid en enige leiding

Mireille

even kijken of ik je stelling goed begrijp hoor  
als ik het puur vanuit de situatie hier bekijk is er een combinatie van beiden.
ik vind het prettig om een harmonieuze relatie te hebben met mijn honden waarin ze me voor een deel zien als vriend, waarin hun de steun en toeverlaat vinden die ze nodig hebben, het vertrouwen om te groeien in hun zelfvertrouwen met redelijk ruime grenzen die passen bij hun karakter en welzijn.
maar toch ben ik wel leider en leidinggevende ten opzichte van hen. en wil ik ook als dus danige gezien worden door bepaalde rangorde handelingen tijdens de wandelingen en in huis. zoals ik niet aan de kant wil gaan voor hun, eerst door de deur naar buiten en naar binnen ga, eerste een ander soort weg betreed, routes bepaal tijdens wandelingen. aankomend "gevaar" beoordeel en dan pas hun. Wel hebben ze ook een aantal privilege's . Maar door de belangrijke dingen die ik hun bied, Warmte, veilige plek, voedsel en water, beweging en spel. kan ik op een positieve en harmonieuze manier mijn leiderschap bevestigen. 

Is dit een beetje wat je bedoelde? 

Zo zie ik het ook denk ik Astrid

Euhm...is dat 1 stelling.?

In dat geval euhm..
Ik heb niet het idee dat ik op een kop moet gaan zitten..(om het even vreemd te zeggen)
Maar dat houdt dan ook direct in volgens jou stelling dat ik geen goede relatie met de honden wil houden.
?!
Dus , nee en ja.

Ik zou zeggen, ja.
Leiding geven hoeft niet meteen heel streng te zijn, maar ik denk wel dat een hond nood heeft aan grenzen en regels. Wat niet weg neemt dat je ook maatjes met hem moet zijn, leider zijn is niet gelijk aan afstandelijk zijn. In hun sociaal rangordesysteem van vroeger zullen ze ook vast genoeg aan elkaar gehad hebben.
Denk dat het belangrijker is om leider te zijn, en alles wat daarbij hoort. Dan om harmonieus met je hond om te gaan zonder dat hij iets van regels en grenzen krijgt.

Wel mee eens.

Ik moet wel laten merken dat ik de baas ben en dat hij geen loopje met me kan nemen. Dat ik niet voor heem opzij zal gaan,terwijl hij dat misschien wel graag wil en afentoe wat opdringt,zo ook met spelen. Daarnaast vind ik het wel heel belangrijk om op de momenten dat ik niet zo streng hoef te zijn,dat hij merkt dat ik ook z'n beste vriend ben en dat hij heel belangrijk voor mij is.

Ik vind niet persé dat je een hond 'op de kop moet zitten'met de opvoeding.

Het is een kwestie van op tijd aanlijnen,op tijd afleiden,goede keuzes maken en dan heb je toch al heel wat gewonnen bij je hond.
En belangrijk voor jezelf -en jullie leven samen makkelijker te maken- is de hond op een leuke ,vriendelijke manier commando;s aanleren,zodat een hond weet wat je zegt.

Verder is de hond vooral HOND ,dus die kan er ook niet veel aan doen dat hij op sommige dingen reageert zoals wij het liever niet gezien hadden.
Eigenlijk kan een hond voor mij geen fouten maken,want zij zijn hond.

Ookal wil je hond naar links en jij naar rechts,en zegt dit ook tegen de hond..de hond blijft staan of loopt zelfs een stuk naar links,dan kun je 2 dingen doen:
Of je voelt je aangetast in je ego en bestempeld de hond als dominant(in negatieve zin),
Of je hurkt en roept je hond uitnodigend met een blije stem.

Ben het niet eens met de stelling(de uitleg staat wel hierboven).

Mee eens.
Maar 'op de kop zitten' kan ruim geinterpreteerd worden natuurlijk. Ik probeer Charly heel subtiel 'op de kop te zitten'. Ik sta niet te schreeuwen en te trekken maar bepaal wel wat er wanneer en hoe gebeurt.

Haha, ik ook niet 
Ga nooit op een kop zitten, niet op die van een mens, niet van een hond, en ook niet bij mezelf 
En m'n hond gaat ook nooit op mijn kop zitten. En op haar eigen kop zit ze ook nooit.
Voor wie nu z'n bedenkingen heeft:  iedereen is hier wel degelijk mentaal gezond en wel.

ik weet niet hoe het precies bedoeld is, maar ik heb de neiging om nee te kiezen.

Het belangrijkst is denk ik dat de hond zich veilig en geborgen voelt, dan gaat alles als vanzelf. ' Ik geloof er niet in dat honden "een loopje" met ons nemen met de bedoeling ons dwars te zitten. Ik vind het ook niet vanzelfsprekend dat een hond ons moet gehoorzamen. En er een soort strijd van maken wie er nu de baas is, daar heb ik geen energie voor. We doen maar heel gewoon ons ding hier.

hihi, ik zou heel hard lachen als amy of duke ineens op mijn kop zou gaan zitten..nee das niet zoals het bedoelt wordt. Op de kop zitten wordt meer bedoelt als aandacht aan geven, iets mee doen, aan werken.

Zijn er ook HPers die juist hun hond heel zelfstandig laten zijn? Geen duidelijke leiderschap maar meer zelfstandigheid in de roedel waar de hond zelf zijn pad kiest. Geen commando's of zo min mogelijk? wat vinden jullie van een dergelijke stelling? En hoe werkt het bij jullie?

als gelijkwaardige maatjes Lees ik het dan goed? Klinkt alsof het heel relaxed gaat bij jullie .

Lola komt uit een pools asiel, daar zat ze vier jaren, ze is daarvoor in een bos gevonden. Ze kwam dus aan als volwassen, aan de ene kant onzekere, hond, aan de andere kant toch een flinke eigen kop. Commando's hebben dan geen zin, omdat je eerst maar eens alles op de rails moet krijgen. Meer kalmeren en begeleiden dus en vooral elkaar goed leren kennen.

Wij doen wel spelletjes die een naam hebben, maar commando's worden hier eigenlijk niet gegeven. Ik negeer haar niet als ze aandacht wil, ze krijgt dat dan gewoon, ze zou op de bank mogen maar wil dat zelf niet.  Ze mag regelmatig zelf de wandeling uitkiezen en loslopen waar het kan en doen waar ze zin in heeft. Ik vind het belangrijk dat ze voor een deel ook beslissingen mag nemen, ik bepaal al zoveel, laat haar ook maar dingen beslissen, dat geeft vast voldoening.'

Hier wordt ik blij van..lola is a lucky dog!

Daar val ik wel onder, denk ik.
Gek, vandaag toevallig meerdere topics waar ik dit herhaal. Sorry voor diegenen die steeds m'n uitleg moeten lezen.
Ik werk zelf vooral vanuit gedrag en niet met commando's. M'n honden kennen er wel een paar, maar ik heb ze zelden nodig. Wat ik heel belangrijk vind en beiden honden heb geleerd is rustig zijn, respectvol en beleefd. In alle situaties. Binnen dit kader geef ik hen heel veel vrijheid. Thuis betekent dat: ze mogen liggen en slapen waar en wanneer ze willen, ze mogen de tuin in wanneer ze dat willen, ze mogen samen spelen wanneer ze dat willen, ze mogen zelf hun speeltjes uit de doos halen als ze daar zin in hebben, enz. Ze zeuren niet, ze slopen niet, ze bedelen niet, ze blaffen of piepen niet, ze zijn rustig en relaxed en kroelen veel.
Buitenhuis (wandelingen) lopen ze zoveel mogelijk los (behalve op drukke plaatsen, dat zou onveilig zijn). Ook dan weer: ik bepaal een 'kader', dus ik kies waar we gaan wandelen en welke route we volgen, maar tijdens die wandeling doen ze vooral hun ding: snuffelen, graven, spelen, rollen in het gras, enz. Ze blijven altijd in m'n buurt (hoewel dit ras de reputatie heeft weglopers te zijn), en als ze toch es achter een hert of konijn gaan, komen ze altijd terug. Door deze ruimte die ze krijgen zijn het zelfzekere en sterke honden geworden. Dat vind ik erg belangrijk.
Ik vraag hen geen onnodige dingen. Ik hoef hen niks te bewijzen, ik hoef geen positie te verdedigen, ze stellen me niet in vraag.
Ik ben niet bang dat ze me van m'n troon zullen stoten om de eenvoudige reden dat ik mezelf nooit op die troon heb gezet.

mooi verwoord Christel 

Shadow zat regelmatig op het hoofd van Spot en omgekeerd , hoort dat niet dan?
Mireille

Ik zeg nee.

Een hond hoeft geen leider te hebben, als er maar duidelijkheid, regels en structuur is. Dit zelfde is bij mensen zo. Een bedrijf onder duidelijkheid, regels en structuur functioneert niet en een maatschappij ook niet.

Mensen passen zich veel te veel aan, aan de medemens en omgeving. Maar als iedereen zichzelf is, duidelijk is, regels hanteert en voor structuur zorgt hoef je je niet aan te passen om toch prima te functioneren.

mee eens ... doch kunnen we samen leven in harmonie maar toch de herachie behouden !

als er hier eentje behoefte heeft en alles doet om de harmonie te behouden dan is het wel de hond

Honden passen als pups heel goed in een sociaal rangordesysteem, net zoals de kroost van eigenlijk alle zoogdieren. In de volwassenheid echter, wanneer ze samen komen met een andere volwassen hond, doen ze dit vanuit een sociaal harmonisch systeem, maar wel de pups weer plaatsend in het rangordesysteem.



Een volwassen hond krijg je allicht min of meer passend in een rangordesysteem, net zoals volwassen mensen, maar of ze hier gelukkig van worden… Het zou namelijk betekenen, voor mijzelf tenminste, dat ik bovenaan kwam te staan…en laat nou net die "lage" positie iets zijn waar de volwassen hond "in de natuur" niet meer in terecht komt. 



Daarnaast kan een hond dus prima in een sociaal harmonisch systeem als volwassen dier en dit is denk ik ook het uiteindelijke streven. Daarom zijn de verhalen van Dobry ook altijd zo fantastisch.

Misschien kan je hier ook even die tekst plaatsen, Kai, die je in het topic 'dominante hond' zette.Heel leerzaam.

Misschien maar even niet doen, kijkende naar de waslijst van discussie die er nu is'

Discussie is goed toch, daarmee leren we naar elkaar luisteren. En dan bedoel ik niet volgzaam opvolgen en doen maar luisteren wat een ander verteld

Even kijken, de discussie gaat hier dus als ik het goed begrijp over dat het hebben van een duidelijke volgorde in rang zoals in de natuur, en daarnaast het hebben van een vriendschappelijke relatie met je hond (zoals niet in de natuur voorkomt).. Dat bedoel je toch of niet??

(dat ik even het onderwerp helemaal duidelijk heb alvorens ik reageer :P )

Als je er interesse in hebt (het is niet zinvol een discussie over twee topics te voeren)
http://www.hondenpage.com/hondenforum/126772/4/dominante-hond!!!.php

Vanaf pagina 5 denk ik. '

oh mijn haren gaan rechtstaan van de mensen die nog altijd spreken over, ja ik doe dit zo of zo, want dat is de hond zijn natuur, zo leven ze in een roedel...
ze willen alles volgen zoals de hond in "het wild" leeft...

maar toch zetten ze de hond 8u per dag in een bench. trainen ze met een clicker. loopt een hond aan de leiband. krijgt een bak met kant en klaar eten voor zijn neus op bepaalde tijdstippen...
mja, zo gaat het inderdaad ook in "het wild"...
onze honden zijn allang geintegreerd in onze mensenwereld, zit niet meer veel "wild" aan, aan de meeste honden.

en wat sommige mensen nog steeds niet snappen is dat een hond een karakter heeft, net zoals een mens! je kan het eruit drillen, schreeuwen, omkopen of temperen,... maar het karakter blijft. en daar moet elk baasje appart mee leren omgaan met zijn eigen hond.

De omschrijving van Christel is heel mooi, en zo ga ik ook met mijn hond om. spijtiggenoeg lukt dit uiteraard niet met elke hond

In mijn optiek heb ik als roedelleider heb ik 1 duidelijke taak en dat is het beschermen van mijn roedel. (deze rol deel ik overigens met mijn man ) Dat betekent voor mij dat ze alle ruimte krijgen om zichzelf te ontplooien en zelf dingen te ondernemen, maar ik verwacht wel 100% directe gehoorzaamheid waar nodig. (wat ik vaak krijg en vol enthousiasme omdat het altijd leuk is om een opdrachtje goed te doen) Volgens mij is dat in een roedel honden ook zo..samen in harmonie leven, de roedelleider beschermd, corrigeert waar nodig en zorgt voor de juiste weg te gaan.

Ik eis die plek in de roedel dus wel heel duidelijk op en vind prima als ze mij uitdagen om te kijken hoever ze kunnen gaan want daar meet ik hun ook weer mee in waar ze staan qua zelfvertrouwen ed, maar het gaat altijd tot zover en niet verder. Niks geen dominatie maar gewoon duidelijke communicatie, ik ben nog sterk genoeg om te bepalen en kom het over een maandje maar weer proberen haha.

Gezien het aantal kusjes en knuffels en lieve blikken ik/wij van onze doggies krijgen zijn ze nog steeds heel tevreden en voelen ze zich altijd veilig bij ons.
Gewoon gezellig samen leven

Dit is mijn interpretatie van de stelling en ik ben het dus eens met de stelling.

De discussie begint natuurlijk al hier. Wat is de aard vd hond? Hierover zijn de meningen erg verdeeld. Jij beweert dat dit een rangordesysteem is, anderen beweren net van niet, dat de hond geen hierarchie kent maar wel een samenwerking met zijn gezinsgenoten.

Lees hierover ook meer in het stukje van Kai:
http://www.hondenpage.com/hondenforum/126772/4/dominante-hond!!!.php

Verder kan je je ook nog afvragen of de 'aard vd hond' per ras verschilt.
Zo is mijn ras (alaskan malamute) over de eeuwen heen net geselecteerd op eigenschappen als zelfstandigheid en NIET volgzaamheid, terwijl andere rassen het omgekeerde hebben.
Om je een voorbeeldje te geven: bij de malamute was het net de bedoeling dat de hond zelf goed nadacht, en niet blindelings de bevelen van een mens zou opvolgen. De Inuit Indianen gingen er immers vanuit dat de hond een veel groter talent had om veilig over ijsvlakten te komen en wakken te omzeilen dan de mens, en dus moest de hond de veiligste weg zoeken en niet de mens volgen.
Verwachten van een malamute dat ie z'n mens blind gehoorzaamt, is dus eigenlijk ingaan tegen zijn 'natuur' en zijn talenten.
Dus de stelling 'aard van de hond' kan heel uiteenlopend zijn....