Waarom toch zo agressief naar andere honden?

Ik heb een wandelmaatje, en dit topic gaat over haar hond.. Zij heeft een Stafford reu van 1,5 jaar.. Deze valt uit naar andere honden, en echt er bovenop, bijten waar die bijten kan, en ook als die andere hond zich overgeeft of weg wil lopen gaat 'ie door.. Volgens me wandelmaatje bijt 'ie niet door, hij maakt er een hoop kabaal bij en het ziet er heel eng uit maar hij doet geen schade.. Hij is goeie maatjes met Chels maar als hun spelen is 'ie heel fanatiek en gromt 'ie er ook bij, wel op een speelse manier maar toch zó dat mensen omkijken alsof ze vechten en wij het negeren..

Ik snap echt niet hoe het kan.. Ik weet van The Dogwhisperer programma's (en boek) dat honden reageren op de energie van het baasje, maar zij is een heel lief zachtaardig tenger vrouwtje, en haar vriend waar ze mee samenwoont is ook heel rustig en vriendelijk, waarmee ik bedoel te zeggen dat ik 110% zeker weet dat hun de hond niet opfokken of iets..

Ze hebben al een paar GT's gehad en zijn nu weer met die hond op "bootcamp" of zoiets? Ik snap er niks van want als je de boeken en documantaires moet geloven word geen 1 hond vals of agressief geboren, en voor zover ik weet heeft de hond geen 'jeugdtraumas' en hebben ze 'm als pup..

Overigens bij kleine hondjes gebeurt er niks, is 'ie vriendelijk tegen, onderdanige teefjes gaan ook meestal nog wel, maar als het een reutje is en je heb dat moment dat ze allebei strak rechtop tegenover mekaar staan, dat stilte-vòòr-de-storm-moment, BATS dan gaat 'ie helemaal los, om niks.. Vooral als een andere hond (welke maat of geslacht dan ook) hem probeert te besteigen word 'ie gek van woede, dat triggert echt direct..

Weet iemand hoe dit kan? Of waar dit vandaan komt?

Ik denk dat het komt door miscommunicatie. Als de hond zijn natuurlijk taal kwijt is, of niet gebruikt(en dus ook niet leest) dan kan hij gedrag gaan vertonen wat bij hem succes heeft opgeleverd.

Eigenlijk is het dus gewoon anti-sociaal gedrag.

Nogmaals, dit denk ik... ik kan het niet met zekerheid zeggen zonder de hond te zien

Hoe levert de hond dat gedrag succes op? Alle baasjes boos, de rest van de rit strak naast lopen..

Miscommunicatie is een hele interessante benadering, die had ik nog niet bedacht of van me wandelmaatje gehoord, die optie..

Anti-sociaal, maar ze woont naast een groot park en ze loopt vrij veel met 'm, maar door dit gedrag houd ze hem vaak aangelijnd tenzij er geen andere honden te zien zijn, maar daar raakt 'ie juist sterker geisoleerd van toch? Daarom probeert ze het soms, ze had dit advies ook gehad van een GT om hem evengoed soms los te laten en hem een kans te geven, want als hij losloopt en we zien een andere hond naderen en zij lijnt de hond aan weet 'ie meteen wat er aan de hand is en verandert z'n hele houding, gaat 'ie rechtop staan en fixeren..

Nou zeggen ze bij staffs en zulk soort honden dat ze op een bepaalde leeftijd gewoon intolerant worden naar soortgenoten hoor.

Maar waarom het successen oplevert. Tja, dat ligt er aan waarom hij het doet.
Meestal ontstaat dit uit onzekerheid. En jammer genoeg door het verkeerd ingrijpen van de baasjes.
Om er echt goed om in te gaan is persoonlijke afspraak wel makkelijk.

Want het ligt aan een hoop factoren waarom hij zo doet.

Ik ga met Gerdine mee. Miscommunicatie kan heel goed. Veel honden begrijpen elkaar niet meer omdat wij bv. niet willen dat een hond gromt of blaft. Deze hond geeft verkeerde signalen af. Hij wil nl. spelen maar gromt er ook bij. De andere hond kan dit niet goed lezen en daardoor kan het gaan knallen.

Het loslaten ben ik altijd zeer sceptisch in. Ik zou deze hond op grote afstand naar andere honden leren kijken. Kijken zonder trekken aan de lijn, zonder te blaffen of enthousiast te zijn.

En dit roept bij mij de vraag op, kan hij pijn hebben aan zijn heupen? Ik heb nl. een hond op les die dit heeft en daardoor snel flipt "Vooral als een andere hond (welke maat of geslacht dan ook) hem probeert te besteigen word 'ie gek van woede, dat triggert echt direct.."

Ik denk dat 't ook komt doordat 't een staffordje is. Gedragsproblemen kunnen inderdaad voortkomen uit energie en emotie van de baas, maar worden ook gevormd door ras en karakter. Staffords zijn nou eenmaal niet altijd de meest hondvriendelijke honden, die van ons deed het ook vrij goed met andere honden tot een jaar of 2. Het kan zijn dat die reu vooral reageert op andere (dominante) reuen. Sowieso hoor je wel vaker dat reutjes meer moeite hebben met andere reuen en teefjes juist met andere teefjes.

Ik vind persoonlijk een stafford geen hond om zomaar los te laten lopen met elke hond, ik doe het alleen met honden die ik ken en waarvan ik zeker ben dat 't klikt qua gedrag. ik denk dat jouw vriendin er heel goed aan doet om hem inderdaad niet meer zomaar tussen alle honden los te laten lopen nu hij dit gedrag vertoont.. Je wil niet dat 't dadelijk echt een keer botst en uit de hand loopt..

zeg anders eens dat ze zich aan kan melden op www.staffordforum.NL . Daar vind je veel informatie en soortgelijke verhalen en meer rasinformatie..
succes!

Je schrijft dat de baasjes "lief, zachtaardig, rustig...zijn en misschien ligt daar ook 'n deel van het probleem?
Ik bedoel dus dat ze het misschien moeilijk vinden om consequent en duidelijk te zijn naar de hond?

Ik ga mee met het verhaal van Lady. Het betreft hier wel een Staff reu. Compleet logisch dat die niet met andere reuen overweg kan! Dit soort rassen kunnen niet met alles en iedereen los spelen. Dat gaat gewoon een keer goed fout. Juist bij reuen!

Zelf heb ik hier een 8 maanden oude pitbull reu die nu ook iedere reu wilt aanvliegen terwijl hij dat nooit eerder heeft gehad. Dat wist ik uiteraard van te voren en handel daar ook naar. Laat hem niet met andere honden spelen omdat hij nu de leeftijd heeft dat hij serieuzer aan het worden is. Hij is nu op een leeftijd dat hij loopse teefjes wil zoeken en daar hoort natuurlijk ook concurrentie van andere reuen bij, problemen liggen dus op elke hoek van de straat te wachten.

Het heeft niks met opvoeding te maken maar met het karakter van je hond. CM is een ervaringsdeskundige die al met honden bezig is vanaf dat hij een kleine jongetje was. De meeste gaan hier al de fout in om te denken dat het ze wel even kunnen nadoen zonder ook maar een beetje kennis te hebben van het lezen van de lichaamstaal dat CM tot in de puntjes beheerst.

Ik had het niet over CM's werkwijze maar alleen zijn kijk erop.. Want hij snapt het gewoon, alleen z'n aanpak is volgens sommigen te negatief..

@Gerdine - bent u GT? Waar woont u dan ongeveer?

Dat het is omdat het een Stafford is geloof ik niet zo, al hoor ik het inderdaad ook vaker.. Maar CM zegt ook dat iedere hond van binnen hetzelfde is, Staffords en andere "powerdogs" zijn nu eenmaal gespierd en fysiek zwaar uitgerust, maar of het vechten in het bloed zit vind ik onzin.. Ik heb gelezen hoe ze een vechthond "maken" en dat is puur een kwestie van sarren en opfokken.. Ik moet toegeven dat ze er wel gevoelig voor zijn want mijn Amstaff teef is een onderdanige allemansvriend, heeft nooit ruzie, maar als ik zeg "wat is dat??" op een opfokkende toon dan staat ze strak grommend aan de riem en thuis vliegt ze dan helemaal tegen het raam omhoog.. Nou stimuleer ik dit verder absoluut niet maar ze zijn er wel vatbaar voor, maar geen 1 hond wordt vals of agressief geboren..

Ze laat haar hond ook alleen los als er geen hond te zien is, als er een hond aankomt maakt ze 'm vast en dan mag 'ie wel snuffelen maar dat gaat heel gespannen, en als die andere hond een reu is van zijn formaat of groter dan valt 'ie aan.. Maar nogmaals hij bijt niet door, hij maakt een hoop herrie en duikt erop, en stopt ook niet als die andere hond zicht overgeeft, pas als je m eraf trekt.. Het maakt het niet minder erg maar toch..

Tja de GT's spreken mekaar beetje tegen, de 1 zegt "niet meer aan andere honden laten snuffelen, gewoon omweg maken" en de andere GT zegt dat je hem zo nog meer isoleert en vooral als ze 'm aanlijn word 'ie meteen al helemaal opgefokt omdat 'ie weet dat er dan een andere hond aankomt..

Ik denk inderdaad dat het gewoon is omdat het een reu is, en inderdaad zij kan hem eigenlijk niet aan.. Ze wordt wel boos op haar manier maar dat is alleen een rukje aan de riem en "babypraat" dat 'ie dat niet mag.. Als haar vriend hem uitlaat schijnt het nog erger te zijn, ze merkt dan ook meteen dat als zij weer loopt dat hij weer trekt en sneller getriggert is..

Ik wou overigens een teef omdat ik wist dat reutjes sneller moeilijk gaan met andere reutjes.. Chels is onderdanig en kan letterlijk met alle honden..

Dat haar reu misschien last van z'n rug heeft ofzo dat hij zo fel reageert als ie bestegen wordt denk ik niet.. Chelsea neemt een aanloop en botst 'm compleet ondersteboven, en tijdens het stoeien ligt Chels ook soms bovenop 'm, Chels duwt altijd met haar hals de andere hond omlaag, speels hoor.. Daar heeft 'ie geen probleem mee, ja hij gromt wel speels maar hij is dol op haar..

Tsja, de ene stafford is de andere niet.. die van jou is onderdanig..die van haar valt aan. Heus, meld je eens op het staffordforum aan, je zal zien dat zo'n zeker driekwart van de mensen die daar aangemeld is honden hebben die niet met andere honden overweg kunnen..en das echt niet omdat we allemaal zo'n slechte baasjes zijn  (okay, misschien als we allemaal Cesar Milans waren dat het wel goed ging).. Maar echt, het zit gewoon in het karakter van de staf,  een staf word inderdaad tot een vechthond gemaakt.. maar waarom denk je dat ze daar staffs voor kozen vroeger? Niet omdat ze zo lief en zachtaardig waren.. maar omdat ze sterk zijn en een kort lontje hebben en niet opgeven in een gevecht.

Ik zeg dit echt om te waarschuwen..want ik dacht er precies hetzelfde over als jou..tot mijn lieve onderdanige poppetje dat altijd keurig luisterde en waarmee ik op training zat op een dag met een klein hondje in dr bek stond (moet er wel bijzeggen dit is gelukkig meer dan goed afgelopen)

Persoonlijk zou ik in de situatie van jouw vriendin gaan oefenen met honden negeren en alleen met honden laten spelen en snuffelen waarmee het zeker weten goed gaat..zoals met je eigen hond.. Die van mij heeft ook vriendjes, maar ik kies ze wel selectief en houd 't altijd goed in de gaten..

Waarom krijgt die hond de kans nog om dit te doen? En dan interesseert die hond me niet zozeer als al de honden die hij mag aanvallen. Ook zonder wonden kan een hond schade oplopen.

Die vraag heb ik ook Wendy en wat Lady aangeeft zou ik gaan leren. Maar ook vooral leren dat kijken naar andere honden mag. En dan bedoel ik alleen maar kijken op een grote afstand. Vaak gaan wij pas ingrijpen op het moment dat het fout gaat en bijna nooit als het goed gaat. Een hond kan dan linken, iets fout doen = aandacht dus dan ga ik dat maar doen.

Ik beloon het kijken naar andere honden en zo leert je hond rustig op een andere hond afgaan. Ik laat ook nooit mijn hond gaan als de lijn strak staat. Strakke lijn is in mijn ogen niet een goede basis om een andere hond te ontmoeten. Dus eerst een ontspannen lijn en dan pas ontmoeten. Mocht mijn hond wel rustig zijn maar de hond die we tegenkomen niet dan laat ik mijn hond er ook niet bij.

het is een stafford, dat is nu eenmaal 1 van de raseigenschappen.
het beste wat je vriendin kan doen is haar hond leren om andere honden te negeren. niet meer loslaten bij andere honden of aan de lijn laten ontmoeten.

Ik heb ook een stafford reutje van 9 jaar... ik laat hem nooit los bij andere honden.  Je kan het ook moeilijk even testen hé, ik denk niet dat het andere baasje daar zo opgezet mee is.
Capo heeft ook "sluip gedrag" van zodra hij een andere hond ziet gaat hij laag bij de grond lopen, klaar om hem/haar te bespringen (denk ik dan).  Ik probeer niet gespannen te zijn als ik een andere hond zie aankomen maar ik denk wel dat ik het onbewust doe hoor wat Capo natuurlijk voelt.
Ik moet wel zeggen dat als hij dan eens bij een andere hond komt, hij eigenlijk niets doet, alleen even snuffelen (de poort is eens opengegaan net toen er een andere hond aankwam, mijn hart stond bijna stil).  Ik zou eigenlijk iemand moeten vinden die het wil testen met haar/zijn hond
deze week was ik op een bankje even aan het niksen, kwam er een dame aan met een klein wit hondje.  Capo had hem natuurlijk al gezien en was al zachtjes aan het janken.  Dacht die dame even dag te komen zeggen met haar hondje ik heb toen ook maar gezegt dat dit misschien geen goed idee was maar achteraf denk ik dan dat ik zo aanleer dat een andere hond "slecht" of "negatief" is.  
moeilijk! maar ik kies dan maar voor het minst risico - ik zou het totaal niet op prijs stellen als er een andere hond zou uithalen naar die van mij ...

Hi, die van ons is thuis als om door een ringetje te halen. Maar op straat heeft hij de neiging om te fixeren en naar vreemde honden uit te vallen. Dit proberen we te voorkomen door zijn fixatie te voorkomen/doorbreken, is overigens niet eenvoudig. Het gebeurt eigenlijk ook voornamelijk wanneer hij aangelijnd is, en ook de hondencursus. Dan zie je hem zoeken naar wie hij kan uitvallen ..... Hier werken we dus heel hard aan maar.... Met andere reuen is het altijd oppassen, die confrontatie laten wij niet ontstaan. Maar of het nu dominantie is, een bepaalde onzekerheid, nervositeit, communicatie.... geen idee, vooral heel vervelend. Wij laten onze hond niet loslopen omdat hij achter alles aanrent, konijen, poezen, schapen....... alles lijkt een spel. De aandacht voor ons is dan compleet weg. Dus de confrontatie met andere honden los is er niet meer, die keren dat hij nog wel los liet is hij nooit uitgevallen.... dus of het dan toch aan de lijn ligt ...

Ik heb een Golden, maar ook die kan het niet bepaald vinden met alle reutjes. Als de andere ook dominant is, gaat het vaak mis. Dus ik ben voor de aanpak van de mensen hierboven. Ik laat hem namelijk ook niet zomaar los tussen andere honden,  beter voorkomen dan genezen. En extra uitkijken met een Staffie, dat bedoel ik niet slecht, maar sommigen houden nu eenmaal niet zo bepaald van andere honden en je vriendin zou niet willen dat het fout gaat denk ik. Dus dan maar aan de leiband en selectief zijn.

Oeps, hierboven was ik

Ja ik ben Gedragsdeskundige en woon in Barendrecht (Rotterdam)


Overigens vind ik het kortzichtig om te zeggen, het is een staff dus hij kan niet met andere reutjes. Natuurlijk kan het voorkomen maar dat zegt niet dat het altijd zo hoeft te zijn en je er niet aan kan werken.

Ik ken genoeg staffords of andere Dogachtige die prima met andere honden om kunnen gaan En ook die 'hertraind' zijn.

Mee eens, ik zeg ook nergens dat je de hond maar gewoon los moet gooien en kijken wat er gebeurd.

Ik zei dat je er aan kan werken, dat houd bij mij ook echt werken in... Veel trainen, hersocialiseren en vooral specifiek advies voor die hond.

En ik zeg ook niet dat het altijd werkt, soms kunnen honden gewoon niet met andere honden, maar de manier waarop ze dat laten zien kan je wel trainen.

Zo houd mijn hond ook niet van andere honden, en toen ik haar kreeg viel ze ze aan. Nu negeert ze ze en gaat haar eigen gang.
Toch een stuk beter, lijkt me zo

Soms gaat het gewoon niet. Ik heb met mijn hond ook gevallen dat het gewoon echt niet gaat. En dat is dan jammer.

het beste in zo'n situatie is de situatie uit gaan. Dus andere kant op en er voor zorgen dat de hond zich weer goed voelt. Hoe, dat verschilt per hond.

Maar zolang 80% goed gaat, maakt die 20% ook niet meer uit.

Dat is denk ik ook een struikelpuntje dan.

Hoe gefrustreerder jij raakt, hoe erger haar gedrag word.

In zo'n situatie kan je beter denken, ach jammer volgende keer beter en door lopen. Dan blijven proberen haar te kalmeren en daar door gefrustreerd raken.

Hoe probeer jij haar af te leiden?

Oke, maar dat werkt heel kort.. Blijf je dan staan of loop je door...