Bang van/paniek door blaffende hond

Duuk is nu ruim 9 weken en het gaat best lekker hier.
Alleen merk ik dat zij vrij snel bang is van dingen. Nu loop ik 's morgens om 07.30 uur een klein rondje met haar. Iedere ochtend horen we dan ergens verder weg een hond blaffen. Meteen gaat haar staart naar beneden en wil ze het op een lopen zetten. Ik laat haar met mijn houding merken dat er niets is om bang voor te izijn en probeer haar wel te steunen. Gisteren ging ik met Duuk een voor haar nieuw weggetje in. Daar zat achter een hek een grote erf hond die flink aansloeg toen wij langskwamen. Ik wist ook niet dat daar deze hond zat. Duuk schrok zich helemaal wild en was bijna niet meer te kalmeren, was echt doodsbang en in paniek en heeft het hele verdere stukje naar huis aan één stuk door hard getrokken om naar huis te gaan. Geen enkele interesse meer in blaadjes, geurtjes etc. , normaal stopt ze overal om te snuffelen en te ontdekken. Vanmorgen hoorde we dus weer een hond blaffen bij het uit laten, en weer was ze in angst. Ze heeft al wel met honden uit de straat kennisgemaakt en daar is ze niet bang voor.
Ik weet nu even niet zo goed hoe ik haar uit deze angst kan halen. Ben bang dat wanneer ik haar los zou hebben lopen en we horen ergens een hond blaffen dat zij in blinde paniek ervandoor zou aan.
Overigens is zij goed gesocialiseerd bij de fokker waar ik haar vandaan heb. Heb daar zelf een paar keer aan mee mogen helpen en an de andere socialisatie momenten kregen we als toekomstige eigenaren foto's of filmpjes.
Iemand tips om deze angst/paniek aanval in te dammen en haar het vertrouwen te geven.

Misschien eens thuis zachtjes wat 'geblaf' opzetten, zodat ze kan wennen aan het geluid? Als ze hier niet meer op reageert het volume iets opdraaien? Juno had het in het begin met (hard) huilende babies/kinderen, en hem op deze manier aan het geluid laten wennen heeft erg geholpen.

Ik heb de indruk dat de meeste pups daar wel last van hebben, de een meer dan de andere. Het enige dat je kunt doen is regelmatig hele kleine stukjes gaan lopen met je pup totdat die wat zekerder is geworden. Ga je ook naar puppy les. Er zijn hondenscholen die leuke spelletjes doen waar de pup zekerder van wordt.
Als ze iets verder is in leeftijd leuke zoekspelletjes buiten doen. Kijk maar eens of er iets bij zit bij www.hersenwerkvoorhonden.nl

Update:
Ik ben met Duuk en onze oudere teefje Toby (17 jaar) langs de desbetreffende erfhond gelopen. Toby kijkt namelijk niet op of om bij zo'n drukke hond.
Toen we dus voorbij liepen begon de erfhond weer flink tekeer te gaan. Duuk schoot durect met staart tussen de pootjes alle kanten op maar toen keek ze naar Toby en zag dus dat zij rustig was. Duuk ging zitten en ging eens zitten kijken naar die erfhond. Na een poosje stond ze op, liep naar Toby en begon te spelen en had geen aandacht meer voor de druktemaker van een erfhond. Waar dus een oude rustige hond al niet goed voor is!

Haha goed zo....

Goed opgelost!
Je hondje is nog erg jong, dus het zal met meerdere dingen nog wel eens kunnen gebeuren. Ik denk dat het belangrijkste is dat je zelf niet in paniek raakt. Goed proberen je hond uit een moeilijke situatie te halen door bijvoorbeeld gewoon rustig door te lopen en doen of er niets aan de hand is. En dan op een veilig afstandje proberen je hond ernaar te laten kijken. Als hij dan nog steeds erg angstig is dan de afstand nog wat vergroten tot het angstige een beetje minder wordt. Je kunt je hond dan ook kalmerend toespreken, maar wel heel rustig, zodat je niet bevestigd dat hij ergens bang voor hoeft te zijn. 
Zolang er niets ergs gebeurd zal je hond gaan leren dat blaffende honden (of andere enge dingen) wel meevallen en zal hij er aan wennen
(Onze Mikey had het best wel erg, die vond het al eng als er bij ons in de straat honden blaffend tegen de  deuren opsprongen, of als ze een hond in de verte hoorde blaffen zonder dat ze hem zag. Maar ze raakte hier vanzelf aangewend )

Gr. Alexandra

@mimi: waarom wachten met zoekspelletjes buiten? (uit intresse, is geen kritische vraag)