afscheid tussen honden?

Gisteren hebben we Layla (11) moeten laten gaan... ik vraag me af hoe het is voor onze andere hond Capo.  Layla was bijna 2 toen we Capo hadden, hij is dus met haar groot geworden en Layla was er een echt moedertje voor, ook wel de dominante van de 2 (dus hij moest luisteren )
We hebben hem ook afscheid laten nemen, hij was een beetje aan het snuffelen en liep dan de tuin in met zijn balletje.  Ik vond het een beetje raar maar tja honden zijn natuurlijk geen mensen hé.  We zijn achteraf goed gaan wandelen met hem en hebben hem veel aandacht gegeven.
Capo is een beetje ne rare, hij is moeilijk "te lezen" vind ik zelf.  Aan Layla zag ik direct ze is content of ze wil knuffelen of nu laat ik ze gewoon gerust... Capo is ne speelvogel maar geen knuffelhondje.  nu ligt hij daar in zijn mandje een beetje stiller als anders...gaf ik hem een knuffeltje en dan gromt hij een beetje - zo van laat me maar gerust.  dan laat ik hem maar hé.  
Ik hoop maar dat hij niet te eenzaam is

tja, iedere hond zal anders reageren...
de een zal echt een gemis voelen of nog afscheid nemen van de overleden hond..

de ander lijkt het niets te doen..

iig veel sterkte voor jullie allemaal!

verdrietig dat je van je hond afscheid hebt moeten nemen.

en ja dan blijft er een over, die moet het zonder maatje nu doen, het is zo belangrijk dat als honden samen opgroeien er apart dingen worden gedaan met allebei. heb je nu niets aan.

Capo uit het niet zo, maar zal zich vast een beetje eenzaam voelen, aan jou, ga lekker wandelen, neem een andere route met Capo dan dat tie gewend is, laat hem met rust als tie niet geknuffeld wilt worden, Capo komt heus wel bij je, verwen hem een beetje met lekkere hapjes. en heus ook Capo voelt zich straks weer de oude hoor, jij kan er een hoop aan doen, om Capo weer een blijmoedige hond te leren zijn.

Sterkte voor jullie. Fijn dat jullie Capo die aandacht geven. Hij is misschien geen knuffelhondje, maar van de wandeling zal hij wel genoten hebben. Toch zal hij het wel voelen dat zijn lieve vriendin er niet meer is na al die jaren.

Voor jullie wens ik de mooie herinneringen aan Layla, want vergete doe je haar nooit.

Hoi, die vele reacties doen wel goed... ik had deze site eigenlijk toevallig gevonden toen ik een aantal van haar klachten aan het googelen was, nu kom ik elke dag even kijken... staat echt vol goede tips!
Even een up-date: we missen Layla enorm maar ik merk ook dat we veel verhalen ophalen over haar - ook over alles wat ze uitstak en dat is wel leuk.  De reacties van kennissen kwamen altijd op hetzelfde neer, dat het waarschijnlijk wel tijd voor haar was omdat ze zoveel last had.  Dus dat geeft wel aan dat onze beslissing het beste is geweest voor Layla. 
Met Capo gaat het eigenlijk heel goed, we verwennen hem natuurlijk extra ... maar ik denk dat hij de laatste tijd ook wel te lijden had onder het gedrag van Layla.   Hij eet plots ook veel beter en rustiger.