mijn hond bijt me

Misschien is het een leuk idee om kleine speurspelletjes en Hersenwerk te gaan doen, hier mee kan je een goede band opbouwen omdat je samen werkt met de hond.

idejen opdoen kan via de volgende site :
- www.moniquebladder.nl/hersenwerk-voor-honden
- www.hersenwerkvoorhonden.nl
- www.hondenuniversiteit.nl

Veel succes mvg Jasmijn.

Ik denk dat we allemaal wel eens 'zo close' met onze hond kunnen raken, dat we als het ware de 'gedragsregels' gaan overtreden naar de hond toe!
Nog geen uur geleden heeft Rock mijn man gebeten, of eigenlijk was het, ''meerdere malen naar hem gehapt!''
Ik moet wel zeggen dat mijn man, heel 'dom' gehandeld heeft. Rock aan zijn borstkast omhoog heisen uit zijn mand en met zijn 35 kilo over zijn schouder leggen, met zijn handen onder Rocks achterste, om hem als een peuter te dragen.
Ik zag rocks aanblik veranderen, ik had mijn mond al open om te zeggen; "Ron! zet em neer! dit gaat niet goed!'' maar Rock begon al grommend mijn man boven op het hoofd te happen en ook in zijn gezicht. Nergens verwondingen of pijnlijke plekken, dit was volgens mij puur waarschuwing. Toch heeft Rock niet alvorens gegromd. Dat vind ik dan wel weer vreemd?

Had hij op voorhand het idee dat de hond dit als leuk zou ervaren of was de hond lijdendvoorwerp van zijn joligheid en heeft hij er verder niet overnagedacht?
Wat vond je man achteraf gezien van z'n actie?

Mijn man tilde hem op om mee te dragen naar boven, daar slaapt Rock op een kussen. Eigenlijk loopt hij altijd als vanzelf achter mijn man aan wanneer hij naar bed gaat. Vanavond vond mijn man het opeens grappig om hem als een schoothondje op te tillen. Het ging allemaal heel snel, ik zag hoe Ron hem over zijn schouder lag, zag Rocks blik opslag veranderen.. ik kwam al naar voren om te zeggen: Ho' Stop! Maar Rock begon al te happen met opgetrokken lip.
Mijn man reageerde heel kalm, ging niet wegduwen of meppen, liet hem gewoon lang zijn lichaam op de grond glijden.
Ik denk dat Rock wel 20x hap heeft gezegd, bliksemsnel en alleen met de korte voortandjes, dus niet om schade aan te richten. Althans, in mijn optiek. Deze actie was pure ondoordachtheid van mijn man, Rock had de halve avond op zijn borst liggen slapen, dus dacht mijn man: ik til mijn vriendje even op. Niet dus!
Dit is een les voor mijn man (die alles wat ik leer over honden als louter hobby beschouwd en verder niet zo van belang acht) Voila' zie hier het resultaat.
Maar waar ik eigenlijk heen wilde, in mijn eerdere reactie al. Dit is niet mijn topic dus laat ik het beknoppen tot 1 topic-gerichte vraag:
Ik zie steeds voorbij komen: grommen=waarschuwing.
Slaat mijn hond de waarschuwingsfase van het grommen dan over? Want dat vind ik wel een zorgelijke gedachte (ik heb kleine kinderen)

@Suzan:

Rock gaf wel degelijk signalen af dat het niet goed zat. Je zag de verandering in zijn ogen (karakteristieke oogwit en de fixerende blik?) en de opgetrokken lip, dat was dat hij oogcontact maakte met jou en in dit geval niet naar je man, die kon dat simpelweg niet zien. Helaas had je man er niks aan op dat moment.

Maar de waarschuwingen waren er wel. Wellicht dat Rock ook verstarde? Dat signaal had je man wél op moeten kúnnen pikken. (Dat even koddig oppakken en kleineren vind bijna geen 1 hond leuk, kleine hondjes die dat gewend zijn daargelaten (niet dat ze dat alsnog leuk vinden, maar kwestie van gewenning/acceptatie), maar een grote hond optillen zorgt vaak voor problemen in dit geval.)

Grommen is de meest duidelijke waarschuwing, dat klopt. Maar dat hoeft niet te betekenen dat iedere hond dat ook doet. In jouw geval waren er al 2 voor de hond duidelijke waarschuwingen, met verstarren zelfs 3.

Dat het zorgelijk is i.v.m. kleine kinderen dat snap ik, hoe vaak hoor je niet; mijn hond doet nooit wat en is super met de kinderen en zal alles toelaten?
Het is en blijft een beest, ik wil zeggen dier maar b.v. een koe zal nooit aanvallen, die lopen alleen maar weg of blijven stomweg staan. Een hond zal zichzelf net als een wilde wolf zich wél verdedigen. "Een kat in het nauw maakt rare sprongen".

Wellicht een idee om het boekje "kalmerende signalen" van Thurid Rugaas te bestellen en ook je man het verplicht laten lezen? Niet om belerend over te komen, maar dat jullie wél op 1 lijn komen te zitten?

Kinderen kan je zowieso nooit alleen laten met de hond, het kan letterlijk 10 jaar lang goed gaan... Maar die ene keer dat het misgaat vergeef je jezelf nooit meer natuurlijk. Stel: er sluimerd al een tijdje een tumor of wat dan ook (niet te hopen natuurlijk!!) bij de hond, het kind komt aan de hond waar hij/zij de hond wel vaker aanraakt... En van de een op andere dag zegt de hond hap! Simpelweg het doet te pijn, hij zit niet lekker in zijn vel, zijn geduld is op of noem het maar op.

Je kan nooit in een hond zijn koppie kijken wat erin omgaat, leer je hond te lezen zodat je iedere verandering qua houding, oogopslag e.d. ziet en verdere acties vóórbent,

Inderdaad Jose', Rock hield zich als een zak aardappels toen mijn man hem optilde. eenmaal op mijn man's armen zag ik in hem in 1 opslag veranderen, inderdaad verstarren, oren naar achter, kop naar achter houdend, oogwit. Zoals ik dit nu opschrijf lijkt het allemaal heel lang geduurd te hebben, maar het was slechts seconde werk!
Zoals als ik al schreef, ik wou net reageren gaan reageren om te zeggen: Ho' stop!, maar Rocky was me al voor.

zoals al eerder gezegd het ging fout toen de grom genegeerd werd, hier mee gaf ze aan dat ze niet leuk vond waar je mee bezig was. een grom is om aan te geven dat de gene (op dit moment jij) moet stoppen waar ze mee bezig zijn anders voelt de hond zich genoodzaakt om zich te verdedigen. 
Inderdaad soms moeten dingen, maar veel dingen moet je rustig opbouwen. het "plukken" aan de honden hier is rustig opgebouwd. En laten dit ook toe tot een bepaalde hoogte. Als het toch niet prettig is dan gaan ze weg, prima... even op de tafel met borstel en wat lekkers en het is weer oke . Nu is dit niet met alles zo, hier bijvoorbeeld is het het nagels knippen bij Gaya. ondanks het goed opgebouwd is vind ze dit een vreselijk ritueel. maar het moet, haar nagels slijten immers niet af en anders loopt ze met vreselijk veel pijn. ik kan dr niet uitleggend dat het voor haar eigen bestwil is. 

Dus dit doe ik niet alleen daar heb ik hulp bij nodig. Ze gaat dan gewoon op tafel, met iemand die haar vasthoud, geruststelt, lieve woordjes, knuffels, wat lekkers etc. Dan moet ze het simpel weg even over zich heen laten komen. Het is niet anders. 

Corrigeren omdat de hond zich verdedigd? Tja ik vind het dubbel. ik zou ook niet blij zijn als mn honden zouden happen, maar ergens weet je dat je te ver bent gegaan en de hond zich simpel heeft verdedigd. Dat je je zelf even uit de situatie haalt omdat je bloed kookt super, want zulke situaties moeten niet escaleren. Straffen in dit geval had ik persoonlijk niet gedaan. Ze heeft immers door de grom aangegeven dat ze er klaar mee was. Door niet te luisteren moest ze zich verdedigen. en of dat nou echt een correctie waard is?

Dat ben ik met je eens, wat je schrijft in je onderste alinea. Het voelt inderdaad een beetje oneerlijk om te straffen terwijl de hond eigenlijk (in zijn beleving) door jou geplaagd werd en aangaf dat je moest stoppen. In mijn situatie was het zo dat Rocky, direct nadat mijn man hem losliet, hij naar mij keek. Ik was al uit mijn stoel gevlogen en eenmaal met zijn voetjes op de grond nam Rock direct een zeer onderdanige houding aan. Half op de rug, pootjes opgetrokken, kop schuin weggedraaid, oren naar achter.
Klinkt misschien stom, maar ik noem dit de: ''Please don't kil me pose'' een zeer kwetsbare houding.
Om daarmee bij het corrigeren te blijven, omdat Rock spontaan al deze houding aannam, vond ik het 'to much', om daar bovenop ook nog eens te gaan bestraffen. Echter heb ik wel een zeer ferme "NEE'' geroepen. Gedurende de tijd dat ik daar stond, bleef hij in zijn onderdanige pose liggen.
Toen ben ik weggelopen om hem ook de ruimte te geven zich terug te trekken en daad deed hij, ging snel zijn mand in.
Ik ging toen tv kijken en heb niet echt naar hem gekeken. Gewoon even geen contact en alles laten bedaren.
Toen ik een blokje kaas zat te eten kwam hij voorzichtig bij me staan, ik heb toen een krumeltje van mijn stukje kaas aan hem gegeven, het delen van voedsel verbroedert weer.
T'was weer een wijze praktijkles.

Als jij in de kroeg staat en een kerel is in jouw ogen ietswat te opdringerig dan zal je hem een waarschuwing geven (en mischien nog wel twee of drie ook).  Wordt het jou te gortig dan is de kans groot dat je, de mensen met wie je daar bent voorstelt, een deurtje verder te gaan kijken (conflictvermijdendgedrag).
Maak jij mee dat een kerel zo maar ongegeneerd in je billen of borsten gaat knijpen dan is de kans groot dat je in één keer uithaalt. Voor een waarschuwing is dan geen ruimte meer.
De knijpert zou misschien aan je ogen en het verstarren van je lichaam kunnen zien dat je uit gaat halen maar deze aanwijzingen zijn door jou niet bedoelt als een waarschuwing.

Alida, alweer een beetje van de schrik bekomen???

Hallo,
Hier een UPDATE, als Nina nu begint te grommen met de ogen schoonmaken dan stop ik, en nu weken later, laat ze het toe, niet lang, en als ze heel lichtjes gaat grommen, dan stop ik........
EN ONZE BAND IS STUKKEN BETER GEWORDEN, samen spelen, knuffelen SUPER!!!!!
BEDANKT ALLEMAAL VOOR JULLIE GOEIE ADVIES!!!!!!!!!!!!!!!!
Groetjes
Alida