Ik heb het nog zo gezegt...!!

Vanmiddag had ik het er nog over met mijn moeder: Mila durft de laatste tijd steeds meer. Zoveel meer dat ik haar af en toe echt terug moet fluiten, omdat ze anders door haar overmoedigheid weer ergens van kan schrikken en weer terugvalt in haar angst.
Daar probeer ik haar voor te behoeden: er moet zoveel mogelijk goed gaan, zodat alle kleine dingetjes die af en toe eng zijn in het niet vallen en het wandelen e.d. een leuke bezigheid blijft.

Een paar uur nadat dit gesprek met mijn moeder had plaatsgevonden, liepen we met zijn drieën, mijn moeder, Mila en ik, in de bossen.
Mila was heerlijk aan het rondrennen tussen de bomen en had het ontzettend naar haar zin!
Op een gegeven moment schoot ze onder het prikkeldraad door dat langs het pad gespannen was om het wildgebied mee af te bakenen. Ik riep haar terug, omdat honden niet toegestaan zijn in het wildgebied..
Mila komt als een GEK naar me toe gerend, vrolijk als ze is, en heeft niet meer aan het prikkeldraad gedacht..

Gelukkig liep ze er alleen maar met de bovenkant van haar koppie tegenaan, en waren er geen "prikkels" die haar echt pijn hebben gedaan. Ze piepte, maar dat was meer van de schrik. Het enige wat beschadigt is, is de binnenkant van haar oor en een klein wondje boven haar oog. Dat hebben we bij thuiskomst direct ontsmet en ze lijkt er geen last van te hebben gelukkig, al ben ik wel blij dat ze er zo weinig aan heeft overgehouden! Alleen wilde ze niet meer in de bossen blijven en keek steeds schichtig om zich heen.. Angsthaas..

Al met al viel het nogal mee, maar het is wel weer erg typisch. Ik heb het erover met mijn moeder dat ze tegenwoordig veel meer durft en overal naartoe snuffelt, zo stoer dat ik haar moet behoeden voor de eventuele "enge" momenten en traumatiserende dingen, en een paar uur later loopt ze zo hard tegen het prikkeldraad dat ze de bossen nu eng vindt!

Wat heb ik toch een heerlijk hondje, vol uitdagingen!!

........geen bòmmetje.


Lief gek hondje.

Pfoe! Wat een verhaal zeg!
Het eerste wat in me opkomt, is vooral het bos niet vermijden nu ze het eng vindt!
Mijn pup (11week) is als de dood voor honden. Zodra we er één tegenkomen, vliegt hij achter me en probeert in me te klimmen.. Als ik dat toe zou staan, zou ik die angst stimuleren.
Komt vast goed met Mila!

Haha, jaa het is echt een geweldige hond. Heerlijk dier, met zoveel gekke trekjes dat je wel van haar MOET houden!

We blijven ook zeker naar de bossen gaan hoor. We hebben het vaker meegemaakt. Ongeveer een jaar geleden is ze tegen stroomdraad aangelopen in de bossen. Toen ging ze ook 2 weken lang iedere avond met tegenzin mee naar de bossen. Nou ja, er naartoe was geweldig, maar zodra ze wist waar we waren ging ze echt de auto niet uit! Heel wat capriolen voor uit moeten halen om haar de bossen weer leuk te laten vinden. Maar het is gelukt!

Nu gaat dat zeker weer lukken. Doorzetten en op de juiste manier inspelen op Mila's nukken

had ik ook, geen bommetje, ja dat is al de opening he. hahahaha

fijn dat het zo,n lieve rebel is.