(Blaf) dagje uit.....

Gisteren zijn we met ons gezin en vrienden van ons een dag naar een waddeneiland geweest.
Doortje ging voor het eerst mee op een dergelijke trip.
Het begon goed, ze dacht dat we op vakantie gingen (vanwege het vroege opstaan en auto inpakken) en nestelde zich lekker op de achterbank.
Bij de veerboot begon het al...blaffen. Oké, even wennen misschien, zoveel mensen, zoveel honden ook...
Op de veerboot, blaffen, wachten in de rij op een leenfiets met hondenmand, waf..waf..
Onderweg in de mand ging het redelijk, mits ze "overzicht" hield, dus niemand van ons gezin (en dat van onze vrienden) uit beeld was.
Op het strand lekker lopen snuffelen, graven en vieze dingen zoeken, maar toch ook weer blaffen naar, notabene, andere teckels.
In de loop van de dag ging ze af en toe wel even liggen, en op een terras bij de boot,waar we nog even een hapje gegeten hebben, kon het ook veel gekker, maar de terugweg op de boot was het "op". We moesten staan, en dat vind ze al vreemd op zich, dus al koekjes peuzelend zijn we overgekomen zonder al teveel overlast,maar fijn is anders.
Nu is ze denk ik een stresskipje, maar er waren zoveel andere honden die dag, die zoveel relaxter waren, dat ik me dan afvraag, hebben ze dat geleerd, door vaker mee te gaan, of zijn ze van nature zo?
Ik zou het zo leuk vinden, als we Doortje vaker mee zouden kunnen nemen, maar na een dag als gisteren twijfel ik daar erg over.
(nu ligt ze voor pampus op de bank, we lassen vandaag een rustdag in! )

Misschien toch vaker zoiets ondernemen, zodat ze wat rustiger wordt...
Blaffen..;een hele dag, niet gek dat je dan 's avonds voor pampus ligt!

Langzaam opbouwen; vertrouwen geven tijdens de reis, geen vicieuze cirkel laten worden...genieten gaan jullie doen!

Poeh, best herkenbaar eigenlijk!
Ik voel me dan behoorlijk opgelaten.
Nu is onze hond nog maar een pup van 7 maanden, en moet alles nog ontdekken en leren, zeker alle drukte van terasjes, strand, zoveel mensen, andere honden, maar toch.....
Inderdaad wat Saskia zegt; langzaam opbouwen.
Gaan we ook maar doen.

We zijn al twee jaar aan het oefenen, ijsjes eten op een terrasje (gaat even goed, maar da hup weer blaffen, en wij schamen ons behoorlijk, zit je daar met z'n vieren aan een tafeltje, de hond te negeren, terwijl iedereen zich kapot ergert!) met de (lange) auto(rit) naar het strand, mee naar de winkel, alles hebben we de afgelopen jaren al wel eens gedaan.
Maar zo'n dagje uit is moeilijk op te bouwen. We hebben al een overtocht uitgezocht die niet zolang duurde.

Ik heb het idee Heleen dat jullie in de vizieuze cirkel zitten.

En hoe doorbreek je die?

Sorry, maar dat is moeilijk via het forum. Ik wil best wel een keer kijken.