Wanneer beslist fokker te worden?

Al enkele jaartjes weet ik dat ik wil fokken met honden. Ondertussen weet ik ook welk ras (Grote Witte Keeshond) waar ik volledig achter sta.

Eerst moet ik nog afstuderen, met mijn vriend en diertjes die we nu hebben naar een groter huisje met grote tuin verhuizen, opleiding in syntra over fokken volgen, bloedlijnen uitspitten, teefje aankopen, opvoeden & testen, roedeltje stabiel houden en dan uiteindelijk misschien een eerste nestje.

Nog veel plannen voor het zover is, maar ik weet nu al dat ik ooit fokker zal zijn. Zo hoop ik een steentje bij te dragen aan de grote witte kees, die met uitsterven bedreigd was (nu zeldzaam) maar toch heel gezond is.
De eerste stap is al gezet, kennis maken met fokkers van de grote witte kees. Heb veel van hen geleerd, maar heb natuurlijk nog veel te leren!

Hoe lang zat er tussen de tijd dat jullie 100% zeker wisten fokker te worden, en het uiteindelijke eerste nestje te hebben?

Ik denk dat je begint met eerst de 'allerbeste Kees' uit te zoeken.(jouw favoriete Kees om te beginnen)
Bepaalde lijn, uiterlijk, kwaliteiten...ga naar shows, zoek de rasvereniging op, lees je in.
Dan kan het nog een tijd duren, maar dan is de weg gemaakt!
Heb je eindelijk een kampioen(jouw overtuiging en inzicht)...dan...

Wens je veel plezier en succes op je zoektocht!

ben ik ook van plan hoor! We hebben al beslist dat het de grote witte kees wordt.
Ik heb contact met fokkers in de buurt, die dezelfde visie als mij delen Na mijn studie dierenzorg ga ik ook een opleiding bij syntra op avondschool volgen over fokken, en daarna eens informeren bij Sint Hubertus

Sint Hubertus

Ik had (heb)om te beginnen een hele grote passie voor mijn ras.
Wel altijd interesse en leren in de fokkerij met honden algemeen.

Nadat we met de twee reuen actief waren in de fokkerij de grote stap gemaakt dat we wilden meewerken aan het ras.na een jaar was Enya bij ons.
Enya is nu 10 maanden, dus nog geduld hebben.

Wij zitten al meer dan 7 jaar in ons ras en ik vind het wel noodzakelijk dat je veel ervaring hebt met jouw ras.
Dus eerst wat jaren jouw ras als gezinslid hebben en helemaal het ras ingroeien en daarna pas de definitieve beslissing maken
Vooral ook genieten, leren en verantwoord blijven

Ik heb zo het gevoel alsof dit topic weer een beetje van mij afkomt... Hahaha !

Maar om je vraag te beantwoorden. Fokken heeft mij altijd al leuk geleken. Heb ook 2 nestjes met onze chinchilla's gehad en wel eens de plannen gehad om ook met onze honden en/of katten te fokken maar is er nooit van gekomen. Er was altijd 'iets' dat me tegen hield, de plannen waren er ook niet serieus genoeg voor (en achteraf gezien had ik het toen ook echt niet moeten doen, had niet geweten waar ik aan begon toen der tijd!).
Bij mij zijn de plannen pas echt vorm aan gaan nemen toen ik Abby kocht, en me echt goed ging verdiepen in haar ras. Het leek me toen zo geweldig maar ook toen waren het nog meer ideeën niet eens echt concrete plannen.
Toen Abby een jaar oud was heb ik mijn eerste show met haar gelopen (om te zien of zij fokgeschikt zou zijn, haar karakter vond ik immers zo geweldig dat ik echt hoopte dat ze aan de regels kon voldoen zodat ik die droom die ik al jaren had eindelijk echt kon verwezenlijken) en toen leerde ik ook meer mensen uit het wereldje kennen, waaronder de fokster van haar vader die ook min of meer mijn mentor is geworden daarna. Zij heeft mij een hele hoop geleerd en mede door haar begon ik het steeds leuker te vinden. Toen zijn de plannen dus echt begonnen en een jaar later is haar eerste nestje geboren.

Eigelijk om terug te komen op jouw vraag!

Ruim 7 jaar plus het komende jaar en hopelijk in 2014 pups
Dan duurde het in totaal ongeveer 9 jaar

We dachten eerst ook aan Sint Bernard, aangezien we die nu "redelijk" goed kennen. Maar toch, na zowat naar de bloedlijnen en dekreuen te hebben gekeken stonden we niet zo achter de fok. Ze fokken enkel nog met kollosale honden wiens oogleden en lippen zo hangen dat ze nog amper iets kunnen zien. Ik heb een bepaald ideaalbeeld bij de sint bernard en die vindt ik spijtig genoeg niet.
Ons Fennah is een kruising, dus dat "ras" willen we niet verder fokken.
Dan ben ik maar gaan uitzoeken welk ras goed bij ons past, en waar we iets in kunnen betekenen.
We botsten op de grote witte kees en waren echt verliefd. Het gevoel zat al goed! En als we dan hoorden met hoe weinig ze er nog zijn stonden we er nog meer achter.
Maar de tip om eerst eentje in huis te nemen, puur als huishond is wel een goede!
Ben je speciaal met reuen begonnen om zo rustig in het fokkerwereldje en het ras bekend te geraken?

inderdaad haha!

Momenteel houd ik het op honden fokken qua droom :p Katten zou ik eerder zoals nu doen, zwangere katten die gedumpt zijn opvangen en met de kittens herplaatsen (alleen ons Nelle mag blijven ^^).
Mijn eerste fokplannen zijn nu met mijn schildpad, alleen krijg ik de stamboekhouder maar niet gecontacteerd :S

Voor derest zie ik nu al enorm uit naar de opleiding in Syntra!!

Hoe lang heb je trouwens ingelezen over de powderpuff?

dus mijn visie van "10-jaren-plan" is heel realistisch :p
Hoe gaat het nu met Enya? Is ze fokgeschikt denk je (karakter, showresultaten, erfelijkheidstesten?)

Oeh ook leuk kleine schildpadjes!
En met de katten doe je ook nog eens zulk goed werk hè met die opvangdieren. Zou dus top kunnen zijn als je dat kunt voortzetten inderdaad.

Ik heb me ruim een jaar in de Chinese Naakthond verdiept voordat de plannen echt serieus werden (vond het ras daarvoor ook al leuk maar heb er toen nooit echt serieus naar gekeken). Heb eerst natuurlijk van alles gelezen en in het voorjaar van vorig jaar ben ik ook contact gaan zoeken met mensen uit dat wereldje (online). Vorig jaar zomer heb ik Elphie's fokker ontmoet en sindsdien waren de plannen ook wat serieuzer. Ik zou alleen eigenlijk voor een hairless teefje gaan en pas later dit jaar (rond deze tijd eigenlijk). Maar goed Elphaba kwam op m'n pad en zij was alles wat ik zocht, plus ook nog eens afkomstig van een fokker die ik erg hoog heb zitten dus het was een kans die ik niet kon laten lopen (haar fokker fokt immers niet erg vaak en dan is het natuurlijk ook altijd nog maar afwachten of er een pupje voor je bij zit want ze werkt ook nog eens met een wachtlijst, Elphie was het mooiste teefje uit het nest dus de fokster was helemaal smoor op 'r maar zij wou perse een hairless houden uit dit nest dus zocht een eigenaar voor 'r die het liefst ook met 'r zou gaan fokken en showen). Had me natuurlijk ook wel al in puffjes verdiept maar heb toen in de weken nadat de beslissing is gevallen uiteraard nog even wat extra research naar hun vachtverzorging e.d. gedaan .

zo zie je maar dat plannen soms toch anders verlopen :p
ben benieuwd als het zo ver is dat Elphie mama'tje wordt!

Dat lijkt me wel ja, 10 jaar moet genoeg zijn hahaha
Enya doet het super!
Haar karakter is buitengewoon geweldig, 10 maanden, pittig ding maar zooo sociaal met elke vreemde hond, heel gedreven in hondentaal wat ik zelf natuurlijk helemaal geweldig vind en helemaal gek op mensen.
Ze is heel blij en enthousiast dus dat zit wel goed!
Showresultaten vind ik iets minder belangrijk maar ze heeft op haar eerste jeugdshow afgelopen zaterdag 2 uitmuntend gehaald op een drukke specialty show (40 Basenjis) ze is Afrikaans (50%) en dus "anders" dan wat ze hier gewend zijn (keurmeesters) ik verwachtte er daarom niet teveel van maar ze deed het dus super

Gezondheid verwacht ik prima gezien haar ouders maar HD, ogen, schildklier testen we uiteraard nog als ze oud genoeg is
Fanconi is ze vrij door haar ouders maar ook dat laat ik nog direct testen voor de papieren.
Spannend dus Maar heel erg leuk
Enya is een feest om mee te leven!

Ja precies! Als je je uiteindelijke doel maar voor ogen houdt hè. Mijn doel was in eerste instantie natuurlijk gewoon een leuk maatje erbij in ons huishouden, maar op fokgebied vooral een teefje dat wat gezondheidstesten betreft op alles wat mogelijk is al is getest. Afkomstig van een fokker die ik vertrouw uit een oudercombinatie die me aanspreekt. En de hoeveelheid vacht en/of kleur doet er dan niet zo veel meer toe hè. Bovendien het allerbelangrijkste is en blijft altijd het karakter, past dat goed bij je en ze past zo goed in ons gezin. Dus...

Ja zal mij ook benieuwen!
Eerste loopsheid nu, volgend jaar nog een enkele test maar niet veel en dan verder alleen nog de shows hè. Maar goed ze is nu nog zo een baby wat karakter betreft dat ik wellicht nog wel een jaartje langer wacht als alles rond is als ze dan er nog niet 'klaar' voor is.
Maar goed eerst maar even flink duimen dat ze alles wat ze nog moet doorstaan goed doorstaat hè en aan al mijn 'eisen' voldoet op fokgebied .

oh wat goed dat ze zo'n mooi karakter heeft! Ik vind dat in mijn ogen naast gezondheid het volgende belangrijke om te fokken.

wauw, fantastisch dat je alles al zo goed hebt uitgeschreven voor jezelf! voor mezelf zou het ook een droom zijn dat waar wordt maar dan de eurasier ook een fantastisch ras dat zeldzaam is. Ik hoop dat je je droom kunt waarmaken, maar ben er van overtuigd dat als je het echt graag wilt, je je weg wel vindt!

dat is ook een van de dingen waar ik belang aan hecht. Dat het een "verrijking" voor ons roedeltje is ik wil pas de pup als Fennah 100% stabiel is, zodat ze (net zoals Larah bij Fennah deed) mee kan helpen hondentaal te leren ^^

en amai, die is vroeg met haar loopsheid! Of de tijd gaat snel :p

Nee is gemiddeld voor dit ras hoor, en ongeveer even oud als mams dus ze gaat gewoon 'r moeder achterna op dat gebied. Ze is nu 7mnd oud en tja klein hondje hè.
Maar inderdaad dan opeens zijn ze alweer puppy-af hè, gaat vreselijk snel!

Ik ook hoor, je moet hopelijk meer dan 15 jaar met ze leven
Bij mijn ras vind ik oorsprong ook belangrijk, er is veel vraag naar steeds dezelfde reuen of lijnen en de honden zie ze je anders worden, terwijl er in Afrika een hele nieuwe genen poel ligt!
Fokkers moeten risico durven nemen en nieuw vers bloed halen, blijken ze niet geschikt voor de fok, heb je toch een geweldige huishond! Maar velen denken toch iets anders denk ik want Enya is een van de weinige half afrikanen hier!

haha jah, nu is ze een echte dame he! Jeezes, dat gaat echt snel jah!

spijtig he, dat mensen niet naar de oorsprong van de basenji gaan!
Ik heb qua fokkers niet veel keuze. 2 in Nederland, en enkele in Duitsland & Tsjechië. Die fokkers die ik ken raadde me aan een teefje uit Tsjechië te nemen, zijn nog hele zuivere en mooie lijnen daar. Qua genen is er niet veel variatie, de meeste grote witte keeshonden hebben eenzelfde grootvader die indertijd voor de meeste fok ingezet werd. Toch heeft hij veel betekend voor het ras

Heel interessant, zo anders als mijn ras en ik vind ik heel leuk om daar meer over te weten te komen!
De basenji is heel simpel gezegd, niet gemaakt maar zo gevonden als wilde hond in de jungle. Heel gaaf natuurlijk maar heel anders dan de andere rassen. Velen leven nog gewoon daar in de jungle, daar komt Enya's moeder ook vandaan. Wilde Afrikaan haha
Is het ras ook buiten Europa nog te vinden, echt ver weg?
Je zou toch zeggen dat het ras uit een koud land komt!
Gaaf hoor, hoe zijn de karakters? Vergelijkbaar met andere kezen?

Goed bezig Jana! Leuk om te lezen!
Hier ontstond het 'fokvirus' na de komst van onze Senna. Ik ben me steeds meer gaan verdiepen in het ras, en kwam tot de ontdekking dat er maar erg weinig echt goede fokkers waren in Nederland.
Daarbij komt nog dat Senna zo'n verschrikkelijk lieve en mooie hond is, dat we het zonde zouden vinden als die eigenschappen verloren zouden gaan.
Na drie jaar zijn we dus actief gaan zoeken naar een geschikte dekreu, en het resultaat was 4 pups de afgelopen mei.
Heel bewust hebben we één teefje aangehouden, als toekomstige stammoeder van onze kennel. Hoe meer ik me er in verdiep, hoe leuker het wordt! Ben nu volop bezig met genetica, lees me suf over alle in's en out's van het fokken van gezonde Berners, en hoop dat we uiteindelijk zover kunnen komen dat we een aantal potentiele bedreigingen van het ras uit kunnen bannen!

Volg dit topic even, omdat ik ook fokplannen heb.

Al in 2008 begon ik er aan te denken
Ben toen zo langzamerhand op zoek gegaan naar een mooie combinatie waar ik wel een teef uit wilde
Het aanbod is groot maar er zat nog niet echt wat tussen wat mij aansprak.
En toen ineens, begin 2009 zag ik een nest wat in het voorjaar gepland stond
Moeder is van vaderskant familie van mijn oude teef en de vader van het nest was gecertificeerd als politiehond
Een geweldige combinatie
Helaas vereft die reu niet of nauwelijks dus zowel qua bouw als driften kwam de teef een hoop te kort
Teef is herplaatst en moest weer op zoek
als gauw een combinatie gevonden
De as. moeder kende ik al, ook qua lijn en ook een aantal nakomelingen van deze teef
Reu was mij niet echt bekend maar behalve qua bloedlijn hoorde ik er wel positieve geluiden over.
De keus was dus gauw gemaakt.
Maar helaas, met bouw en driften voldeed is juist heel goed aan mijn eisen, maar in grote lijnen deed het nest niet aan de verwachtingen
Dat verhaal is inmiddels bekend, mijn teef was wel goed met afrontgenen maar een aantal nestgenoten niet.
Hierdoor kon ik hoe graag ik ook wilde er niet meer 100% achter staan en vond het onverantwoord om met deze teef te gaan fokken.
Ook deze is heel goed geplaatst en kan ik wederom op zoek gaan
Ik heb al wet op het oog men zit nog in dubio tussen 2 nesten, mijn definitieve keus is dus nog niet gemaakt
Ondertussen hebben we ook een reu die ik volgend jaar hoop aan te kunnen laten keuren

Super om te lezen dat je je zo goed aan het voorbereiden bent, Jana!

Ik, als fokker in spé, wil ook even mijn gedachten delen.
Zo'n 10 jaar geleden ben ik bekend geraakt met mijn ras; ik ben me gaan inlezen en heb daarna ruim 8 jaar (tot ik ging verhuizen) meegelopen als kennelhulp bij een fokker. Zij hebben me alle kneepjes van het vak geleerd en ook de negatieve kanten belicht, die bij het fokken komen kijken. Inmiddels ben ik 'verder' in die wereld en heb ik mijn eigen visie ontwikkeld.
Al járen ben ik me aan het verdiepen in de verschillende bloedlijnen, gezien er in de fok (naar mijn mening) veel te onnozele keuzes gemaakt worden, ten nadele van het ras.
Wanneer mijn eerste eigen nest zal zijn, dat weet ik niet. Daarvoor moet ik eerst een pup vinden uit een 'perfecte' combinatie (waarschijnlijk uit het buitenland) en vervolgens zien hoe ze uitgroeit en of ze voldoet aan de 'voorwaarden'.
Mijn doel is om het ras meer als 'sportieve hond' op de kaart te zetten en het oorspronkelijke type te behouden.
We hebben nog een hele weg te gaan, dus hier wordt het naar alle waarschijnlijkheid, alles meegerekend, zeker een 15-/20-jaren plan

Ik heb geen idee hoe lang ik er mee bezig ben geweest....
Wij hadden een oude poedel,toen deze overleed,had ik al wat meer inspraak op wat voor hond de volgende zou worden....
Ik was met opleiding dieren verzorging bezig,dus dieren.....dat was duidelijk.
Er kwam een golden,waar ik mee ging trainen.
Ze deed het super!! Wilde graag naar de show en eens een nestje.....maar dat is er nooit van gekomen.
Droef had alles wat een hond kon hebben en op 2 jarige leeftijd hebben we haar moeten laten gaan.
Toen....geen golden meer,doorgefokt,dus opzoek naar een ander ras...
Mijn vader vond een rottweiler wel wat,mijn moeder een flatcoated.
Ik een ries.....nou mijn vader ook wel....dus de rasvereniging werd gebeld.
En een goede fokker gevonden.
Helaas had Basja vaak schedeontsteking...dus fokken zat er niet in.
Toen Basja 2 werd kwam er een dwergschnauzer bij.
En dat was het begin van mijn kennel D'el casa di Vita.
Ik was nog jong bij mijn eerste nestje,nog geen 21 jaar.
Heb inmiddels apk diploma en kk1.
Apk had ik voor het nest al.....kk1 ben ik later gaan halen.

Nee, echt verder zijn ze niet te vinden want de oorsprong van de keeshond ligt in Nederland het zijn eerder samojeden, die op hen lijken, die verder te vinden zijn
Er zijn verschillende kleurvariaties bij de grote keeshond maar ik wil enkel met zuiver witte fokken omdat er heel veel verschil in karakter aan de kleur hangt. Het karakter vannde witte ligt ons het meeste.
Spijtig genoeg laat de fci het nu ook al toe om een witte met een zwarte of grijze te kruisen, dat vind ik echt niet kunnen. Zo krijg je vaak ook witte keesjes er uit, maar die dragen dan het gen met zwarte of grijze kleur en geven dit door aan de nakomelingen. Aangezien karakter en kleur aan elkaar hangen wil ik dus enkel met zuivere witte fokken. Om de originaliteit van de grote witte kees te garanderen.

Qua karakter vind ik ze geweldig! Ze zijn waaks, maar minder blafferig dan de middenslag, kleine of dwergkees. Toch zijn ze lief voor alles en iedereen (mits goeie socialisatie en opvoeding uiteraard), heeeeeeeeeeeeel trouw aan hun baasjes, zijn graag bij je in de buurt, passen zich gemakkelijk aan, heel gemakkelijk om te trainen en hebben de typische, zalige keeshondlach. Die lach hebben ze dankzij de shiba inu, die mede is gekruist met chow chow, pomeriaan en nog enkele andere rassen om de keeshond te doen ontstaan.

Mooi doel! Berner sennen is ook spijtig genoeg zo'n overgefokt ras dankzij de broodfok he :( een goede fokker is zeker goed, en jullie zijn geweldig bezig hoor ik
Dat was trouwens eerst ons doel met de sint bernard ook, maar we vinden echt geen mooie dekreuen die aan ons ideaal voldoen. We staan er niet 100% achter. Toch houden we het plan een beetje in gedachten, als we ooit misschien beslissen een tweede ras te fokken. Maar meer dan twee verschillende rassen willen we niet

In de opleiding "fokken" bij de syntra ga ik ook vanalles over genetica en bloedlijnen leren, maar eerst men opleiding dierenzorg afmaken

Ik respecteer uw aanpak, en snap ze enigszins. Maar bij mij zal nooit een teef herplaatst worden als ze niet fokgeschikt is. Ik zie al mijn dieren te graag en of ze nu fokgeschikt zijn of niet, in eerste instantie koop ik ze om de roedel compleet te maken.