Nagels knippen...

Toen we Mellow net hadden hebben we haar nagels af en toe geknipt, minimale puntjes, gewoon om haar te laten wennen. Dat was geen probleem, liet ze gewoon toe.
Heb het ook een keer alleen gedaan, ging ook goed, tot ze haar pootje terug trok. Toen knipte ik een héél klein beetje in het leven. Was echt minimaal, stipje bloed wat zo over was. Dit was vorig jaar, eind zomer.

Ze staat best met doorgezakte voetjes, niet heel erg, maar daardoor raken haar nagels minder snel de straat.
De nagels van haar achterpoten hoef ik niet te doen, die slijten op zich wel (ondanks dat haar achterpoten verder doorzakken dan de voorpoten) vooral wanneer ze weer heel bang is en naar huis wil.

De nagels van haar voorpoten zijn wat langer, maar nog niet gevaarlijk lang.
Haar duimnagel is wel erg scherp en lang. Ze heeft een periode gehad dat ze er zelf wat aan knabbelde, maar dat doet ze al een tijd niet meer, waardoor ze toch wat lang zijn.

Ik heb ze af en toe wel geknipt als ze heel duf was. Gewoon wat aan pootje frunnikken, pootje gepakt, 'knip' en "goed zo, knappe hond!"
Maar ook dat kan ineens niet meer, ik mag absoluut niet meer met de knipper bij haar tenen komen. Kan gewoon aan haar voetjes zitten, maar zodra de knipper in beeld verschijnt wordt ze een beetje boos.
Niet alleen bij mij, bij mijn vriend doet ze het ook.

Op internet las ik dat het leven kan meegroeien als de nagel te lang wordt, hier ben ik dus ook een beetje bang voor.
Ik durf, omdat ze zo chago reageert, dus ook niet te knippen (en zo versterken we elkaars gevoel, gezellig...)

Iemand dé tip om ze toch een beetje bij te knippen? Ik weet dus wel hoe het moet, maar zij wil het pertinent niet.

En wáárom heb ik toch altijd dieren van wie ik geen haren mag kammen en geen tenen mag knippen?

mellow afleiden met iets lekkers, de hubertsklauw zou ik wel blijven knippen, ze blijven hiermee sneller haken,  achter van alles en nog wat, heb beau zijn nagels toevallig ook vanavond geknipt, geen moeite mee..wel geduld hebben..
succes

Het is mogelijk om nagels te vijlen. Sommige honden vinden dat prettiger dan dat je die kniptang in zicht brengt. Maar in jouw geval zou ik eens proberen om naar een goede trimsalon te gaan voor enkel nagels knippen. Zij hebben ook zicht op in het leven knippen bij de diverse rassen, hoe ver ze kunnen gaan en als ze e-ven-tu-eel mis knippen, dat ze dan ook speciale stoppers hebben om het bloeden te stoppen. Een goed trimster weet met moeilijke honden om te gaan. Daar zal je even naar moeten informeren.

Ja, kan wel eens iets héél bijzonders als omkoperij gebruiken
Iets wat ze nooit krijgt. Kloddertje pindakaas ofzo (getver! )

Voor de gewone nagels ben ik ook niet zo heel bang, maar dat enge duimpje wel (daarnaast haalt ze mij ook nog wel eens open met dat ding).

Ik kan haar pootje gewoon vasthouden, zolang er maar geen knipper in mijn andere hand zit.

Trimmer heb ik ook al aan gedacht. Zal morgen eens googlen.
Sowieso liever dat ze boos is op een trimmer dan op mij

Het is een handeling om de hond niet te confronteren met die kniptang. Leg de kniptang alvast klaar zonder dat hij het heeft gezien, daar waar je de hond wilt knippen. Laat hem op de plek zitten en beloon hem. Draai je kont tussen de kop van je hond en de poot die je ondertussen vast neemt. Dus de rug naar je hond toegekeerd. Pak ondertussen de tang of laat die aangeven. Als het goed is, heeft je hond die niet gezien en dan knip je die nagel er af in 1 snelle beweging. Als dat gebeurt is, laat je de poot gelijk los en beloont je hond heel rustig, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Zo bouw je de stress niet nog eens extra op, omdat hij doorheeft wat er gebeurd is. Je zal zien als je hond dit vaker ondergaat dat hij het niet meer zo stressvol zal ervaren.

hier ook een hondje met ´platvoeten´...ik laat m regelmatig 4x pj bij trimsalon knippen of je kan de dierenarts het laten doen, sky vind het ook niet zo fijn, maar waars komt dat doordat je hond voelt dat je onzeker bent tijdens knippen,en vandaar zijn reactie?sterkte

Ze zal mijn onzekerheid zeker aanvoelen.
Voorlopig ben ik even weer bezig om gewoon aan haar pootjes te zitten, tzt kan ik de manier van Golden eens proberen.

Bij de dierenarts is het 15 euro, heb een trimsalon gevonden waar het iets van 5 euro is.
Die mogelijkheid hou ik dus ook zeker even in mijn achterhoofd.

afleiden met een speeldje op iets lekkers denk wel dat dat helpt
succes

Ik heb dat ook gedaan met de wondverzorging van Santa, de spullen stonden al lang op tafel, zodat het niet zo'n moment was, van nu gaat het gebeuren.

Ik weet niet welke kleur knipper je hebt....

de meeste zijn dus blinkend zilverkleurig.

De chihuahua van mijn broertje was panisch voor dat ding na een tijdje geveild te hebben had ik zoiets ik probeer het eens. Zodra hij de knipper zag verstopte hij zich.

Ik heb de knipper met nagelak een ander kleurtje gegeven en het werkt hij vertrouwd me en laat zijn nageltjes weer knippen.
Misschien helpt het bij jullie ook wel.

Haha Boots, ik kan 'm wel in een girly kleurtje lakken

Het is een metalen knipper met een donkergrijs handgreepje van een dun soort rubber.

Eigenlijk is het een knippertje voor de kat, maar Mellow haar duimnagel kan er prima in.
Misschien toch maar een hondenknipper kopen ook.

@ Anja: nee, afleiden is hier vrij lastig. Op cursus was ze ook al niet te porren voor lekkers of leuk doen.

Komt vast wel goed, ik laat het gewoon even rusten, geef de knipper een leuk kleurtje, leg 'm op tafel, laat mijn vriend desnoods een snoepje voor haar neus houden terwijl ik mijn lijf tussen haar blikveld en haar pootje schuif.

Beetje creatief omgaan met de tips van hier dus

Even een oud topic uppen  
 
Ben een week of 2, 3 geleden bij de dierenarts geweest, speciaal voor haar nagels. 
Nou, dráma! Hartslag van 300, poten wegtrekken en piepen alsof haar poten ter plekke geamputeerd zouden worden. Echt dikke paniek (best zielig, had echt met haar te doen).
Hij heeft niet eens alle nagels kunnen doen, omdat haar leven zo ver doorgroeit en het dan een klein bloedbad zou worden.
Vier nagels geknipt: 16 euro. En nóg niet het beoogde resultaat. 

Als ze naast me ligt heb ik vaak een pootje vast, vindt ze geen probleem. Ik veeg over haar kussentjes, dat mag ook, ik aai haar nagels, mag meestal ook wel. 
Tot ik haar duimnagel aai, dan gromt ze zachtjes en trekt woest haar poot weg. 

Zo ging het net ook, ze lag gewoon naast me, niks aan de hand, ik aai haar pootje, naar nagel en ze gromde weer. Geen lage, boze grom, meer een wat hogere, een geïrriteerde brom. 
Maar wel op een manier dat ik dacht 'als ik nu doorga dan hapt ze'.
En zodoende heeft ze nu weer mand-arrest...

Het scheelt dat haar nagel niet zo'n eng haakje heeft, het is geen scherp puntje, dus niet echt gevaarlijk. Maar hij blijft zo wel groeien en uiteindelijk wordt het wel een gevaarlijk ding.

En zelfs als ze in hele diepe rust is lukt het niet meer, wat voorheen nog wel ging. Ik hoef maar te dénken aan nagel + schaar en ze is al wakker.

Mijn moeder kent iemand die heeft de nagels van haar hond onder een roesje laten doen, omdat dat ook zo'n hond is die helemaal van streek raakt van nagels knippen. 
Maar ja, dat is wel een uiterste oplossing, lijkt me ook niet wenselijk om dat elk jaar te doen tenslotte...

Ben ik toch even blij dat Gaya niet de enige dramaqueen is als het komt op nagels knippen.Gillen, piepen, wegkruipen, bibberen en ga zo maar door. Ik kan alleen helemaal geen nagels knippen daar heb ik sowieso al hulp voor nodig. en dan nog is het een beetje dwangbuis idee 

Tegenwoordig bel ik de trimmer op, of ze even tijd heeft om snel de nagels te doen. Daar kan ze ook vast gezet worden, of ik hou haar vast en kan haar kalmeren. De trimster is ook niet zo onzeker geworden als mij en voor haar is het meer niet aanstellen en geef me die poot. En waarrempel werkt het ook nog  Voor een paar euro knipt ze de nagels, die heb ik er graag voor over bezorgt me een stuk minder hoge bloeddruk. 
Ik vind het zelf ook gewoon eng worden om te doen, ze is zo bewegelijk met haar pootjes dat ik al snel in t leven knip. 

Nagels gaan vijlen? kan een goede optie zijn dit is vaak minder eng dan de knipper. (al zet Gaay het hier ook al voor op een lopen, net als de borstel dus weet helemaal hoe je je voelt )

Nou..., wij hebben er ook één in huis gehaald 

Misty gaat elke drie maanden naar de trimster en die knipt (indien nodig) wat bij, maar dat hoeft bijna nooit, omdat haar nagels naar beneden groeien en dus goed slijten tijdens het lopen.

Aysa heeft echter echte Galgo nagels...., recht uit groeiend...., en die moeten dus echt wel bij gehouden worden.

Ik ben nu voorzichtig begonnen met vijlen, maar dat is al geen succes...., ben bang dat ik straks 1 keer per maand de dame naar de nagelstudio moet sturen voor een beurtje, want die dingen groeien als een trein.

Het is ook wel een stel trutjes he  
Inderdaad ook bibberen en wegkruipen, want 'o jee, je gaat mijn poot afknippen!'...
 
Vijlen is dus óók eng, kan 'm 1 keer over haar nagel vegen en hup, weg poot  

Bij de dierenarts had ik haar heel stevig vast (mijn zwarte jas was daarna bruin van de Mellow-haren), maar zelfs daar wist ze zich bijna uit te wurmen, achteruit kruipen maar ze kon niet door mij heen. En zo vouwde ze zichzelf zowat in elkaar, om maar weg te kunnen komen. 

Zo beweeglijk dat je het in je eentje écht niet aandurft. En ook als mijn vriend haar vasthoudt vind ik het eng. Juist omdat ze zo beweegt, maar inmiddels ben ik ook een beetje bang dat ze zal bijten (naast het feit dat ik bang ben om in het leven te knippen), dus dat schiet ook niet op.

Ik vind het ook gewoon best sneu dat ze het zo eng vindt. Als het nou een keer heel erg mis zou zijn gegaan zou ik het nog snappen, maar dat is het niet. Wel 1 keer een piepklein stipje bloed, maar dat was heel snel gestopt (mijn vingertop er tegenaan en het was al weer dicht), snoepje d'r in, kus op bolletje en klaar.
In het begin knipten we wel kleine puntjes, ging hartstikke goed. Daar zijn we op een gegeven moment mee gestopt en dat hadden we niet moeten doen. Al had ik maar elke week een millimeter afgeknipt.
Maar ja, leerpuntje voor de volgende hond (nagels én tanden wekelijks doen).

Misschien dat ik het over een poos nog eens bij een trimmer probeer. Al vraag ik me af of dat gaat lukken, juist omdat haar leven zo ver doorgroeit. En als de dierenarts al moeite had...

Maar ja, de pest is...., hoe langer je wacht, hoe verder het leven doorgroeit...., op een gegeven ogenblik zullen ze er toch aan moeten geloven.

Bij die hond van die kennis van mijn moeder hebben ze de nagels dus echt kort geknipt, in het leven (alles was heel lang). En dat werd dan dichtgeschroeid. Tenminste, zo begreep ik het van mijn moeder. Maar dat klinkt best eng. En denk dat ze dat pas doen als het écht te lang is, dat is nu niet het geval. 

Ga over een poosje wel eens een trimmer benaderen. Vind die 16 euro bij de dierenarts een beetje te duur, vooral als een trimmer het doet voor de helft.

En hoe meer zij beweegt, hoe enger ik het vind. Als ze dan ook nog boos gaat worden, dan durf ik natuurlijk helemáál niet meer
Lastig dier is het

Ik moet ook de nagels van Rocky regelmatig bijknippen. Is voor ons allebei geen leuk klusje. Niet dat hij gromt, piept of hapt maar hij trekt zijn pootje steeds weg als ik net op het punt sta door te knippen.
Komt ook omdat mijn ogen niet al te best meer zijn en ik dan twijfel of ik niet te dicht bij het leven kom.
Zijn duimnagel is helemaal een drama daar mag ik niet eens aan zitten.

Toen ik hem kreeg waren zijn nagels veel te lang en het leven daardoor ook ver doorgegroeid.
Ik ben nu 2 jaar bezig om steeds een stukje te knippen en vind het niet echt opschieten.
Weten jullie hoe lang het duurt voordat het leven zich weer terug gaat trekken?

Hoe weet je of de nagels te lang zijn? Sep loopt op de straat, in het gras, wij hebben plavuizen in huis. Maar ik heb wel het idee dat ik ze iets meer "hoor". Over 2 maanden gaat hij sowieso naar de trimmer, dus kan ik nog tot dan wachten?Bij mijn kat kon je zien waar het leven begon en bij het konijn en de cavia's ook, dus die knip(te) ik wel zelf, maar bij Sep zie ik het niet ...

Wat ik heb begrepen is dat je moet knippen tot een millimeter of 2 vóór het leven, dan trekt het leven zich langzaam terug (hoe langzaam weet ik niet ) 
Op internet staan wel allerlei plaatjes hoe je het moet doen, maar ja, die plaatjes zijn natuurlijk allemaal gebaseerd op makkelijke honden en niet op drama queens als Gaya en Mellow 
 
Als de pootjes op de grond staan schijn je een papiertje onder zijn nagels te moeten kunnen schuiven, kan dat dan zijn de nagels niet te lang. Dat kun je testen door hem te laten staan, 1 pootje te laten geven (zodat hij goed leunt op zijn andere pootje) en dan een papiertje onder zijn nagels te schuiven.

Ik hoor Mellow ook lopen. Fleurtje hoor ik ook lopen trouwens, die heeft ook lange nagels (langer dan Mellow), maar zij laat ze gewoon knippen, al vindt ze het geen feest. 
Mellow raakt echt in paniek, en dat is geen goede combinatie als je zelf ook al vrij onzeker bent

Hier ook een drama queen in huis! Fanny is als de dood als ik nageltjes ga knippen. En inderdaad is dat het kleine duimnageltje... We hebben ook nog nooit in het leven geknipt altijd is ze zo bang geweest. Vita daar in tegen vind het helemaal niet erg. Ze gaat het liefst nog op haar rug liggen en probeer te zeggen: "Wil je ook even gelijk over mijn buikje kriebelen?!" En dat met haar oogjes dicht  

Ik mag trouwens ook aan Fanny haar nageltjes en voetjes komen, maar als het te lang duurt vind ze het al niets, ze is dan bang dat haar nageltjes geknipt moeten worden....

Nagels knippen is een drama hier, 4x per jaar naar de dierenarts ervoor omdat de nagels niet slijten en er altijd in het leven geknipt moet worden, veel bloed en dan is de soldeertang nodig om het dicht te branden.Met vijlen krijg ik er niks af omdat die nagels dik en bikkel hard zijn

O, dat is wel heel zielig :( 
En maakt het natuurlijk elke keer erger voor hem. 
Kon je ze maar uitleggen dat het écht niet erg is.
 
Mellow d'r nagels zijn ook vrij hard en daarnaast ook heel donker, dus maakt het ook lastig om even snel stiekem wat te knippen.

Ze ligt nog steeds in d'r mand, is er nog niet uit geweest, alleen een keer omgedraaid. Was vanmorgen een beetje boos op haar. Niet heel boos, maar ze moest wel van de bank af, want wat ze deed wil ik gewoon niet. En nu komt ze niet meer bij me, heb haar al gevraagd of ze bij me komt liggen. Geloof dat ze nu boos is op mij  

Dierenarts zei nog dat we vaak op straat moeten lopen, maar ja, zij loopt altijd in het gras (plas en poep). Die stukjes die we wel op straat lopen zetten ook geen zoden aan de dijk.
Dan moeten we zoveel kilometers afleggen op straat en eigenlijk zou ze dan moeten rennen. Zal mijn vriend weer eens laten fietsen met haar, wie weet dat dat nog wat doet.