In hoeverre kunnen honden situaties inschatten?

Onze Tajo corrigeert onze Raven eigenlijk nooit, gromt nooit tegen dr, doet eigenlijk nooit lelijk tegen haar kortom ze kan eigenlijk alles maken bij Tajo.
Afgelopen week waren wij de voor en achter gevel aan het schilderen en alles lag netjes schoongemaakt in de schuur, de potten verf, de kwasten enz.
Op 1 kwast na want ik was bezig de spiegel te verven dus die lag netjes tijden de eerste laag drogende naast de spiegel op het zeil.
Opeens in de namiddag tijdens de was ophangen zie Raven naar de schuur lopen en paar seconden later Tajo ook en die begint te grommen naar Raven die op dat moment in de schuur was, dus ik dacht nog... das raar, en hij deed het weer alleen dit keer echt gericht naar "iets" in de schuur hij stond ook echt zo voor de deuropening van "jij gaat nergens heen" en best gemeend (niet agressief ofzo) maar wel menes.
Ik dacht dit klopt niet, ik loop naar de schuur en wie zie ik daar in de opening staan met een kwast in dr bekkie?
Juist... Raven, ik natuurlijk Tajo beloond in de vorm van, goedzo Tajo wat ben ik trots op jou!

Nu vraag ik mij af, kunnen honden in bepaalde situaties inschatten wat wel of niet mag?
En snappen ze wanneer daarop in te spelen?
Of was een situatie als dit gewoon wel heel erg "toevallig"

Ik denk toevallig.
Want dan zou Tajo ingeschat moeten hebben dat verf gevaarlijk is voor Raven.
En dan moet hij dus zowel aanvoelen/weten dat verf gevaarlijk is en zich bekommeren over het welzijn van Raven.
Ik geloof dat honden emoties hebben en dat is ook wel aangetoond. Maar of ze echt een andere hond voor gevaar kunnen behoeden. Misschien wel. En je hoort er wel eens uitzonderlijke verhalen over. Honden die hun baasje redden of behoeden voor iets.
Het kan ook zijn dat de geur Tajo erg tegen stond en hij daarom ging grommen..

Maar mooi is het wel!

Ik kan mij een verhaal herinneren op tv over een Newfoundlander die dienst deed als lijfwacht op het strand. Waren mensen die wilden het water in maar werden niet toegelaten door de hond, tot grommen en blaffen aan toe stop gezet door dergelijke reus maakt toch wel indruk (en sowieso een newf die gromt en blaft naar mensen) Wat bleek nou, er was daar op dat moment een enorm gevaarlijke stroming op gang, die de mensen vrijwel zeker naar hun dood had gesleept.
Ik denk dat honden wel degelijk inzicht hebben in hun situaties, en naar gelang daarvan (en hun eigen interesses) kunnen handelen. Als de hond de verf ruikt kan hij daar bepaalde informatie uit halen die hem wel degelijk iets zegt over het mogelijke gevaar ervan. Hetzelfde als een hond alcohol voeren, moet je es proberen of die dat uit vrije wil op gaat drinken...die van mij niet, en het is door genoeg dronken familieleden geprobeerd. 

Vraag is wel wat nou de eigenlijke intentie was van de hond in het verhaal van TS...en ik weet ook niet of ik beloond zou hebben.

Ik denk dat het wel kan, dat ze soms dus situaties kunnen inschatten. Of ze dan de juiste inschatting hebben gemaakt is een tweede, misschien meer hun eigen interpretatie. Tajo vind die kwasten misschien stinken dus opeten is dan ook niet verstandig...

Bibi jaagt vaak andere honden bij Shira weg. Shira ook weer gelukkig anders moet ze dat zelf doen. Maar of Bibi dat doet om Shira te beschermen/ontzien of omdat ze juist die andere hond wil beschermen omdat die anders een knauw krijgt...wie zal het zeggen?

Grappig vind ik wel het verschil in honden onderling.
Ik ken ook honden die dus regelmatig een advocaatje of bier krijgen en het gretig opeten.
Of honden die echt rot voedsel eten. Mijn eerste hond heeft een pan frituurvet opgegeten die een of andere onverlaat in de bosjes had gezet. Ziek is ie geweest!
Er zijn honden die aanvoelen dat hun baasje een epileptische aanval krijgt en op het baasje gaan liggen en honden die dat totaal niet door (lijken?) te hebben.

Er zijn honden bekend die hun eigen leven wagen voor dat van een mens. Zo tegennatuurlijk, maar er zijn wel verhalen van.
Het blijven hele wonderlijke wezens!

Oh maar dat vind ik stiekem wel heel geinig, krijg je zo'n hond dan ook dronken denk je?

Maar inderdaad, ik denk dat er ook grove verschillen in intelligentie zitten tussen verschillende honden, en dat deze misschien helemaal niet zo ras afhankelijk zijn, maar eerder individu afhankelijk.

Honden denken tot grote spijt niet na.
Ze herkennen enkel situaties.

Als ze iets doen wat wij als iets doordacht aanschouwen dan is dat een instinctieve reactie.

ja honden kunnen dronken worden . vrienden van mij met twee hussen hebben een  vol kratje omgegooit en het bier opgelikt. overigginds absoluut geen aanrader omdat uberhaubt ook maar eens voor de gein te doen . de maag van de honden moest worden leeggepompt.

Ze herkennen inderdaad situaties, maar reageren hier allemaal anders op. Het is niet zo dat ze allemaal hetzelfde "geprogrammeerd" zijn toch? Dus je kan zeggen: het is instinct, maar is alles dat niet? Wij leren ook gaandeweg ons leven wat wel en niet goed is en handelen daar naar. Maar allemaal op een andere manier.

Dieren doen dat net zo. Zo kunnen we ze immers trainen. Dat dieren niet nadenken kan je niet zo zeggen want het is nog nooit bewezen.
Het is jouw mening, prima, laat het dan ook als een mening klinken en niet als een feit. Anders is er weinig discussie meer mogelijk.

Bij mijn ouders heeft de hond de kat zo ook ooit verzorgd. De kat was aangereden en de hond heeft de kat mee naar binnen geholpen en in de hondenmand laten liggen. De hond ging ervoor liggen en liet alleen mensen aan de kat komen die het goed bedoelde. Helaas heeft de kat het niet overleefd, maar ik heb het altijd een mooi gebaar gevonden tussen twee dieren.
De hond heeft hier geweten dat dit geen normale situatie was.

Guinness weet op zijn beurt wie er wel en niet bij ons kunnen komen. Vorig jaar kwam er een vreemde man aan en Guinness begon direct te grommen. Hoe hij dit weet? Geen idee!

Ik denk in jouw geval dat het Tajo niet zomaar gromde, maar door had dat er iets gebeurde wat niet klopte.
Wel fijn om te weten dat Tajo en Raven op elkaar letten!

Over sommige onderwerpen valt ook weinig te discussieren???

Lees eens een boek van Bekoff, of een willekeurig biologie boek dat wat recentelijk is.

Het is heel duidelijk dat dieren, niet alleen honden, op gelijke situaties steeds anders kunnen reageren, ook binnen de soort zelf zijn daarin verschillen. Daarnaast reageren dieren vaak probleemoplossend, en dat gaat voorbij "Gewoon instinct" 

Daarnaast hebben honden een prefontale cortex, dat suggereert dat ze informatie kunnen filteren, en hun emoties naar gelang die informatie kunnen reguleren. 

Kortom, het plaatje van de hond als prikkelmachine, niet denkend maar altijd draaiend op instinct, is al een goede 30 jaar achterhaald. Veel mensen gebruiken deze visie echter toch nog om A. gedrag te versimpelen en B. wreedheden jegens dieren goed te praten.

Bekoff....coming up!!
Ga ik sowieso lezen.

En blijven observeren met een open mind, en je zult snel genoeg zien aan je eigen hond dat het meer is dan een bundel instinct.'

Mijn observatie heeft uitgewezen dat het een bundel gas is.

LOL

Haha! 

Die ervaring heb ik ook met de mijne, niveau atoomwapen af en toe.

Nee serieus.
Op het gebied van een hond een stabiele opvoeding te geven tracht ik uit te gaan van 1 denkwijze.
Met deze.

Verschillende wijzes van opvoeding zijn er natuurlijk die allemaal een goede verloop geven. Het is alleen een kwestie van wat er het beste bij jou en jouw hond past.

Het meest degoutante is dat die gangsters er dikwijls zelf van gaan lopen.

Het blijft, voor mij, altijd zoeken naar wat het beste past bij de hond...want dat leren we alleen door te blijven kijken en onderzoeken. Ik pin me dus ook niet vast op een enkel iets, dat kan beperkend werken. Altijd conclusies bij durven schaven. 

In de jaren 1600 bijvoorbeeld sneed Descartes een dode hond open om te kijken hoe het daar van binnen dan uit moest zijn. Hij vond een zenuwstelsel, een hersenstam, het hondse brein, etc. Toch kwam Descartes tot de conclusie dat honden geen gevoel hadden, want gevoel was alleen voor de "heilige" mens die een ziel had. 

Jaren later kwam Voltaire daar op terug en stelde dat de Natuur niet zo zinloos te werk gaat om eerst een heel zenuwstelsel aan te leggen, om dat vervolgens niet te gaan gebruiken. Voltaire kwam dus tot de conclusie dat honden wel degelijk gevoel moesten hebben. En werd daarmee een van de allereerste advocaten voor dierenrechten in het algemeen. Zie ook (http://history.hanover.edu/texts/voltaire/volanima.html) 

De clue achter het nooit zeker weten is dat je altijd moet blijven zoeken, om het dan alsnog niet zeker te weten. Toen ik nog  (informeel) natuurkunde studeerde had ik leraar die aan het einde van de les altijd vroeg "Begrijpen jullie het nu?" En als iemand dan "Ja" durfde te zeggen antwoordde hij "Nee hoor, je begrijpt het nog steeds niet, maar nu begrijp je het niet op een hoger niveau"

Jij hebt die kwast niet gegeven om mee te spelen, dus is het een 'no go' om die te pakken(hondenspeelgoed ligt niet al stinkend op een zeiltje, dus, conclusie; dit is geen speelgoed)...wilde Tajo hem waarschuwen voor de straf die Raven met zijn actie boven het hoofd hing?

Ik weet een ding; het is zeker geen lage intelligentievorm!

Kai; over onderzoeken gesproken, dan ken je vast ook deze; een vlieg in een labo, ze zeggen vlieg; vlieg, de vlieg vliegt. Tweede test, zonder vleugeltjes; vlieg; vlieg, de vlieg blijft zitten...
conclusie; als je de vleugels erafhaalt bij een vlieg, dan worden ze doof...

(dit was in de psychologie een leuk hypothetisch voorbeeld, van hoe je dus 'niet ' aan wetenschap moet doen; uitgaan van een empirische proef en dan de verkeerde hypothese erop plakken...want zo zijn er door de geschiedenis heen al veel miskleunen geweest)
Blijven onderzoeken, alles is aan verandering onderhevig!

En wat ik dus ook denk, is dat honden die al zo lang gedomesticeerd zijn, er best wat menselijke vaardigheden bij ontwikkelen(de ene soort is er al wat meer of minder bevattelijk voor dan een ander, en nog belangrijker; individuele verschillen).(er zouden bijv anders geen hulphonden zijn, want met trainen en africhten alleen kom je er met een hulphond niet, dan zou een robot het ook kunnen, en dat is dus net niet.

Is me dat een leuk stukje literatuur.
Serieus....aangenaam om te lezen.


Ik wil nog lezen van u!

Lezen? Ben

Huh? Welk? Ik kan efkes niet volgen?

L.O.V.E

(sorry, off topic Lulu)

Oew....

Sterker nog, de hond is de enige diersoort voor zover we weten die de geurencommunicatie van een andere soort (namelijk de mens) kan interpreteren en daarop vervolgens kan reageren. Dat is een enorm hoge stap op de ladder van de evolutie. Dat er dus empathisch vermogen van de hond naar de mens toe is, hebben we te danken aan dit stukje biologische ontwikkeling...maar dat vermogen is er dus, want de hond heeft heel goed door wat wij voelen, en wanneer dat gevoel opkomt. Daar komt nog eens bij dat de hond, in tegenstelling tot zijn neefje de wolf, zich primair op mensen richt...en dat zal een wolf nooit doen. 

De juiste hond weet feilloos hoe een mens zich voelt en kan daar ook bijzonder adequaat op reageren. Vandaar dat deze dieren bijvoorbeeld ook zo succesvol zijn in het breken van een sociaal isolement, kunnen werken als therapiehond, etc. Dat zijn eigenlijk allemaal zaken die voorbij training gaan en alles te maken hebben met een stuk sociaal talent van de hond. En dus zeker niet iets wat zo'n Japanse robot hond wel even nadoet

Gij schrijft ook al zo leuk.

Lol np