Perdie houdt niet van drukke honden...

Dag iedereen!

Ik heb nog eens een vraag over communicatie tussen honden onderling en of ik dan mag of moet ingrijpen. 

Ik ga ervan uit dat Perdie tijdens haar jonge leven heel wat gemist heeft wat betreft communicatie met andere honden en dat ze soms nog niet goed weet hoe ze met andere honden moet omgaan. Ik laat haar zo goed als nooit aan de lijn snuffelen omdat ik uit ervaring weet dat ze dan durft uitvallen. Ik vind dat ook geen probleem, zolang ik andere honden kan voorbijgaan is het voor mij geen must om met andere honden aan de lijn te socializen


Maar ik ga wel vaak met Perdie naar losloop veldjes in de buurt. In het begin is dat voor Perdie altijd wat stresserend, het kennismaken met veel honden tegelijk maakt haar onzeker en liefst van al wil ze dan dat de andere honden haar gerust laten. Als er dan teveel honden tegelijk op haar afkomen gaat ze meestal zitten op de grond (om zo te voorkomen dat de andere honden aan haar kunnen snuffelen) en gromt ze ook zacht. Honden die te wild op haar afkomen krijgen gegarandeerd een snauw. De baasjes van deze over enthousiaste honden vinden het altijd erg positief dat Perdie duidelijk maakt dat ze te wild zijn.

Met rustige honden gaat het wel meteen goed, als Perdie eerst mag snuffelen en de honden niet te wild zijn wordt er niet gegromd of gesnauwd. 

Gisteren waren we weer op het veldje en eerst was er maar één hond, een 8 maand oude Golden Retriever die enorm onderdanig was. Dat ging dus heel goed, Perdie kon rustig snuffelen en daarna werd er wat achter elkaar gelopen. Na een tijdje gaf Perdie nog amper aandacht aan deze hond. Toen kwam er een windhond, deze negeerde Perdie wat en ook dat ging dus goed, weeral kon Perdie rustig snuffelen en werd er wat gerend en daarna terug genegeerd. 


Maar toen kwam er een Stafford het veldje op. Een schat van een hond, maar véél te enthousiast en wild naar Perdie toe. Perdie ging dag zeggen maar toen ze merkte hoe wild dit teefje was was het voor haar meteen genoeg. Ze begon te grommen en liep weg. Toen de hond achter haar aan kwam werd ze echt boos. Ze begon bozer te grommen en te happen. Ik probeerde er zo min mogelijk tussen te komen omdat ik niet goed weet wat best te doen. De Stafford eigenaar probeerde zijn hond terug te roepen maar dat lukte niet meteen goed. Ik ging dan tussen de twee instaan om zo Perdie het gevoel te geven dat ze veilig was. 

Als de Stafford dan weg ging liep Perdie er toch terug achter? Ik begreep niet goed waarom ze dan toch nog verder wil contact maken en spelen? Ik vertelden aan het baasje van de Stafford dat Perdie erg onzeker was en niet tegen drukke honden kon en hij antwoordde daarop dat het erg goed was om dan zo vaak mogelijk naar losloopveldjes te gaan omdat Perdie zo zou leren om met zulke drukke honden om te gaan.


Ik wil Perdie erg graag leren dat ze niet zo snel bang moet zijn en het zou fijn zijn dat wat minder snel van zich afbijt, maar ik weet niet of ik dat kan bereiken door haar in aanraking te laten komen met drukke honden? Moet ik haar op zo'n momenten bij me roepen en kalmeren of moet ik het gewoon op zijn beloop laten en in het oog houden dat het niet escaleert? 


Perdie heeft al veel vooruitgang gemaakt en hoe langer ze op zo een veldje is hoe beter het gaat, ook met nieuwe honden. Ze is ook enorm snel en kan dus, als ze het beu is, gewoon bij de andere hond weglopen.


Nu wil ik dus graag jullie tip en mening horen. Hoe kan ik Perdie het best zo sociaal mogelijk laten worden? 

Alvast bedankt voor het meedenken!

heb heel je bericht door gelezen, vind dat het helemaal niet zo gek gaat hoor.

Perdie is onzeker, misschien zal ze dat altijd behouden, geeft niets, zekerder zal ze worden door vaker met sociale honden te spelen en te zijn, wat mindere sociale honden daar wil ze niets van afweten, laat ze toch weten, kijk het aan op een afstand, gaat het goed dat de andere hond weg gaat en perdie met rust laat omdat Perdie er niet van gediend is, goed zo.

ingrijpen wat je gedaan hebt door er qwasie even er tussen te staan uitstekend, meer is niet nodig, dat perdie er weer achter aan gaat, komt eigenlijk door jou, omdat je er tussen in bent gaan staan kreeg ze steun van je, als het goed gaat, en heus je ziet het echt, laten gaan, gaat het verkeerd, aan lijnen en weg gaan.

door vaker te gaan naar dit soort speelveldjes leert ze grenzen te verkennen, en als het erg druk is dan kan je besluiten om door te lopen,als je het even toch niet ziet zitten, voor je zelf ook niets forceren.

Oké ik moest het even zeker weten of ik goed bezig was of niet. Met de Stafford was het echt té aan het worden, ik merkte dat het niet meer gewoon snauwen was maar dat Perdie echt boos werd en dat wilde ik zeker vermijden.
Ik merk dat ze na een halfuurtje op het veld al veel relaxter reageert op andere honden dan in het begin, maar als ik het zo hoor kan ik best zulke veldjes blijven bezoeken en me zo weinig mogelijk bemoeien tussen de honden?


Op de hondenschool leert ze ook wel veel maar dat valt toch niet te vergelijken met hondengedrag op een losloop plek

Yasmine, leer de taal van je hond kennen, je ziet gauw genoeg of het Perdie te veel wordt, is dat zo, dan lijn je haar aan en ga je weer.

hoe meer je daar naar toe gaat, hoe zekerder dat ze wordt, ze gaat ook vriendjes en vriendinnetjes krijgen daar, zie je toch dat het te druk is, aan jou dan om het te beeindigen.

Blijft lastig hoor,gewoon per dag bekijken,de ene dag kan je hond zo wie zo meer hebben dan een andere dag,afhankelijk van wat ze al aan prikkels/stress heeft gehad.

Perdie klinkt precies hetzelfde als Mila.
Ik zie het toch als net teveel,kijk onze honden hebben sneller stress(als de eerste basis angstig zijn is,lijkt het er voor mij sterk op dat deze honden gewoon altijd vlotter vol zitten in het hoofd).
De ene keer haal ik haar uit de situatie,of ga er niet eens langs lopen.
En soms laat ik haar maar even,idd vaak een Stafje,die blijft door duwen om te rauwdauwen,Mila is het type:als je aandringt,wordt het te veel en gaat mijn hoofd tollen wat zich uit in de zogenaamde'dolle 5 minuten'die mensen weleens omschrijven.Op die manier gaat Mila dan rennen/racen,maar komt dan ook met die (volle)vaart terug bij de te drukke hond(die dit zelf heeft aangewakkerd)en 'speelt'dan hard met veel gegrom,puur enigsinds indruk te maken,vertellen en laten horen dat ze haar serieus moeten nemen.Echt van zichzelf laten horen,zodat het duidelijk wordt.Ze doet dit uit onzekerheid,weet zich even geen houding te geven ,en vergeet alle kalmerende signalen.Of heeft ze wel gebruikt ,maar werd niet opgepikt door de andere hond of werd wel opgepikt maar Mila's spanning was al te hoog opgelopen.
Na dit moment kan het 2 kanten op,of ze gaan gelijk waardig spelen na dit harde gebeuk of Mila is het helemaal te veel geworden en blijft doorgaan op de dol-gedraaide manier.Uiteraard bij de laatste mogelijkheid haal ik haar uit de situatie,het lukt haar niet om zelf goed te kalmeren,zelfverzekerd te reageren op die ander.
Soms helpt het ook gewoon om haar aan te lijnen als ik nog even daar wil zitten,dan gaat ze liggen.En gaat die andere hond vaak zijn eigen gang weer.

Je hond is dus al goed sociaal hoor,maar raakt sneller van haar stuk,omdat ze onzeker is en haar basis angst is.
Ik zou zeker niet mijn hond élke dag met drukke/opdringerige honden laten spelen hoor,als je je hond onsociaal wilt hebben dan moet je dat doen

Toen mila jong was,en zo bang toen ik haar kreeg en alleen maar blij werd van andere honden heb ik haar ook met elke hond laten spelen.Ik was toen nog niet goed op de hoogte van KS bijvoorbeeld.
In die tijd heeft Mila veel (te veel/vaak) 'gespeeld'met een Labrador van haar leeftijd toen,maar was flink zwaarder en had totaal geen inzicht wat betreft stoppen of de kalmerende signalen die Mila toen uitzond.
Achteraf(zelfs op foto's te zien) heeft Mila zich een ongeluk lopen snuffelen aan de grond om hem maar kalm te krijgen,hij rauwdauwde maar door..mila nog een paar koprollen gemaakt en dat ging zo maanden door,dus veel en vaak over haar grens.
(kan achteraf wel janken en mezelf voor me kop slaan,maar ja ik wist ook niet beter )Maar zo is Mila héél veel van zelf verzekerdheid kwijt geraakt,gewoon weg doordat er niet naar haar signalen geluisterd werd en zij wel zo haar best had gedaan,ze had daardoor geleerd dat die kalmerende signalen toch niet hielpen of niet goed hielpen(want ze gebruikt ze nog wel)en is sindsdien veel sneller met een grom/brom en er maar direct hard tegenin gaan,om de andere hond zo te laten weten dat ze sterk is.

Dus bij de ene hond lukt het haar nu wel om die te kalmeren,maar soms moet ze van zich laten horen en voelen en dan wordt er gelijkwaardig gespeeld en soms is het al zo over de top,dat ik direct door loop en haar mee roep.

Gelukkig gaat het weer steeds beter hoor ik heb mijn lesje geleerd zullen we maar zeggen.

Ik vind het wel fijn om jouw verhaal te lezen Soraya. Perdie klinkt inderdaad een beetje hetzelfde als Mila. Normaal gezien ga ik er zo één tot twee keer per week naartoe naar het veldje en echt veel honden zijn er nooit tegelijk dus dat zit wel goed. Soms is het gewoon echt erg ingewikkeld allemaal. Ik wil haar niet bemoederen maar ik wil ook niet dat ze het gevoel heeft dat ik er niet voor haar ben. Ik denk dan wel dat ik goed heb gereageerd door er even tussen te staan als het wat veel werd.

Het is niet alleen of jouw hond de hondentaal goed beheerst, maar vooral alle andere honden die je tegekomt. Perdie laat heel goed merken waar ze wel en niet van gediend is, dat is heel goed. Wat daar dan ook de achterliggende reden van is. Een hond die sociaal vaardig is zal hier op in gaan en juist wel of niet weglopen en haar met rust laten. Al die wildebrassen de op iedereen afstuiteren zijn helemaal niet zo sociaal als mensen vaak beweren. Want in al hun enthousiasme zien ze helemaal niet hoe de andere hond eigenlijk reageert en dat die helemaal niet gediend is van zoveel drukte.
Zoë is ook wat angstig en onzeker naar vreemde honden toe. Het maakt haar niet uit of ze aan de lijn zit of los loopt overigens. Haar koppie zit ook heel snel vol, en dan kan ze van zich af snauwen. Dit gebeurt ook alleen als de hond heel druk en opdringerig is. Dan hapt ze van zich af. Soms zou ik willen dat ze wat duidelijker was, en gewoon even een flink lawaai erbij maakte, want een beetje in de lucht happen heeft weinig effect. Ik grijp ook nooit in, het is haar goed recht te laten merken dat het haar te druk is.
Overigens doet Zoë precies hetzelfde; eerst loopt ze met een boog om de hond heen, en dan lijkt het alsof ze zich bedenkt en loopt toch terug naar die hond. Aan de riem laat ik dat niet toe; je hebt je kans gehad zeg ik dan altijd. Als ze los loopt zoeken ze het zelf maar uit. Het is toch een soort nieuwsgierigheid denk ik die de overhand krijgt.

Hoi Perdie, komt goed hoor /zwaai

Een hondje bij mij uit de straat doet hetzelfde naar mijn honden; eerst keer snauwen, als mijn honden dan een stapje terug doen, komt ze even later toch kijken en begint ze half en half uit te dagen tot spel. Haar baasis helaas wat anders ingesteld dan jullie twee, hij sleurt haar meestal als een boer met kiespijn mee en geeft haar geen kans andere honden te ontmoeten...

Ik kon aan mijn vorige hond altijd perfect zien waarom andere honden snauwden, was het onzekerheid dan deed hij een stapje terug en begon ze te kalmeren. Mijn huidige twee doerakken doen dat vrees ik nog niet helemaal perfect maar van dames kunnen ze wel heel veel hebben, qua snauwen. Ik moet wel zeggen, als een hond begint te happen/ grommen en ze doen een stapje achteruit, ga ik meestal okk maar verder, dan leren zij hopelijk ook een beetje van mij dat ze dan niet door moeten blijven gaan me uitdagen om te spelen.

Mireille

Ja ik had ergens in mijn hoofd ook al het gevoel dat het vooral de andere honden zijn die Perdie haar signalen moeilijk lijken op te vangen. Ik vind dat Perdie wel erg duidelijk is waar ze wel of niet gediend van is en er zijn echt veel honden die maar blijven verder doen met wild spelen en happend spelen. Ik vind het altijd een beetje eng om het gewoon even af te wachten omdat je toch nooit zeker weet hoe die andere hond reageert, maar ik probeer dan te denken dat het baasje van die hond wel weet hoever het kan gaan net zoals ik
Ik denk wel dat ik nu al veel beter kan zien wanneer het te ver gaat tussen twee honden en dan roep ik Perdie bij me en laat haar wat kalmeren of ik wandel naar de andere kant en dan volgt ze me.

Wel fijn om te lezen dat, ondanks al haar onzekerheid, Perdie toch vrij sociaal vaardig is en zeker niet de enige hond is met dit 'probleempje'.

Kiwi is dus precies hetzelfde. Ik vind het ook lastig.Op mijn werk (hondenpension) laat ik haar vaak expres met drukke(re) honden, waarvan ik weet dat ze super sociaal zijn en op correcties reageren. Dan gaat het goed. Maar komen we inderdaad een hond tegen die niet op haar correcties reageert, dan wordt ze alleen maar angstiger. Ook niet nodig vind ik. Ik lijn haar dan ook aan en bescherm haar, want ik denk, iedere angstige ervaring is er één en ik wil juist dat ze er zo min mogelijk heeft. 
Ik denk dat we gewoon héél veel geduld moeten hebben, beschermen en steunen wanneer nodig en dan zal het vast beter gaan. Ik denk dat het nooit helemaal over gaat, maar ja liever zo dan een agressieve hond.

Dit stukje gedrag klinkt niet als onzekerheid bij mij. Het is eigenlijk een vrij typische reactie die je zou verwachten van een hoge teef (is een teefje toch he?) Het afwenden van contact enerzijds omdat dit niet op haar termen kan gebeuren, en daarna het contact zelf uitlokken is eigenlijk een situatie naar eigen "poot" zetten. En het lukt haar schijnbaar ook nog vrij aardig in de meeste gevallen. Niet alle honden reageren daar op, omdat niet alle honden onder de indruk zijn van hoge teefjes (verreweg de meeste wel hoor!) en dan is het ook goed om wel in te grijpen.

Maar zo in het algemeen zijn dergelijke uitspraken als het niet kunnen lezen van hondentaal wat vergezocht. Hondentaal is namelijk in eerste instantie aan de hand van geur, dus dat kunnen wij helemaal niet zien of dat wel of niet gebeurd. Nouja, aan de hand van gedrag dat volgt kunnen we dat af gaan leiden, daarom vind ik het gedrag van Perdie ook zo typisch. '

Trouwens niks mis met een hoge teef hoor, als ze zich binnen de perken van acceptabel gedrag kan bewegen.

Biko snauwt drukke honden ook af hoor.
Hij begint met wegdraaien, dan trekt hij zijn lip op en dan valt hij uit en als een drukke hond dan door gaat, dan gaat hij er bovenop zitten..
En of die drukke enthousiaste hond 9 weken of 9 jaar is, maakt hem niet uit.
Het maakt de baasjes vaak wel uit

Het klinkt alsof Perdie goed aangeeft wat ze wel en niet leuk vindt. En maar weinig honden houden van springhonden die meteen op hen springen om ze heen happen en poten op ze leggen. Over het algemeen zie ik dat alleen goed gaan bij twee labradors (dit is even heel stereotyp he!)

Als een andere hond zich niets aantrekt van Perdie's waarschuwing, dan kun je zelf Perdie helpen. Zoals je zelf al deed, ertussen gaan staan.
Biko heeft ook de neiging om dat op zijn manier alsnog contact te gaan zoeken en dan weer uit te vallen voor stuitergedrag. Dan lijn ik Biko aan. Want het is prima om te laten weten dat je ergens niet van gediend bent, maar het zelf opzoeken en dan gaan snauwen, dat wil niet.
Biko raakt niet in de stress als een hond maar om hem heen blijft stuiteren en hij moet corrigeren. Soms denk ik zelfs dat hij er plezier in heeft
En als het baasje van de andere hond het ook oke vindt, mag Biko dat van mij doen en het ook afmaken. Want na de correctie (of soms twee) wordt er weer contact gemaakt, soms na 30 seconden, soms na een minuut, soms na tien minuten, maar dan op een rustige manier. En zo heeft de andere hond er ook wat van geleerd en was de ervaring eigenlijk een hele positieve.

Als Perdie er wel veel stress van ondervindt, dan zou ik haar niet laten corrigeren, maar het zelf oplossen. Ik doe dat ook vaak. Als ik zie dat het een drukke stuiterbal is, dan roep ik Biko bij me, lijn hem aan en zorg dat de andere hond niet in de buurt kan komen.

Perdie is inderdaad een teefje. Ik vind jouw stukje tekst wel erg interessant omdat ik het zelf nog niet zo had bekeken? De reden waarom ik denk/dacht dat Perdie zo handelt uit onzekerheid is omdat ze in zo goed als elke situatie onzeker is en daarom ga ik ervan uit dat ze dat in de omgang met andere honden ook is. Met rustige honden heeft ze totaal geen probleem en toen we onlangs een reu tegenkwam die volgens de eigenaar dominant was ging het ook erg goed. 

Als Perdie dan niet uit onzekerheid zou handelen is het dan nog steeds goed om er niet tussen te komen en af te wachten?

En wanneer kan je dan zien dat een hond onzeker is?

Die laatste vraag is eigenlijk misschien wel het belangrijkste...want hoe weet jij nou dat Perdie in andere situaties wel zo onzeker is?'

Je andere vraag: dat ligt helemaal aan de situatie, en ook aan Perdie. Voelt Perdie zich prettig bij het zelf regelen, dan zou ik niet tussen beide komen (tenzij dingen dreigen te escaleren tussen beide honden) Maar als je het idee hebt dat dit wel een hoop spanning bij haar oproept ben je verplicht als baasje, in mijn optiek in ieder geval, vroegtijdig in te grijpen. De vraag is dan ook een beetje, hoe leuk is het voor Perdie op dat uitlaatveld?

Ik ben dan wel benieuwd wat je van dit filmpje vind:


En dan dus de bruine hond, Kiwi

De andere hond stapt over een sociale grens heen vrij vroeg in het filmpje, immers, hij gaat van "bek snuffelen/likken" hetgeen appeasement zou kunnen zijn, naar het oor van Kiwi(geniale naam trouwens) Dat is een verzorgende taak die Kiwi niet van de andere hond accepteert. Sowieso heeft Kiwi de staart erg laag, hetgeen aangeeft dat de andere honden weinig over haar hoeven te weten wat haar betreft. 

Dit had ik afgebroken, want ook het latere gedrag, dat springerige, is geen spel maar een hond (Kiwi dus) die heel duidelijk een grens aangeeft. En de andere hond heeft veel moeite die te accepteren.

Oke, dankjewel. Ben het met je eens, normaal zou ik haar ook uit de situatie halen. Toen was ik nog aan het uitproberen wat de beste manier was voor Kiwi, laten gaan of juist niet. Mensen om je heen zeggen altijd zo makkelijk; Oh gewoon laten gaan! Daar leren ze van. Maar dit maakt haar alleen maar angstiger. Vind het zelf wel leuk om dit filmpje weer te zien, want dit is ruim 7 maanden geleden en Kiwi haar houding naar andere honden is echt behoorlijk veranderd. Ze was toen ze hier net woonde bang voor iedere andere hond. Als in niet meer willen lopen, willen vluchten e.d.

Ja dat is eigenlijk wel een goeie vraag Omdat ze zo angstig is ga ik ervan uit eerlijk gezegd. Maar misschien is het wel helemaal niet zo? Toch wel ingewikkeld soms

Ik ben er wel zeker van dat Perdie het heel fijn vind op zo een veldje. Ze is vaak al kwispelend aan het rennen, gaat achter balletjes aan, nodigt mij uit tot spelen. En ook bij andere honden maakt ze spelbuigingen en loopt ze er vrolijk achter om contact te zoeken en te spelen. Het wordt alleen lastig als de andere hond te opdringerig is, dan is het voor Perdie genoeg en komt ze terug naar mij. Even later kan het goed zijn dat ze er terug achter gaat.

Moest het hele opdringerige hap, snauw en grom moment met de Stafford op het veldje langer hebben geduurd was ik wel weggegaan, maar omdat zij en Perdie elkaar uiteindelijk gewoon negeerde werd het teug rustig en aangenaam.

Ik ben wel eens benieuwd wat je zegt als je Perdie in het echt zou zien omgaan met andere honden, ik hoop binnenkort een goed filmpje te maken

Ik heb net het filmpje ook even bekeken en veel doet me denken aan Perdie maar niet alles. 
Perdie snauwt ook bij het aan de bek likken, maar ze gaat er niet achter dan. Ze gaat dan eerder een snauw geven om dan naar mij te lopen.

Ook staat Perdie haar staart loodrecht (tenzij andere aan haar willen snuffelen) omhoog met een dikke aanzet; dit wordt minder naarmate ze de hond beter kan besnuffelen. 

Wat ze ook doet zoals Kiwi in het filmpje is wanneer er een groep honden achter haar komt snuffelen, dan gaat ze ook met haar poep lager tegen de grond en weglopen.

Hier valt DJ ook uit naar andere honden als hij aan de riem zit. Is hij los, dan valt het over het algemeen wel mee.
Op cursus doet hij het weer niet (morgen een nieuwe cursus, dus nieuwe honden en ben ik benieuwd naar zijn gedrag) als hij eenmaal de honden kent.

Behalve als we heerlijk gaan wandelen. Als we heerlijke wandelen en we komen honden tegen, dan kent hij deze honden bijna allemaal. Toch valt hij naar ze uit. Ik heb oren en ogen in mijn achterhoofd, wat betekend dat als ik een andere hond aan zie en hoor komen, dan loop ik er met een boog omheen. En toch zelfs op een afstand wil hij uitvallen.

Nu heb ik al een paar keer gehad dat als hij dat doet, ik hem laat zitten. En ik laat hem rustig worden en ik ga soms even naast hem zitten op mijn hurken.

Is DJ los dan valt het over het algemeen wel mee. Soms met bepaalde grote honden wil hij dan ook zo uit zijn plaat gaan, tanden bloot en grommen en dan niet zo'n klein beetje ook. Ook dan laat ik hem even zitten, bouw rust en daarna is het vaak wel okee.

Ik weet dus niet helemaal waarom hij dit doet, maar ik weet wel dat hij angstig is geworden na 2 operaties in zijn jonge leventje. Dus het is onzekerheid en angst. Wat ik het beste er aan kan doen.

(ik wil wel een nieuwe topic openen hoor, want ik vervuil eigenlijk jouw topic!!)

Bedenk wel dat kwispelen verschillende motivaties kan hebben. In eerste kwestie is het een vorm van opwinding, en die kan negatief of positief zijn. Probeer eens te letten op welke richting de staart uit gaat (naar links, naar rechts, of beide?) Een hond die naar links kwispelt doet dit onder leiding van de rechter hersenhelft (en die hersenhelft staat voor focus, oplettendheid) Als jij in je opwinding oplettend bent, dan heb je meestal te maken met een situatie die je niet prettig vind. Kwispelt de hond naar rechts dan doet hij dit onder leiding van de linker hersenhelft verantwoordelijk voor creativiteit maar ook blijdschap en vrijheid. 

Speluitnodiging kan plezier zijn, maar kan ook een manier zijn om de situatie te kunnen blijven beheersen (als ik bepaal wat de mensen doen, controleer ik de omgeving) En als laatste dat balletje, kan weer plezier zijn maar kan ook een manier zijn om de focus van Perdie te verleggen zodat ze het onplezierige uit kan sluiten.

En zo zie je dat de wereld van honden een stuk complexer kan zijn dan je eerst zou denken Daarom is het ook zo "gevaarlijk" om de hond een etiketje van onzeker of angstig op te plakken. Maar net zo goed, is wat wij lezen als vrolijk niet altijd vrolijk als je dieper gaat kijken. 

Merk je iets aan Perdie Nadat jullie op het veldje zijn geweest? Want aan de hand van dat soort resultaten kun je vaak gaan kijken wat een situatie of activiteit nou daadwerkelijk gedaan heeft met een hond.

Geen probleem hoor, aangezien we ongeveer met hetzelfde zitten vind ik het helemaal niet erg

Goh wat een hoop nieuwe informatie Welke kant de staart op kwispelt? Beide, het is echt een vrolijke zwaai, maar hoe ik dat zie kan ik moeilijk uitleggen. Misschien klinkt het wat raar, maar als baasje heb je meestal toch wel door wanneer je hond vrolijk, of niet is? Of vergis ik me?

Nadat we weg zijn is ze gewoon zoals anders, rustig wandelen, beetje snuffelen en dan slapen als we thuis zijn...

Ik ga eens kijken of ik geen filmpjes kan laten zien

Het zijn de enige filmpjes die ik van haar heb, maar misschien kan jij er wat meer over vertellen? Ze zijn niet allemaal even goed en vaak van slechte kwaliteit, maar als je ze zou willen bekijken zou ik dat heel fijn vinden om te horen wat jij zegt?

Er komen er nog enkele als je het niet erg vind, ik ben echt heel benieuwd hoe anderen Perdie haar gedrag interpreteren

Toch overwegend een vrolijke hond hoor denk ik. Je ziet ook op de momenten dat er echt gesnuffeld moet worden aan de grond dat Perdie's staart meer omslaat naar links (is normaal trouwens) want dat is het moment dat ze zich ergens op moet concentreren. 
De interactie tussen de honden vind ik erg leuk, en zie je ook een stukje persoonlijkheid van Perdie. In een van de filmpjes gooi je een bal voor het kleinere hondje. Perdie gaat daar dan achteraan en komt met het kleine hondje mee terug tot aan de waterplas...daar splitsen de honden zich. Ben je ervan bewust dat Perdie ook de keuze heeft met het andere hondje mee te rennen, maar dat doet ze niet! Er is dus wel een bepaalde ruimte, in mijn optiek, die Perdie ook in haar "spel" graag wil behouden. 

Ook wal wat gericht op de omgeving, veel "geur proeven" (met de tong geurdeeltjes naar het orgaan van Jacobson brengen, wat helpt bij het interpreteren van geur) Ik zie wel dat jij ook heel erg belangrijk voor haar bent op dergelijke momenten, in een van de ontmoetingen met de andere 2 honden zie je hoe snel Perdie aan jou terug koppelt. Mooi om te zien.

Maar ik zie hier dus geen onzekere hond als ik eerlijk ben.

Ik apprecieer het heel erg dat je de moeite hebt genomen om de filmpjes te bekijken. Jammer genoeg heb ik geen filmpjes van ontmoetingen in het begin, in al deze filmpjes heeft de begroeting al plaatsgevonden en is dus volgens mij de grootste 'spanning' al weg. 



Het bovenstaande filmpje is ook gefilmd nadat Perdie en de hond elkaar al hebben ontmoet. Deze Golden Retriever was 8 maanden en enorm onderdanig (direct op de rug liggen) en dat ging dan ook zonder enige grom of snauw. Ik wil echt graag eens een filmpje maken van een eerste ontmoeting tussen Perdie en een hond, want dan gaat het er natuurlijk wel wat anders aan toe. Ik ben wel ergens opgelucht dat jij geen onzekere hond ziet in het bijzijn van andere honden. Want ik weet wel dat ze in erg veel situaties angstig is maar blijkbaar dan toch zeker niet bij andere honden. Eén ding is zeker: ik kan nog enorm veel leren wat betreft honden en hun onderlinge communicatie. Maar daar ben je toch nooit bij uitgeleerd

Dat het ijs soms even gebroken moet worden is niet vreemd bij honden, en dat ziet er soms best "spannend" uit voor mensenogen, inclusief die van mij.
Maar ook nu telt weer, kijk uit met een hond onderdanig te noemen, het liggen op de rug is niet altijd onderdanigheid maar kan ook een strategisch voordeel hebben. Op het moment dat je weet dat twee heel voorname geurbronnen van de hond bij de schouder en de achterhand zitten, krijgt op de rug liggen soms een heel andere betekenis. 

Zo was laatst mijn vader met mijn hond aan het stoeien op de bank. Mijn hond draaide zich op zijn rug waarop mijn vader dus concludeerde "kijk wat hij onderdanig is" Ik heb hem maar even uitgelegd dat de hond met die draai ervoor zorgde dat mijn vader niet bij zijn belangrijke geurbronnen kon, en mijn hond daarnaast ook nog even pontificaal de bank waar mijn vader op zat markeerde. Met andere woorden, mijn hond bepaalde precies onder welke voorwaarden de speelse interactie verder ging. Voor de hond 2 vliegen in 1 klap, voor de mens een stukje misinterpretatie van hondse taal 

Zoals je aangeeft, er is wereld te ontdekken als je naar hondentaal gaat kijken, en uitgeleerd ben je denk ik nooit.