Een oud verhaaltje over Buddha :-)

Ik zie hem denken, wat zal ik vandaag is uitspoken om vrouwtje het leven zuur te maken. Ze is de hele dag thuis dus ik kan genoeg grapjes uithalen.
Ik zit op de bank en heb me net bedacht om hem zometeen is even goed moe te maken want die kop van hem staat al op eigenwijs en als ik ergens geen zin in heb is het vandaag pak het Buddha spelletje. Als ik mn kop thee op heb ga ik me klaar maken voor een lange boswandeling, Buddha licht nog vredig op zn kussen een beetje rond te kijken, ik vraag me ondertussen af voor hoelang dat zo zal zijn want ik weet namelijk dat Buddha mijn ratten als een heerlijke snack ziet.

Zodra ik de woonkamer uitloop hoor ik de ratten rommelen in hun hok. Tsja dat trekt natuurlijk Buddha zijn aandacht maar zolang het nog stil is hoef ik me geen zorgen te maken. Opeens hoor ik voetstapjes door de kamer heen gaan. Oke, nu is het tijd om Buddha in de gaten te gaan houden want hij is weer uit op avontuur. Ik kijk met 1 oog om het hoekje de kamer in en zie hem nog zon 2 meter van de kooi afliggen. Nog niks aan de hand dus ik ga weer verder met mn ding doen. Ik hoor vanuit de badkamer de ratten weer wandelen door hun hok heen en ik vind Buddha iets te stil, meestal is hij dan uit op kattenkwaad. Ik loop dus maar weer naar de woonkamer toe en kijk met 1 oog de kamer in. Oke, nog anderhalve meter verwijderd van de kooi, nog steeds niks aan de hand dus. Dus ik, hup weer terug naar de badkamer.

Opeens hoor ik een hels rattengeschreeuw vanuit de woonkamer komen en ren er snel naar toe. Onderweg bedenkt ik nog wat zal die draak nou weer aan het uitspoken zijn. Buddha is de domste ook niet en die hoort mij natuurlijk aan komen stormen en zodra ik het hoekje om kom zetten loopt hij als de onschuld zelve naar zijn kussen toe en gaat daar lekker liggen kauwen op zn kauwstaaf. Ik mopper nog wat dat hij de ratjes met rust moet laten en dat ik bijna klaar ben.

Ik kijk bezorgd het ratten hok in en zie dat die al weer vredig liggen te slapen alsof er niks aan de hand was. Buddha doet nog steeds of die gek is en licht lekker op zn kussen zn kauwstaaf te verminken. Nouja, het zal wel ik ga maar weer verder met mn ding doen. Het ochtendritueel duurt altijd wel even bij mij aangezien meneer Draak het leuk vind om me in de ochtend op de kast te jagen.

Ik ben nog maar net in de badkamer en ik hoor weer voetstapjes. Argh, toch niet weer he. Ik besluit maar snel mn haar in een staart te doen want dit gaat niet werken zo. Ik loop nog even naar de slaapkamer om een vest aan te trekken en dan ben ik klaar voor vertrek. Opeens merk ik weer op dat er ééntje verdacht stil is. Ik besluit om hem maar is te gaan bespieden om erachter te komen wat ie nou eigenlijk uithaalt als die heel stil is. Ik sluip naar de woonkamer en durf bijna niet om het hoekje te kijken. Als ik dan toch maar kijk zie ik meneer met zn neus strak tegen de tralies aangedrukt staan, de ratten zijn inmiddels weer op de beneden verdieping en staan vredig hun voer op te knagen. Ik zie Buddha denken, geniet er nog maar even van want als vrouwtje even niet oplet vandaag zijn jullie mijn voer. Ik zie Buddha zn kop nog iets dichter tegen de tralies aandrukken, nog even en hij staat in het kooitje.

Ik bedenk me dat het wel is leuk is om hem op heterdaad te betrappen, misschien leert hij er iets van, oké denk ik gelijk bij mezelf, niet te overmoedig worden want het is net zn vrouwtje en baasje, net zo eigenwijs en eigenzinnig. Ik zet zachtjes een stap de woonkamer in en zeg, Wat doe jij daar? Ik zie Buddha zich het heen en weer schrikken en hij verstijfd gelijk. Je ziet hem denken, Shit betrapt. Ik vervolg nog even mn verhaal tegen hem, Buddha, mag dat? Nu zie ik hem denken, shit shit shit, hoe kom ik hier nu weer onder uit…. Ik ga verder met mn verhaal en zeg ga is heel snel weg daar, nu op iets strengere toon, hij bedenkt zich geen seconde en gaat snel naar zn bench om daar heel onschuldig mij aan te gaan zitten staren. Shit, wat is die weer slim, hij weet dat ik daar geen straf of gemopper uitdeel aan hem.

Nou, dan kunnen we nu eindelijk gaan wandelen. Ik trek mn schoenen aan en zoek zn halsband en riem op om te gaan. Op het moment dat ik de woonkamer inloop zie ik meneer Draak weer met zn snufferd tegen de kooi staan. Potverdomme, nu begint mn geduld een beetje op te raken. Buddha had gelukkig nog niet door dat ik er stond en ik zeg een keer streng zijn naam. Je ziet hem weer denken, neeeee niet alweer betrapt. Ik vervolg weer met; En nu wegwezen daar. Hij ziet mij natuurlijk met zn riem en halsband staan en besluit braaf voor me te gaan zitten zodat ik hem ook vertrek klaar kan gaan maken.

hihi!! Lekker beestje ook!!

Hoop dat de wandeling een succes was? En ratjes nog leven

Ja de wandeling was nog een succes
De ratjes leven nog wel maar niet meer bij ons thuis.
Het werd een beetje te linke soep voor de ratjes.

hihi begrijp ik ja