Ik weet het nu ook niet meer

Door de ziekte van mijn echtgenoot weet ik het niet zo goed meer. de angst grijpt me naar de keel. Patrick zo noemt mijn man heeft heel regelmatig herval op zijn ziekte. hij heeft dan s'morgens geen adem en moet ik met een zuurstofmasker bij pompen,een pil onder zijn tong voor geen hartstilstand te krijgen. en nog zo veel meer ;maar dat ken ik hier niet 1 2 3 opnoemen. Das een hele brief.

Nu heb ik zoals jullie weten een optie voor een zusje bij igor te zetten. Donderdag avond komen ze de pup laten zien . ook een franse bulldog maar een teefje.

Zoals het deze morgen ging dacht ik ,NEEN ik kan der geen tweede pup bij hebben. Ik moet er dan 100% zijn voor mijn man. En nu deze tijd slaapt mijn man gans de dag en dan denk ik nu gaat het wel nog een hondje erbij. Soms slaat de angst rond mijn keel en de andere moment ben ik blij dat er nog eentje bijkomt.

Nu weet ik het niet meer,zou ik beter zijn de boel af te bellen en met igor alleen verder gaan, t'is een heel rustig hondje als ie alleen bij ons is. Maar als er bezoek komt is ie bijna niet te doen,zo hevig is ie dan bij de begroeting en dat duurd zo een kwartuurtje. Dan is ie weer rustig.
Weet wel we hebben een tuin en helemaaal hermetisch afgesloten,ze kunnen daar ravotten de twee hondjes. maar dat is in het begin niet zo want de pup moet opgevoed worden .
Ach wat kan ik nu toch doen ? Jullie een idee??
Grtjs noella en igor en
...........zora,???????
Dit is de pup.......zora

Ik vind het zeer spijtig te moeten horen dat je man zo ziek is.
Heb veel bewondering voor je dat je de zorg op je neemt.
Daar kruipt veel tijd en energie in.

Ik denk dat je hart uitkijkt naar een pupje om van te genieten, te knuffelen, mee bezig te zijn .....
Ik denk dat je verstand weet dat het hiervoor niet de juiste tijd is.

Moeilijke beslissing.
Ja - neen,
wat je ook beslist,
laat dit een combinatie van hart en verstand zijn.

Wel nu op dit ogenblik denk mijn verstand JA ,was zojuist wat in de tuin met igor bezig en dan denk ja eigenlijk is het s'morgens het lastigste ,alles moet dan inneens gebeuren lijkt het wel. En nu voel ik met een blij hart ,o lieve zora ik wil je zo graag.
Want nu slaapt mij man tot het weer tijd is om te eten en medicatie. En dan slaapt hij weer. En gek maar s'avonds voeld mijn man zich goed,en zit ie soms wel aan de computer. En blijft hij ook heel laat op ,tot over nacht,2 of 3uur dat in weer in zijn bed gaat . Dus daar vringt het schoentje ook hij neemt dan zijn slaaptabletten en s'morgens is ie niet wakker te krijgen en voeld zich dan ook heel slecht. Ik laat hem vaak uitslapen tot 12uur. maar ook dat maakt geen verschil. Ik zie mijn man héél erg graag en laat hem dan ook zijn zin doen. T'is al jammer genoeg dat ie longvlieskanker heeft
Nog groetjes en danke

Ik zeg ja.
Het is wetenschappelijk aangetoont dat zieke mensen veel baat hebben aan de aanwezigheid van honden.
En voor Igor. Als hij een zusje heeft om mee te spelen in de tuin, zal hij wellicht tegenover visite rustiger worden.

Maar uiteindelijk moet je gewoon kijken van wat past er in de huidige situatie en wat zal die 2e hond veranderen?

je bent bang dat je niet genoeg tijd kan steken in de opvoeding van de pup.
Waarom neem je dan geen asielhond? Ja ook daar kruipt tijd in als je die pas hebt, maar als je grondig zoekt dan kan je er eentje met maar een klein of zelfs helemaal geen rugzakje vinden waar je geen maanden meer moet besteden aan de opvoeding.

Wat een vreselijke situatie zit je in

Maar....misschien geeft de pup juist wel afleiding, wat je volgens mij echt wel kan gebruiken.

En inderdaad, voor een zware zieke, is het ook een fijne afleiding volgens mij.

Allereerst sterkte voor jullie beide.

Een moeilijke beslissing, normaal gesproken zou ik een pup afraden als je er niet volledig achter staat. Ook gaat er veel energie zitten in het verzorgen van je man.

Ik kan me echter voorstellen dat het ook voor beide afleiding kan geven. Dat is echter afhankelijk van jullie leefsituatie, jouw ervaring met honden opvoeden enz. Echter bedenk je dat ook je huidige hond deze afleiding kan geven in de vorm van lekkere wandelingen voor jou of er gewoon zijn voor je man, een pup voegt immers ook veel werk en aandacht nodig hebben toe.

Ik zou zeggen neem het vooral samen met je man door en kom samen tot een oplossing.
Een herplaatser lijkt me idd ook nog een optie.
Neem wat voor beslissing je neemt, dit wel ook goed door met de fokker of de herplaatser, en leg de situatie uit.

Mijn vader is vorig jaar overleden aan longkanker en ik heb gezien hoeveel hij aan hun hond gehad heeft.
Ik ben het wel met Tosca eens.
het lijkt mij ook niet de juiste tijd voor een pupje.
die vergen een aandacht en een tijd die je op dit moment gewoon, realistisch gezien, niet hebt.

Maar een asiel hond lijkt mij wel een goede optie. die vragen in het begin ook aandacht en tijd, maar als je zorgvuldig een keuze maakt, gaat hier veel minder opvoed-tijd in zitten.
Dus hou je meer energie over voor de verzorging van je man.

uiteraard moet je doen wat voor jou het beste is.
Maar hou ook rekening met wat wellicht voor de nieuwe hond , en igor, het beste is..

ik wil je overigens heel veel sterkte wensen de komenden tijd en vind het bewonderenswaardig dat jij zelf de zorg van je man op je genomen hebt.

je hebt daar een grote zorg voor je man, je wilt graag een hondje erbij nemen voor wie ? voor jezelf of je huidige hond ? voor je huidige hond hoeft je dat echt niet te doen, een hond alleen kan heel goed functioneren.

is het voor jezelf dat je graag twee hondjes wilt ? dan moet je keuzes maken, kan je dat ? de zorg voor de twee en de zorg voor je man. wij kunnen dat niet echt voor je bepalen.

je twijfelt, is er niet eens een logeerhond die je een weekje bij je kan nemen ? dan kan je zien of het niet te druk wordt voor je.

lieve noella, wat moet jij het zwaar hebben.en in deze moeilijke tijd is het logisch dat je hunkert naar wat vrolijkheid en afleiding.
maar je hebt al een hondje, dat nu rustig is. dit kan veranderen als er een pup bij komt.
misschien wordt igor dan heel anders, en gaat het toch te zwaar worden, de zorg voor je man, en de opvoeding van niet 1, maar 2 honden.
niemand kan jou vertellen wat jij aan kunt, dat kan jij alleen.
neem niet teveel hooi op je vork, want dat is niet eerlijk voor jou, igor of de pup.
het pupje komt toch wel goed terecht.
en het feit dat je het hier vraagt, zegt mij dat je diep in je hart weet dat je het nu beter niet kunt doen, ook al wil je nog zo graag.
ik wens je veel sterkte en wijsheid bij je besluit.

jullie zijn allemaal zo enorm lief voor mij en dat doet enorm veel deugd. Maar mijn man kreeg vanmiddag alweer een toeval en bloed ophoesten en koorts . de dokter komt straks langs . Ik wil niet dat mijn man opgenomen word in het ziekenhuis,want hij was al eens bijna dood aan een ziekenhuis bacterie. We hebben hier alles wat hij nodig heeft. En ik ben zijn beste verpleegster zegt hij me vaak en aan de dokters ook.

Zo heb ik nu toch besloten geen pup erbij te nemen . Met pijn in mijn hart heb ik het pupje vanavond afgebeld. De mevrouw had alle begrip hiervoor ,ik ben haar dankbaar en hoop dat de pup een warm nestje gaat krijgen. Ja zegt ze die dame dus ,anders gaat ze de deur niet uit en houden we haar zelf.

Met dank ook aan jullie sluit ik even af want de dokter komt zo
Warme groetjes Noella en Igor

ik vind het een verstandig en moedig besluit, ook al doet het nu pijn.nogmaals heel veel sterkte, wat moet jullie liefde voor elkaar groot zijn.
ik geef je een virtuele knuffel

moedig besluit zit met de tranen in men ogen

Ik vind dit een moedige maar ook een hele goede beslissing. Je hebt de zorg voor je man, dat gaat niet in je koude kleren zitten. Dat is emotioneel zo zwaar!
Ik snap de gevoelens wel hoor, dat je er misschien een hondje bij had willen nemen, maar de vraag is wie je daar blij mee maakt. Ik denk namelijk momenteel niemand.

Je eigen hondje. die jullie nu hebben, daar kan je beter wat meer energie insteken om zijn gedrag bij de visite te verminderen (is niet zo heel moeilijk, zal zo wel een tip geven!) en daarnaast de zorg voor je liefhebbende man. Dan heb jij je handen vol! Nogmaals, zeer moedig om deze beslissing te nemen, maar het is wel de juiste.

Nu de tip:
Wanneer de bel gaat en er komt visitie binnen, vertel ze dan dat ze GEEN oogcontact mogen maken met je hond, NIET aan halen, NIET over hem/haar heen hangen om te aaien, NIET tegen de hond praten en gewoon doen alsof de hond er niet is.
Op deze manier leer je én de visite dat ze de regels van het huis moeten accepteren en dat dat beter is voor hond en voor hun, én je leert hond op deze manier dat hij/zij geen bevestiging krijgt voor zijn gedrag. Immers, niemand die naar hem kijkt en hem aait. Niemand die hem een bevestiging geeft, zowel negatief als positief. Zijn gedrag is dan dat hij het even niet zal snappen, maar omdat niemand op hem reageert, zal hij/zij de rust ergens in het huis zoeken. Op de bank, of waar de hond mag liggen, dat ligt dus aan jou.
Hou dit vol en laat de visite dit echt doen!! Ik herhaal het altijd al ik iemand binnen laat. Niet dit, NIET dat en zeker niet DAT (de dingen dus die ik al hierboven schreef). Mensen snappen mij in het begin niet, maar ze zien dat het werkt en dus beginnen ze het te snappen. Heerlijk!! Visite opvoeden is zo leuk!

Succes ermee en heel veel sterkte met je man en met je zelf. Je zult het echt nodig hebben en ik wil je de tip meegeven dat je ook echt zelf zo af en toe de rust moet zoeken, al is het maar om je even uit de situatie te krijgen waar je inzit. Dat is een zelfbehoud! Denk eens aan meditatie, zeer waardevol!!

O wat moeilijk, maar waarschijnlijk wel het beste besluit wat je kon nemen.

Hopelijk gaat het weer wat beter met je man.

En daar komen de tranen... Sterkte!

ik wil even reageren,

mijn man is 5.5j geleden overleden aan een hersentumor. Wij hadden toen een hond van 12j

ik heb ook je topic gelezen over je nieuwe pup
ik heb niet gereageerd toen, maar nu ga ik het wel doen.

je man zal nog heel veel zorg nodig hebben en jij zal tijd te kort hebben. Ik zou geen pup nu in huis nemen.

mijn hond is enkele maanden na mijn man overleden

na 3 jaar kon ik het terug aan om een hond te nemen (kinderen gingen alle 2 op kamers)
ondertussen heb ik 2 honden

ik zou de pup uitstellen

Van harte aan iedereen mijn dank voor jullie ongelooflijke steun die jullie me geven .
Het is hartverwarmend die vriendschap  bedankt
veel liefs noella

Wat een heftig verhaal Noella, en dapper van je om toch je verstand te laten spreken wat betreft het pupje!
Daarnaast te lezen hoe je omgaat met de ziekte van je man, en je toewijding, dwingt alleen maar diep respect af!
Heel veel sterkte!

Noella, ik ga er niet over uitwijden, maar ik begrijp je situatie als geen ander.
Het is een hele goeie beslissing geweest om de pup niet te nemen.
Je ziet je man heel erg graag, maar hoe graag je hem ook ziet, wat je doet is ontzettend zwaar, zowel fysiek als emotioneel.
Dan wil je echt niet nog de zorg voor een pupje.

Heel veel sterkte!

Wat een naar verhaal Noella. Ik vind dat je heel dapper bent met het besluit van het pupje om het niet te doen. Het vergt veel tijd. Besteed die tijd met je man en jullie hondje! Er is later nog alle tijd om een pup in huis te nemen! Heel veel Sterkte

Noella, wil je heel veel sterkte wensen met je echtgenoot, maar ook voor jezelf...jij zou wel een pupje willen, maar moet die gedachte met al je zorgen laten varen; dat is heel moedig en vergt een sterke vrouw!

Vind dat je dus wijs en nobel gehandeld hebt, Igor (en je echtgenoot) treft het best met je!
Niet altijd vallen wens en mogelijkheid met elkaar samen...

veel sterkte voor jullie daar!

lieve Noella,
Dit was een moeilijk maar, ik denk, een verstandig besluit...
Ik heb enorm veel bewondering voor jou...
Heel veel sterkte....

Hallo Noella,

Sterkte in deze moeilijke tijd, voor jou en je man.

Mireille

Lieve Noella, wat is dat een moeilijk besluit geweest voor jou. Je was al zo dicht bij het nieuwe pupje. Op dit moment heb je heel juist gehandeld denk ik, want wat is het zwaar voor jou.

Ik wens je kracht toe om deze zware taak vol te houden. Probeer te genieten van je man en Igor. Ik weet dat je het kan Noella. Jij kunt genieten van zonnestralen.

Lieve knuffel van Floortje

Lieve Noëlla
Wil je wijsheid en heel veel kracht toewensen..
Geniet van elkaar en van de kleine rakker die je nu hebt..

Lieve van een hond doet veel dat weten we allemaal.

Maar ik denk dat Je een wijs besluit maakt..

Lieve groet Yvonne en een poot van Cyra

Ik vind je beslissing om het niet te doen erg verstandig. Geniet van je huidige hond, dat is op dit moment de beste therapeut die er is.
Veel sterkte.

Dag lieve mensen allemaal,wat ik hier allemaal lees van jullie heeft me diep geraakt in de goeie zin uiteraard.
Ik vind hier veel lieve en steun van jullie. En ook prima raad die jullie me gaven  want nu ben ik eigenlijk wel blij dat we het pupje toch niet genomen hebben. Dit kunnen jullie misschien raar vinden maar ik ben eigenlijk zelfs opgelucht.  Nu vandaag had ik zoiets  met Igor een zeer close gesprek van mij naar hem (hij verstond er wel niets van maar toch bleef ie me aankijken) ik zei ,wel mijn klein bazeke nu ga jij alleen al mijn liefde krijgen en we gaan heel veel samen spelen ,wandelen ,verstoppertje spelen en noem maar op.Want ander zou ik het moeten verdelen en of Igor dat zoooo graag zou hebben , denk ik eigenlijk niet. want t'is eigenlijk een heel aanhankelijk hondje. Je zou hem nu moeten zien liggen ,in de armen van het baasje en zijn ogen op mij gericht,nu vallen zijn ogen dicht en begint te ronken. Dus denk ik met een ander hondje derbij dat ie zijn plaatsje niet zomaar gaat afstaan ,ook al is het een teefje haha.
Er zouden natuurlijk ook veel mooie momenten geweest zijn. Maar op dit ogenblik ,neen ik ben gelukkig met mijn twee mannen
nogmaals dank en veel liefs Noella en Igor

Fijn om te lezen dat je er zo goed en tevreden uit gekomen bent, soms hebben beslissingen even tijd nodig, goed dat je die genomen hebt.

Heel veel sterkte en moois samen!

Klinkt alsof je je handen al vol genoeg hebt aan je man (en je hoofd ook), vreselijk om te horen dat het zo slecht gaat met je man trouwens, dus een pup lijkt me niet handig. Wat een schatje het ook is en hoe fijn de afleiding misschien kan zijn, kan je het er echt bijhebben? :(

Lees nu dat je hebt besloten de kleine er niet bij te nemen, goede beslissing! Er kan altijd nog een prachtige pup bijkomen op een beter moment