Zo had ik toch nog een beetje een hond!

Ik ben inmiddels al een ruime week terug van vakantie (Turkije, Istanbul en Iznik waar ons huisje woont) en zoals altijd weer zwerfhonden en katten. Wat me wel opviel was dat er veeeel minder waren! Blijkt dus dat ze zoveel mogelijk gecastreerd worden zodat ze niet onderling 'kindjes kunnen maken' wat goed!

Bij ons huis helaas dit jaar geen honden, er stond er 1 opeens in de tuin toen we aan het barbecueën waren (oeps, 'per ongeluk' het hek open laten staan) Ik helemaal blij! Rustig er naartoe proberen te lopen maar hij/zij was te schuw, en meteen weer weg.

Maar in de 'stad', 5 kilometer verderop waren er wel een stuk meer. Allemaal ook schuw en schuilen bij de slager, hopen op een stukje vlees of iets.

Nou, ik loop daar dus tijdens het suikerfeest. Drukker dan verwacht maar prima, ik moest en zou die dag haarverf halen, ondanks dat 90% van de winkels gesloten waren. Terwijl ik loop zie ik dus een prachtig teefje in een hoekje liggen. Niemand keek ernaar om, en het viel me al op dat ze niet allang was weggerend. Dus ik er naartoe, per ongeluk klapte mijn slipper en ik zag haar in elkaar duiken, zo zielig, waarschijnlijk ooit geslagen ermee... Toen ik bij haar was trok ze gelijk een puppy gezicht en dook iets meer in elkaar... Dus ik mijn hand uitgestrekt, ff snuffelen, en opeens ging ze normaal liggen en keek ze me zo zielig aan..! Ach zo lief, ik was dus al enigzins verkocht. Ik kriebel haar onder haar kin en gelijk ging ze liggen! Ahhh ik blij! Ik uitgebreid knuffelen met haar, en die vieze blikken van de voorbijgangers interesseerden me bar weinig. (Wat moet je met zo'n vieze zwerfhond)

Ze was ook echt mooi, en lief, en niet uitgemergeld gelukkig. Natuurlijk heb ik dus wat foto's gemaakt. Toen ik verder liep naar de winkel waar ik heen moest, deed ik mijn dingen, liep weer terug langs haar... En wat denk je, opeens een groepje mensen om haar heen, kindjes helemaal blij van 'ze is zo lief je kan haar gewoon aaien!' En de ouders er volop in meegaan! Naja, zal allemaal wel, stelletje hypocrietjes


de lieve knapperd!


en hier lekker over haar buikje geaaid, ze leek helemaal tevreden, jammer dat ze niet meeliep, had haar graag nog een paar dagen verwend tot ik weer afscheid zou moeten nemen.


Ahhh, en in Istanbul ook weer zo'n lieverd, gelukkig geen zwerfhond. Bij een vriendinnetje haar werk, zit deze vast aan een ketting en heeft gelukkig gewoon een kenneltje, de ketting vroeg ik ook naar, gelukkig is deze zodat hij niet onder een auto komt, want het is belachelijk druk daarnaast. Dit is ook een mannetje hoor, je loopt langs en gelijk als een bezetene blaffen. Ik er naartoe en was nog wel schichtig, een hond die je niet kent, blaffen, je weet het nooit...

Ik denk ik praat gewoon terug. 'wat zit je nou stoer te doen! ik sta hier en jij zit daar vast, blabla' en jaaa, kwispelen. SCORE! Ik weer naar hem toe, en weer kriebelen, haha hij was zo blij, kwispelen en kusjes geven (waar ik natuurlijk ook weer een foto van heb gemaakt ) op een gegeven moment probeerde hij te rijden, tja wat doe je dan? Juist, je staat op en zegt netjes dat je niet wilt discrimineren, maar toch niet geïnteresseerd bent in zijn soort. Mijn vrienden dachten dat ik mijn pilletjes was vergeten, zo van wat praat jij nou weer? Ach na een bakje koffie liep ik er weer langs, en heb ik toch weer ff geknuffeld. Jammer dat ik deze schat maar 2 dagen heb gezien, want hij was echt lief. Ook heette hij 'Semmy', mijn oude hondje heette Sammy dus was wel ff een momentje van oeh... uhmmm ja...



Al met al een geweldige vakantie, veel leuke mooie dingen gedaan, maar de hondjes vond ik toch wel een bijzonder pluspuntje, het voelt toch fijn en vertrouwd op de 1 of andere manier, alsof ze van mij zijn (onzin, maar toch)

Semmy, haantje de voorste:

zo eng ben ik toch niet?

misschien wel , mooi verhaal, en wel zielig voor die honden daar op straat

haha ja, ik ben afstotelijk

gelukkig zijn het er veel minder dan eerst, je struikelde echt over de meeste zwerfhonden en nu was het echt goed zoeken. beter wel