Mis ik soms iets?

Ik heb geen flauw idee waar ik dit moet plaatsen, maar omdat deze kwestie over een Spaans asielhondje gaat, zet ik het maar even hier neer.

Ok, ik heb 2 jaar een asielhondje gehad die ik voor de vakantie wegens omstandigheden weer terug heb gebracht bij zijn voormalig opvanggezin. Er is al een hele discussie geweest over het hoe en waarom, maar daar gaat dit niet over.

Ik hou graag het blog bij van degene die Sixto (het hondje) bij haar thuis had. Ik vind het leuk om over de verschillende asielhondjes te lezen en - alhoewel het mij dus niet gelukt is met een asielhondje - draag ik ze allemaal een warm hart toe en leef met ze mee.

Nu had ik voor Sixto een mooi K9-tuigje gekocht die me zo'n 30 euro heeft gekost. Geen probleem, ik wilde dat hij een goed tuigje had. Toen ik Sixto terugbracht heb ik zijn tuigje, een anti-treklijn en voer- drinkbankcombi meegegeven. Ze vroeg meteen of ik het goed vond dat die laatste 2 richting Spanje gingen want dat konden ze daar goed gebruiken. Geen probleem vond ik. Ze was blij met het tuigje want: "Het is altijd fijn als ik meteen een goed passend tuigje voor ze heb," zo zei ze.

Sixto is inmiddels geadopteerd door een wat oudere dame wiens hondje een tijdje geleden is overleden en ze mistte het wandelen met een hondje. Aangezien Sixto geen gezinshondje was (was deze keer ook bij zijn profiel gezet) is dit een super goed plekje voor hem en het eerste nieuws was heel positief. Ik dus heel blij en heb een aantal mooie professionele foto's doorgestuurd voor die mevrouw.

Nu kom ik weer even bij het blog terug. Ik zit lekker te lezen over een puppie die nieuw bij haar in de opvang zit. Ik klik het filmpje aan en zie tot mijn verbazing dat het jonge hondje het tuigje van Sixto draagt.

Ik zit nu al een hele tijd mijn hoofd hierover te breken. En misschien mis ik iets, of zie ik iets over het hoofd.
Maar ik kan niet begrijpen waarom Sixto zijn eigen tuigje niet heeft meegekregen. Een duur tuigje, dat weet die mevrouw van de opvang ook, die ik heb achtergelaten met de woorden: "Dit is zijn tuigje, die mag hij houden."

Nu besef ik heel goed dat, na het afstand doen van Sixto, het aan haar is hoe ze de rest afhandelt. Maar ik kan gewoon niet begrijpen waarom ze een hondje die bij haar wordt gebracht met een eigen tuigje, aan een andere adoptant meegeeft en dan zelf dat tuigje houdt.

Snappen jullie dit? Is dit normaal of wordt dit in een opvang als normaal beschouwd? En wat vinden jullie ervan?

Ik snap wel dat het jou misschien een beetje dwars zit, je had tenslotte dit tuigje voor Sixto gekocht.
Maar aan de andere kant begrijp ik de mevrouw die de hondjes opvangt ook.
Je zegt zelf dat het een goed tuigje was.
Aangezien die mevrouw vaak hondjes tijdelijk opvangt (als ik het goed begrijp) is het natuurlijk wel zo handig verschillende maten (goede) riemen en tuigjes te hebben.
De nieuwe eigenaar van Sixto zal er vast geen bezwaar tegen gehad hebben een nieuw tuigje voor hem te kopen
Uiteindelijk is het belangrijkste toch dat hij een goed huis heeft gevonden

Natuurlijk dat vind ik het allerbelangrijkste. En ik gun het hem ook zo! Juist daarom stoot dit me tegen de borst. Ik snap heus wel dat het haar beter uitkomt dat ze een extra goed tuigje nu heeft. Maar DAAROM heb ik hem niet meegegeven. Het was bestemt voor Sixto. En ik weet dat ik er verder niets meer mee te maken heb, maar wie zegt dat hij nu niet met een gewoon halsbandje rondloopt? Ik had speciaal voor een tuigje gekozen omdat hij zo'n iel nekje heeft dus ja, tuurlijk krijgt hij dat dan van me mee. Ben ik dan zo anders in mijn kop dat ik het niet logisch vind dat hij zijn eigen tuigje niet meekrijgt?

Ik snap je heel goed. Zou het er ook moeilijk mee hebben.
Jammer van deze vrouw dat ze zijn tuigje niet mee heeft gegeven. (Misschien zelfs wel een beetje egoistsisch van ik houd het lekker zelf, is een mooi en goed tuigje.)
Echt heel jammer.
Maar als ik jouw was zou ik me vasthouden aan het gelukkige feit dat hij geplaatst is en dat het goed gaat. En je hebt het goed bedoeld, maar blijkbaar heeft die vrouw andere ideeen dan jij.  

Gr. Alexandra

Kan het niet zo zijn dat de nieuwe bazin van Sixto het tuigje gewoon niet wilde...?

Ik persoonlijk hou ook niet zo van tuigjes, dus mijn honden hebben ( soms) een halsband om....
Misschien geld dat voor die Mevr. ook? En heeft zij gewoon gezegd dat ze hem schenkt aan de opvang-mevrouw....

Dan nog had ze het tuigje toch aan kunnen nemen en later een nieuwe kopen? Gewoon een beetje uit 'respect'.
Maar misschien heb je wel gelijk hoor en trek ik ook wel te snel conclusies zonder even goed na te denken

@ Alie en Kaleo, Misschien kun je vragen waarom hij zijn tuigje niet mee heeft?

Gr. Alexandra

Ik snap ook je verbazig en gevoel, je hebt immers zelf het tuigje gekocht vóór Sixto..

Ik zou niet weten wat ik ermee zou doen, als je een goede band hebt met die dame kun je het haar vragen.
Misschien heeft ze een hele goede reden of heeft ze eenzelfde tuigje voor deze opvanger gekocht (geen idee of dat kan hoor)

Maar ik zou er niet een groot issue van maken, je maakt dan ook jezelf zo verdrietig terwijl je er niets aan kunt veranderen en het gelukkig "alleen" om een tuigje gaat..

Wij hebben ook een opvanger en ik ben ook druk aan het shoppen naar een halsband die haar lekker zit en die krijgt ze straks uiteraard mee naar haar nieuwe baasjes en dan hoop ik dat ze er blij mee zijn, zo niet.. nou ja dan houdt ik hem zelf wel als souvenir

@ Alexandra...

Dat had ook gekund ja...uit "respect"..
Alleen heeft ze misschien gedacht "bij mij thuis ligt dat tuigje er maar, en de opvang-mevrouw heeft er veel meer aan, ik doneer het aan haar..."

Het blijft toch gissen zo...
Wil je het echt weten dan zou je er even over kunnen bellen....

Bedankt voor jullie antwoorden Ik heb inmiddels bericht terug gekregen van de mevrouw van de opvang.
Zij vond dat het tuigje van Sixto wat stijf zat en heeft een ander tuigje voor hem gekocht wat hem beter past en die heeft ze meegegeven.
Ik moet haar maar op haar woord geloven. Het tuigje wat ik voor hem had meegekregen (en wat ik weer terug moest sturen) was niet van denderende kwaliteit. Maar goed ik zie nu op de foto's ook goede tuigjes ertussen zitten. In ieder geval, ik hoop dat hij dus inderdaad een fijn tuigje heeft. Het gaat in ieder geval goed met hem en daar gaat het om

Wat ik even gegoogled heb, heeft Maureen de hond in opvang gehad?
Je zou Maureen kunnen vragen of zij aan de nieuwe adoptant wil vragen of zij het op prijs stellen per mail of telefoon contact met jou te hebben.
Misschien het je zelfs nog wel foto's van de afgelopen 2 jaar die je dan aan de nieuwe baasjes kunt geven/sturen.
Ook kun je dan van het nieuwe baasje zelf horen of het goed gaat met Sixto.
Ik las in een ander topic waarom je hem terug hebt gedaan maar ik heb nog wel foto's van Sixto in de refugio en later Sixto in Nederland in de sneeuw.

@Chantal

Ik heb express geen naam genoemd, maar Maureen is inderdaad degene bij wie Sixto in de opvang heeft gezeten. Ze heeft eigenlijk vanaf het begin gezegd dat ze geen gegevens van de nieuwe adoptant zou geven omdat het al een keer is gebeurt dat iemand die afstand van een hond had gedaan, daar later spijt van had gekregen.
Ik zou het inderdaad heel erg leuk vinden om contact met die mevrouw te krijgen en gewoon eens horen hoe het nu met hem gaat. Dat hij bij mij niet op de goede plek zat wil namelijk niet zeggen dat hij me helemaal koud laat.
Maar goed, Maureen wil die gegevens niet geven. Toen ik namelijk contact met haar zocht omdat ik de foto's van een fotoshoot van Sixto wilde geven aan die mevrouw, dacht ze dat ik de gegevens van die mevrouw wilde en zei me dat het een lief gebaar was maar niet nodig omdat ze zelf tig foto's had gemaakt en gemaild. Tot ik zei dat ik de foto's wel naar Maureen zelf wilde sturen, toen was het goed. En voor mij is het belangrijkste dat Sixto nu goed op zijn plekje zit.
Maar ja, ik zou het inderdaad graag uit de mond van die mevrouw zelf horen.

Als je via google 'Sixto hond' typt dan krijg je een verlopen Speurders advertentie. Als je dan op 'in cache' klikt dan zie je de hond en de aanbieder van de advertentie. Is voor iedereen te vinden.

Ik ben jarenlang coördinator van huisbezoeken van deze org. geweest. Als mensen de wens hadden om contact te leggen dan vroeg ik het altijd aan de wederpartij. Bij toestemming overlegde ik gegevens. Zonder toestemming gaf ik nooit gegevens van derden.


Heeft die mevrouw zelf aangegeven dat ze geen contact met jou wil?

Lijkt mij een beetje *maar kan natuurlijk ook totaal iets anders zijn* gevalletje van 'lekker' zelf al het moois houden.
Zo zijn er namelijk velen

Nee dat komt puur bij Maureen vandaan.

@ Isabella Ik kies er in dit geval maar voor om daar niet vanuit te gaan. Ik hoop dat Sixto een fijn tuigje heeft meegekregen en dat hij nu erg gelukkig is. Het was gewoon even een shock om zijn tuigje aan een andere hond te zien.

Het kan toch ook toevallig hetzelfde tuigje zijn? Ik zou het gewoon vragen ipv te gaan speculeren hoor.

Zoals ik al eerder meldde eerder deze dag, heb ik al contact met haar gehad. Ik zou toch eerst een topic helemaal doorlezen voor je reageert.

Ik vind dat het aan de nieuwe baas is om dat te beslissen. Misschien vindt die nwe baas het wèl prettig om met jou een keer contact te hebben. Misschien ken jij de hond wel beter dan M. de hond kent. Bij haar loopt de hond toch in een veel grotere roedel dan dat de hond bij jou liep.
Probeer anders via nazorg of de nieuwe coördinator huisbezoeken of de nieuwe eigenaar een keer contact met jou wil.
Nogmaals, ik werkte altijd mee als men onderling contact wilde. Ik denk dat het een organisatie juist ten goede komt als je mensen (met wederzijdse toestemming) in contact brengt met elkaar.
En mocht die nieuwe eigenaar zèlf aangeven geen contact te willen dan is het ook goed, maar dan moet dat wel echt bij de nieuwe eigenaar vandaag komen.

Nou nou....

mijn eerste idee is , tja zo`n mooi duur tuigje hou ik gewoon voor mijzelf.
Degene die een hond ophaald moet zelf maar zorgen voor tuigjes , bakken en manden ,kussen en speeltjes.
voor haar is het allemaal mooi meegenomen.
je kan haar natuurlijk een mail sturen en vragen om een verklaring,maar het zal het mooiste verhaal worden die je hoort vol met uitvluchten nr 1 ach die mensen hadden er geen belang bij ,vonden de tuigje niet mooi of jij doet zulks goed werk en het is al kostbaar genoeg hou het maar ,wij kopen er zelf wel eentje

Ik zal eens kijken op de website van A.C.E. of ik die informatie kan vinden en zal er achter aan trekken. Niet geschoten is altijd mis

Ik heb al contact met haar gehad. Naar haar zeggen vond ze het tuigje was stijf zitten en heeft toen een tuigje gekocht wat hem 'beter' past en dat heeft ze meegegeven. Tja, dat tuigje zat prima maar goed, ik ga er maar vanuit dat ze inderdaad een goed tuigje heeft meegegeven en niet zo'n goedkoop geval wat in de huid snijd. Mocht het me lukken contact te krijgen met de nieuwe adoptant dan zal ik het zeker navragen wat voor tuigje hij heeft gekregen.

Eerlijk gezegd zou dat tuigje het allerlaatste van mijn zorgen zijn ! Veel belangrijker is het feit (hopelijk) dat hij nu zijn vaste plekje heeft !

In asielen gebeurt het ook vaak dat ze bepaalde tuigjes en halsbanden voor zich houden, is erg makkelijk om een paar goede dingen te hebben. Dus ik zie hier niet direct een probleem in. Breed hebben de organisaties het vaak niet. Maar ze had natuurlijk een mailtje kunnen sturen met de uitleg en de vraag of dit voor jou ok was.

Dat vind ik dus ook. Ik vond het gewoon heel erg raar om een tuigje wat ik voor Sixto had gekocht, en had achtergelaten met de gedachten, 'dan heeft hij in ieder geval een goed tuigje', om dat ineens aan een andere hond te zien, zonder dat ik hier even bericht over had gekregen. Dat vind ik eigenlijk niet meer dan normaal. Sorry hoor, ik weet ook wel dat die organisaties het niet breed hebben. Maar ik heb de organisatie niet het tuigje gegeven, ik had het aan SIXTO meegegeven. Als ze het later voor een andere hond wilde gebruiken vind ik het niet meer dan fatsoenlijk om hier in ieder geval even een berichtje over te doen.

Ik vind het heel erg vreemd dat je je hier zo over opwindt. Het is maar een tuigje zeg. Lekker belangrijk.

Vandaar dat ik dit topic dus ook opende. Ik weet dat ik soms overtrokken kan reageren op sommige dingen. Ik heb ADD (vastgesteld) en mijn eigen vermoeden is dat er ook wat Asperger rondsluimert. Ik zie soms dingen anders en reageer soms anders dan anderen zouden doen.
Maar goed, het stuitte mij gewoon tegen de borst. Vandaar dat ik contact met de desbetreffende vrouw heb gezocht en dit topic heb geopend.

Kan het me wel voorstellen. Je geeft iets aan een HONDJE waar je voor gezorgt hebt, en waar je om geeft. Is gewoon moeilijk om te zien dat hij dit tuigje dan niet meegekregen heeft. Ik vind ook dat deze organisatie het tuigje had kunnen teruggeven als ze toch een ander tuigje aan de hond gegeven hebben.
Tuurlijk is het maar een tuigje, maar het gaat om het idee toch?

Gr. Alexandra

Idem hier.
Ik zou het er emotioneel ook moeilijk mee hebben.

Nou dat is tenminste eerlijk. Ieder staat daar natuurlijk anders in. Ik zou me echt totaal niet druk maken om een tuigje.

precies, ieder mens is anders en dit stuitte mij persoonlijk tegen de borst. Maar omdat ik weet dat ik soms anders kan reageren, wilde ik graag andere meningen horen.

@Alexandra & Mikey en @Xtine bedankt voor jullie berichtjes.
Al sta ik achter mijn mening, het is toch fijn te weten dat anderen mijn standpunt begrijpen. Hoef ik me niet weer eens onnozel te voelen omdat ik 'anders' reageer

Ik kan het me ook voorstellen. Je zegt heel duidelijk dat je het heel belangrijk vindt dat je hondje een fijn baasje heeft getroffen, maar dat dit jou opviel. En voel je alsjeblieft nooit meer onnozel omdat je 'anders' reageert! Volgens mij reageert iedereen - met of zonder diagnose - anders dan elkaar, dat zie je nu wel op dit forum. Echt hoor, niet doen!