Hond blaft en jankt continu en valt vreemden aan (ABNORMAAL)

dankje. Ik had al door dat het een antwoord was dat er maar ff in gegooid was, maar ik wou toch weten wat hij bedoelde met defentie

Ach ja, whats in a name?
Gedragstherapeut.
Hondentrainer.
Hondenopvoeder....waar het op neer komt is dat je dan op zoek gaat naar iemand die niet volgens 'zweverige' methodes werkt maar naar jouw zin.

Ik had niet super veel van een gedragstherapeut gehoord voordat ik op HP kwam, maar ik was natuurlijk wel op de hoogte van het feit dat er mensen bestaan die je kunnen helpen je hond te trainen tegen betaling..

En ja, dat is iets waar je wel of niet in kunt geloven, maar als alle andere opties niet werken, waarom dan niet er voor open staan?

Ik heb hier ook veel (oudere) kennissen die echt nog van de oude stempel zijn en een GT 'onzin' vinden. De reacties die je dan krijgt: Alsof zo iemand mij even moet leren hoe ik mijn hond moet opvoeden, of; Heb al jaren honden gehad en nooit problemen dus dit ligt echt niet aan mij hoor maar aan deze hond.
Erg jammer vind ik dat. Sommige mensen hebben dit ook met psychologen of zelfs huisartsen. Misschien een soort trots om hulp te zoeken? En ja, als andere mensen er dan ook nog voor betaald krijgen om aan hun advies te geven over hoe ze het beter moeten doen.. 

Voor TS, misschien kun je je ouders overtuigen om een cursus met de hond te gaan doen op een hondenschool. (Een goeie, waarvan de trainer vaak ook gespecialiseerd is) Misschien dat het woord gedragstherapeut wat te zwaar klinkt voor je ouders, maar een school geeft misschien een andere reactie?

Ik zelf zou er wel nog alles aan proberen voor hij wordt ingeslapen! Het is misschien wel goed op te lossen met de juiste hulp, maar daar moet dan natuurlijk nog wel goed naar gezocht worden. En als je er veel hulp en een gelukkige lieve hond voor terug krijgt is het wel waard om er geld aan uit te geven toch? 

Gr. Alexandra

@Jamie & Lela: Ik denk dat jij een beetje moet kalmeren. Ik vind het stom dat ik misschien degene moet zijn die je droom aan diggelen moet slaan. Maar NEE, niet iedereen gelooft daar in. Net zoals niet iedereen gelooft dat een gestoord persoon na 5 jaar therapie terug onder de mensen mag gaan wonen.Mijn ouders laten hem waarschijnlijk niet inslapen, dat kunnen ze helemaal niet. Maar een GT zal er uiteindelijk moeten komen met veel ruzie. Een ruzie die ik wel zal voeren, dus alsjeblieft, stop met mensen te veroordelen die nog nooit een GT geraadpleegd hebben. Goed?
En ik denk dat jij de laatste persoon bent die tegen mij moet zeggen dat ik of mijn ouders gierig zijn, wat weet jij ervan? Je hebt hiermee echt op mijn teen getrapt.

Stephanie,

Een GT kan wel degelijk helpen hoor, tenminste als je een goede neemt ! Vrienden van mij hadden serieuze problemen met hun hond en zij zijn geholpen door deze dame :

link]http://www.gedragsbegeleiding.be/

Zij test de hond uit en laat de baasjes weten wat ze eventueel verkeerd doen. Die vrienden van mij deden namelijk dingen verkeerd zonder er zich van bewust te zijn.

Ik kan begrijpen dat mensen, die er geen ervaring mee hebben, niet onmiddellijk geloven in een GT, maar echt, het werkt wel hoor ! Natuurlijk zijn er veel slechte, maar over deze heb ik zoveel goeds gehoord !

Naar de DA mag je echt niet luisteren ! Ik kan me immers kwaad maken in het feit dat dierenartsen zulke dingen zeggen, zij zijn geen kenners van hondengedrag, dat merkte ik al meermaals. Dus daar zeg ik, schoenmaker blijf bij je leest !

Welke DA heb je als ik vragen mag, want ik zie dat je ook in het Antwerpse woont !

Dus zeker niet opgeven hoor, ik zou alles maar dan ook alles proberen en als jij en je ouders om jullie hond geven, zal dat voor jullie niet anders zijn !

Tsjah sorry stephanie maar ik maak mij meer druk om de hond dan om jouw teentjes.

Verder heb ik helemaal niet gezegd dat je ouders gierig zijn, dat zeg je zelf, ik zei juist dat ik begrijp dat niet iedereen een geldboom in de tuin heeft staan, dat heeft niets met gierig zijn te maken.

Maar fijn dat je ouders de hond 'waarschijnlijk' niet laten inslapen zeg

Geloven doe je in god of allah of in een andere god. Niet in een gedragstherapeut. Ik kan me voorstellen dat je niet weet wat het is, maar dat is iets anders. Een dierenarts doet iets met medische problemen en een GT doet iets met gedragsproblemen. Een dierenarts achterhaalt de oorzaak van een medisch probleem en kan op op basis van die oorzaak een oplossing bedenken. Een gt achterhaalt eerst de oorzaak van een gedragsprobleem en zal dan op basis van die oorzaak een oplossing bedenken.

Bij gedrag wat langzaam steeds erger wordt is het 9 van de 10 keer de eigenaar die het gedrag verergerd door een verkeerde aanpak. Een gt zou je dan heel goed uit kunnen leggen hoe je op een andere manier met je hond om zou kunnen gaan waardoor het gedrag verbetert. Maar het is wel belangrijk om eerst de exacte oorzaak te achterhalen voor je aan de slag gaat en daar kan een gt je ook bij helpen.

Die stroomband zou ik nooit doen.

Is het echt 100% zeker dat er niets medisch aan de hand is met de hond?
Anders een andere dierenarts (of enkele anderen) hem eens laten onderzoeken?

Alvorens in te slapen zou ik toch wel meerdere klokken willen horen luiden en niet op 1 dierenarts afgaan.

Heb zelf geen ervaring met GT, maar ja op de duur moet je wel wat denk ik zo. Als je dit overweegt zou ik eerst goed nagaan welke reputatie die heeft, welke methodes er gebruikt worden, zodat je niet van GT naar GT moet want ook daar zal je wel het kaf van het horen moeten scheiden, zo is dat met alles.

en wat is defentie?
of bedoelt u defenSSSSie?

stefanie; misschien is het een idee hier een topic te openen met de vraag naar ervaringen met GT's (die in je buurt wonen). Als je van andere ervaringen hoort ga je er misschien meer achter staan en je kan die ervaringen ook aan je ouders laten lezen zodat ze beter begrijpen wat een GT inhoudt en dat die ook echt kan helpen.

Feit blijft dat hondenproblemen veroorzaakt worden door de baasjes en de omstandigheden waarin zij hun hond brengen. Als ik je ouders was zou ik even nagaan of ik wat kan veranderen in mijn eigen omgaan met de hond. Ben ik altijd rustig en liefdevol? Begrijp ik de hond altijd, let ik op de lichaamstaal van de hond, let ik op wat hij probeert te zeggen, geef ik hem wat hij nodig heeft, voelt hij zich veilig, etc. etc. Kijken naar jezelf ipv naar de "fouten" die de hond maakt, is meestal de oplossing van de problemen.

we verzorgen hem goed, hij gaat 5 keer per dag naar buiten voor een serieuze wandeling, we zijn strikt, maar niets helpt.

we zijn strikt wat houdt dat precies in? En wat hebben jullie allemaal gedaan wat niet helpt?

Hey iedereen,
Bedankt voor alle reacties. Inderdaad, elke keer als ik er met mijn moeder over begin over alllle mogelijke opties, veegt ze ze van de baan. Het is uiteindelijk niet mijn hond, dus ik kan maar komen aanzetten met mogelijke oplossingen.
Ik heb Strato bij mij tot en met maandag, en ik ga morgen eens langs de dierenarts passeren om te vragen of het eventueel mogelijk is dat hij teveel mannelijke hormonen heeft ofzo, misschien kan hij daar pilletjes voor krijgen. Ik vind het spijtig dat ik niet meer kan doen, maar als mijn ouders er niet achter staan, weet je, dat is dweilen met de kraan open. Wat ik ook al vaak tegen mijn moeder heb gezegd is dat Strato zich misschien de leider van de roedel voelt en al die verantwoordelijkheid niet aankan en daarom zo reageert. Daar wilt ze niets van weten hoor.. Zij is de baas en daar mee uit.
Wat ik ook heb gehoord is dat sommige mensen een bench kopen en telkens er aan de deur wordt gebeld steken ze de hond daarin en wordt die kalm. Misschien ook eens uit te proberen.
Ik ga ook een muilkorf halen en eens uitproberen als ik op een terrasje ga zitten en ermee ga wandelen. Misschien krijgt hij zo wel het gevoel "oh mijn acties worden niet geapprecieerd" en leert hij het zo wat af?
Wat ik ook juist van mijn moeder hoorde is dat de dierenarts wel een bepaalde spray had voorgesteld om op zijn kussen te spuiten, iemand daar al ervaring mee?

In ieder geval, iedereen al hartelijk bedankt

Een gedragstherapeut komt aan huis en bekijkt de hond, maar ook de omgeving en bovenal de baasjes.
Van de honderd honden met probleemgedrag is het voor 99 procent vaak aan de baas te wijten.
Wat je alvast zou kunnen doen :
Als de telefoon gaat, de deurbel rinkelt, allereerst blijven zitten, niet meteen opspringen, want dat
is vaak voor de hond het sein dat er wat gaat gebeuren.
Rustig blijven zitten, de hond met "blijf" op zijn plaats houden, pas weglopen als de hond rustig zit
(ondanks dat er mensen voor de deur staan of de telefoon niet meteen beantwoord wordt) en dan pas de tel. opnemen of naar de deur lopen. Vooral het bezoek instrueren dat ze hem moeten negeren, net als jij. Belonen als de hond rustig is.
Blaft de hond als er mensen langslopen, zou ik proberen dat hij bv. niet naar buiten kan kijken.
De hond "denkt" dat de mensen en de honden doorlopen, omdat hij blaft. Dit is zelfbelonend gedrag.
Het advies om een hond te laten inslapen, is absurd.
Mensen zijn schuld aan het gedrag van de hond en dan krijgt de hond een spuitje als beloning.
Ik kan me niet indenken dat een dierenarts een hond laat inslapen, die gezond is.
Slechte dierenarts, slecht advies en totaal niet op de hoogte van hondengedrag.
Sorry dat ik het zo meld, maar ik kan me inderdaad ergeren aan dit soort advies.
Mijn jongens vochten en een gedragsdeskundige heeft ze bij elkaar gebracht.
Ikzelf was schuld aan het gedrag, omdat ik toen ze vochten, verkeerd reageerde.
Maar het zou niet in mijn hoofd zijn opgekomen een van mijn jongens te laten inslapen.
Ik zou me doodongelukkig voelen.
Als je een hond in huis haalt, dien je als baasje de verantwoordelijkheid te nemen en als je niet weet hoe dit op te lossen, is een gedragsdeskundige absoluut aan te raden.
Volgens de gedragsdeskundige, die ik inschakelde worden te veel honden ingeslapen doordat de baas
niet weet hoe om te gaan met honden.
Dan wordt de hond ingeslapen, de baas neemt een nieuwe hond en daar doet hij weer hetzelfde mee, de
nieuwe hond krijgt weer verkeerd gedrag en dan gaat deze naar het asiel of krijgt een spuitje.
De baas gaat gewoon door en wijt alles aan de honden.
De asiels zitten te vol met honden, die geen schuld hebben en toch gedumpt worden.
Echt, een gedragsdeskundige kan je helpen.

Dierenartsen weten vaak niets van gedrag van honden.
Mij werd geadviseerd door een dierenarts om Romeo te laten castreren, omdat ze vochten.
Dat advies was omdat Romeo de jongste en sterkste was en omdat hij daardoor de operatie
het beste kon doorstaan.
Dat de rangorde in huis veranderd zou worden, daar dacht de dierenarts niet aan.
Hij bekeek het alleen medisch.
Daarom is een dierenarts niet de juiste persoon om advies in te winnen over gedrag.
Die zal vaak castratie adviseren, een ingrijpende operatie, maar vaak is na castratie het gedrag
niet veranderd. Met trainen kun je veel veranderen.
Mijn jongens hebben gevochten, zijn beiden niet gecastreerd en zonder pilletjes, castraties ed.
kwamen ze bij elkaar. De enige die moest veranderen, was ikzelf !
Helaas stierf Luca 10 maanden erna, maar het was het dubbel en dwars waard.
Een gedragsdeskundige is de beste optie !

Laatst sprak ik een vrouw die met probleemgedrag van hun hond naar een gedragsdeskundige wilde gaan.
Zij voelde en wist dat beiden, dus ook haar man, verkeerd met de hond omgingen en dat dat wel eens het gedrag kon verklaren. Niet luisteren, weglopen, blaffen.
Haar man vond dat ze geen gedragsdeskundige nodig hadden, omdat hij precies wist hoe de hond te corrigeren. Schreeuwen, schelden en boos weglopen !
Om een lang verhaal kort te houden, ik heb gezien hoe hij met zijn hond omging.
Achter de hond aanrennen, omdat hij hem de riem wilde omdoen, schelden, zelfs slaan omdat de hond niet luisterde. Dat was niet om aan te zien !
De vrouw heeft uiteindelijk "gewonnen" en ze is naar een gedragsdeskundige gegaan en die is ook bij hen thuis geweest en is meegegaan met wandelen.
De man was de grootste oorzaak van het gedrag van de hond.
En weet je wat het eerste was, dat hij tegen de gedragsdeskundige zei :
Mijn vrouw doet het verkeerd. Mijn vrouw heeft hulp nodig !
Het was voor hem als man schijnbaar een nederlaag om toe te geven, dat ze hulp nodig hadden. 
Gelukkig is het goedgekomen.
Maar dat was wel dank zij een gedragsdeskundige, die de baasjes leerde hoe om te gaan met de hond.
Het corrigeren van de hond duurde heel kort, met de baasjes had hij meer moeite.
Vaak is na 1 sessie al veel duidelijk.

Volgens mij heb je helemaal gelijk dat Strato zich de leider van de groep waant. Wat doen je ouders bv als hij gaat blaffen wanneer er iemand aanbelt, of wanneer de telefoon gaat? Laten ze hem gewoon doen of corrigeren ze? En wat is dat "aanvallen" juist, er dreigend op af gaan of echt bijten naar bezoek?

Ik denk niet dat hij met een muilkorf gaat afleren te blaffen en uithalen, een muilkorf zorgt er enkel voor dat hij niet meer kan bijten, het kan wel zijn dat hij minder zelfvertrouwen krijgt en rustiger is in een groep, maar dat verdwijnt meestal weer als de muilkorf uit is.
Die spray dat is waarschijnlijk eentje met kalmerende geuren, we hebben het zelf eens meegekregen voor onze hond maar ik heb er niet veel van gemerkt, andere mensen hier merken dan wel een goed verschil, het is altijd te proberen natuurlijk. Maar ik denk dat voor Strato sterkere middelen nodig zijn.

Ik ga hier waarschijnlijk veel mede-hp'ers tegen de schenen schoppen maar ken je de Dog whisperer? 8 op de 10 mensen waar hij naartoe gaat daarvan heeft de hond de leiden overgenomen wat resulteert in gedrag zoals Strato, misschien is het handig enkele afleveringen te bekijken zodat je al wat meer signalen begrijpt en ontdekt wat jullie fout doen. Misschien ook handig voor je moeder om in te zien dat het wel aan hen ligt en niet aan de hond, veel baasjes wanenn zichzelf nog de baas, maar als je hond zo doet ben je hem duidelijk NIET de baas. Ik zeg niet dat je zomaar moet gaan toepassen wat hij doet met die honden, dat kan fout lopen, maar het kan je helpen begrijpen wat er aan de hand is.

Stel dat je ouders van plan zijn hem te laten inslapen, is het dan geen mogelijkheid dat jij hem overneemt?

@ Tosca: Ja, als onze poort openstaat en hij is beneden in het magazijn en er loopt iemand voorbij, zelfs al is het aan de overkant dan begint hij echt al dreigend, grommend, blaffend er naartoe te rennen, en hij heeft al broeken en kuiten vastgehad...Het probleem is gewoon, dat mijn mama niets van oplossingen wilt horen, ze wilt geen pilletjes, spray, GT, muilkorf... Niets, niets, niets. Ze hangt gewoon telkens op aan de telefoon.
En ik kan hem niet overnemen, ik woon samen met mijn vriend op een appartement met tapijt en er staat duidelijk in het huurcontract dat huisdieren verboden zijn, zelfs een goudvis mag niet. En aangezien onze huisbazin niet zo'n vriendelijke is en een zeer correcte wat betreft het naleven van het contract zou ze ons er meteen uitgooien. Daarbij komt ook nog dat onze syndicus in ons gebouw woont en al onze bewoners hier in het gebouw ons erg hard controleren. Ik studeer nog, heb veel praktijk buiten de lesuren om en ik moet gaan werken om mijn huur te betalen. Dat gaat echt niet.
Ik zie dit echt niet werken, mijn moeder wordt hoe langer hoe gemener tegen mij en niets dringt door. :(

Misschien heel hard gezegd, maar als je moeder/ouders echt niets willen en ze twijfelen om hem in te laten slapen is het dan geen optie om hem te herplaatsen? Misschien dat er wel mensen zijn die er wel meer aandacht en hulp aan willen geven?
Als ze hem in willen laten slapen zijn ze hem ook kwijt, dus waarom niet op zoek gaan naar een ander goed huis voor hem?

Gr. Alexandra

idd..vind inslapen nogal rigoreus!