Asielhond of pup?

op die allehondenopeenrij.nl, staat:

havanezers:
aanhankelijk, levendig, gaat goed met dieren om

hij vind het leuk om iets voor je te doen en leert dus graag
(daarom werden ze als circushonden gebruikt; vroeger)
hij is gevoelig voor stemmen, dus als je hard praat, bereik je niet veel.

ze blaffen wel wat, maar dat meot je gewoon vroeg afleren.
3 maal wandelingetje maken


het heeft alleen heel veel vachtverzorging nodig.
dus veel borstelen. 2x per week..


__________________________________________________________
ik vind het een leuk karakter hebben!!!
dus waar twijfelt je moeder aan o.0

Je kan ook in andere asiels kijken, ik weet een asiel met genoeg kleine hondjes!

wat de een als makkelijk ervaart, ervaart de ander als een heel probleem, ik zou je moeder aanraden eerst goed na te denken wat het betekend om een hond te hebben en wat haar verwachtingen zijn. Het is vooral leuk, maar je moet het leuke wel willten zien, als je dat niet kan zie je het vele werk wat een pup meebrengt, ze zijn nog niet zindelijk, slapen nog niet door, happen, slopen, je moet zorgen dat de pup goed gesocialiseerd wordt, je moet hem denkwerk geven, je moet een balans vinden tussen rust en aktiviteiten. De ene mens doet dit als vanzelf, de ander heeft er veel moeite mee.

Als je een asielhond neemt, uit binnen of buitenland, moet je op alles voorbereid zijn, hoe een hond zich bij de vorige eigenaar gedroeg en zich in het asiel gedroeg hoeft niet hezelfde te zijn als hij zich bij jou gaat gedragen, gedrag van een hond hangt van vele factoren af.
Het kan zijn dat de hond de eerste tijd erge moeite heeft om te wennen, misschien plast hij wel in huis, kan nog niet alleen zijn, blaft erg veel. Misschien valt hij uit naar andere honden, misschien ook nog naar mensen, of verkeer.

Ik bedoel te zeggen dat je alles kan verwachten en het niet altijd makkelijk is. Maar als dan eenmaal het punt komt dat de hond gewend is en je ziet hoeveel je van de hond terugkrijgt, is het gewoon alle moeite waard geweest.'

O over haren heb ik het nu nog niet eens gehad

We hebben al even contact gehad via pb, ik ben nog steeds superblij met Mellow, hoewel het best pittig was in het begin.
Ze was toen 4 maanden, waarvan ze 3 maanden maar wat rond had gelopen.
Ze is nog steeds behoorlijk onzeker en heeft nog steeds momenten van angst (al is het ook wel een beetje manipuleren heb ik gemerkt).

Het is gewoon heel anders dan een pup van een goede fokker.
Beiden kosten veel tijd en geduld, maar om andere redenen.

Ik zou trouwens niet zomaar gaan kijken, dat deden wij ook...

VERPLAATST naar de juiste rubriek

tja, miss komt dat omdat we een makkelijk hondje hebben xD
die was al sociaal en zindelijk.

ik heb idd geen verstand van zindelijkheid

wij hebben onze hond met 9maand uit het asiel gehaald en zijn enige probleempje was angst voor andere honden, dat hoeft niet meteen een probleem te zijn als er geen andere honden bij je over de vloer komen of je in een rustige wijk woont. Verder is het een schat van een hond die enorm goed luistert en amper kattenkwaad uit haalt.

Mij lijkt het een veel grotere opdracht om een pup te nemen, zeker 6maand dat je je moet bezighouden met de grote opvoeding. Dat socialiseren, alles leren, zindelijk maken, snachts opstaan, wat is pupgedrag en wat is fout gedrag, nee geef mij dan maar een asielhond

weet je ondertussen al wat je van plan bent? Ik heb iets gelezen over een havanezer, of ga je toch nog eens in het asiel kijken binnekort?
Vrienden van mij hebben een spaans hond geadopteert en die is enorm braaf, echt de rust zelve. Wij kunnen niet voorspellen hoe een hond gaat zijn, er kunnen rustige types tussen zitten en nerveuze. Net zoals dat je pup een actief karakter kan ontwikkelen of een rustig, dat valt ook niet te voorspellen.

Ja klopt, maar ik heb zoiets van een havanezer hoeft niet zo heel moeilijk te zijn van alles wat je leest.
En dat is waar je al maanden naar op zoek bent en dan is er 1 en dan haak je af en ga je naar een asielhond zoeken waarvan je de achtergrond niet weet en nog wel veel moeilijker kan zijn, maar goed uit eindelijk zijn mijn ouders natuurlijk een groot deel degenen die er voor moeten zorgen maarja..

Ikzelf heb altijd herplaatsers gehad, vind het leuk om zo'n hond een 2e, 3e of misschien zelfs wel 4e kans te geven. Maar je moet er geduld mee hebben, maar dit is bij het opvoeden van een pup ook nodig. Ik wens je veel succes, na een weloverwogen keuze.

Ja inderdaad.. en aan de andere kant denk ik ook van ja een hond is een hond dus waarom dan niet zo een als mijn ouders dat denken makkelijker te vinden.

Hoe bedoel je? Van de rassen?
Dat heb ik wel aardig in mijn hoofd zitten.
En de ruwharigen die haren toch ook niet omdat ze geplukt moeten worden?

Maar het zijn bijna allemaal buitenlandse honden die binnenkort binnenkomen.

En mijn eisen zijn inderdaad klein, weinig tot niet verharen, en 1 tot 3 jaar is wel een must en een beetje actief lijkt me leuk om mee te hardlopen of eventueel agility.

Ja dat weet ik hoor. Moet er niet aan denken dat mijn diertje last krijgt van z'n botten of iets omdat ik er te vroeg iets mee wou. En daarom is een al wat oudere asielhond misschien handiger.

Maar buitenlandse honden zijn meestal kruisings denk ik je, maar ik neem aan dat het asiel ook wel wat weet.

Irene, die snap ik niet helemaal?

Tosca, nee ik denk meer van misschien moeten we eerst kijken wat er binnenkomt omdat we dit jaar nog een hond willen. En als daar nou niks tussen zit een pup nemen als dat kan. Ligt een beetje aan mijn ouders enz.

Daar is niet een gemakkelijk antwoord op te geven. Een pup die vanuit de fokker al voor een groot deel zindelijk is en al een deel van de socialisatie heeft gehad is waarschijnlijk makkelijker dan een sterk getraumatiseerde hond uit het asiel. Omgekeerd kan natuurlijk ook. Dat een goed opgevoede hond uit een asiel weer makkelijker is dan een jonge, onbesuisde pup.